Ne Yapmalı?

Küçük bebeğiniz kaç aylık?
Başkasının büyütemediğiyle uğraşan kadınlara çok üzülüyorum ben ya bence siz haklısınız.
Bir yaşında sayılır. Bazen ben de sizin düşündüğünüz gibi düşünüyorum. Eşimi seviyorum ve böyle düşününce de üzülüyorum. Teşekkür ederim.
 
Bekâr olduğunuzu siz belirtmeseniz de şu yorumunuzdan anlardım zaten. :)
3 çocuklu evliyim ve arkadaşla aynı düşüncedeyim. Parayı veriyorsa haftada 2 gün kadın tutun.
İnsanlar teknolojiden faydalanabilir. Bir de çocuğu ona bırakıp pazar market yapabilirsiniz, siz de açılırsınız.
 
Allah bağışlasın maşallah. Yardımcı tutabilecek kadar da iyi olan bir maddi durum içerisinde değiliz maalesef şu an. O iş ancak ben de çalışmaya başladığım zaman olabilir. Çocuğu ona bırakmak gibi bir durum söz konusu olsa keşke arada sırada. Babası pek durduramıyor, balkona zor çıkıyorum
 
Manipülatife bak sen.
Ben işleri tatlı tatlı çözmekten yana değilim.
Şu ana kadar kavgasız gürültüsüz katlanmanız inşallah kanatlarınızı çıkarmıştır.
 
Durdurur durdurur öğrenmiş olur merak etmeyin. Siz bırakın çıkın elbet bi çaresini bulur.
 
Haklısınız. Teşekkür ederim yorumunuz için
 
Sert üslup gerekene sert üslup, akıl fikir yol yordam sorana gayet yumuşak üslup. Kendime göre haklı haksız bulduğumu yazabilirim, site kuralları dahilinde ben de herkes gibi fikrimi beyan edebilirim. Bu sizi hiç ilgilendirmez haddinizi bilin. Bebeğinizi hangi şartla hangi imkanla yaptığınız beni hiç ilgilendirmiyor. Asansörü olmayan binada bebek arabasını nasıl indirip çıkartacağınızı düşünememenizi tuhaf buldum sadece. Konu başlığınızı beni pohpohlayanlar ve benim gibi düşünenler cevaplasın olarak düzeltmelisiniz. İstediğim kadar yazarım, istediğiniz kadar cevaplamayın. Burası bir forum, kapı komşusu değiliz burada. Konu açıp fikir soruyorsunuz, hoşunuza gitmeyen cevap gelince de siz zaten şöylesiniz böylesiniz. Üye size online sipariş ver yazıyor, bekar olduğun belli yazıyorsunuz.

Madem beni takip ediyorsunuz sizi aydınlatayım, ben ortaokul terk bir babanın 4 çocuğundan biriyim. Annem babam bizi kimseye muhtaç etmeden büyüttü. Yoksulluğu yokluğu çok iyi bilirim. Şu an bulunduğum noktaya da kazıyarak geldim. Lisede bile part time çalışarak birikim yapan anne babasına yük olmak istemeyen biriyim. Yurt dışında yaşıyorum ve bir süre Avrupa'da yardıma muhtaç kadınlara gönüllü yardım ettim. Dil bilmeyen, kocasından şiddet gören, parası olmayan pasaportuna el konulmuş kadınlar için uğraştım. Şimdi bile biri bana gelse maddi manevi koşarım. Kadınları önemsiyorum, ayakları üstünde durmasını, maddi manevi garantileri olmasını, erkeklere boyun eğip esir hayatı yaşamamalarını istiyorum. Sizin sert üslup dediğiniz, adamdan her türlü eziyeti görüp kocasına laf ettirmeyenlerdir. Kocaları kumarbaz, madde bağımlısı, escortlarla takılan üyelerin konularında oluyor o okuduklarınız. Yoksa hemcinslerimi seviyorum, güçlü sağlam eyvallahı olmayan kadınlara da hayranlık duyuyorum. Zorluklar insanı güçlendirir. Bu yaşadıklarınız geçici. İşe dönüp maddi olarak daha rahat edince bu günleri o kadar da kötü anmayabilirsiniz.

Konunuza dahil olmamı istemiyorsanız sağdaki üç noktayı tıklayıp beni engelleyebilirsiniz.
 
