- 22 Nisan 2015
- 2.139
- 1.517
- 48
Hangisi? Yok ya ölüm demeyelim o kadar da olmasın.:) Ağzından laf alınması durumu sanırım. Haklısın dikkatli olmak ve güvenmeden anlatmamak lazım. İnsan bence hatalarını eğer akıl almak zorunda değilse sırf rahatlarım diye anlatmamalı. Olan olmuş geride kalmış, başkalarına anlatıp yaymak bana doğru gelmiyor.o durum ölüm ya.
Haklısın hiç bu şekilde düşünmemiştim yani aynı şeyleri anlatıyor çünkü senin ona değer verip dinleyeceğini düşünmüyor. Sağol valla ben de bir ampül yaktın:)Evet tabi bunun da payı var elbet
fakat şunu gözlemledim ki tekrar tekra aynı şeyleri ilk defa anlatıyormuş gibi derdini anlatanlar duyulmadıklarını zannetiği için öyle yapıyorlar....o kadar kendini değersiz hissediyorki sen onun umrunda bile olmuyorsun...
:) ....ama her seferinde farklı bir dertle geliyorsa ve sen sadece dinleyensen...karşında sadece kendine konsantre olmuş bir bencil var demektir...Haklısın hiç bu şekilde düşünmemiştim yani aynı şeyleri anlatıyor çünkü senin ona değer verip dinleyeceğini düşünmüyor. Sağol valla ben de bir ampül yaktın:)
Ben de dinlediğim için, bir süre sonra anlattıklarıyla ilgili bir şey söylediğim zaman, sen bunu nerden biliyorsun diyorlar. Sanırım karşılarındakini kendileri gibi sandıkları için nasılsa dinlememiştir diye düşünüyorlar, tersi olunca şaşırıyorlar :)Bende bundan muzdaribim yaa.. İnsanları dinlerim büyük bir sabırla ve dikkatle...
Ama sıra bana geldiğinde ya araya alakasız
alakasız laflar sokup sözümü kesiyorlar ya da başka şeylerle ilgilenmeye başlıyorlar, dinlemek istemediklerini bariz belli ediyorlar yani.. Aslında bana en çok koyan, bulunduğum ortamda sanki sadece bana yapılıyor gibi gelmesi... Bilemiyorum, ilginç...
İşin kötüsü biz dinledikçe nasılsa bu anlayışlı diye düşünüp daha çok konuşup, hiç söz vermiyorlar.Ben dinleyen ama dinlenilmeyen tarafim bilemiyorum
Ben bu konuda size katılmıyorum. Böyle bir yakınım var ve bence bu insanlar kendi anlattıklarına hayranlar. Her anlattıklarında karşılarındaki insanın da hayran olduğundan eminler. Bu hayran olunma hissi uyuşturucu gibi bağımlılık yapıyor. Durmadan anlatıp "herkes bana hayran" diye mutlu oluyorlar.Evet tabi bunun da payı var elbet
fakat şunu gözlemledim ki tekrar tekra aynı şeyleri ilk defa anlatıyormuş gibi derdini anlatanlar duyulmadıklarını zannetiği için öyle yapıyorlar....o kadar kendini değersiz hissediyorki sen onun umrunda bile olmuyorsun...
)tabikisenin fikrin...peki sence niye buna ihtiyaç duyuyorlar?... içteki değersizlik hissinden....bence yaniBen bu konuda size katılmıyorum. Böyle bir yakınım var ve bence bu insanlar kendi anlattıklarına hayranlar. Her anlattıklarında karşılarındaki insanın da hayran olduğundan eminler. Bu hayran olunma hissi uyuşturucu gibi bağımlılık yapıyor. Durmadan anlatıp "herkes bana hayran" diye mutlu oluyorlar.
İşin kötüsü biz dinledikçe nasılsa bu anlayışlı diye düşünüp daha çok konuşup, hiç söz vermiyorlar.
bencillik neden olacak. bencilin alasını çıkardım hayatımdan mutluyum işim yok onu mu dinleyeceğim. varsa yoksa kendisi. ben anlatınca geçiştirmeler. olduuuu onun hayatı çokta mühimdi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?