Ay ne anacı bu erkekler ya sanki bizi dayımız doğuruyor.Ortak olan bir arkadaşımızla konuştum az önce. Kendisine ayrılıktan sonra hafiflediğini annesiyle daha rahat ilgilendiğini söylemiş. Geçmişte kendisi için çektiğim sıkıntılar geldi aklıma karşılığı bumuydu diye düşündüm. Ayrılık sonrası hafiflemiş özgür hissediyormuş… diyecek birşey bulamıyorum
İnatlaşma atlatırım inşallahzaman... gerekirse terapiye gidin kendinizi oyalayın hobiler gibi inanın bana geçmeyecek gibi gelse de geçiyor inşallah kısa sürede atlatacaksınız. kendi değerinizi hatırlatın kendinize. siz buna değersiniz. onca emeğin paylaşılmışlığın bir değeri var hatır var. şimdi böyle hissetmeniz de çok doğal bana göre
İnşallahhAy ne anacı bu erkekler ya sanki bizi dayımız doğuruyor.
O evlenmesin anasının dizinin dbinde otursun , süt kuzusu mübarek
Seni çok iyi anlıyorum ne yaparsa ne derse içindeki his sadece zamanla geçecek. Bende evlilik düşündüğüm adamdan aileci diye ayrıldım seninkinin nir değişik versiyonuydu benimki de. İnsan emeklerine , duygularına, geçen zamanına üzülüyor ben de hala üzülüyorum ama balık baştan kokuyor işte. Bunlar analarını emmeye devam etsin olan bize oluyor .
İnşallah karşımıza değerimizi bilecek, el üstünde tutacak birileri çıkarda bu zamanları gülerek hatırlarız
1,5 ay oldu hiç bir şekilde iletişim kurmadıkİnşallahhÜzüldüm adınıza Siz ne zaman ayrıldınız peki
Geçecek hatta kendini üzdüğün için yine kendine kizacaksin.O pişman olacak merak etme.Sen sessizce hayatına devam et.Ondan ne haber al ne haber gönder.İkinize de zaman lazım.Olacak olan her şekilde oluyor.Anne anne diyen biriyle ömür geçmez.İnan ikiz kızlarım ve karnımda bebeğimle çıktım evden.Artik anne aile kelimesine tahammül edemiyordum.O derece gözüm kararmıştı ki nereye,nasıl gideceğim önemli değildi.Tek istediğim artık kurtulmakti.Bir gün bu halde kendine acıma diye söylüyorum bunlari.Esimi anne ve ailesiyle bıraktım.Cok düşünmüş önce özgür sonra cehennemde hissetmiş.Ben de aksine önce cehennem de sonra özgür hissetmiştim.Zamanla oldu bunlar.Simdi dediğim gibi ikinize de zaman lazım.Ya adam gibi kendini toparlar ya da o adam zaten o ve yapılacak bir şey yok.Sen de bu sırada hiç yerinde sayma hayatına devam et.Karsina belki oyle biri çıkar ki şimdi olanlara iyi ki dersin.Teşekkür ederim tavsiyeniz içinAncak şu an kalbime hiçbir şekilde laf geçiremiyorum sanki bu acı hiç bitmeyecekmiş gibi tek duam bu acıdan kurtulmak
Peki acınız ilk güne göre dahamı az? Niyeyse hiç geçmeyecek gibi geliyor1,5 ay oldu hiç bir şekilde iletişim kurmadık
Haklısınız böyle durumlarda insan elindeki nimetlerinde farkına varamıyor. Şu acı biraz hafiflese normal hayatıma dönebilsem ruh gibi geziyorum aşırı mutsuzum aşırı kötüyüm…inatlaşma? şöyle düşünün ilerde çocuğunuz olsa ve kötü durumlar olsaydı? daha zor olmayacak mıydı? bir de boşa harcanmış hissetmeyin kendinizi zamanınızı siz de iyi zamanlar geçirdiniz muhakkak. tecrübe de edindiniz şimdi. elinizdekilere odaklanın derim sağlığınız yerindeyse vs gibi.
