- 22 Şubat 2016
- 4.513
- 4.201
- 53
- Konu Sahibi Pink_Women
-
- #181
Arkadaşlar hepiniz uzun uzun çok güzel şeyler yazmışsınız
Kiminiz ne demek istediğimi manen görmüş bu yüzden kalben hissetmiş
Kiminizde psikolojik sorunlarım olduğunu bile düşünmüş
Hepinize saygı duyuyorum
Belki konumu iki örnek ile sinirlandirmam hataydı
Daha açıklayıcı olsaydım eminim ki hepimiz anlatmak istediğim şeye üzülüyoruzdur
Önemli olan benim poşetlerimin taşınması değil
Çok şükür ki sağlığım yerinde
Evvelallah altından kalktım
Önemli olan ben değildim aslında benim yerimde olan yaşlılarda aynı muameleyi görüyor hamilelerde hastalarda
Hepsine gözlerimizi kapatmışız
Bir çocuk dolmuşta hamile veyahutta yaşlı birine yer verince onun hizmetkarı olmuyor
Yada yer verdiği için kendisine zarar dokunacağı bir şey yapmıyor
Yada elinde ağırlık var diye kapıyı 5 saniye tutunca kendinden birşey kaybetmiyor
Yada birilerine teşekkür etmek, günaydın demek bizi öldürmüyor
Aslında verdiğim 2 örnekle bunları açıklamak istedim
Benim evladım yok olsa bende asla yabancı biriyle muhattap olmasını istemem
Ama eli dolu insanın suratına kapiyi kapatmasını da
Ülkece çok hassasız artık bu konularda sürekli yaşanan igrencliklerden dolayı
Ama bu konuları buraya açmanin doğru olmadığını düşündüğüm için daha yüzeysel ve basit örneklerle ifade ettim kendi mi
Kimiside bunu mu dert ettiğimi sormuş
Evet bunu dert ettim
Benim için çok büyük bir dert
İnsanlara sürekli katil, tecavüzcü vs. Gibi bakmak
Benim için güven ve huzur herseyden önemli
Bu yüzden benim için dünyada ki en büyük dert bu...
Hayırlı sabahlar.
Sevgiyle
Merhaba Hanımlar...
Hayırlı Cumalar hepinize...
Dün yaşadığım bir olay bana bunu sorgulattı
'Biz toplum olarak ne zaman ve neden bu hallere geldik'
Eşim şehir dışında olduğu için alış verişi ben yapayım dedim
Götürmem sıkıntı olmasın diye ne kadar az almaya çalışmış olsam da elimde müthiş ağırlık oldu
Eve doğru yürürken parmaklarım artık hissetmez olmuştu
Yanımdan bir sürü liseye giden gençler geçti
Hiç biri yardımda bulunma teklifinde bile olmadılar (kesinlikle yanlış anlaşılmasın asla zorunda değiller)
Neyse bahçeye girdim 12-13 yaşlarında bir kız ve kardeşi apartmana doğru yürüyorlardı
Bende kapıyı açarlar poşetleri bırakmadan girerim demiştim
Ben hızlandıkça kız yavaşladı
Neyse kapıya benden önce gitti
Kardeşi kapının şifresini söylüyor bu girmedim bekledi zili çaldı
Neyse ben kapının açılmasını bekleyemeyeceğim için bıraktım poşetleri açtım kapıyı
Asansöre bineceğiz ya kapıyı bile tutmadı(zorunda değil tekrardan belirtiyorum)
Kendimi düşündüm sonra ben şimdi bile benden küçük veyahutta büyük olsun fark etmez
İnsanların kapısını açarım yeri gelir inecekleri katta asansörden çıkar kapıyı tutar inmeleri için yardımcı olurum.
Bunlar gerçekten çok ufak ve basit şeyler
Neden bu duygularımızı kaybettik
Tamam hergün haberlerde öyle kötü şeyler izliyoruz ki herkes korkuyor ama
Neden unuttuk güzel şeyleri?
Ne güzel bir yermiş orası öyleBu aileden gelen bir şey diye düşünüyorum Pink.Öyle öğretilmemişlerdir ne bileyim yardımlaşma duygusu az verilmiştir.
Bizim buralarda halen insanlık ölmedi pink.4-5 kere başıma gelmiştir.Pazara giderim sebze arabası olduğu halde bazen elimde fazladan poşetler olur.Ve yahut marketten dönerken elimde ağır poşetler olur.Gerek küçükler gerekse büyükler hep yardım etmişlerdir.Ben gerek yok sağolun falan desemde ısrar ederler yardım edelim diye hafif olanlardan veririm.
Bende aynı şekilde zor durumda insan görsem yardım ederim hemen.Biz böyle büyütüldük.Zira kapı olayında da bahsettiğin bir durumla karşılaşmadım.Muhakkak birisi kapıyı açık tutar bekler .
Çok yargılayan oldu bu konuda beniBen de cok uzuluyorum bu duruma. Tamamen aile terbiyesiyle alakali, temel terbiye egitimini bile vermezsen, boyle cocuklar cikiyor iste meydana. Keske aileler muthis mutlu aile tablolarini orada burada paylasacaklarina cocuklariyla gercekten birseyler paylassalar,birseyler ogretseler.
