nereye sürüklendiğimi bilmiyorum

hanımlar merhaba,
4 senelik evliyim, vajinusmusluyum
bu konuyla ilgili burada özelden yazıştığım, bana destek olmaya çalışan arkadaşlarım oldu, okuyunca beni hatırlayacaklardır,
yenemiyorum..
hep bir aksilik çıkıyor, parmak egzersizleri, nefes egzersizleri..
bunları yapıyorum çok iyi gidiyor, rahatlıyorum, kendimi hazırlıyorum
ama eşimle işin o kısmında tıkanıyorum (gerçi çoğu zaman da ben kendimi hazır hissettiğimde gelen misafir, iş yorgunluğu, gitmemiz gereken yerler vb. derken deneyemiyoruz)
orda bi duvar var ve eşim oraya toslayacak gibi geliyor, dayanılmaz bi acı duyuyorum
ama artık psikolojik olarak bunlara dayanamıyorum
evliliğim süresinde kilo aldım(10 kg ) üstüne eşimle birlikte olamıyorum, kıskançlık krizleri geçirmeye başladım (ki eşim buna sebep hiçbirşey yapmıyor)
kendime güvenip yitip gitti,
sürekli eşime layık olmadığımı, ona mutlu bir evlilik veremediğimi, onu üzdüğümü eksik olduğumu düşünüyorum ve ağlama krizlerine giriyorum, ve mesela bunlar birden beynime üşüşüyor, güzel bi haftasonu gününde, dışarda gezip dolaşırken birden yüzüm düşüyor bunları kafamdan atmaya çalışsam da başaramıyorum ve gün ağlayıp zırlayarak mahvolmuş şekilde bitiyor,
doktora gidemiyorum, vajinusmus deyince fiyatlar uçuyor,3 günde geçireceğini söyleyen doktor 3 sene önce 7bin tl istedi...şuan maddi olarak bunu karşılamamız imkansız, devlet hastaneleri filan da vajinusmusa yardımcı olmuyor
ama benim vajinusmustan önce kendime güvenimi kazanmam lazım, sürekli eşimin bende soğuyacağını beni istemeyeceğini bu evliliğin biteceğini düşünmekten vazgeçmem lazım
eşim.. o bana sürekli destek, "evet birlikte olamadığımız için üzgünüm ama senin üzülmenden daha önemli değil, sen benim için hayattaki en kıymetli şeysin" diyor
o böyle dedikçe daha çok eziliyorum sanki,
her sabah güne başladığımda sıfırdan başlamak istiyorum kafamı boşaltmak, kilo vermeye başlayarak özgüvenimi geri kazanmak ama yok yapamıyorum, tembellik miskinlik almış gitmiş
ben napıcam, nasıl yapıcam
eşimi kaybetmekten çok korkuyorum..

Üzüldüm...
Cinsellik evliliğin temel taşlarından sadece biri olmakla birlikte çok da önemlidir.
Madem kendin yenemiyorsun artık parayı gözden çıkar bence.
Ben de bu siteye ilk vajinusmus sayesinde üye olmuştum beş altı yıl önce, ben üç ayda yendim kendi kendime, sitede tavsiye edilen egzersizlerle.
Senin dört sene olmuş ve bu uzun bi süre. Böyle yaşamaktansa güzel bi doktora git.

KafamOlmusGalaksi .!.:

Üzüldüm...
Cinsellik evliliğin temel taşlarından sadece biri olmakla birlikte çok da önemlidir.
Madem kendin yenemiyorsun artık parayı gözden çıkar bence.
Ben de bu siteye ilk vajinusmus sayesinde üye olmuştum beş altı yıl önce, ben üç ayda yendim kendi kendime, sitede tavsiye edilen egzersizlerle.
Senin dört sene olmuş ve bu uzun bi süre. Böyle yaşamaktansa güzel bi doktora git.

Genişletmek için tıkla...

gözden çıkarabileceğim bir param yok malesef..