Ben çok öfkeliydim ona karşı hatta ayrıldıktan sonra aşırı rahatladım ama iki haftadır hüzünlüyüm hayallerim vardı yok oldu. Çok acı çekip kahrolmuyorum kendi kendimi teselli ediyorum neyin ne olduğunun farkındayım o yüzden iyi ki olmadı diyorum ama kalbimde bi yerde hala üzüntü mutsuzluk var en çok öfkelendiğim bu kadar değersiz miydim duygusuPeki acınız ilk güne göre dahamı az? Niyeyse hiç geçmeyecek gibi geliyorsizde ailesi yüzünden ayrıldınız demek benzer durumlar yaşıyoruz
Çok üzüldüm adınızaGeçecek hatta kendini üzdüğün için yine kendine kizacaksin.O pişman olacak merak etme.Sen sessizce hayatına devam et.Ondan ne haber al ne haber gönder.İkinize de zaman lazım.Olacak olan her şekilde oluyor.Anne anne diyen biriyle ömür geçmez.İnan ikiz kızlarım ve karnımda bebeğimle çıktım evden.Artik anne aile kelimesine tahammül edemiyordum.O derece gözüm kararmıştı ki nereye,nasıl gideceğim önemli değildi.Tek istediğim artık kurtulmakti.Bir gün bu halde kendine acıma diye söylüyorum bunlari.Esimi anne ve ailesiyle bıraktım.Cok düşünmüş önce özgür sonra cehennemde hissetmiş.Ben de aksine önce cehennem de sonra özgür hissetmiştim.Zamanla oldu bunlar.Simdi dediğim gibi ikinize de zaman lazım.Ya adam gibi kendini toparlar ya da o adam zaten o ve yapılacak bir şey yok.Sen de bu sırada hiç yerinde sayma hayatına devam et.Karsina belki oyle biri çıkar ki şimdi olanlara iyi ki dersin.
Benzer duygular yaşıyoruz. Ancak ben aşırı duygusalım ve fazla abartıyorum bazı şeyleri bu huyumdan nefret ediyorum. Çopu şeyin farkında olsamda kendime işkence ediyorum hayatıBen çok öfkeliydim ona karşı hatta ayrıldıktan sonra aşırı rahatladım ama iki haftadır hüzünlüyüm hayallerim vardı yok oldu. Çok acı çekip kahrolmuyorum kendi kendimi teselli ediyorum neyin ne olduğunun farkındayım o yüzden iyi ki olmadı diyorum ama kalbimde bi yerde hala üzüntü mutsuzluk var en çok öfkelendiğim bu kadar değersiz miydim duygusu
Ayrılık sürecinde herkesi olması gereken yere koyup normal davranmaya karar verdiği ve bunu hayata geçirdiği için boşanma davamızı geri çektik.Döneceksin biraz sabırli ol.İnan çocuklarım olmasaydı her şey farklı olurdu.Sonucta artık farklı olacağının bir garantisi yoktu.Çok üzüldüm adınızapeki sizin durumunuz düzeldimi barıştınızmı? Erkekler ayrılığın ilk zamanları farkına varmıyormuş sonradan acı çekiyorlarmış herkes aynı şeyi söylüyor. Kendisini sadace Allaha havale ettim. Ama normal hayatada dönemiyorum sürekli ruh gibi neşesiz tatsız tuzsuz biri oldum
Birşeyleri düzeltmiş olmanıza sevindim inşallah bir daha aynı acıları yaşamazsınızAyrılık sürecinde herkesi olması gereken yere koyup normal davranmaya karar verdiği ve bunu hayata geçirdiği için boşanma davamızı geri çektik.Döneceksin biraz sabırli ol.İnan çocuklarım olmasaydı her şey farklı olurdu.Sonucta artık farklı olacağının bir garantisi yoktu.
Sen bu konuda şanslısın ne evlisin ne çocuğun var.Sana değer verecek seninle yürümek isteyecek birini al hayatına lütfen.Ve asla arama haber alma hakkında konuşma ulaşamasin sana.
