Nişanlım ve oğlum arasında kaldım

Düşünün bu sabah oğlumu dolmuşa bindirmek için onun yanında yürüdüm ben de o bile olay bebek mi kendi gidemiyor mu elbet gidebiliyor ama yalnız bırakmak istemiyorum ilgilenmek hoşuma gidiyor ki bu benim görevim zaten
Aaaa hemen sepetlemelisin bence. üvey olduğu için daha hassas davranması bu gibi şeyleri yanlış anlaşılır diye hiç konusmamasi gerekir. Bence oglunuzu da kıskanıyor olabilir
 
Elbet doğru diyorsunuz benim yengem de her devasında öz babası olmasına rağmen çocuğuna azıcık sesi yükselse kıyameti koparıyor
 
Hiç olgun bir adam değil ki kendi evlatları da var. Demek ki olgunlaşmamış. Kendi çocuklarına da ilgili bir baba olduğunu dusunmuyorum
 
Benim de su an 1.5 yaşında bir oglum var. Eski konularimda var babası biz bi yere giderken anneme bırakalım biz rahat rahat gezelim diyordu. Çünkü gittiğimiz yerlerde oglum huysuzluk yapıyor rahat gezemiyorduk. (Ki oz babası. oğlumla birbirlerine deli olurlar çok severler duskunler) sirf sen oğlumu fazlalik mi goruyorsun başlarım senin rahatına diye eşimle kavga ettim bosarim seni dedim.

Evlat bu ezdirmeyin,uzmeyin elin adami ve çocukları için evladinizi.
Yalnız bu çok farklı bir şey.
Bence siz eşinizi boşuna haşlamışsınız:))
 
Ben bu zamana kadar gitmedim çünkü hep kendimi haksız gösterdi bana evet haksız olduğum yönler var oğlumun herşeyine genelde koşarım bebekmiş gibi davrandığım çok anım olmuştur ama bu hep onu koruma iç güdümden ayrıca bu beni hiç rahatsız etmedi hep o yanlış yapıyorsun çocuk senin kocan gibi herşeyine karışıyor yapma dedi fakat erkek çocuğu ve bu yaşa kadar hep beraberdik o da kendince beni koruduğunu zannediyor nasıl kızabilirim ki
Bu ayrı bir mesele.
Siz rahatsız olmasanız da bu durum(oğlunuzla fazla ilgilenmek) da başınıza iş açabilir.
Ama adamın tavrı ve düşünceleri kötü.
 
Bu iş olmamış canım. Baştan belli. Ayrıca nişanlılığı da yanlış anlamışsınız :( siz ufak ufak kaçın bu ortamdan. Ben okurken rahatsız oldum
 
Çünkü önceden o yoktu şimdi beni onla kabullenmek zorunda

Nişanlınız haklı bile olsa (ki değil), çocuğunuz sorunlu, anlayışsız, şımarık bile olsa tabi ki yapacağınız en doğru hareket ayrılmak olacaktır. Sonuçta o sizin çocuğunuz ve iyi-kötü her anında siz yanına olmalısınız.

Ayrıca eş adayınızın tavırları da çok yanlış. 15 yaşındaki bir çocuğa üstelik kendi çocukalarına bakan bir kadının çocuğuna "gerekirse o gidecek" deme hakkını nereden buluyor. Çocuğunuz haksız bile olsa o adam ve çocuklarla yaşamak istemiyor belli. Mutsuz bir genç olmasın. Ayrılın gerekirse. Çocuğunuzun mutluluğunu, huzurunu seçin.

Adam ılımlı olsaydı, beraber üstesinden geliriz deseydi ayrılın demezdim. Ama sen değil onun gitmesi lazım diyerek karakterini ortaya koymuş bence.
 
En çok neye pişmanım biliyormusunuz işi bıraktığıma şimdi tekrar o arayışlar eve alışmıştım tabii yıllardır çalışınca ev bi zevkli gelmişti ama kader de bana hep çalışmak yazılmış
 
Şuan çok huzurluyum hepinize fikirleriniz için minnettarım bu kararsız ve zor anımda yanımda oldunuz iyikş varsınız hepiniz
 
İlin en kötü yanı da o beni böyle eleştirdikçe bu sefer aynı çirkin şeyi ben ona yapmaya başladım ve bu beni çok rahatsız ediyor ama insan duramıyor
 
Back
X