O kadar yalniz ve zavalli bir insanim ki...

Latinachica

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
30 Mart 2011
405
958
228
36
Burdan baska, burda hic tanimadigim insanlarla derdimi paylasmaktan baska yapabilecegim hicbir sey yok.
Canim yaniyor arayip derdimi paylasabilecegim inanin hic kimsem yok.
Liseden beri arkadasim olan ki tek yakin, o da yakin denirse, arkadasim. Aramiz limoni. Ben onu aramiyorum sormuyorum diye. Cunku dunya onun etrafinda donuyor. Cunku ben dinlerim o anlatir. Yine de caresiz onu aradim. Derdimi anlatmaya degil ama sesini duymak istedim iste. Facede online olmasina ragmen acmadi da donmedi de.
Diger arkadasima canim cok yaniyor (sevgilimden ayrildim, o da biliyordu ) dedim. Gulucuk atti. Acim yalnizligimla katlandi, cig gibi buyudu icimde.
Sadece dost, arkadaş degil aileme bile yabanciyim sanki. Abim ablam var ama herkes kendi derdinde. Ablamla hicbir zaman arkadas gibi olamadik, sosyal sicakkanli biri olmasina karsin bizim iliskimiz hep elestiri, hep bi kulp bulma olarak surdu. Ciddi bisey anlatsam dinlemez, kafa vermez. Oyle biri iste.
Abim ise kendi derdinde
Babamla kizim nasilsinlik bile muhabbetimiz yok. Kendisinin cekirdek ailemizden kimseyle yakin iletisimi yok.
Annem. Annem canim kahrimi en cok cekenim belki ama o da ruhumdan, duygularimdan bihaber. Konustugumuz konu ya babami cekistirmesi olur, ya ablam veya abimden ya da torunlardan haberler. Allah onlari basimdan eksik etmesin ama ruhum cok yalniz ya.
Her sey buyutmek, okutmak degil. Allah razi olsun tum emekleri icin ama cocuk yetistirmek bu degil. Ben eger bir gun evlenirsem ki hic sanmam cocuk yapmaya korkuyorum. Korkuyorum mutsuz bir cocuk dogurmaktam. Cunku icimde derin bi mutsuzluk, yalnizlik, umutsuzluk var.
Ben yasamayi beceremiyorum. Allahin sevilen kulu da degilim ki yanina alsa hemen.
Buraya yazdim ben de ..
 
Allah seni sevmese yaratmazdı canım
hep böyle isyankar,olumsuz olursan hayatın hep böyle gider
olaylara bakış açını değiştirmelisin
ewet çok üzülmüşsün ama arkadaşının olmaması seni dinlememesi bu kadar da aşılmayacak bişey değil

mesela ben arkadaşlarımı seçerken neşeli ve pozitif insanları tercih ediyorum
dostlar dert dinler ama her konuşma dert olursa biraz sıkıcı olabiliyo
iletişim şeklini değiştirmelisin belkide
hayat herşeye rağmen çok güzel
 
su depresif durumdan bir an once kurtul bence.yanliz degilsin senin durumunda hatta daha kotu durumda olan insanlar var.isyan etme bak herseyden once sagligin yerinde dusunebiliyorsun elin ayagin tutuyor.surekli baska insanlara muhtac degiliz bu hayatta kendi kendimizede yetebilmeyi, mutlu olmayi bilebilmeliyiz.surekli olumsuz dusunen biriyle kimse arkadaslik etmek istemez zaten.caliyormusun bilmiyorum degilse calis farkli ortam bul kendine yeni arkadaslar edin yada kendi basina mutlu oldugun seylere yönel..ama isyan etme..
 
