Bende nişanlıyken bu sorunlardan nişan attık sonra dayanamayıp konuştuk barıştık evlendik ama aile olayları hiç bitmedi ve 3.5 yıl sonra severek boşandık emin ol nişanlıyken daha kolay atlatırsın evlendikten sonra daha da zor oluyorMerhaba hanımlar, içimi dökmek için foruma kaydoldum.
Ocak ayında 2 yıllık erkek arkadaşımla nişanlandık.İlk görüşte evleneceğim insan bu dedim ama o dönem istemedim evlenmek.(2 yıllık ilişkimizden 7 yıl öncesinde bir tanışıklığımız vardı ama yaşımız küçüktü diye istemedim.)O bekledi bekledi beni evliliğe ikna etmek için çok çabaladı.Şuan 26 yaşındayız.Her şey çok güzeldi çok uyumluyduk hiç kavga etmezdik,taki aileler tanışana kadar hiçbir problemimiz yoktu.Aileler tanışınca aradaki kültür farkı,yanlış anlaşılmalar ve en büyük sebep annesinin hevessizliği ve (ona başka birini uygun görüyormuş sonradan duydum) nişanlımı doldurması derken nişan attık.Annesi o kadar üstüme geliyordu ki ne eşya istedim ne başka bir şey buna rağmen yaptıklarını beğenmiyormuşum ben de (maalesef ki )bu durumu nişanlımla paylaştım meğer onu şikayetlerimle hep yemişim öyle dedi ayrılırken.Halbuki amacım sadece düzeltmesini sağlamaktı ama nafile kadın istemiyormuş ki.En son ayrılırken bu şikayetlerim bana annem ne yapsa beğenmediniz seninle evlenirsek mutsuz oluruz diye geri döndü ve seni çok sevsem de seninle asla evlenmeyeceğim dedi gitti.Ailesi beni kötüleyemeyince ailesi karışıyor onlar sizin evlenmenizi istemiyor dediler.Ailemi çok seven adam kalktı ailen her şeye karışıyor böyle evlilik olmaz dedi.Aileler de sustular sadece hiç kimse nişan atılmasın diye uğraşmadı bile.Çok yalvardım bitmesin diye ama bitti.Çok üzgünüm bu acı nasıl geçer bilmiyorum.
Seninle benzer durum yasamıs biri olarak öyle mutsuzum ki yapayalnızımMerhaba hanımlar, içimi dökmek için foruma kaydoldum.
Ocak ayında 2 yıllık erkek arkadaşımla nişanlandık.İlk görüşte evleneceğim insan bu dedim ama o dönem istemedim evlenmek.(2 yıllık ilişkimizden 7 yıl öncesinde bir tanışıklığımız vardı ama yaşımız küçüktü diye istemedim.)O bekledi bekledi beni evliliğe ikna etmek için çok çabaladı.Şuan 26 yaşındayız.Her şey çok güzeldi çok uyumluyduk hiç kavga etmezdik,taki aileler tanışana kadar hiçbir problemimiz yoktu.Aileler tanışınca aradaki kültür farkı,yanlış anlaşılmalar ve en büyük sebep annesinin hevessizliği ve (ona başka birini uygun görüyormuş sonradan duydum) nişanlımı doldurması derken nişan attık.Annesi o kadar üstüme geliyordu ki ne eşya istedim ne başka bir şey buna rağmen yaptıklarını beğenmiyormuşum ben de (maalesef ki )bu durumu nişanlımla paylaştım meğer onu şikayetlerimle hep yemişim öyle dedi ayrılırken.Halbuki amacım sadece düzeltmesini sağlamaktı ama nafile kadın istemiyormuş ki.En son ayrılırken bu şikayetlerim bana annem ne yapsa beğenmediniz seninle evlenirsek mutsuz oluruz diye geri döndü ve seni çok sevsem de seninle asla evlenmeyeceğim dedi gitti.Ailesi beni kötüleyemeyince ailesi karışıyor onlar sizin evlenmenizi istemiyor dediler.Ailemi çok seven adam kalktı ailen her şeye karışıyor böyle evlilik olmaz dedi.Aileler de sustular sadece hiç kimse nişan atılmasın diye uğraşmadı bile.Çok yalvardım bitmesin diye ama bitti.Çok üzgünüm bu acı nasıl geçer bilmiyorum.
