- 7 Ocak 2016
- 10.224
- 49.231
Travmanızı tetiklemiş muhtemelen bu yaşanan durum
Psikolojik destek almayı düşünüyorum zaten genel olarak. Acım bir anda ortaya çıktı o yüzden bu kadar tepki vermiş olabilirim aslında, çünkü normalde bu şekilde değilim. His bahsini geçirmem, üzerine konuşmam, içime gömmüştüm kısacası. Günlük hayatta çok aklıma gelmezdi. Güçlü durmalıyım hislerimi göstermemeliyim diye kendimi baskıladığım için birden patlak vermiş olabilir
Kp yapıyor ama benim ailem “düğünü ortak yapalım tek tarafa yüklenilmesine gerek yok” demişti iyi niyetlerinden. Babası buna inanılmaz bozulmuş kabul etmemişti. Şimdi de parayı ben veriyorum diye istediğini yaptırtamaz açıkçası çünkü kimse ondan para vermesini istemediDüğünü kp mi yapıyor , nişanlınız mı ?
Eğer kp yapıyorsa parayı ben veriyorum benim istediğim olur diye düşünmüş olabilir malesef..
Allah rahmet eylesinAynı şekilde benim de 15 yaşımdayken babam vefat etti. Geçen sene evlendim , 34 yaşımdaydım yine da daha acısı aynen duruyor. Ben de davetiyelere ismini yazdırmadım , sadece soyisimler yazdı. Karşı taraf sorun çıkartmadı hiç.
Herkes anlayamaz bu isteğimizin sebebini. Siz kendinizi üzmeyin lütfen . Fakat nişanlınızın biraz daha sizin isteklerinize saygı duyması gerekiyor. Evlenmeden önce bu sorunu çözmelisiniz.
Gelin bide dövün isterseniz bu nasıl bir üslup?Buyuten sizsiniz bencillik hatta bu yaptiginiz orda babanizin ismi olsa ne olur olmasa ne olur neden sorun oluyor? Davetiyeye bakip bakip aglayacakmiydi sizin aileniz zaten babanizin yoklugu evlendiginiz ve evliliginizi goremedigi icin ortada orda isminin yazmis yada yazmamis olmasi hicbirseyi degistirmezki. Abartan ve buyuten sizsiniz sadece kendi tarafinizdan bakiyosunuz ilk defada boyle bisey duyuyorum okadar sacmaki bu ısrarınız acimiz vs gereksiz dramatize edilmis
İsim yazılmadı diye de bu kadar olay çıkarılmaz ama sanki o da aşırılık biraz gibi?Ben sizi haksız gördüm haklı olan onlar. Aşırılık yapan sizsiniz. Tepkileriniz de yersiz. Bi isim yazacak diye bu kadar cıngar çıkarılmaz. İsim yazmayınca babanıza duyduğunuz hüzün mü bitecek artık unutacak mısnız vefat ettiğini.
Merhum şeklinde yazarak vefat eden anne veya babanın ismini yazıyorlar. Sizde öyle yapabilirsiniz
Valla benim hakkımda istediklerini düşünebilirler, hiç kendimi sevdirmek gibi bir derdim yok. Tek beklediğim biraz anlayışlı olmalarıydı. Beni tanımıyorsunuz o yüzden hakkımda böyle kesin yargılara varmayın bence. Nişanlımın ailesi de o kadar hassas ve üzülünecek durumda insanlar değiller merak etmeyin. Kaç yıldır ilerde oğlumuz olduğunda kayınpederin ismini koymamızı dikte eden insanlar yani. İsim egoları işte başka bir şey değil.Mesajlarınızdan öyle anlaşılmıyor ama. Nişanlınıza trip yapmanız , babamın adı geçince bile tüm aile hemen ağlıyor demeniz , bu konuda aşırı hassasiyet beklemeniz normalde de böyleymişsiniz etkisi yaratıyor. Ben çocuklu bir insan olarak düşünüyorum şu an , empati kurduğumda nişanlının yerine yarın bir gün çocuk olduğunda babam nasıl davranacak derim şahsen. Siz daha nişanlısınız , evlilik hayatı bambaşka ,ne yapacak bu insanlar sürekli bu konunun etirafında mı dolaşacaklar. Biz kendi ailemize dağıtalım demişler ki gayet mantıklı aslında,orta yolu bulmuşlar, bağırmışsınız nişanlınıza , ne düşünsün o insanlar şimdi sizin hakkınızda. Hassasiyetinizi anlıyorum. Bende çok ağır bir travma yaşadım ve 2 yıl ilaç terapi aldım. Gerekiyorsa tamda şu anda psikolojik destek alın.
