Neden dinlemiyorlar?

mesafeli

Niyetin ne?
Kayıtlı Üye
11 Haziran 2014
2.509
3.292
158
Merhaba,

Pek çok kişi insanların onları dinlemediğinden yakınır. Başımıza gelmiştir, uzun uzun kendilerinden bahsederler, aynı şeyleri tekrar tekrar anlatırlar ama biz konuşmak istediğimizde sağa sola bakmaya başlar ve dinlemezler. Biz eğer boş konuşmadığımızı düşünüyorsak o zaman insanlar sizce neden dinlemiyorlar?
 
cümlelerinize onları da katın
ben öyle yapıyorum
mesela diyelim işte başıma bir olay geldi hani büşra senin şöyle şöyle olmuştu ya onun gibi böyle oldu bugün
ilgiyi çektiniz mi gerisi gelir
ya da lafın ortasında işte sendeki bluz gibi bluzu vardı ama rengi farklı vs ....
ya da en kötü karşındakini koluna dokunurum ve hep gözünün içine bakarak konuşurum
ama bunları istemsiz yapıyorum alışkanlık açıkçası da yaptığımın farkındayım sadece denemek isteyene öneri olsun:))
 

o tekrar tekrar anlattıkları ve bitiremedikleri konu daha mühim ve yarım kalmasına neden olduğunuz için.
böyle bir arkadaşım vardı . sözde birbirimizi özleyip görüşmek için buluştuk ama kız bir başladı nişanlısı,kv,elti kıyaslamasından abartısız 2 saat geçti bana bir sen nasılsın ? gebeliğin nasıl demedi..
kaldı ki bu sorunlarını telefonda da 3 posta dinlemiş insanım.
en son mesafe koydum kafam rahat.
 
Yani benim de daha çok anlamaya çalıştığım neden dinlemek istemedikleri? Önce onlar konuşsun tamam, biz dinleyelim, sorular soralım ama onlar bizi hiç merak etmesin. Böyle arkadaşlık olmaz heralde diyeceğim ama benim bu şekilde kabullendiğim insanlar var. Eğer dinleme modundaysam, kafam alacaksa görüşüyorum.
 
Evet herkesin yapısı farklıdır ama kimisi deşarj olmak için görüşüyor sanırım. Ne kadar yapıcı ve çözüm odaklı yaklaşıp sorunlarına çare arasam da baktım yine aynı yine aynı. bir gram ilerleme yok.. Ben de insanım sonuçta ,sen de insansın.
Sürekli negatif ve olumsuz düşünceli insanlar yıpratıcı oluyor. 8 senelik arkadaşlığıma bu yüzden mesafe koydum.
Güzin abla gibi dertlerden içim şişti.

Normal durum olur ,insanın kafası dalgındır ,aklında birşey vardır dinlemez o zaman anlarsın da. Tek taraflı ise yıpranan tek sen olursun.
 
Evet haklısın sadece sıkıntıları dinlemek insanı yoruyor. Sanki ben çöp kovasıyım bana kusuyor gibi oluyor sürekli aynı dertler tekrarlandıkça. Yani arada bir kovanın da boşaltılması lazım.
 
boyle insanlar tanidim.. ne paylasim oluyo ne dostluk.. sen dinlemek sklp biraktigim anda bitiyor.. dostluk, arkadaslik sadece kendini ve dertlerini anlatarak olmazki..
 
Amerikalılar böyle insanlar için "kendi sesini duymaktan hoşlanıyor" derler. Gerçekten bazı insanlar biriyle sohbet etmekten değil o insanın kendilerini dinlemesinden zevk alıyor. Hatta bu bir ihtiyaç. Boşuna bekleme, sıra sana gelmez.
 
O yüzden hiç arkadaşım yok..
Bi komşum vardı, kendi derdini uzun uzun anlatır, geçmişiyle ilgili falan her şeyini anlatırdı. Bana bi kere bile sormazdı. '' ee senden naber'' falan diye. Hep onu dinle istiyordu, ben de görüşmeyi kestim. Şimdi arada telefon eder hayırsız der sürekli, bi gün fena bozcam
Dertleşmek karşılıklı olur. Mesela şunu da sevmiyorum, sen derdini anlatıyorsun ama karşındaki kendi mükemmel hayatından örnekler veriyor. Sen o an zaten diptesin belki, için acıyor bi de onun muhteşem hayatını dinleyip iyice batağa saplanıyorsun.
 
Sadece kendisi konuşanlar için "kendi sesini duymaktan hoşlanıyor" ifadesi hoşuma gitti, doğru söz. :)
 
Evet o durum bazen burada da oluyor. Karşındaki üzgün, sen ona bak benim mutluluğumu dinle ki daha çok üzül der gibi şeyler anlatıyorsun, tuhaf ...
 
Şu cümle o kadar doğru ki...
bi de bazen lütufta bulunup azcık dinlerlerse, senin cümleyi kapıp bi şekilde kendi hayatlarına bağlayıp ordan yine kendilerini anlatmaya başlıyolar ve senin konu kapanıp gidiyo ya, ben böyle
bi arkadasım iyiydi, hoştu ama aynen böyle bi insandı.. derdimi dinliyo diyelim, nasıl oluyosa kendimi onun görümcesinin kaynının komşusunun çocugunu dinlerken buluyodum simdi de cok sınırlı, nasılsın iyi misin diyecek kadar bi ilişki kaldı aramızda..
 
Bu tür insanlar nasıl başarıyor acaba dönüp dolaşıp olayı kendine bağlamayı
Ben hiç yapamam, hatta kimse sormadan derdimi bile anlatmam bazen.
 
Aynı annem.....
tekrar tekrar aynı şeyleri anlatıp
sonrada hatrını soruyor sonra yine devam....


ve bence bu tür insanlar kendini değersiz gören insanlardır,öyleki kendilerine yakıştırdığı değersizliği insanların da yakıştırdığını farz edip dinlenmiyceklerini düşünüyorlar...bunca dır dır bundan
 
Bak bu ilginç bir yorum. Aslında dinlemiyorlar çünkü senin anlattıklarına değer vermiyorlar da olabilir. Üstte bir yorumda, kendi anlattıkları onlar için daha önemli denildi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…