oğlum için ne yapabilirim?

akşamları çok yorgun oluyorum evde.. işten sonra evde de yapılacaklar oluyor haliyle ve seni evde bekleyen bir minik.. tüm gün görmemiş olmasının verdiği bir yaramazlık var. bazen sinirlerim de taşmıyor değil. geçen nette bir yazı okudum baya bir etkilendim diyor ki: çocuklarınız belki de sizin şikayet ettiğiniz kadar yaramaz değil, aşırı değil hareketleri. siz gün boyu dışarıda olduğunuz için yorgunluktan hareketleri size fazla geliyordur.. yoksa her çocuk kadar yaramazdır belki çocuğunuz diyor..
gerçekten de daha sabırlı hoş görülü olup daha çok vakit geçirmemiz lazım. ben de geçen eşimle konuştum buna benzer bir konu.ben de dedim gerekirse yarım saat 1 saat geç yatalım ondan sonra yapalım işlerimizi de ona daha çok vakit ayıralım. gerçekten çok önemli bir konu. senin olayın da vakit geçirmeyle bağlantılı olabilir. mesela çocuğun yapısal olarak sakindir.. sen yemek yapıyorsun diyelim baktın sesi çıkmıyor devam etmişsindir baktın hala tv izliyor şikayet yok başka iş yapmışsındır. bu böyle devam edip gitmiştir. her şeyin düzelmesini diliyorum
 
Selam arkadaşım çocuğunuzun Doğum tarihi nedir? Benim kızım ve büyük oğlumda böyle ben 20 kez tekrar ederim hadi çocuklar sofraya yemek hazır diye. Duydukları halde oralı olmuyorlar bende bu konuda üzülüyorum .. İlla ben söyleyeceğim ben demeden yapmıyorlar. Kendime çok kızıyorum ben mi hata yapmışım diye?
 


canım sen endişelenmekte haklısın ama o daha cocuk ve onunde uzun seneler var allah nasip edersen.
ben de çocukken böyleymişim annem anlatır hep ama annem beni annanemle birlikte edirnede oturan dayımın yanına yollamış yaz tetilinde orada 2 ay kalmısım ama ilk başlarda hep ağlamısım anne diye. sonra tek basıma kalmayı öğrenmişim. ben pek fazla hatırlamıyorum o zamanı. sende oyle yapabılırsın. belki annen veya kayınvaliden kısa bi süreliğine de olsa bakımını ustlenebılır senın oglununda senden bıraz ayrılması ona özgüve kazandırabılır. yanlış anlama seni kötülemek değil amacım hiç bir anne kötü değildir ama oğlun bence kendınden fazla sana güvenıyor. onun kendıne güvenmesi lazım
 
Benim de bir oğlum var, bence bizim aşırı korumacı hallerimiz çocukları özgüvensiz ve bize bağımlı hale getiriyor.
Bu yüzden ben her ne kadar içim içimi yese de müdahale etmemeyi öğrendim.
Mesela yemek yemiyor mu, aç olsa bile zorlamıyorum, iyi peki deyip kaldırıyorum yemeği.
Saatler sonra yada ertesi sabah kurt gibi acıkıp kendisi istiyor yemeyi<
Parka salıyorum, pek dolanmıyorum peşinde, uzaktan izliyorum. Düşüyor, kalkıyor, ben müdahale etmiyorum.
Diğer çocuklar oğlumun oyuncağını alıyor, oğlum geliyor yanıma 'anne oyuncağımı aldı' diye ağlıyor, bende arkadaşıyla aralarında konuşup halletmelerini söyleyip karışmıyorum.
Ben böyle yaptıkça oğlum kendi kendini idare eder bir hale gelmeye, sosyalleşmeye, bana olan bağımlılığını azaltmaya başladı.
Sana da tavsiye ederim, umarım oğlun biraz daha açılıp kendini ifade sorununu çözer
 