Ben aslınds bu mesajınıza ithafen yanlış yaptığınızı düşünmüştümBen de en son sinirlenip “ne halt yiyorsanız yiyin, davetiyeler kesmez hatta gazetelere billboardlara da yazdırın babanın ismini” diyip kapattım telefonu.
Bu şekilde dediyseniz çok da ayıp olmamış da olabilirTeşekkür ederimkabul etmedim değil aslında, o an iyi hissetmiyordum ve hiç uğraşmadım konu kapansın diye “nasıl yapmak istiyorsanız yapın umrumda değil” dedim. Üzgün olduğumu anladığı için nişanlım da o şekilde yapmak istemedi ve aileleri şeklinde olsun hepsi demiş
Neyi kastettiğinizi tam anlamadım ama anladığım kadarıyla cevap yazıyım. Adam sırtlarına yük bindirmemiş atla deve istememiş ismim yazsın demiş. Bunda ne var ki. Hayat devam ediyor sonuçta.İsim yazılmadı diye de bu kadar olay çıkarılmaz ama sanki o da aşırılık biraz gibi?
Teşekkür ederim ama bize farklı hissettiriyor bu durum. Göze sokmak, hatırlatmak gibi geliyor. Ben böyle dramatik anlar yaşatmak istemiyorum kimseyeBaşınız sağolsun ama aşırı tepki vermişsiniz. Babanızın ismini hiç mi başka yerde görmüyorsunuz ki ailecek. Kaldı ki bir kadının en çok isteyeceği şeydir rahmetli bile olsa babasının ismini düğün davetiyesinde görmek. Hatta romantik gelecek belki ama adamcağızın ruhu şad olur.
Çok teşekkür ederim beni anladığınız içinYaşamayan insandan bunu anlamasını beklemeyin. İnsan acıya alışsa da özellikle düğün, mezuniyet gibi zamanlarda yokluğunu hissetmek zor ve asla geçmez. Babayla kurulan ilişkiye de bağlı bu, bazı babaların yokluğu elli yıl geçse de hissedilir. Çoğu aile sadece soyadı yazıyor, bu öncelikle sizin özel gününüz, davetiye verecekleri insanlar oğlunun adını görünce babası kim anlamayacaklar mı? Bu kimin oğlu acaba mı diyecekler? Hassas davranmamış ve gereksizlik yapmış bence kp, yazdırmayın ismini, burada halden anlamayan insanlara da kulak asmayın, babanızın acısı elbette zamanla birlikte yaşamayı öğreneceğiniz bir gerçeklik ama bu demek değil ki insanlar özel günlerinizde bunun yokluğunu düşünmeden kendi isteklerini dayatmakta haklı olsun, haklı olan sizsiniz.
Beğen attım sizin içinYeter da “beğenmedim” butonu çöktü
Onların istekleri bitmiyor ki ama. Hayır demek zorundayım artık ben de doldum çünkü. Babası daha doğmamış çocuğumuza kendi adını verdirmek istiyor, annesi bütün hayatımızı onlara göre kuralım istiyor. Tabi biz takmıyoruz kendi bildiğimizi okuyoruz ama bazı şeyler de kırmızı çizgi, insan bir yerde hassasiyet bekliyorNeyi kastettiğinizi tam anlamadım ama anladığım kadarıyla cevap yazıyım. Adam sırtlarına yük bindirmemiş atla deve istememiş ismim yazsın demiş. Bunda ne var ki. Hayat devam ediyor sonuçta.
İki ayrı davetiye bastırmak mantıklı ama iki tarafında gönlü olur
Çok teşekkür ederimBabacığınız nurlar içinde uyusun. Ben sizi haklı buldum, ben de aynı şekilde olmasını isterdim.
Bu konuyu nişanlınızla konuştuktan sonra bir daha hiç açılmaması gerekiyordu çünkü çok hassas bir konu.
Benimde babam vefat etti iki kardesimde yazdirdi ismini basina Merhum katarak. Yok olup gitmiş gibi davranmadik hala var bizim için.Merhaba herkese,
2 yıldır nişanlıyım, 3 hafta sonra düğünüm var. Bu hafta davetiye bastırmaya gittik nişanlımla. Davetiye örneklerinin bir kısmında anne-babaların isim ve soyisimleri, bir kısmında da sadece soyisimleri (x ve y aileleri) şeklinde yazıyordu. Benim babam ben 8 yaşındayken vefat etti, onun ismini davetiyeye yazmak ailemdeki herkes için ve benim için çok hüzünlü bir durum olacaktı o yüzden nişanlımla hiç aramızda konusu dahi geçmedi. “X ve Y aileleri” şeklinde yazsın dedik.