Yazmayacağım dedim ama yorumunuz gerçekten hoşuma gitti. İşte şimdi kendinizi daha iyi ifade ettiğinizi düşünüyorum. Herkes benimle aynı fikirde olsun diye konu açmıyorum buraya inanın. Zaten amaç başka bakış açılarını da görebilmek ve biraz da olsa anlaşıldığını hissetmek. Benim size bunu yazma amacım gerçekten bazen çok sert yorumlar yazdığınız zaman karşınızdaki kadının nasıl bir ruh hâli içerisinde olduğunu kaçırabiliyor olabileceğinizden dolayı. Allah korusun buraya yazdığınız sert bir yorum o kadının hayatına son vermesine bile sebebiyet verebilir. Herkes birbirini ancak burada ifade ettiği kadarıyla ve okuduklarını kendi süzgecinden geçirebildiği kadarıyla yorumluyor. Buz dağının görünmeyen yüzü de var. Sizi suçlamak için söylemiyorum. Sadece psikolojisi hassas ve uçurumun kıyısında olan, burada azıcık da olsa anlaşılmaya ve yardıma ihtiyaç duyan kadınlara karşı yaptığınız yorumlara lütfen daha dikkat edin. Buradan yaptığımız ufacık bir yorumla neye sebebiyet vereceğimizi bilemeyiz. Ayrıca bir kadın olarak şu yazdığınız hayat hikâyenizle ve başarılarınızla da gurur duyduğumu dile getirmem gerek. Tekrar teşekkür ederim.
 
ikinizi de tebrik ederim kızlar hayat zaten çok zor doğru yerde durup birbirnizi anlamanız çok hoşuma gitti belki benden yaşça büyüksünüz bilmiyorum kızlar diye hitap ettim ama hemcinslerimin günün sonunda birbirni anlayabilmesi gerçekten çok hoşuma gitti
 
Bekâr olduğunuzu siz belirtmeseniz de şu yorumunuzdan anlardım zaten. :)

Bu yorumuma istinaden tekrar bir açıklamada bulunma gereği hissettim. Burada konu market alışverişinde teknolojiyi reddetmem değil elbette. Evlilik sorumluluklarındaki bana ağır gelen noktaları paylaşmıştım ama biraz yüzeysel bakılmış bir yorum olduğunu düşündüm. Bu noktadan dolayı zaten evli olmadığınızı anlayabileceğimi dile getirdim. Çünkü çoğu kadına da yer yer biraz yalnız hissettirebilecek bir durum içinde olduğumu düşünüyorum. Bana "Dert mi arıyorsunuz, hamallık, hemen çocuk yapmak yerine çalışsaydınız..." gibi yorumlar yapmanıza da evet bozuldum ama o yorumum bu cümlelerinize değil inanın. Ben kalp kırmaktan çok çekinirim. Benimle aynı fikirde olmamanızdan doğal bir şey yok, bundan dolayı veya başka bir niyetle yazmadığımı dile getirmek istedim. Teşekkürler
 

Ben yapım gereği uzlaşmanın önemli olduğunu düşünüyorum. Özellikle böyle platformlarda tanımadığımız insanların kalbini kırmak vs. benlik bir durum değil. O yüzden kötü yorumlara bile elimden geldiğince saygı çerçevesinde yaklaşmaya çalışıyorum. Kadınların birbirine destek olabilmesi açısından çok kıymetli bir yer burası. Umarım hep doğru amaçlarla kullanılır. Kıymetli yorumunuz için de kendi adıma teşekkür ederim
 
En kızdığım şeylerin başında gelir oysa kadın ve erkeğin ev işleri konusunda iş bölümü yapmaması.
Bu yorumu okuyunca ister istemez önyargı duyuyorum.
Anlattıklarınıza göre yorum yapmak isterim ama diğer konunuzu da okuyunca kafam karıştı.

"benim istediğim biraz destekti" diyerek anlattığınız olay örgüsü de pasif agresif bir tutum sergilemişsiniz.
 

"Pasif agresif" çok yerinde bir tespit. Bunu kesinlikle aşmak istiyorum. Hayatımda yaşadığım en büyük sorunlarımın bundan kaynaklandığını görebiliyorum. Aslında çoğu zaman kendimi iyi de ifade edebiliyorum ama anlaşılmış gibi hissetmiyorum. Daha çok he hü denilip yine bildiğini okuyor insanlar gibi hissediyorum. Ciddiye alınmak isterdim... Bu açtığım konuyla alakalı yorum yapmam gerekirse aslında ben isterim ki eşit şartlarda iş yapalım ama bir yandan da adam çalışıyor sonuçta eşit olması haksızlık olur gibi geliyor. Şu an biraz destek olarak istediğim ne bileyim sürahi boşalmış onu da o dolduruversin, bebekle ilgilenmekten yıkadığım çamaşırlar makinede kokmuş mesela ya görüyorsun sevgili kocacığım işte asıversen ne olur yani büyük büyük beklentilerim yok şu an. Biraz el atıversin istiyorum ve bunu da çok defa dile getirdim. Sorun bir kez yaparsa on kez yapmaması, görmezden gelmesi, benden beklemesi. Yüz kere de söylemek hoşuma gitmiyor, sonuçta içinden gelmiyor adamın besbelli. Çalışmaya döndüğümde bu iş dağılığımını istemediğimi de ifade ettim. O zaman yardımcı hanım tek çaremiz gibi görünüyor
 
Destek için gelen Kv gönderip yardımcı talep etmeniz garip olacak.
Mesajınızdaki "yüz kere söylemek" "ifade ettim" gibi söylemlerinizle
Sızlanıp hiçbirşeyi beğenmiyormuşsunuz gibi görünüyorsunuz.
 

