Ayni evde yaşamıyoruz. Zamanında karşılıklı oturmayı denedik o zaman bile büyük sorunlar yaşadık. Ama ayni sokakta sayılırız. O cinneti ben otomatik geçireceğim sanırım. Ama kendisi üzerime exstra bi cinnet geçirecek gibi duruyor. Ciddi ciddi bunu düşünüyorum yani gerçekten.
Eşime böyle zamanlarda sürekli söylüyorum. O çocuk bize benzeyecek kimseye değil onlar anca konuşur diyor. Sonradan değişmesinden korkmuyor değilim. Teşekkürler.
Var mi öyle kolay bi yöntem. Keşke mümkün olsa. O gideceği yere bizim için de yer bakıyor ben yaşlandım koy yerleri güzel oralara gideceğim sizi de alacağım diyor. Ne mümkün yani kaçmak :)
Beni tercih etsin yarısı bence de olacak zaten. O apayrı bi konu çok üzülüyorum düşündükçe. Ben her istediği olan şımarık bi çocuk yetiştirmek istemiyorUm ona anlattığımızda da her istediği olmayacak diye karşı çıkıyor. E şımarıp hep isterse napcaz diyoruz hep alırım ben de diyor. Çocuğuma acıyorum şimdiden.. muhtemelen benim vermediğim ne varsa çocuğa kendi alacak hep verecek. Çocuk belki de o çocuk aklıyla daha çok sevecek onu. İstediğine ulaşmış olur
Ben genelde o nasıl gülerek konduruyorsa ayni şekilde gülerek veriyorum cevabını. Bir gözüm eşimde oluyor o da doğruluyor beni. Ama herseye bi cevabı var umarsınız ki. O da haklı tabi çocuk onun her turlu konuşur..
Boşanma konusunda ben alırım dediğinde de şaka yapıyor sanıp gülmüştüm. Ciddi olduğunu anladığımda “siz kayınbabamla kaç defa ayirmissiniz evleri boşanacak dereceye gelmişsiniz. Kimse gelip senden alabildi mi çocuklarını ? Acaba cesaret edebilirler miydi?” Demiştim. Tabi burda daha çok eşimin tutumlarını yazdım o çok önemli oldugu icin yansıtmak adına. Ama ben de tamamen susup dinlemiyorum yani. Teşekkürler..
Zaten o böyle yaptığı zamanlar insan isTer istemez el ayak cekiyor. Çok ziyaret etmiyor. Tabi o kendinde hata aramıyor. “Naptim da size gelmiyonuz” diyor. Biz de anca konu bi daha açıldığında yanlışını söylüyoruz. Hatta bazen eşim baya baya geriliyor kalk eve gidelim diyor. Umarım pes eder..
Herkesin bi cildirma donemi varmış ya. Ya herro ya merro hesabı. Umarım onu yaşamama gerek kalmadan herkes çizgisini bilir. Tek duam bu. Hakikaten çok zor durumlar bunlar. Teşekkürler
Ben ikisine susuyorsam üçüncüsünde tebessümle cevabını veriyorum. Mesela küfürlü sevmek konusunda ben kızımın çocuklarını hep öyle sevdim hiç de bisey olmadı diyor. Ben de diyorum ki senin kızın burdan çıkıp sizin mahallenin insanlarına gidiyor çünkü onlara gelin gitti diyorum. Orda çocuk kufur edince gülüyorlar bizde yadırgarlar çünkü normal değil diyorum. E biz de çocuğu uyarırız orda söylemez canim diyor. Yani çocuğun pis seyler ogrenmemesini sağlamak daha kolayken sanki zorundaymış gibi ille konuşacakmış çocuğa pis pis. Minicik çoçuğa sanki başka yerde söyleme deyince söylemeyeceğinin garantisi varmış gibi uyarmak daha kolayına geliyor. Hoş benim insanlarımın yanında çocuk küfürlü konuşsa onu ne Acıtır ki. Güler gurur bile duyar. Ama insanlar sanki benim evimde konuşuluyormuş eşim çocuğun yanında bunları bana söylüyormuş da çocuk öğreniyormuş gibi düşünür oysa ki. İste bunlar hep bencillikten..
Zaten zamanında öyle psikoloji durumu atlatmış allah yardım etsin. Bunca zaman bu yüzden idare ettim. Ama ne zaman hamile kaldım ileriyi düşündükçe ve bu konunun nasıl hassas olduğunun farkına vardıkça kendim ve çocuğum adına altta kalmamamaya başladım. Çünkü birinin ki bozuk diye digerinin de bozulmasına gerek yok
Zaten o bana hakliymiscasina ben onu doğurmasam sen onun çocuğunu dogurabilirmiydin diye sordu gözlerini açarak. Ben de karnımı tutup “
BEN KARIŞAMAM ANNE SONUÇTA SADECE TAŞIYICISIYIM ANNESİ DEĞİLİM BİRŞEYİ DEĞİLİM” demiştim. Anlamıştı ama gülmüştü. Sanırım yanlış insana yanlış imada bulunmuşum fazla ciddiye aldı.
Mesafe her zaman iyi dediğin gibi. Hiç inanamiyorum ama insallah benim de ileride öyle olur. Tavsiyelerin icin sağol :)
Cici gelin modunda değilim. Zamanında yaşadığımız sorunlar da yalaka bi insan olmadığım içindi zaten. Ona o zaman “sen kayınbabamla kaç defa ayrılmışsın niye kimse gelip senden alamadı çocuklarını? Cesaret edemezler dimi” demiştim. Cevap verememişti. Ama tabi yine dediğim dedik.
Genelde söylediğimiz ama anlaşılmayan şey
Allah ondan razı olsun zaten. Umarım ilerde değişmez.
Normalde çok güzel lf yarısına girerim. Ama hamileyken bulantılarımdan halsizliğimden eşimle bile tartışasım gelmiyor
o böyle konuşmaya başladığında cevap verdikçe canim sıkılacak sonu ağlamaya gidecek diye kapansın istiyorum. Kısa ve söylediklerini savunmayan cevaplarım tabi ki oluyor. Çok da yaşlı değil bakma elli yaşlarında. Ama iste klasik duygu somurusu.
Herhalde durumun kötülüğüne dair bi tepki vermiş. Yoksa mümkün değil tabii de kimse icin herseyini alıp kaçabilmek.
Her fırsatta konuşuyorum. Gerildiğimi de anlıyor. Sürekli ev yansa oturup izleyeceksin stres yapmayacaksın diyor. Allahtan bilinçli bir insan.
Valla o onun annesi ben kimseye güvenemiyorum sunu yaşamam demiyoRum ileride. Korkularım var doğal olarak ama insallah değişmez eşim daha
