Ben insan psikolojisini severim, okurum öğrenmeye çalışırım. Ilımlı yaklaşmak, onu anlamak kolay bir hal benim için. Ama bazen sizi elinizde olmayan sebeplerden dolayı vuruyorsa ki bu basenler sıklaştı artık.. Kabullenemiyorum, üzülüyorum. Anlatıyorum ama anlamak istediği gibi anlıyor..
Bilemiyorum, keyfi yerinde olduğunda "hadi sana birini ayarlayalım, hııı yalnız öleceksiin" gibi şakalı vurgular yapıyorum. Eğer onu sevecek ve değer verecek biri olsa, düğünlerini kendim yapardım..
Elbette, ona ben sizden daha fazla üzülüyorum. Benim şimdiki çağlarımda annem Bebek sahibiydi, onu anlıyorum. Yalnız diğer insan benim babam, bu evde bir günüm babamın aşşağılık bir Ada'm olduğunu duymadan geçmiyor.. Bakın elbette ben de bir anne olacağım, ama ben benim annemin azından (belki babama kızgınlığından bilemiyorum) Can'ım kızım dediğini duymadım. Bu hayatı böyle yaşamak benim tercihim değil, en çok masum olan ben değil miyim?
Ben bir yılımı doldurmak üzereyim.. İnanın bunları ona masal gibi anlattım.. Onu ne kadar sevdiğimi anlatamam ki, ama gösteririm. Yaptım, bazen hareketlerimin, ses tonumun babama benzediğini söyleyip sinirleniyor. Üzüldüğüm noktalar bunlar benim.. Kendimi ben yaratmadım ki, ben babamın elinden tutup beni al demedim.. Ben elim ekmek tutunca anneme ev açan biriyim..
Babama dönmek, annemi sırtından vurmak gibi birşey olur bu saatten sonra. Annemi annesinin evine geri göndermek ondan vazgeçtiğimin belgesi.. Onu çok seviyorum, onunla yaşıyorum, tek istediğim iyi yaşamak
Evet, yalnız önce annemi garanti altına almam lazım. Yani geçinebileceğinden emin olmam, ona zarar gelecek bir durumun olmamasından emin olmam lazım. Ondan elimi hiçbir zaman çekmem, ama bu yıl için üniversite benim için kaçınılmaz bir durum
Senin gösterdiğin özveri karşısında annen bu tavırlarını artırarak sürdürürse sana zararı olacak (kendimden biliyorum) ve bir süre sonra keşkelerin başlayacak
Siz peki babanıza kızgın degılmısınız ? sızde bır aıle ıcınde yasayabılırdınız anne babanın yanında .
Elbette, eğer annemde bir hayat kadını olsaydı bunu babamdan duymak kulağıma hoş gelmezdi. Belki benim kırıldığım da budur. Sonuçta babamı kendim seçmedim ve her ne olursa olsun ben hergün bunu duymak istemem.
Şöyle, babama kızmak hiçbir şeyi değiştirmeyecek ki.. Tercihlerini Zaman'ında yapıp, ayrılmışlar. Nitekim aldatma olmasa da herhangi bir ayrılık sonucu annem yine ailesinin yanına dönüp babama kızgın olarak kalabilirdi..
Demek birşeyler yaşadınız sizde.. Konu anne olunca düşünceler de, sözler de, hareketlerde özenli.. Her ne olursa olsun sevdiremedim kendimi..
Benimde babam resmen düşman bana sebep yok alıştım artık umursamıyorum
Anlıyorum.. Üzüldüm
Üzülme sadece kendine eziyet edip ilerde benim gibi pişman olma