EvetBir de lise duzeyinde ogretmenlik yapsaniz ne kadar hayrete dusersiniz hesap edin.. Gercekten cok degismis her sey.. Insan uzuluyor
Böyle yüzeysel anlayabilmek için çok çaba sarf ediyor musunuz gerçekten merak ediyorumSirf yukunuze yardim etmediler kapımı tutmadılar diye mu toplumca ne hale geldik diyorsunuz. Insanlar artik birbirine güvenmiyor ki yardim etsinler. Keşke eksik olan sadece hoşgörü olsaydi. Buna gelene kadar neleri yitirdik toplum olarak.
Olaya duygusal olarak bakmak kötü birşey mi?Duygusal bakmiyorum.
Bilakis alabildigine gercekciyim.
Anne olunca mantik yitirilmiyor.
Bu klise siniflandirma ve bir nevi hor gorme gibi birsey.
Bu topluma bir bakin.
Genclere bir bakin.Cocuklara bir bakin.
Ne aci sorunlarla bogusuyorlar.
Olay poset tasisin tasimasin kapi tutsun vs. degil sadece.
Sahsen onceligim baskadir can guvenligidir.
kimsenin posetini tasimasi icin veya kapi tutmasi icin ogut vermem.Tanidigi yakinlari icin ise zaten yapar bizden aldigi tesvik budur.
Tanimadiklarindan ise uzak duracak.
GülümsemekMesela geçenlerde mezun olduğum okulun öğrenci işlerine gittim. Başvuru belgelerim için.
Sırada beklerken insanların tavırlarına bir baktım.
Kimse orada çalışan kadına ne bir teşekkür ediyor, ne başka bir şey.
Herkeste bir emrivaki, buyurgan tavır, rica etmek yok, teşekkür yok.
Çünkü bellemiş o kadının görevi o.
Ama ben üzüldüm. Hele mezunum diye belgelerim daha uzun sürdü.
Sabrınız için çok teşekkür ederim, dedim utana sıkıla
Kadın şaşırdı
Sonra o da gülümsedi :)
Ben karar verdim bundan sonra hep böyle gülümsemeyen, teşekkür edilmeyen insanları şaşırtacağım
Ben de mutlu oluyorun :)
Hiç aklınıza gelmeyen, düşünmediğiniz insanların da insan gibi hissetmeye, fark edilmeye ihtiyaçları var.
Biri ufak da olsa bir iyilik yapıyorsa veya fark etmez parayla yapıyorsa da o işi teşekkür edin...
İnanın anlattıklarınız beni o kadar mutlu ettikiBence size öyle denk gelmiş. Daha dün devlet dairesinde sıra beklerken çocuğum kucağımda uyudu. Kendi numarama yakın bir numara yanınca kalktım beklemeye geçtim. Memur hemen çağırdı. Siz niye bekliyorsunuz, işinizi hemen halledelim dedi. Dışarı çıktım çantamdan birşeyler çıkarmaya çalışırken yardımcı olayım mı diye sordu bir bayan. Otobüse bindim(çocuk hala uyuyor), hemen birileri yerinden kalktı, oturmamı istedi. Bugün misafirliğe gittik. Kapıda zil yok. Daire numarasını tuşlayarak giriliyor. Biz numarayı bilemediğimiz için epey bir kapıda bekledik. Ev sahibine ulaşmaya çalıştık. Kapının önünde oynayan bir çocuk geldi abla size kapıyı açayım dedi. Vs vs Bunlar dün ve bugün yaşadıklarım. Belki yaşadığınız yerle de alakalıdır.
Bana madem tasiyamayacaktinBir öğretmen olarak sizi çok iyi anlıyorum.
Geçenlerde okul çıkışı eve doğru yürürken ( normalde arabayla geçerim oraları ) yolda birkaç ogrencimin sigara içtiğini gördüm. Beni gördükleri halde sadece onları geçeyim diye adımlarını yavaslattilar. Sigaralarını içmeye devam ettiler. O kadar üzüldüm ki aynen sizin koyduğunuz başlığı koyup konu açmayı bile düşündüm ama sigarayla saygı mı olur , özgür birakin artik şu gençleri tarzında bir sürü yersiz eleştiri alırım diye vazgeçtim. Maalesef böyle bir devirde yaşıyoruz artık. Hiç kimsenin kimseye saygısı da yok tahammülü de...
Var var. Ya da ben çok zavallı görünüyorum. Herkes bana yardım etmeye çalışıyor.İnanın anlattıklarınız beni o kadar mutlu ettiki
Demek ki halen var böyle insanlar ve çocuklar
Böyle yüzeysel anlayabilmek için çok çaba sarf ediyor musunuz gerçekten merak ediyorum
Burada bir sürü yorum var keşke ona göre bir çıkarım yapsaydınız
Evet ben mahallenin çocuklarına güvenerek alış veriş yaptım onlarda taşımadığı için ne hallere geldik dedim!!!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?