Aynen öyle oğlunu deli gibi sever şimdi senden kurtulunca normal hayatlarına döner ? Ne zamana kadar annesinin küçük oğlu olacak ?Canım bak şimdi onu çok sevgili annesiyle başbaşa bırakıyorsun o da bir süre annesiyle ilgilendikten sonra hayatının sonuna kadar annesinin dizinim dibinde olamayacağını anlıyor ve sen de böyle bir adamdan ayrıldığın için hayatına güzel güzel devam ediyorsun :)
Terapi ye hiç gerek yok bence.Arkadaslariyla vaki geçirsin gezsin tozsunzaman... gerekirse terapiye gidin kendinizi oyalayın hobiler gibi inanın bana geçmeyecek gibi gelse de geçiyor inşallah kısa sürede atlatacaksınız. kendi değerinizi hatırlatın kendinize. siz buna değersiniz. onca emeğin paylaşılmışlığın bir değeri var hatır var. şimdi böyle hissetmeniz de çok doğal bana göre
İnsanların içine çıkınca daha çok boğuluyorum hiçbişey bana iyi gelmiyorTerapi ye hiç gerek yok bence.Arkadaslariyla vaki geçirsin gezsin tozsun
Duruma göre dedimTerapi ye hiç gerek yok bence.Arkadaslariyla vaki geçirsin gezsin tozsun
Bi arkadas daha yazmisdi. Ailesi yüzünden degil, onun eksik olan kisiliginden dolayi ayrildiniz. Bunu iyce anlamalisiniz yoksa hep ailesinde suçu ariyacaksiniz, ondan degil.Peki acınız ilk güne göre dahamı az? Niyeyse hiç geçmeyecek gibi geliyorsizde ailesi yüzünden ayrıldınız demek benzer durumlar yaşıyoruz
Merhabalar o kadr haklisiniz ki benzer durumu bende yaşadim ve sirf sizin gibi benden once benim evimde kalmalarindan hoslanmadigim icin suclu ilan edildim fakat yaptiklarinin hata oldugunun onlarda farkindaydi ama durum bununla bitmedi buna musade ettigim icin evimde her seye karisma hakkini kendilerinde buldular benim tavsiyem tavrinizda net olun geri adim atmayın.Öncelikle herkese merhaba. anlatacağım konuda aklım o kadar karışıkki ileride pişman olacağım hatalara düşmek istemiyorum. Tanımadığım insanların olaya daha objektif bakacağını düşünerek buraya yazmak istedim. Nişanlımla 7 yıllık bir ilişkimiz var. Bu 7 yıl içinde çok büyük sıkıntılar çekti ve ben her zaman onu destekledim ve bu süre içerisinde üniversitemi okudum beraber el ele vererek bütün sıkıntıları atlattık ve geçen sene haziran ayında nişanlandık. Herşey güzel gidiyordu. 1 ay sonra düğünümüz vardıki evi tuttu eşyaları dizdi. Farklı şehirlerde yaşıyoruz o işi gereği deprem bölgesinde yaşadığı için çok eşya istemedim sadece birkaç parça al ihtiyacımız dışında hiçbirşey alma dedim hatta kendi beğenip aldı onada karışmadım. Tam nikah tarihi alacakken annesi hastayım dedi. Aileside büyükşehirde yaşıyor her türlü imkan varken annemi ve kardeşlerimi yanıma getirip hem hastane işlerini hallederim hemde bir süre bende kalsınlar dedi. Zaten erkek kardeşi 1 aydır yanında kalıyordu. Bende daha benim kullanmadığım eşyaları onlarmı kullanacak diye sordum. Hem orası deprem bölgesi neden oraya götürüyorsun bu ne kadar doğru bir karar dedim. Yaşadıkları şehirde çok daha iyi hastanr doktor imkanı var dedim. Kıyametler koptu telefonu yüzüme kapattı bir daha beni arama nişanı atıyorum dedi. Ben neye uğradığımı şaşırdım. Yıllardır verdiğim emekleri ve onun için çektiğim sıkıntıları hiçe sayarak bu lafları söyledi bana. Eşya veya gösteriş meraklısı biri değilim ama evimi benden önce kullanmaları açıkçası zoruma gitti. Bilmiyorum benmi haksızım ne düşüneceğimi şaşırmış durumdayım. Sizlerden ricam fikrinizi yazabilirmisiniz bu durumda onca emeği heba edip yanlış bir karar vermek istemiyorum şimdiden teşekkürler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?