Ben olsam borç harç hallederdim. Korkunuzdan parayı bahane ediyor olmayasınız? Ben de bazen infertilite yüzünden eşime karşı kötü hissediyorum kendimi ama para pul düşünmeden borç harç tedavilerle uğraşıyoruz.

alkol alın eşinle bir gece .. rahatlatabilir

Çok üzgünüm ama ne kadar zaman bekleyecek eşiniz o da çocuğu olsun ister vs bence bu konuyu mutlaka çözmeniz gerekiyor biliyor musunuz Avrupa’da Amerika’da bu sorun hiç yokmus acı söyledim ama elinizden geleni yapıp bu konuyu yenmeniz gerekiyor

melekeda .!.:

Ben olsam borç harç hallederdim. Korkunuzdan parayı bahane ediyor olmayasınız? Ben de bazen infertilite yüzünden eşime karşı kötü hissediyorum kendimi ama para pul düşünmeden borç harç tedavilerle uğraşıyoruz.

Genişletmek için tıkla...

hayır bahane değil, sonuçta parayla ilgili konuda eşimden bağımsız hareket edemem ve şuan çok yüklü ödememiz olduğu için doktora gidemiyoruz,yani borcu ödemek gerekir değil mi? biz ödeyecek durumda değiliz

Pyemses .!.:

Çok üzgünüm ama ne kadar zaman bekleyecek eşiniz o da çocuğu olsun ister vs bence bu konuyu mutlaka çözmeniz gerekiyor biliyor musunuz Avrupa’da Amerika’da bu sorun hiç yokmus acı söyledim ama elinizden geleni yapıp bu konuyu yenmeniz gerekiyor

Genişletmek için tıkla...

bende bu yüzden kendimi harap ediyorum ya zaten, çocuğumuz olsun ister şuan da istemiyor ama illaki isteyecek
belki de istiyor ama söyleyemiyor

kastamonu777 .!.:

bende bu yüzden kendimi harap ediyorum ya zaten, çocuğumuz olsun ister şuan da istemiyor ama illaki isteyecek
belki de istiyor ama söyleyemiyor

Genişletmek için tıkla...

Özür dilerim böyle bir mesaj yazdığım için ama düşündüğüm buydu bir şekilde tedavi olmanız gerekiyor

Ben 3 günde hallederim 5 günde çözerimcilere inanmıyorum, mucize yaratamaz hiçbir doktor, bu iş kafada bitiyo, başka yolu yok, dene dene bi daha dene her gün dene

4 sene nasıl beklediniz ki? 4 sene beklenecek bi hastalık değil bu.

4 yıl çok uzun bir süre ve çok yıpratıcı. Vajinusmusta zaman geçtikçe çözüm zorlaşıyor keşke bu kadar beklemeseydiniz. En azından kademeli şekilde girişimlerde bulunsaydınız. Maddi olanaksızlığınızı anlıyorum fakat belli ki tek başınıza üstesinden gelemiyorsunuz. En azından bir psikoloğa gidin, durumunuzu anlatın, seanslar planlansın. Belki bu sizi harekete geçirecek ve yalnız olmadığınızı görünce sonuç daha farklı olacak. Orada sanki bir duvar var dediğiniz şey aslında sizin zihninizdeki duvarlar. Bu duvarları yeniden yapılandırmak gerekiyor.

Ayrıca bakın yarın yeni bir ayın ilk günü. Miskinliği tembelliği bırakın, yarından itibaren yemenize içmenize dikkat edin, yürüyüşler yapın. Kendinizi bu kadar bırakmayın. Umutlu ve istikrarlı olmaya çalışın. Kendinize güvenmek ve inanmak zorundasınız.

Nazzo70 .!.:

Ne güzel bir eşmiş o.
Belli ki güzel şeyler hak eden bir insan. Burda egzersizlerle halleden arkadaşlar var.Maddi imkansızlığın varsa,o egzersizleri deneyebilirsin.

Genişletmek için tıkla...

denedim ama istkrarlı olamadım, vajinusmus bir erteleme hastalığı deniyor ya gerçekten öyle sürekli erteliyoruz

4 sene deneme ugrasma oldugu halde çok uzun değilmi.