Allah seni sevmese yaratmazdı canım
hep böyle isyankar,olumsuz olursan hayatın hep böyle gider
olaylara bakış açını değiştirmelisin
ewet çok üzülmüşsün ama arkadaşının olmaması seni dinlememesi bu kadar da aşılmayacak bişey değil

mesela ben arkadaşlarımı seçerken neşeli ve pozitif insanları tercih ediyorum
dostlar dert dinler ama her konuşma dert olursa biraz sıkıcı olabiliyo
iletişim şeklini değiştirmelisin belkide
hayat herşeye rağmen çok güzel
Isyankar biri degilim gercekten. Niye boyle oldu da ben boyleyim demedim. Boyle olmasini kabul ettim. Hatta cozmek icin psikologa gitmeye bile başladım. Ise yaramadi henuz.
Arkadas muhabbetinde de surekli dertlenen biri degilim. Ki benim arkadaslarim gercekten kendime yakin bulabildigim kisilerdir. Ortam yapmak icin hic arkadaslik kuramam.
Allah beni affetsin ne diym
 
Isyankar biri degilim gercekten. Niye boyle oldu da ben boyleyim demedim. Boyle olmasini kabul ettim. Hatta cozmek icin psikologa gitmeye bile başladım. Ise yaramadi henuz.
Arkadas muhabbetinde de surekli dertlenen biri degilim. Ki benim arkadaslarim gercekten kendime yakin bulabildigim kisilerdir. Ortam yapmak icin hic arkadaslik kuramam.
Allah beni affetsin ne diym
kaç yaşındasın cnm
 
Once kendine değer ver.. arkadaşı ailesi olmayan tek başına hayata tutunan insanlar da var.. kirilmayi darilmayi bırak.. kendini düşün.. mutlu olmak zor degil caba goster.. yardim al.. okul is var mı?
 
Değilsin. Inan bana değilsin. Sen cok kiymetlisin.

Zaman zaman hepimiz yaşıyoruz bunları. Bu bir süreç ve geçecek. Işe kendini sevmekle başla lütfen. Bunun için çaba göster.

Şunu da söylemeden geçemeyeceğim. "Canım yanıyor"a karsilik sadece gülücük atan bir insana arkadaşım/dostum deme artık.
 
Once kendine değer ver.. arkadaşı ailesi olmayan tek başına hayata tutunan insanlar da var.. kirilmayi darilmayi bırak.. kendini düşün.. mutlu olmak zor degil caba goster.. yardim al.. okul is var mı?

Haklisin ve ben onlarin gucune gercekten hayranim. Disardan ne kadar sert ve duygusuz gorunsem de aslında bi o kadar gucsuz bir insanim. Psikologum ozguven ve ozsaygi problemim oldugunu soyledi zaten ki ben de biliyordum. Calisiyorum cok sukur. Is tatminim sifir da olsa derdim bu degil. Ben yine de kariyer anlaminda biseyler yapmaya devam ediyorum. Kursa gidiym kafami dagitiym diyorum tek basima içimden gelmiyo. Cabuk kaynasan biri degilim korkuyorum iste
 
Değilsin. Inan bana değilsin. Sen cok kiymetlisin.

Zaman zaman hepimiz yaşıyoruz bunları. Bu bir süreç ve geçecek. Işe kendini sevmekle başla lütfen. Bunun için çaba göster.

Şunu da söylemeden geçemeyeceğim. "Canım yanıyor"a karsilik sadece gülücük atan bir insana arkadaşım/dostum deme artık.

Tesekkur ederim
Zaten arkadas sayim bi elin bes parmagini gecmiyor.
Bunu yazabildigim biri olmasiyla bile kendimi avutucak raddeye geldim. Hiç aramiym diyorum o da olmuyor. Insaniz sonucta. Tamamen bitmis hissediyorum o zaman. Hadi gel sinemaya gidelim diyecek tek bir kisi bile olmamasi fikri gercekten cok uzucu.
 