Oğlunuz sakin yapılı olabilir veya bu zamana kadar yaşadığı görme probleminden dolayı ona göre bir tutum geliştirmiş olabilir.
Bundan sonra hep böyle gidecek diye üzülmeyin.Okul bile başlı başına değişiklik yaratabilir.
Okul haricinde imkan varsa bir spor faaliyetine yazdırabilirsiniz.Civarda yoksa belki okulda yapılıyordur.Böyle bir faaliyete baba oğul gitmeleri daha güzel olur.
Babasıyla çıkıyormuş ama sanırım başbaşa olmuyorlar,diğer akrabalarla birlikte oluyorlar.Belki öyle olunca babası ona çok zaman ayırmıyordur.
Oğlunuz tüm kararları size bırakıyorsa,sanırım öyle alışmış.Yani siz ne koyarsanız onu yiyor (veya yemiyor) siz ne giydirirseniz onu giyiniyor.Artık kararları ona bırakın.Mesela yeşil tişörtünü mü giymek istersin maviyi mi,elma mı yersin armut mu gibi en azından ikili seçenekler sunun.Veya pilav çok gerekli değil ya,yemeğin yanına pilav ister misin diye sorun.
Çok az anlatmışsınız ama ben sanki çocuk evden fazla çıkmamış,hep sizinle zaman geçirmiş gibi anladım.
Biraz daha farklı yerler gidebilirsiniz.Ne bileyim en azından sinema vardır veya arabayla 1-2 saatlik yollara gidebilirsiniz.
 
yorumlarınızı okuyamadım ,
belkı yazan olmuştur. nedense ben çocuğu cok programlamışsınız hıssıne kapıldım.
yanılıyor olabılırım.
ama bıraz özgür bırakın üzerine yemek mı dökuyor doksun
dısarda çamurda tozda toprakta mı oynamak ıstıyor oynasın...
evımı dağıtıyor heryerı varsın dağıtsın...
 
Sosyalleşemeyen içine kapanık çocuklar için tiyatro öneriliyor. Okulda öyle bir aktivite varsa katıldın ( oyuncu olarak)
Veya devlet tiyatrolarına gidebilir bi süre
 

Zadece bir psikoloğa götürmüşsunuz. Ama bir kaç yere götürürmenizde gereke bilirdi!
Oglunuzla daha çok vakit geçirmeli hata gerekiyorsa bir kaç günlük bir işe girin.
Belkide bu durumu daha ciddiye alıp, oğlunuzun zeka durumunu ölçturmeniz gerekiyor.

Hata bunu onun yaş oranındaki oyunları bulup kendinizde belki yapa bilirsiniz.
Konsantrasyon bozukluğu gibi bir çok sıkıntısı olabilir. Ama üstün zekalida olabilir.

Ne yapman gerektiğini sormuşsunuz; yapmaniz gereken öğretmenlerinin dediklerini ciddiye alıp ne olduğunu belki bulmak. En önemliside daha çok vakit harcamaniz. Belki işinizden olacaksınız ama çocuğunuz herşeyden daha önemli.
 
bence oğlunuz çok dikkatli, çok akıllı ve çok duygusal bir çocuk.
arkadaşı na vurulduğunda buna gülen kişilerle arkadaşlık kurmuyosa iyi kötü kavramını çok net anlamış demektir. ama sanırım orta karar bir tutum sergileyemiyor yani sadece siyah ve beyaz var onun için. bukadarına bile dikkat etmesi ve bukadar duyarlı olması güzel ama yaşı için çok fazla buda çok zeki olduğunu düşündürüyo bana. ve yaşına göre daha zeki çocuklar okul ve kreşlerde dikkat çekiyo diğer çocuklardan bi şekilde farklı duruşları oluyo.

babayla olan duruma gelince sizin eşinizle konuşmanız gerekirse pedegokla görüştürmeniz gerekir. baba biraz daha çocuğuna ilgili zaman geçiren biri olurken sizinse ilginizi yavaş yavaş azaltmanız yani durumu dengelemeniz gerekir.

yemek konusundada kahvaltı akşam yemeğini anlatmışsınız. mutlaka günde 1 öğün dahi olsa yemeği tüm aile birlikte yiyin. bir süre oyun şeklinde tekrar bebek gibi sen yemezsen babana veririm bu lokmayı gibi. yada ona yedirecekken hooop kendi ağzınıza atmanız gibi. yavaş yavaş oyunları azaltın birden kesmeyinki yine dumur olmasın çocuk.

bukadar yazıyorum ama yemek yemeyen çocuk şu dönemde gerçekten sorun var olarak değerlendirilemez sanırım. çünkü birçok çocuk böyle.

birde demişsiniz ya alışverişte bile sen beğenirsen bende beğenirim diyim seçimi banabırakıyo hele birde lunaparktaki bu en ilginc geldi bana. ama yemek yerken siz istemenize rağmen yemiyo demekki gerçekten iştah problemi var. mümkün olduğunca eğlenceli süslü tabaklar hazırlamaya ve yemek yerkende eğlenmeye bakın. ayrıca aileninde iştahlı olup olmaması çok önemli.

