kedileri bende çoook severim.....
bebeqiniz hayrli olsun Allah isteyen herkese nasip etsin insalah , bn ck duskun bi hayvansever olarak boyle insanlara cok kırılıyorum sizın qibi .. keske bilseler bu canlarin hem psikolojik yararlarini hemde kedi ve kopek qbi canlarla buyuyen bebeklern daha sosyal ve merhametli buyuduklerini .. inanin bende en az sizin kadar uzuldum ..
Bende Eylül'de evlendim. Nikahtan 2 gün sonra eşimle yolda yürürken küçük bir kedi peşimize takıldı. Gözleri çapaklı çapaklı kir pas içinde zayıfçık. Belli sokaklarda bir başına. Hemen kaptık eve getirdik. O gün bugündür bizimle yaşıyor.
İlk aldığımızda kediyi herkes başladı yazık değil mi eşyalarına pisletecek tırmalayacak sokakta kedi bakanlar var bırak oralara bakılır falan filan. Tabiki geri bırakmadım yavrumu.
Bekarken annemlerde 4 kedimiz vardı. Şuanda da annemlerle yaşıyorlar. Annemlere gittiğim zaman onuda götürüyorum. Orada diğer kedilerle beraber oynuyor.
Bizim bir akrabalar var. Geçen annemler teyzemler oraya gitmişler. Konu açılmış hayvanlardan. Diyorlarmış ki ayyy kedi olan ev kokar kumu falan işte pislik olur mikrop olur kist olur cart curt. Teyzemlerinde kedileri var. Başlamışlar tartışmaya.
Bir hafta sonra bana geldi o akrabalar ev görmeye geldiler bir baktılar bendede kedi var. Ayyyy sendemi dediler. Kediyi onlar gidene kadar başka odaya kapatmamı istediler. Annemde gitmiş kapamış. 10 dk sonra falan gittim çıkardım kedimi odadan. Geldi yattı koltuğun üstüne. Hiçte kalkıp almadım hayvanı yerinden rahatsız etmedim. Tedirgin tedirgin oturdular. Bir dahada gelmezler sanırım evime.
Gelmezlerse gelmesinler. Hamile kaldım düşük yaptım. Benim en büyük tesellim minik kedi oğlumdu. O da benim bebeğim gibi. Onu istemeyen benide istemesin. Bakacak imkanım olsa bir tane daha almak istiyorum ama şu sıralar sıkışığız maddi açıdan o yüzden alamıyorum. Biraz ferhalayınca inşallah. Bir tane daha almak istiyorum sokaktan.
İnsanlar hep böyle. Kendileri bakmaz etmez ilgilenmez eve almaz tamam da. Başkasınada karşıyorlar. Bakana sevene evine alana ne karışıyorsun? Bende tekrar hamile kalsam benimde çocuğum kedilerin içinde büyüyecek. Bunda asla sakıncada görmüyorum.
Ne kadar zor bişey kedinin akraba baskısı yüzünden evden gitmesi en iyi ben bilirim heraldebabam kanser olunca doktor temizse kalabilir ama yinede gitse daha iyi olur demiş akrabalar başladı duygusal baskiya
Şu soruya bakar misiniz
"Babanin canından daha mı önemli bu kedi ?"
Istemeyerek arkadaşımı yavrumu verdim cins olmasina ragmen büyük olduğu için kimse sahiplenmek istemedi once veteriner bi arkadaşım adanada baktı hiç içim rahat değildi her gün onun için dua ettim evine alan benim gibi sevsin diye.. şuan son yuvası yeni evli kedilere bayilan bi bayanin evi kedim orda cok mutlu :) istediğim zaman gorebiliyorum yine de evden kedi gidince ev cok boş kalıyor sanki bi köşeden atlayıp ziplayacakmis gibi kac ay oldu alışamadım
ne kadar şanslı bir kediymiş sizler çıkmışsınız karşısına.
biz ilk kedimizi facebook ilanıyla aldık sonrakini kardeşiydi sokağa atılmak üzereyken dayanamayıp aldık
son gelende hasta ve bakımsızdı bakar besler yuva buluruz sandık elimizde patladı 3 yaşına geldi hala bizimle
ben kıyamıyorum. keşke bahçeli, müstakil ve toplu yaşamdan uzak bir yerde evim olsa doldursam hepsini, baksam, beslesem onları
2. kedi fikriyse harika bir fikir kesinlikle bir kediden daha harika bir şey varsa o da daha çok kedi
Bizimde aynen olmuştu ilk kediyi ben ortaokul 2 ye giderken okul dönüşü bulmuştum. Ayakları çarpık çarpık inşaat alanında çukura düşmek üzereydi. Aldım eve getirdim. Annem biraz bakarız iyileşir büyüyünce geri bırakırız demişti ama tabii bırakamadı.