Burdan baska, burda hic tanimadigim insanlarla derdimi paylasmaktan baska yapabilecegim hicbir sey yok.
Canim yaniyor arayip derdimi paylasabilecegim inanin hic kimsem yok.
Liseden beri arkadasim olan ki tek yakin, o da yakin denirse, arkadasim. Aramiz limoni. Ben onu aramiyorum sormuyorum diye. Cunku dunya onun etrafinda donuyor. Cunku ben dinlerim o anlatir. Yine de caresiz onu aradim. Derdimi anlatmaya degil ama sesini duymak istedim iste. Facede online olmasina ragmen acmadi da donmedi de.
Diger arkadasima canim cok yaniyor (sevgilimden ayrildim, o da biliyordu ) dedim. Gulucuk atti. Acim yalnizligimla katlandi, cig gibi buyudu icimde.
Sadece dost, arkadaş degil aileme bile yabanciyim sanki. Abim ablam var ama herkes kendi derdinde. Ablamla hicbir zaman arkadas gibi olamadik, sosyal sicakkanli biri olmasina karsin bizim iliskimiz hep elestiri, hep bi kulp bulma olarak surdu. Ciddi bisey anlatsam dinlemez, kafa vermez. Oyle biri iste.
Abim ise kendi derdinde
Babamla kizim nasilsinlik bile muhabbetimiz yok. Kendisinin cekirdek ailemizden kimseyle yakin iletisimi yok.
Annem. Annem canim kahrimi en cok cekenim belki ama o da ruhumdan, duygularimdan bihaber. Konustugumuz konu ya babami cekistirmesi olur, ya ablam veya abimden ya da torunlardan haberler. Allah onlari basimdan eksik etmesin ama ruhum cok yalniz ya.
Her sey buyutmek, okutmak degil. Allah razi olsun tum emekleri icin ama cocuk yetistirmek bu degil. Ben eger bir gun evlenirsem ki hic sanmam cocuk yapmaya korkuyorum. Korkuyorum mutsuz bir cocuk dogurmaktam. Cunku icimde derin bi mutsuzluk, yalnizlik, umutsuzluk var.
Ben yasamayi beceremiyorum. Allahin sevilen kulu da degilim ki yanina alsa hemen.
Buraya yazdim ben de ..
Canim bu tarz seyler icin boyle buyuk laflar etme sen herseyden degerlisin once kenddini sev bana anlatabilirsin insan her zaman cevresinde bulamayabiliyor kendini acacagi birini uzulme gerecekten takinti yapma kendune yanliz falandegilsin
 
Tesekkur ederim
Zaten arkadas sayim bi elin bes parmagini gecmiyor.
Bunu yazabildigim biri olmasiyla bile kendimi avutucak raddeye geldim. Hiç aramiym diyorum o da olmuyor. Insaniz sonucta. Tamamen bitmis hissediyorum o zaman. Hadi gel sinemaya gidelim diyecek tek bir kisi bile olmamasi fikri gercekten cok uzucu.
Anlıyorum. Bu da bir imtihan. Geçecek zor zamanlariniz inanın buna olur mu?
 
piskolojin çok kötü destek al lütfen ... üzüldüm adına hayatta umutsuz olmak kadar kötü birsey yoktur.
 
Tesekkur ederim
Zaten arkadas sayim bi elin bes parmagini gecmiyor.
Bunu yazabildigim biri olmasiyla bile kendimi avutucak raddeye geldim. Hiç aramiym diyorum o da olmuyor. Insaniz sonucta. Tamamen bitmis hissediyorum o zaman. Hadi gel sinemaya gidelim diyecek tek bir kisi bile olmamasi fikri gercekten cok uzucu.
Seni o kadar iyi anlıyorum ki canım, şu ara ben de tam olarak böylesi bir ruh halindeyim. Yaşımız bile aynı, 26 yaşın bize hediyesi galiba...
Ama arkadaşlar çok güzel yazmışlar. Elbet geçecek geçmişte ki en kötü zamanlarını hatırla geçmedi mi, her karanlık gece er geç sabaha kavuşmadı mı??
Hayat bana 26 yılda bir şey öğrettiyse o da şudur kimse hiçbir şey hayatta 'daimi' değil. Ne dostluklar, ne aile ilişkileri kendin bile. Her şey sürekli değişiyor ve biz bazen değişen şeyleri tanıyamıyoruz kimi zaman iyi kimi zaman kötü etkiliyor bu bizi.
O nedenle hayata film gibi bakmaya çalış aynı olay komedi şeklinde de çekilebilir drama olarakta. Mümkün mertebe gözlerine komedi perdesi indirmeye çalış.
Ben de bu vesileyle kendime bunu hatırlatmış oldum tekrardan.
 