O kadar aynı ki durumumuz bir de bizimki arkamdan alıskanlıktı zaten hala bitirememiş ni kafasında beni demiş ama benim ağzımın gözümün içine bakardı son tartısmamızdan önceAnneci değilim diyordu hep ama son konuşmaları hep annesinin cümleleriydi.Annemin söylemediği şeyleri bile söyledi demiş annesi
Hiç öyle düşünmeyin ,zaman her şeyin ilacı.O dönem yemeden içmeden kesilmiştim sürekli bizim ilişkimiz mükemmeldi diyordum meğer değilmiş.Benim de biteli 2 ay olacak ama geçiyor.Manipüle edildiğinizi zamanla anlıyorsunuz.Evlilikte anneci erkekle maalesef olmuyor sevginin dışında bir şey çünkü evlilik.Hakkımızda hayırlısı olsun.Seninle benzer durum yasamıs biri olarak öyle mutsuzum ki yapayalnızım
Ama hep benim hatam bir anda korkularımı şüphelerimi kötü bir dille anlatıp bir de annesini karıstırdım işin içine sonra çıkamadık işin içinden ben de düğünü ertelenmesine izin vermedim onlar ise erteleyelim bak çok daha güzel olacak dediler ben ısrar ettim adam da kaçtı mesajla hemde arkamdan da alıskanlkktı zatenndemişHiç öyle düşünmeyin ,zaman her şeyin ilacı.O dönem yemeden içmeden kesilmiştim sürekli bizim ilişkimiz mükemmeldi diyordum meğer değilmiş.Benim de biteli 2 ay olacak ama geçiyor.Manipüle edildiğinizi zamanla anlıyorsunuz.Evlilikte anneci erkekle maalesef olmuyor sevginin dışında bir şey çünkü evlilik.Hakkımızda hayırlısı olsun.
Size tavsiyem sakın yazmayın,arkadaşlarınızla haber gçnderöeyin gerçekten değmezO kadar aynı ki durumumuz bir de bizimki arkamdan alıskanlıktı zaten hala bitirememiş ni kafasında beni demiş ama benim ağzımın gözümün içine bakardı son tartısmamızdan önce
Erkekler şikayeti kaldıramıyorlar ve düğün telaşından dolayı ekstra stres oluyorlar.Bir ip çok acıtınca da çok sevseler bile bırakırlar o ipi çünkü bizim gibi değiller.Konunuzu gördüm annesini çocukluktan beri tanırsınız keşke ona yazmasaydınız ama.Ben de annesi düzeltir diye ona sığınmıştım ama bana pişkin pişkin cevap vermişti istemiyoruz diyeAma hep benim hatam bir anda korkularımı şüphelerimi kötü bir dille anlatıp bir de annesini karıstırdım işin içine sonra çıkamadık işin içinden ben de düğünü ertelenmesine izin vermedim onlar ise erteleyelim bak çok daha güzel olacak dediler ben ısrar ettim adam da kaçtı mesajla hemde arkamdan da alıskanlkktı zatenndemiş
Kadınlar sevince yapıcı olmak istiyorlar düzelir diyorlar ben de öyle oldu.Şimdiki aklımla asla yalvaröazdım ama sıcağı sıcağına hissedilmiyoryahu siz niye yalvarıyorsunuz ,suçunuz ne?bakıyorum da bu forumda hep kadınlar yalvarıyor,affediyor,valla içim sıkıldı .
aklıma geldi geçen oğlum bana diyorki anne babamla tartışınca sen hiç özür dilemiyorsun,hep o diliyor. kızım da diyorki yahu görmüyo musn annemle babam tartışınca hep annem haklı niye özür dilesin.
yani lütfen siz de biraz diretken olun yaa, üzülen siz ,hatayı yapan onlar ama affeden özür dileyen yine siz.
değer vermeyeni silip süpürüp atın, gözünün yaşına bakmayın
güzel kardeşim malesef öyle ama işte acıyı da sonra biz çekiyoruz,adamalrın kafa rahat oluyor,boşver keyfine bak.Kadınlar sevince yapıcı olmak istiyorlar düzelir diyorlar ben de öyle oldu.Şimdiki aklımla asla yalvaröazdım ama sıcağı sıcağına hissedilmiyor
O kadar haklısınız ki.Nişanlanana kadar böyleydim el üstünde tutuluyordum.Nişan olunca eşim artık dedim kendimi feda ettim hiçbir değerim kalmadı.Her erkek bilmeli ki kadın o kapıyı çarpıp gidebilir maalesef çok acı bir tecrübe oldu benim için.güzel kardeşim malesef öyle ama işte acıyı da sonra biz çekiyoruz,adamalrın kafa rahat oluyor,boşver keyfine bak.
biz kadınlar acımasız olursak erkekler adam oluyor,bak ben de yaşadım bunları evliliğimin ilk zamanları,ama sonra akıllandım ve şimdi eyvallahım yok ,eşimi de adam ettim,yok öyle , eşim mesela biliyor onu birşey olsa terkedip gideceğimi ,bilsinler ,kaybetme korkuları olsun,baştan verin bu korkuyu,bu korkuyu hissedenle evlenin,hissetmeyenle evlenmeyin,korkutun biraz gözlerini:) korkmayın bişey olmaz erkeklere:) biraz da onların canı acısın,bakın size daha olumlu dönecek bunlar.tecrübe ile sabit
yakında evlenir o bırak anasıyla boşanmamış daha anneci erkek uzak dur Allah kurtarmış diye yorumladımMerhaba hanımlar, içimi dökmek için foruma kaydoldum.