2. kedimizi kardeşim üniversitedeyken harabe gibi bir yerde bulmuş öğrenci evinde bakmış okul bitince eve getirirken getirdi.
3. kediyi annem yazlıkta bulmuş boynunda tasması varmış ama sahipleri bırakıp gitmiş. Anneme çok sırnaşmış mahsun mahsun bakmış. Annem kıyamamış. Onuda o getirdi.
4. kedimizide annem apartmanın önündeki arabanın altında perperişan bir şekilde bulmuş. Eve bir geldim kedi. İshaldi gözleri berbattı. Annem biraz iyileşince bırakırız dedi. Bir gün aldı götürüyor. Bir şey diyemedim. Tam apartmanın bahçesindeyken anneme seslendim. Göz damlasını bir kere daha damlatıyım öyle götür dedim. Annem geri getirdi. Onunda gönlü yokmuş demekki o da kaldı gitti bizde. En sonuncu kediyi ben evlenince evime götüreceğim diye anlaşmıştık ama kardeşim razı gelmedi.
Bende üstelemedim hem hayvan ortam değiştirmesin hem diğer kedilerede alıştı ben alırsam evde tek başına kalır bunalıma girer diye korktum hemde dedim bende bahaneyle sokaktan bir hayvan daha kurtarmış olurum.
Konu bayagi eskiymis ama yazayim. Artik kedi beslemiyorum evimde, kopegim var. Tabi gene sokaktakilerle ic iceyim o Allahin emri oldu artik bize.
Bir suru risk var. Kedi kopek en masumlari.
Umarim rahat saglikli bir hamilelik gecirirsiniz.
Hamilelikte kediler biraz riskli olabiliyor Toxomo plasma bunuda unutmayin
Allah hayirlisiyla bebeginizi kucahiniza almayi nasip etsin
Merhaba herkese.
Konu aslında dert değil ama üzüntü verici benim için. Şöyle ki; ben eşimle 4 yıldır evliyim. Uzun yıllar istememize rağmen çocuk sahibi olamadık biz. Benim diyabet hastası olmam sebebiyle de son 1 yıldır sadece benim sağlığıma odaklandık. Bebek fikrini ertelemiştik ki kendiliğinden geldi bebeğimiz. Her şey rüya gibi gelişti. Yıpratıcı bir süreçte çocuk sahibi olacağımızı düşünüyorduk artık iyiden iyiye.
Ama rabbim ol deyince oluyormuş meğer. Tabi bu durumdan ben ve eşim inanılmaz mutluluyuz, heyecanlıyız. Aileler, arkadaşlar, eş, dost da sağ olsunlar öyle. Ancak bir sorun var can sıkıcı olan. Kedilerimiz. Bizim açımızdan değil ama etrafımız açısından.
Bizim evimizde 4 tane kedimiz var, sokakta ise baktığımız yaklaşık 20 tane. Evlendikten bir süre sonra edinmeye başladık ve her yıl sayı birer birer arttı. Bazı dönemler sayı onları buldu. Eşimle sokaktan alıp, bakımlarını, tedavilerini yaptırıp yuvalandırdığımız sayısı yüze yakın hayvanımız oldu.
Maddi manevi çok sarsıldığımız zamanlarda oldu ama allah bir şekilde yardım etti bize. Biz bu durumdan hiç rahatsızlık duymuyoruz. ama hamile olduğumu duyan, öğrenen herkes buna en yakınlarım da dahil tebrikten sonra ilk söyledikleri cümle o kedileri evden gönder artık!! oluyor. Feci canımı sıkıyor bu durum. Yıllardır zaten yeni yıkabilmiştik insanların ön yargılarını.