Seni o kadar iyi anlıyorum ki canım, şu ara ben de tam olarak böylesi bir ruh halindeyim. Yaşımız bile aynı, 26 yaşın bize hediyesi galiba...
Ama arkadaşlar çok güzel yazmışlar. Elbet geçecek geçmişte ki en kötü zamanlarını hatırla geçmedi mi, her karanlık gece er geç sabaha kavuşmadı mı??
Hayat bana 26 yılda bir şey öğrettiyse o da şudur kimse hiçbir şey hayatta 'daimi' değil. Ne dostluklar, ne aile ilişkileri kendin bile. Her şey sürekli değişiyor ve biz bazen değişen şeyleri tanıyamıyoruz kimi zaman iyi kimi zaman kötü etkiliyor bu bizi.
O nedenle hayata film gibi bakmaya çalış aynı olay komedi şeklinde de çekilebilir drama olarakta. Mümkün mertebe gözlerine komedi perdesi indirmeye çalış.
Ben de bu vesileyle kendime bunu hatırlatmış oldum tekrardan.

O kadar haklisin ki.
Yalnızlıktan duramayip eski sevgilime mesaj attim. Sabredemedim.
Halbuki bundan bikac ay once sabirla sinanmistim.
Beklemenin ne demek oldugunu ogrendim demistim ama ınsanoglu iste...nankor mu diyim, nefis mi diyim...
Peki boyle dusundugunde buna inanmak icin ne yapmali. Dil soyler ama gonul inanmak istemez. Benim en buyuk sıkıntım o an derdin icine gomulmek, mantikli dusunememek ve farkjnda bile olsam ustesinden gelememek. Suan da farkindyim ama soz geciremiyorum kendime
 
Yürek dinlemiyor çünkü...
inception ı izledin mi orada rüya ile gerçekliği ayıran totem üleri vardı karakterlerin. Totemini eline alınca rüyada olmadığını anlıyordu. Herhangi bir zamanda bir totem belirlemek işe yarıyor. Ben sağ dudağımı içyen dişlerimin arasına alıyorum ve gelecekte bu anda yanlış hareket edersen çok pişman olacaksın diye kendime hatırlatıyorum. Her zaman değil ama çoğunlukla işe yarıyor. Bu metodu kullandıkça da oturuyor. İş yerinde çenemi tutamayacağım mevzularda bunu kullanıyorum örneğin. Ya da bir lafı tam söyleyecekken.
eski sevgilini aramadan totemini bir saniye tutup sonrasını düşünürsen hangi harekette bulunan kendinden daha çok gurur duyacağını düşünürsen daha dikkatli adım atarsın bence. Bir dene mutlaka:)
 
Sinemaya yalnız gitme muhabbetine gelirsek, ben de yaşadım gerçekten yalnızlığın dibi:KK47: hele bide filmde çiftler varsa sana :eek::deli::bicak:
 
Ne guzel bir yolunu bulmussun. Inandigin bir sey olmasi cok guzel. Ben de bugunden sonra farkli olmaya soz verdim ve bir adim attim. Gidip is disinda bi kursa mursa gittimmi tamamdir. Sinemya yalniz gitmek değil ama bunu henuz kaldiramayabilirim
 
eğer öyle düşünüyorsan öylesin seni avutmayacağım yada acımayacağım
insanlar sizi öyle olduğunuzu düşündüğü için bu durumda değilsiniz siz bunu istediğiniz için bu durumdasınız
acımayın kendinize bu kadar
 
Back
X