arkadaşlar bayramdan beri çok moralim bozuk nişan atmayı düşünüyorum,1 senedir nişanlıyız bu sene düğün olucaktı ama ben bir türlü evliliğe cesaret edemiyorum,uzağa gidiceğim için de strese giriyodum,zaten kpss sınvı sonuçlansın diye anlaştık bu yazdan vazgeçtik.
bayramdan beri çok kötüyüm,byramda burdaydı,gider gitmez annem benimle bi konuşma yaptı,kızım sen bu adamla evlenip mutlu olucağına inanıyomusun dedi,uzakta olduğu için annemin tanıma fırsatı fazla olmamıştı,annnem ,bu sefer ilk defa bu kadar yakından gördüm,oturmasını kalkmsını bilmiyo,konuşmaları desem kaba saba,ben bi kendi kızıma bakıyorum güzeller güzeli narin,zarif bi kız, bi ona bakıyorum Allahın dangalağı bide üstüne sen peşinde gezip duruyosun dedi,sen bu adamla mutlu olucakmısın,ben bi sevgi aşk göremiyorum ortada diyo.
en basitinden bayramda topuklu giydim inmesi zor oldu tabi merdivenleri,bayram gezmesindeyiz diyorum ki bak beni yalnız bırakma inemiyorum,annemler de duyuyo o önden çekip gidiyo,kaç sefer böyle yaptı.ben duvardan tutarak indim.annem bu sefer çok gözlemledim dedi,böyle bi insanla nasıl mutlu olucaksın bu evlenince daha da kendini salar,şimdiden böyle ilgisizse diyo.bana gözlerin kör olmuş kulakların sağır sanki dedi,ben yine söylemezdim ama anneyim ben diyo,senin mutsuzluğunu istemem ,yine senin kararın kızım dedi,
kız kardeşim öyle hiç sevemedi zaten,ben hep bu zamana kadar onu savundum.ama bu sefer annem haklı savunucak bişey yok,ben de yavaş yavş görmeye başlamıştım ama ne biliyim uzaklık olunca bide böyle adı konunca hep sorunları görmezden geldim,ama şimdi bi yanda ailem bi yanda o var,başka sorunlardan dolayı da 2 gündür konuşmuyoruz zaten.çok çaresiz kaldım.ne yapıcağımı bilmiyorum kızlar....bitirmeye de korkuyorum...bütün erkelker mi böyle kaba erkeklerin mayasında mı var bu yoksa ben mi böyle birini buldum???
bayramdan beri çok kötüyüm,byramda burdaydı,gider gitmez annem benimle bi konuşma yaptı,kızım sen bu adamla evlenip mutlu olucağına inanıyomusun dedi,uzakta olduğu için annemin tanıma fırsatı fazla olmamıştı,annnem ,bu sefer ilk defa bu kadar yakından gördüm,oturmasını kalkmsını bilmiyo,konuşmaları desem kaba saba,ben bi kendi kızıma bakıyorum güzeller güzeli narin,zarif bi kız, bi ona bakıyorum Allahın dangalağı bide üstüne sen peşinde gezip duruyosun dedi,sen bu adamla mutlu olucakmısın,ben bi sevgi aşk göremiyorum ortada diyo.
en basitinden bayramda topuklu giydim inmesi zor oldu tabi merdivenleri,bayram gezmesindeyiz diyorum ki bak beni yalnız bırakma inemiyorum,annemler de duyuyo o önden çekip gidiyo,kaç sefer böyle yaptı.ben duvardan tutarak indim.annem bu sefer çok gözlemledim dedi,böyle bi insanla nasıl mutlu olucaksın bu evlenince daha da kendini salar,şimdiden böyle ilgisizse diyo.bana gözlerin kör olmuş kulakların sağır sanki dedi,ben yine söylemezdim ama anneyim ben diyo,senin mutsuzluğunu istemem ,yine senin kararın kızım dedi,
kız kardeşim öyle hiç sevemedi zaten,ben hep bu zamana kadar onu savundum.ama bu sefer annem haklı savunucak bişey yok,ben de yavaş yavş görmeye başlamıştım ama ne biliyim uzaklık olunca bide böyle adı konunca hep sorunları görmezden geldim,ama şimdi bi yanda ailem bi yanda o var,başka sorunlardan dolayı da 2 gündür konuşmuyoruz zaten.çok çaresiz kaldım.ne yapıcağımı bilmiyorum kızlar....bitirmeye de korkuyorum...bütün erkelker mi böyle kaba erkeklerin mayasında mı var bu yoksa ben mi böyle birini buldum???