Akşamına nişanlım eve gitmiş ve bu ailesi tarafından sorun haline getirilmiş. Babası illa “benim bir tane oğlum var onun davetiyesinde düğün sahibi olarak benim adım soyadım yazmak zorunda, düğüne gelen herkes benim ismimi orda görüp düğün sahibi olduğumu bilmeli. İsim soyisimler şeklinde yazsın” demiş. Nişanlım bunu bana söyledi, kesinlikle böyle bir şey istemediğimi söyledim. Babamın vefatının üstünden 17 yıl geçti evet alıştık ama acımız dinmedi. Ne zaman adı geçse gözlerimiz doluyor, babaannem hatırladığı anda hüngür hüngür ağlıyor ilk günkü gibi. Biz babam aramızda olamayacağı için bu kadar üzülürken nasıl sırf isim egosu uğruna bunu yüzümüze vururlar anlayamıyorum. Telefonda bunları söyledim nişanlım tekrar konuşmuş babasıyla, yarım saat sonra beni aradı “tamam davetiyelerin yarısında aileleri yazsın, bizim tarafa vereceklerimizde de isim soyisimler olarak yazsın diyor babam” dedi. Ben de en son sinirlenip “ne halt yiyorsanız yiyin, davetiyeler kesmez hatta gazetelere billboardlara da yazdırın babanın ismini” diyip kapattım telefonu. Sürekli mesaj atıyor, özür dilerim sana da böyle hissettirmek istemezdim ama arada kalıyorum diyordu hiçbirine cevap vermedim. En son 1 saat sonra tekrar aradı “tamam konuştum bütün davetiyelerde sadece aileleri şeklinde yazacak” dedi.
Ben anlamıyorum bu kadar küçük bir şey nasıl saatler süren bir mesele haline getirilebilir. Ben birini bilmeden kırsam ve üzüldüğünü görsem kendim daha çok üzülürüm nasıl böyle bir düşüncesizlik yaptım diye. Onların umrunda değil günlerdir bana hissettirdikleri. “Benim bir tane oğlum var” diyor da benim de bir tane babam vardı ne ilkokul ne ortaokul ne lise ne üniversite, hiçbir mezuniyetimi göremedi mesela. “Ben oğlumun her özel gününde yanındaydım” diye şükretmek yerine bana bunları hatırlatıp üzüyorlar hiç çekinmeden. 22 Nisan akşamı kalp krizi geçirip 23 Nisan sabahında vefat etti babam. Tam yarım saat öncesinde yemeğimizi yerken ben ertesi gün yapacağımız bayram müsameresini anlatıyordum, güle oynaya konuşurken aniden kaybettim babamı. Ertesi gün herkes babaannemin evinde toplanmış ağlıyordu, benim öldüğünden haberim bile yoktu söyleyememişlerdi bana. Diğer odada bir an önce iyileşsin hastaneden çıksın diye kendi kendime dua ediyordum çocuk aklımla. Gece dua ederken uyuyakaldım, ertesi sabah çok travmatik bir şekilde öğrendim öldüğünü ama hep güçlü kalmaya çalıştım. Annemin yanında bile ağlamadım şimdiye kadar, onlardan daha dik durmaya çalıştım hep ama şu an kendime engel olamıyorum. Pazartesi gününden beri durup durup sürekli ağlıyorum. O gün yanımda olamayacağının üzüntüsünü hep bilinç altıma atmıştım, hiç aktif olarak üstüne düşünmemiştim bir anda su yüzüne çıktı. Bu olayda gerçekler o kadar suratıma çarpıldı ki hala kendime gelemiyorum. Buna vesile oldukları için tiksiniyorum ailesinden. Geçmişte yaşananlara sünger çekmiştim tam sevmeye başlıyordum ki buz gibi soğudum birden. 5 gün sonra annesinin doğum günü, o akşam onlarla bir araya gelmem gerekecek, yüzlerini görmeye nasıl katlancam bilmiyorum. Çok uzun oldu kusura bakmayın ama hiç iyi hissetmiyorum, içimi dökmeye ihtiyacım vardı sadece. Okuyan herkese teşekkür ederim
O şekilde bastırmayın demedim “ne yaparsanız yapın” dedim aslında. Ama böyle hassas bir durumda da anlayış göstermelerini bekledim içten içe. Ben o durumda olsam karşımdakini üzecek bir konu açılmışsa direk onu kapatır ve bir daha asla gündem yapmazdım. Davetiyeler o şekilde basılmadı sonuçta nişanlım tek tip istedi çünkü, ama ailesinin istediği gibi bastırsaydı nişanlımı biraz zor affederdim bu konuda. Ben onun üzülmesine vesile olacak şeyi asla yapmam çünküBaşınız sağolsun
Kendi tarafınıza davetiye verme konusunda son derece haklısınız.
Ama neden diğer tarafın da kendi istediği gibi bastırmasını istemediniz? O davetiyeyi sizin taraf görmezdi ki...
İki tarafın da gönlü olurdu