Teşekkür ederim

Evet zor biliyorum ama bende yapı gereği inat biriyimdir. İlk evlendiğimiz de talepde bulununca sizin eşiniz gibi ben onu yapamıyorum ama diyordu evin işi bitmediği için bende hemen farklı bir iş söylüyordum. O zaman şunu Yap diyordum. Mesela asla wc balkon yıkamam, cam silmem koltuk kaldırıp yer silmem onun işidir bunlar ve zamanla üzerine yapıştı şimdi wc yıkanmasın neden yıkamadın diyorum aaa unuttum diyip kalkıp yıkıyor. Onun dışında küçük yardımları da ben söyleye söyleye yaptırıyorum.

Henüz bebek doğmadığı için bu söylediğim hava da kalır mı bilmiyorum ama çocuklarin tabi ki kriz dönemlerinden bahsetmiyorum ama genel olarak babalarında durmama sebepleri yeterince vakit geçirmeyip birbirlerinin huylarını tam bilmeme olarak düşünüyorum yaşı ilerlemeden bebeğinizin bir an önce eşiniz ile daha da yakınlaştırın sadece size bağımlı olması sizin iş yükünüzü daha da arttırıyor.
 
yoo bence abartı durum yok, eşinizin annesi gibi olmuşsunuz. (bekarım) birisi dışarıda çalışıyorsa öteki de evle ilgilenir bence bu doğru bir denge ama o evde kendisi de yaşıyor ya hani, minik şeylerin doğal olarak ucundan tutar insan. sen o evde yaşamasan ne olacaktı kendisi yapacaktı her şeyi. yani anlamıyorum o evin sakinisin be adam, ufak da olsa bir şeyler yaparsın mutlaka sırf bu sebepten ötürü. en son gösterdiği tepkiler ergence bence, konuşup çözülebilecek, azıcık eylemsel değişikliğe gidilecek, empati kurulacak, orta nokta bulunacak şeyleri yokuşa sürerek evlilik yürüyor mu? ayrıca alışveriş konusunda anlıyorum sizi, bence fırsat oldukça pazar, manav buralara uğramak hem ürün kalitesi hem de ev ekonomisi adına çok fark yaratıyor. ayrıca bana çok zevkli geliyor. ben ekonomik durumum olsa da eve yardımcı falan tutmam bu arada o konuda bazı inançlarım ve düşüncelerim var ama bunlar kişisel tercihler elbette. benim annem yıllarca her gün işten çıktı, beni bir yerlerden aldı, alışverişe gitti, evin işleriyle ilgilendi vs. tek başına. kocalık sadece para kazanmak değil hatta ben para kısmını çok daha geri sıralarda görüyorum, isterseniz bana romantik deyin ama onu bulması çok daha kolay görünüyor valla. adamın benim yükümü paylaşması, kafamı rahatlatması, benim yerime de düşünmesi gerekiyor - benim de onun. ayrıca şuan aynı evde yaşamadığım erkek arkadaşım bile benim evimin işlerini yapıyor bana geldiği zamanlar. bana karşı sorumluluk duyuyor ya da içinden geliyor işte temiz oturmak, yemek yapmak vs. şimdi ben bekarım çocuksuzum, doğru tavsiye diye vermiyorum sadece ben olsam ne yapardımı düşündüm. işlerden sadece yapmak zorunda olduklarımı yapmaya devam ederdim, o da evdeki kendi konforum için sonuçta bebeğim de var. ben konuşmadan durabilen bir karakter değilim, enerji bulursam işler biraz hararetlenirdi. keza erkek arkadaşıma da benimle kavga etmekten asla kaçmayacaksın tam aksine kavga da etsek çözeriz diye düşünerek bu ilişkiye inancını koyacaksın demiştim en başında.
ha siz pasif agresif tavır sergilemekten rahatsız olduğunuzu dile getirmişsiniz o sebeple demek ki kendinizi açıklamayı bırakıp eylemsel olarak tepki göstermeniz ve biraz da cingar çıkarmanız gerekiyor. işleri yapmayı hepten bırakmak da bir seçenek olabilir herhalde o kadar umursamaz değildir. ayrıca çocuk babasıyla kalamıyor, baba çocuğu durduramıyor diye bir şey söz konusu olabilir mi? bırakın yalnız başlarına manava gidin, hem onlar bağ kursunlar adam babalık yapsın, hem de size kocalık yapsın empatisi gelişir bence. ay düşündüm de evde yaptığım her şeyin listesini bile yazabilirdim, mektup olarak verirdim kendisine.
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…