Ocak ayında 2 yıllık erkek arkadaşımla nişanlandık.İlk görüşte evleneceğim insan bu dedim ama o dönem istemedim evlenmek.(2 yıllık ilişkimizden 7 yıl öncesinde bir tanışıklığımız vardı ama yaşımız küçüktü diye istemedim.)O bekledi bekledi beni evliliğe ikna etmek için çok çabaladı.Şuan 26 yaşındayız.Her şey çok güzeldi çok uyumluyduk hiç kavga etmezdik,taki aileler tanışana kadar hiçbir problemimiz yoktu.Aileler tanışınca aradaki kültür farkı,yanlış anlaşılmalar ve en büyük sebep annesinin hevessizliği ve (ona başka birini uygun görüyormuş sonradan duydum) nişanlımı doldurması derken nişan attık.Annesi o kadar üstüme geliyordu ki ne eşya istedim ne başka bir şey buna rağmen yaptıklarını beğenmiyormuşum ben de (maalesef ki )bu durumu nişanlımla paylaştım meğer onu şikayetlerimle hep yemişim öyle dedi ayrılırken.Halbuki amacım sadece düzeltmesini sağlamaktı ama nafile kadın istemiyormuş ki.En son ayrılırken bu şikayetlerim bana annem ne yapsa beğenmediniz seninle evlenirsek mutsuz oluruz diye geri döndü ve seni çok sevsem de seninle asla evlenmeyeceğim dedi gitti.Ailesi beni kötüleyemeyince ailesi karışıyor onlar sizin evlenmenizi istemiyor dediler.Ailemi çok seven adam kalktı ailen her şeye karışıyor böyle evlilik olmaz dedi.Aileler de sustular sadece hiç kimse nişan atılmasın diye uğraşmadı bile.Çok yalvardım bitmesin diye ama bitti.Çok üzgünüm bu acı nasıl geçer bilmiyorum.
hah işte bak, üzülme ama bunda da vardır bir hayır,bu tecrübeler seni olgunlaştıracak,yoluna bak ,mutlu olmaya bak,bırak o üzülsün.O kadar haklısınız ki.Nişanlanana kadar böyleydim el üstünde tutuluyordum.Nişan olunca eşim artık dedim kendimi feda ettim hiçbir değerim kalmadı.Her erkek bilmeli ki kadın o kapıyı çarpıp gidebilir maalesef çok acı bir tecrübe oldu benim için.
Ayrılırken evlenmem daha diyordu da evlenir annesi o kadar tatlı dilliydi ki ..Ahım var yaktılar ilişkimizi gerçi erkek denge kuracaktı ama o da anneciymişyakında evlenir o bırak anasıyla boşanmamış daha anneci erkek uzak dur Allah kurtarmış diye yorumladım.
hahaha ne alaka ya.ben karadenizliyim eşim edirneli hiç öyle adetlere falan girmedik yani.Ailesi sizi ne kadar kabul ediyordu? Benimkiler beni hiç kabul etmiyorlardı mesela. Edirneliyiz diye Bulgar adetlerini bize dayamayın dediler dndsdşd
Öyle yapmaktan başka çarem yok.İlahi adalet diyorum ama çok sabretmek lazım çokhah işte bak, üzülme ama bunda da vardır bir hayır,bu tecrübeler seni olgunlaştıracak,yoluna bak ,mutlu olmaya bak,bırak o üzülsün.
nasıl yani düğün zamanımı kaçtı?Ama hep benim hatam bir anda korkularımı şüphelerimi kötü bir dille anlatıp bir de annesini karıstırdım işin içine sonra çıkamadık işin içinden ben de düğünü ertelenmesine izin vermedim onlar ise erteleyelim bak çok daha güzel olacak dediler ben ısrar ettim adam da kaçtı mesajla hemde arkamdan da alıskanlkktı zatenndemiş
Ben de çok mutsuzum ben çok mutlu bir insandım benimde ilişkim 8,5 senelikti ve benim hatam çok annesini karıstırdım çocugu kırdım ama benden bu kadar kolay vazgececeğini asla düşünmezdim çcocuk annesiyle aramı bulmaya çalıstı aslında ertlenmesini istemediğimde üzülme 2-3 aay sadece dedi ama ben düğün yerimizi ertelemek istemedim kaçacağını nasıl düşünemedim bilmiyorum kapris yapmamalıydım ertleyelim diyip durdular ben nesnel kızsal heveslerime yenik düşüp onu kaybettim ama annesine gittim lütfen dedim karusmayın bize ne olur dedim dsha da sinirlendiÖyle yapmaktan başka çarem yok.İlahi adalet diyorum ama çok sabretmek lazım çok
Eski nisanlinizin bu soyledigine biraz hak verdim. Kaynanam benim annem gibidir diyenlere pek itibar etmemek lazim bence de kimse kaynanasini canı gönülden sevmiyor. Lafta ben de cok severim annem gibidir derim millete ama icten ice sevemiyorum pekElimden geleni yaptım dedi ama sen ailemi böyle kabul etmedin dedi,kim kaynanasını seviyor ki keşke bize yansıtıp ilişkimizi bitirmeseydin dedi ama anlamıyor o dönem o kadar zorlanıyordum ki hazırlıklar derken hiç gelin gibi hissetmedim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?