Eşine gelincede eger gercekten sana göstetdiği gibiyse içide gercekten eş yani.
Acaba eşin fazla üstelemediği için bukadar uzun sürmüş olabilirmi sende zaten acı cekiyom diye ugrasmadıgından.

Sisyphe .!.:

4 yıl çok uzun bir süre ve çok yıpratıcı. Vajinusmusta zaman geçtikçe çözüm zorlaşıyor keşke bu kadar beklemeseydiniz. En azından kademeli şekilde girişimlerde bulunsaydınız. Maddi olanaksızlığınızı anlıyorum fakat belli ki tek başınıza üstesinden gelemiyorsunuz. En azından bir psikoloğa gidin, durumunuzu anlatın, seanslar planlansın. Belki bu sizi harekete geçirecek ve yalnız olmadığınızı görünce sonuç daha farklı olacak. Orada sanki bir duvar var dediğiniz şey aslında sizin zihninizdeki duvarlar. Bu duvarları yeniden yapılandırmak gerekiyor.

Ayrıca bakın yarın yeni bir ayın ilk günü. Miskinliği tembelliği bırakın, yarından itibaren yemenize içmenize dikkat edin, yürüyüşler yapın. Kendinizi bu kadar bırakmayın. Umutlu ve istikrarlı olmaya çalışın. Kendinize güvenmek ve inanmak zorundasınız.

Genişletmek için tıkla...

evet zaman nasıl geçti nasıl 4 sene oldu anlamadık
ben psikiyatriste gittim beni psikoloğa yönlendirdi
ve yönlendirdiği psikolog öyle bir tavırla ben bişey yapamam dedi ki o kadını hiç unutmayacağım en azından bi konuşmayı bi ruh halimi anlamayı denemedi başından savdı beni ya bir psikolog hiç mi telkin edici birşey söyleyemez tamam belki bu konu farklı bir uzmanlık gerektiriyor ama sen psikologsun ya
evet yarın yeni ayın ilk günü bende sıfır bi sayfa açıcam önüme
buradaki vajinusmus konularını okuyacağım ve egzersizlere tekrar başlayacağım
bu sefer bırakmadan
yorumunuz için çok tşk ederim size

captain price .!.:

4 sene nasıl beklediniz ki? 4 sene beklenecek bi hastalık değil bu.

Genişletmek için tıkla...

bir erteleme hastalığı diyorlar ya, öyle işte sürekli erteleyerek sürekli olucak olucak diye diye geçmiş zaman

kastamonu777 .!.:

bir erteleme hastalığı diyorlar ya, öyle işte sürekli erteleyerek sürekli olucak olucak diye diye geçmiş zaman

Genişletmek için tıkla...

erteleyerek bi yere varamazsınız ama. tamam hastalık, anlayışlı olmak lazım da 4 sene de çok uzun bi süre.

GizliOzne__ .!.:

4 sene deneme ugrasma oldugu halde çok uzun değilmi.

Eşine gelincede eger gercekten sana göstetdiği gibiyse içide gercekten eş yani.
Acaba eşin fazla üstelemediği için bukadar uzun sürmüş olabilirmi sende zaten acı cekiyom diye ugrasmadıgından.

Genişletmek için tıkla...

evet bunun da çok büyük rolü var eşim de fazla üzerime gelmek istemiyor acı çektiğimi görünce ileri gidemiyor zorlayamıyor
sen bağırıyosun kendini kasıyosun ben sana zarar vercek gibi oluyorum canını acıtamam ki diyor,
eşim gerçekten çok iyi bir eş ve çok inançlı
bunun bir sınav olduğunu ve beraber atlatacağımızı söylüyor he
ama çabalamadan gökten yağmur yağmasını bekler gibi bekleyerek olmuyor işte bu sınav böyle bi sınav değil
o çabanın da çoğunu benim vermem gerekiyor
benimde canım çok yanıyor

captain price .!.:

erteleyerek bi yere varamazsınız ama. tamam hastalık, anlayışlı olmak lazım da 4 sene de çok uzun bi süre.

Genişletmek için tıkla...

evet öyle malesef