Ben yöntemimi buldum sanırım (Ya da bana öyle geliyor) Önceden kavga ettiğimizde ben kendimi tutamazdım,her lafına karşılık veriyordum.Altta kalırsam beni evliliğimiz boyunca önemsemez ,hep ezer diyordum.Sonra yanıldığımı fark ettim.Bir sorun çıktığında o dırdır yapıyor,ben değil...Konuşuyor,konuşuyor ve susuyor sonra da hiçbir şey olmamış gibi muhabbet etmeye çalışıyor.Ben konuşmuyorum yine,sonra da neye kızdığımı anlatıyorum (sakin bir şekilde) Yaptıklarını, söylediklerini unutmaya çalıyorum; başına kaktıkça daha da inatlaşıyor yoksa. Yine de onsuz olmuyor ya,iş dolayısıyla birkaç ay ayrı kaldık.Bu bizim için hayırlı oldu diyebilirim.Birbirimizin değerini daha çok anladık sanırım.
aşağı yukarı taktiklerimiz aynı canım :)
Ben bu taktiği 2. yılda buldum.Önceden ne kadar zoruma giderdi lafları, en ufak lafında saatlerce ağlardım Çok şükür akıllandım, şimdi de o konuştukça gülüyorum Arsız mı oldum nedir
ah bir de ben tutabilsem kendimi(( hala lafları takma, saatlerce ağlama,unutmama, başa kakma aşamalarındayımm sen nasıl başardın canım taktik lütfennn
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?