Kayınvalide derdi cidden bi değişikmiş. Sürekli sorun hissetmesi gibi bir şey insanın.
Aynı mahallede oturuyoruz, eşimin işi sebebiyle. Benim de çok sevdiğim bir semt o yüzden rahatsızlık duymuyorum bundan.
3 ayı geçti evliliğimiz. Çok şükür bugüne kadar iki aile arasında da kendi isteklerimiz doğrultusunda da dengeyi kurduğumuzu düşünüyorduk. Son süreçte sürekli gelmiyorsunuz sitemleri, oğlu yokken bana evin işine gelen yardımcı kadınların beni sorması gibi laf sokmaları... Sürekli beni beklediklerini ifade eden cümlelerini görmezden geldim hep.
Son bir kaç misafirin çağrıdı birinde deneme sınavım ve dersim (kpssye çalışıyorum) , birinde işim -ki olmasa da gitmezdim, dayısı gelmiş ve bir gün öncesi teyzesi orda diye gitmiştim-, bugün ise benim de tanıdığım sevdiğim birileri benim yaşça büyük eski iş arkadaşlarım gelecekmiş. Eşli bir oturma idi eşim de gitmek istemediği için bize özel bir program yaptı. Hafta sonumuz var sonuçta birlikte zaman geçirmemizden daha doğal bir durum yok. Sabahtan aradım. Yapılacak bir şey var mı, eğer yapmadıysan tatlı yapayım dedim. Akşam olmadan tatlıyı bıraktım oradan da eşimle buluşup alışverişe gittik.
Tabii tatlıyı bırakmaya gittiğimde bir sürü laf...
Kesinlikle kavga etmek değil ama.. Neymiş efendim gelinlik böyle olmazmış, kendisi her gün gidermiş falan filan.... Misafir geldiğinde benimmde o evin bireyi olarak evde olmam gerekirmiş. Annemin misafiri olunca gitmiyor musun gibi gereksiz tripler.. Eşine de söyleme ben oğlumu biliyorum yükselip bu eve giremeyecek kadar kavga ederiz diye sana söylüyorum dedi. Az gidiyormuşuz her gün eşim olmadan olsa bile uğramam gerekiyormuş. Bi kahveye gelsen ne olur vs..
Kahveye gitsem tüm gün ve akşamım gidecek onu bildiğim için ders çıkışı falan gitmiyorum.
Ben de açıkça anlattım evlendiğimizden ilk zaman müsaittik ve yazın sıcaktı daha çok geliyordu su an benim derslerim de eşimin işleri de yoğunlaştı. Sonuçta biz de ayrı bir evimiz hayatımız var misafirlerimiz oluyor gitmemiz gereken yerler oluyor yeri geliyor çok yorgun olup dinleniyoruz evde çalışmamız gereken dersler var diye anlattım. Yoğun olunca insan yapacağı bir şey olmuyor dedim. Evde görümce var eve hemen her gece 11 civarı geliyor kimse de demiyor ki misafir var evde gel. Geline söylemesi kolay geliyor tabi.
O yoğun işte dersleri, programlarıolunca ona bir şey diyemiyorum demesin mi.. Her akşam konser sinema tiyatro kafe vs..
Ben de biz de yoğunuz arkadan konuşmayıp yüzüme söylediğiniz için teşekkür ederim ama bende halimizi arz ettim dedim. O da biz hem çalışıp hem her şeyi yaptık gece laçlara kadar çamaşorla uğraşırdık dedi. Eşime anlatmayı diye de sıkıca tembihledi.
Tabi ben hemen anlattım olanı biteni.. Çünkü neden yani bir evin düzenini a cak o Kuran iki kişi bilir nefret ediyorum böyle yaptıklarında.. Gidesim varsa da gitmek istemiyorum
Bi sekilde gelin yanimizda olsun kafasi neden bilemem ama oyle yuzde 90i.
Ne iş bekler ne yaptırır. Elimden alır yaparken. Güzel sofralar kurup çağırır sağ olsun. Erken gel yardım et demez, beklemez, ima etmez. Bizimkiler bizi sadece özlüyor bence. Sohbet muhabbet istiyorlar çünkü yaşlari çok ileri olmasa da artık yaslaniyorlar yavaş yavaş.