Bunu zaman zaman kırıcı olarak, tavır alarak yaptığımız da oldu. Buna mecbur bırakıldık daha doğrusu. Evinize gelmeyiz diyene gelmeyin siz bilirsiniz demekten hiç çekinmedik karı koca. ama şimdi işi iyice abartıp bebeğe zarar vereceklerine, düşük yapacağıma kadar getirdiler. bu konuda oldukça bilinçli ve donanımlıyım. kulaktan dolma fikirlerle değil bilimsel verilerle cevap versem bile cehaleti yenmek, sabit fikri kırmak çok zor.
Biliyorum kötülüğümü istemiyorlar. Çünkü bunu söyleyen insanlar gerçekten beni seven, düşünen ve benimde sevdiğim insanlar. Ama beni ne kadar üzdüklerini bir bilseler. Ben yıllarca onları evladım gibi sevdim. Hepsi el kadarken geldi evime. Elimde büyüdüler. Bana dost oldular. Şimdi ben onları nasıl atarım sokağa ya da nasıl veririm başkasına. Kaldı ki yetişkin kedi sahiplendirmek inanılmaz zordur. Yavrular bile yuva bulamazken hiç şansları yok. Kaldı ki zaten böyle bir niyetim de yok.
Üzerimde ciddi psikolojik baskı kuruluyor. Çocukla aynı evde olmaz diyerek abuk subuk hurafelerden bahsediyorlar ve ciddi şekilde sinirlenirim yıpranmaya başladı. Önceden olsa hiç takmazdım ama bebeği öne sürmüyorlar mı deliriyorum. Herkesle tek tek kavga edecek gücüm, halim inanın yok. Çünkü kendimi son yıllarda hiç olmadığım kadar mutlu hissediyorum bebeğimden dolayı ve bu mutluluğumu saçmasapan inanışları yüzünden insanların kaçırmasına tahammül edemiyorum artık.
bebeqiniz hayrli olsun Allah isteyen herkese nasip etsin insalah , bn ck duskun bi hayvansever olarak boyle insanlara cok kırılıyorum sizın qibi .. keske bilseler bu canlarin hem psikolojik yararlarini hemde kedi ve kopek qbi canlarla buyuyen bebeklern daha sosyal ve merhametli buyuduklerini .. inanin bende en az sizin kadar uzuldum ..
Tanımıyorum sizi ama cok benzettim kendime. Benimde evimde bir yavrum var,4 yasına girdi, ismi Tomurcuk, bir de karnımda essek sıpam var, ismi Barış olacak Allah izin verirse.Sokakta besledigim 14 canım var, hepsini günde 2 sefer besliyorum, bugüne kadar 38 kediye de ev buldum, bir yandan da bunların kontrollerini yapıyorum.
Oglum Barış sırf merhametli bir birey olsun diye evimdeki yavrumu yollamaya niyetim yok ama toksoplazma konusunda ise içim içimi yiyor. Sanırım bir test daha yaptıracağım, bu arada kumunu eşim temizliyor, Tomurcuk hic dışarı çıkmıyor,aşıları tam sayılır. En cok yatagımzdan, koltuğun ustune çıkıyor :) Cig et yemiyor . Ama yine de oğlumun tekmelerini hissetmeye başladığımdan beri onu düşünmeden edemiorum.
1-2 güne test yaptırıcam, Allah sonumuzu hayır etsin.
Cok sevgiler
Merhaba arkadaşlar inşallah bir kaç güne benim evime de bir kedicik gelecek. Henüz 2 aylık bir tekir. Ben çok istiyordum ama eşim ancak razı oldu. Kedilere sevmeme ramen yazılarınızda okudum beraber uyuma vs gibi şeyle bana uzak geliyor. Sizce alışabilir miyim. Çünkü ona karşı sorumluluklarımı tam yerine getirmek istiyorum. Bir de biz gündüz çalışıyoruz. Akşamları ve haftasonları 2 gün evde oluyoruz. Bu zamanlarda ilgilenebileceğiz. Bir yandan üzülüyorum yalnız kalacağı için. Kışın çok sorun olmasa da yazın güzelim havada onu nasıl eve hapsedip işe gideceğim bilmiyorum
öncelikle eşinizin en ufak bir isteksizliği varsa lütfen kedi almayın evinize
sonra eve alışan kedi sokağa döndüğünde yaşaması imkansız hale gelmiş oluyor
ben de çalışıyorum gündüz evde tekler sıkıntı yok. mamaları akşama kadar yetecek kadar bol koyarsanız aynı şekilde suyu ve kumunu da. bütün gün uyuklayarak sizi bekler. ondan sadece akşam geldiğinizde sevginizi ve ilginizi eksit etmeyin yeter.
benim kedilerim de eve ilk geldiğinde eşim yatak odasına girmesinler kapıyı kapat demişti sabah baktığımda kedi aramızdaydı
gece dayanamayıp üşür diye yanımıza almış
onlar sevimlilikleriyle bir yolunu bulup bütün kuralları alt üst ediyorlar merak etmeyin
Sevgili Amonra,
Öncelikle sana teşekkür ediyorum. Bu kadar duyarlı olduğun için.
