- 24 Mayıs 2016
- 192
- 225
- 103
Konularınızı takip ediyorum, çok tatlı hanımefendi, oturaklı birisiniz, hakkınızda en güzeli en hayırlısı olur inşallah...Kızlar yazdıklarınıza toplu cevap vermiş olayım.
Yeni boşandım daha. Her şey çok taze ve ben kırgınım. Bir şeyler yaşayamayacağımın farkındayım. Yaşarsam saçmalayabileceğimin. Keşke hayatım burada yazdığınız gibi düz mantık olsa. Asıp kestiğiniz kadar kolay.
Yeni boşandım ama sanki on yıldır bu sorunla uğraşıyormuşum gibi hissediyorum. Boşanırken inanın bu kadar çevrenin ve ailemin bana zorluk çıkartacağını düşünmezdim. Çünkü eski kocam herkesin gözünde mükemmel bir kocaydı. Ben kimseye oturup özelimi anlatan ve ya dert yanan tiplerden olmadım. Olsaydım herhalde her sıkıntımda burda konu açmış olmazdım... Dolayısıyla Müge onlardan uzakta ne yaşıyor bilmediler. Biri yazmış ki yorumlarda görüştüğüm adam için "o adam boşanmış ama neden? O kadar iyi koca olsaydı karısı neden bıraksın?"
İşte bizim toplumumuzun bakış açısı bu. Eğer boşanıyorsanız illa ki sizde defolusunuzdur. Ben mayıstan beri insanlardan "defolu, kusurlu, hatalı" muamelesi görüyorum. İş arıyorum ve bir türlü bulamıyorum. Olur dediğim her şey elimde kalıyor bir şekilde. Zaten kendi içimi onarmaya çalışırken bir de üstüne yeni başarısızlıklar ekleniyor. İnanın yazmayı kolay ama yaşaması değil.
Bu görüşmeyi ayarlayan annem. Mesele eski kocamın ekimde evleniyor oluşu. Annem boşandığımdan beri benden daha fazla bunalımda.Küçük sayılabilecek bir şehirde yaşıyorum, ailemin çevresi geniş. Bunu kaldıracaklarını yanımda fazlasıyla olacaklarını düşünüyordum. Öyle olmadı.
Eski eşimin evleneceğini öğrendiği zaman daha bir beter oldu annem. Arkadaşı annemin telaşını görünce (ben öyle düşünüyorum yani) yeğeni için beni önermiş. Benim annem iyi hoş kadın ama bir şeye taktımı olması için insanın ömrünü tüketenlerden. Çocuğu olmasına rağmen bazı arkadaşların dediği gibi "doktor" olması onu tavlamış. Bir de çocuğunun annesiyle ve uzak bir şehirde oluşu. Ben ne kadar görüşmek istemediğimi söylesem de beynimi yedi. Kaç gün surat astı. Onun üstüne ben burada konu açtım. Bu kadının suratını illa ki çekiyorum, gideyim en azından çenesi kapanır belki dedim. Dürüst olurum, adama söylerim, herhalde beni anlar diye düşündüm. Bu arada inanın doktormuş, mühendismiş vs ymiş takılacak veya atlayacak biri değilim. Beni boynuzlayan ve iki ay sonra evlenecek olan eski eşim, bencil ve öküzün tekiydi. Fakat Tr standartlarına göre gayet cool sayılabilecek bir adamdı. Maddi durumu yerinde, karizması ve kariyeri olan, yakışıklı ve gördüğünüz gibi kızların peşinden koştuğu bir tipti. Mübalağa etmiyorum. Yani ben bir adam sırf "doktor" diye onunla görüşecek bir kadın değilim. Ben zaten bu anlamda bunlara doymuş bir kadınım. Bunların ceremesini de fazlasıyla çektim. Bana kalkıp sırf doktor olduğu için görüştüğümü yazmayın. İnanın üzülüyorum.
Gittiğimde görüşmenin beklemediğim şekilde güzel ve eğlenceli geçişi tabiki etkiledi beni. İnsanım bende. Fakat bir şeyler yaşamamın yanlış olduğunun da farkındayım. Bu kararsızlık beni burda konu açmaya fikir almaya itiyor. Mıymıylıktan ziyade kafa karışıklığı. İlgi dilenciliği değil. İlgi delisi olsaydım, inanın öyle böyle birini hayatıma sokar. Günümü gün ederdim. Buralarda konu açıp uzun uzun derdimi yazmazdım :)
İki gülücük koyuyorum diye yazdıklarıma erkek delisi zannediyorsunuz muhtemelen beni. Kocam aldattığı için ezik görünüyorum oradan ayrıca muhtemelen :) Öyle değil gerçekten. Ben onu yedi sene boyunca sevdim, aşıktım. İşe giderken her zaman heyecanla uğurluyordum. Aldatılmak tüm duygularımı yıllarımı emeklerimi sildi götürdü. Boşlukta kaldım. Doğal olarak.
İyi bir kariyerim olsaydı da böyle olurdum.