- 4 Nisan 2014
- 5.602
- 16.145
- 298
- Konu Sahibi anabelmontero
- #61
oyle bir arkadas grubunun icindeydim ki, digerinin dedikodusunu yaparken dedikodusunu yaptigi insan o sirada iceri girince ayy canim benim hosgeldin diye boynuna atlarlardi. siyrildim kurtuldum cunku onlar gibi degildim. midem bulaniyordu. benim de arkamdan sallayip sallayip yuzume gulmediklerini nereden bilebilirdim? simdi ne oldu, ben yalniz onlar hala ayni devam. birbirlerini zerre sevmeyen ama disariya oo kanka modunda gozukmeye calisan insanlar. onun haricinde bir tane kardesim dedigim vardi. bir suru kazik yedim, sevgili bulunca satildim arkadas edinince satildim. saf dedim iyi niyetli dedim yuttum ne halt yese yuttum. en basidinden, guzel bir elbise alirdim gözleri yerinden firlardi kotuleyip kotuleyip begenmedigini soyleyip gider aynisini kendine alirdi. ah ah. en son ben yine guzel bi basari yakalayinca hayatimi da baya duzene sokunca baktim yok. kurtuldum kamburumdan evet. ama herkesin bir dostu varken ben neden eh seviyede arkadaşlıklarla idare etmek zorundayim. diger insanlar gibi olmamanin cezasi sanirim bu.
burdan mi
Allah herkese derdinden anlayacak dostlar versin. Arkadaş çok ama dost yok denecek kadar az.
bende universiteliyim artik umarim bulurum sizinkiler gibi bitane
hehehe
canım benim oo 