Benim de bir tavşanım var, salonun ortasına 2 katlı çok çok büyük bir kafes yaptırdık onun için. Aldığımız günden beri gözünün içine bakıyoruz eşimle. Gözü enfeksiyon kaptı diye 1 haftadır ne üzüntü çektik.
Amaaa akrabalar, insanlar, arkadaşlar "verin de verin" demekten başka bir şey yapmıyorlar. Ekmek yemeğini siz mi veriyor, tuvaletini siz mi temizliyorsunuz? dediğimde bile verin'den başka cevap duymadım.
Eşim askere gitti, ve tavşanımızın evde olması bana o kadar iyi geliyor ki. O benim küçük bebeğim, dostum, arkadaşım gibi. Yemini verirken heyecanlanması, sevilmek için hemen kucağıma zıplaması beni o kadar mutlu ediyor ama anlamıyorlar.
Hamile olduğumu düşünemiyorum bile. Bütün sülale başımın etini yer at bunu evden diye!
Babam bile hamile kadınlar tavşana bakınca çocuğunun dudağı tavşan dudağı gibi oluyormuş diyor. düşün işte.
Her gün temizliğini bakımını yapıyorum.
Ama bir tane pisliğini görseler hemen "EVİNİ B.K GÖTÜRÜYOR" oluyor.
İstemeyen sevmeyen gelmesin diyorum ben de artık.
Kimse kusura bakmasın, çoğu insandan akrabamdan çok daha yakın bana küçük kızım.
Başkasına versem beni nasıl özler!
Başka bir yuvaya asla alışamaz.
Siz de 4 yıldır kedilerinizle mutlusunuz, belki önlemler alırsınız, gerekli düzenlemeler yaparsınız evde. Ama kimseye uyup da vermeyin kedicikleri. Milletin ağzı durmuyor, bilen bilmeyen herkes konuşuyor.
Tırnak makası aldım tavşana özel, laf ettiler.
Kafes yaptık, laf ettiler.
Bir yere giderken yanımızda götürüyoruz diye laf ettiler.
Her gün gözüne damla damlatıyorum iyileşsin diye, annenle bu kadar ilgilenmiyorsun diye laf ettiler.
Bıktım herkesin kendini ilgilendirmeyen şeylere bu kadar karışmasından.
Sahibi öldüğünde kedi onu yer derler hep, olsun diyorum kabirde börtü böcek yiyecek zaten, elin böceği yiyene kadar kendi kedilerim yesin =)) Dumur olup kalıyorlar, o hallerine bitiyorum =))))))
hayırlı olsun Amonra,çok sevindim bebiş haberine...
Sen zaten bilinçli bir kadınsın,toksoplazma testlerini yaptırırsın evdeki kedilerle beraber.Bi sorun çıkmazsa bebeğini kucağına alana kadar evden dışarı çıkartmazsın ev kedilerini,ne olur ne olmaz; dışarıda başka kediden ya da yedikleri yemekten virüs kapabilirler diye...
Kumlarını eşin temizler,dışarıdaki kedilerle o ilgilenir olur biter...
Köydeki kadınlar tavuğundan ineğine yakın temas halinde tüm hayvanlarla da sapasağlam doğuruyorlar çocuklarını,sen aşılı kedilerinden mi hastalık kapacakmışsın?
Elbetteki seni sevdiklerinden,düşündüklerinden diyorlar ama herkesin hayatı kendine.Sanki bebek yokken oyalasın diye mi aldın da bebek gelir gelmez sokağa atasın?
onlarda can nihayetinde...
bi dahakine "abla sen böyle deyince çok üzülüyorum,doktor üzülme sakın dedi.Kediler değil de böyle konuşmanız bana zarar verecek,lütfen konuyu kapatalım" tarzı şeyler söyleyebilirsin...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?