mesela geçende bir arkadaşımızın evine gittik kızları yemek yerken benim ömrüm çürüdü sofrada ama annede aynen kzı gibi yiyo gıdım gıdım. biz eşimle hapu hupur yiyoruz oğlumda bize bakıp heycanla yeni bi lokma istiyo. annesi çocuğun yemediğinden şikayet ederken kendisine ben 3. tabağıma geçtim bak sen çorbayı içmeyip hala pilavı kurcalıyosun çocuğa bahane bulma dedim. tabi iyi niyetimle ve arkadaş olduğumuz için demek istediğimide anladı.
 

göndermek istemiyorum örneğin benim eğitimlerim oluyor şehir dışına çıkıyorum bikaç gün.geri döndüğümde o birkaç gün rahatlığa alışmış olan oğlum daha çok tepki veriyor.kardeşini istemiyor o yokken ne kadar rahattı diyor.kendi işini kendi yapabiliyor.konuşmak istediğinde kendini o kadar güzel ifade ediyor ki..çok güzel konuşuyor.mesela dün akşam markete gittik.'süt haricinde almak istediğin herhangi birşey var mı kardeşim?' deyince herkes döndü baktı bir kere..yolda yürüken tanıdıklarına selam veriyor..dedesi esnaf olduğu için birçok kişiyi tanıyor..dışarıda afacan bitirim birçocuk gibi ama okulda çok uslu durduğu çok konuşmadığı için dikkat çekiyor..dün akşam diyorum ki
'oğlum okulda arkadaşların drstede konuşuyor mu '
'evet anne'
Peki sen konuşuyor musun'
hayır anne öğretmenim onlara susmalarını söylüyor onlar konuşuyorlar,ben sadece teneffüste arkadaşlarımla konuşuyorum top oynuyorum derste sohbet edilmemesi gerekir 'diyor.
şimdi benim çocuğum böyle söylüyor tamam doğru ama bu kadar uslu duruyor olması farklı algılanıyor..acaba bu kadar dikkatli olmaması mı gerekiyordu?
 
ya aslında progralamıssınız demısler benım oglumda mesela cok sakındır bılmedıgı etmedıgı ortamda kaynasması zor olur ama ne yemek ıcınonu sıkarım kı harbıden gercekten cıddı derecede yemek yemeyı sevmıyor
dısarıdada yapma etmeden zıyade dıkkat et kendıne dıyorum arabalara fılan 3.5 yasında onu her hafta sonu eve ıkı kere hıc abartmıyorum boyacı cocugu gıbı yuzu gozu kara bacakları kapkara halde sokup keseye yatırıyorum :)
yanı cok özgür ama genelde ılk gırdıgı ortamda sakın kalıyor ıste ve baskalarınıda sıkayet edıyor yaramazlıklara pek katılmaz kendı dunyası var olaamzmı yanı?
 

oğlumu iki tane pedagog gördü ikisi de problem olmadığını söylediği için üçüncüye götürmedik.pedagogların tavsiyelerini öğretmeni okuldada uygulamaya başlayınca problem kalmadığını söyledi.tabi bütün arkadaşlarını tanıyınca alışınca uyum problemide kalmadı..eğer özelde olsaydım kesin iş değiştirirdim.ama memurum..iş şartlarıda değişiklik yapmam mümkün değil.zeka testi 72. ayda yapılabiliyor demişti gittiğimiz uzmanlar.haftasonu bu testi yaptırmak istiyorum..ben iş haricindeki bütün zamanımı onunla geçiriyorum..yemek saatinden sonra oyunlar oynuyoruz beraber pasta yapıyoruz..(tabii pastayı yapıyoruz sonra ben yemicem ama dimi deyince kötü oluoyrum) ama dışarı çıkamıyoruz işte..
bulunduğumuz yerde hiçbir aktivite yok.sinema sadece kışın film gelirse açılıyor..tiyatro kursu falan da yok.sadece karate kursu var.onuda 7 yaşından küçükleri almıyorlar...bu sene rica edip karate kursuna göndersem iyi olacak galiba..
 
evet bir anlamda kendi dünyası var diyorlar işte soru bulamaz mı?
bir bilsem olmalı mı olmamalı mı bilmiyorum...
 

Anladim canim. .
Tek sorunu hiç bir şey yememekmi?
Bir çocuk doktoruna götürdünuzmu? Belki fisiksel bir sorunu vardir.
Kötü şekilde beslendiği için bu sever dil sorunu yaşaya bilir diye biliyordum.
Umarim bir çözüm bula bilirsin...
 
Yanlıs anlamayın sızı tedırgın etmek istemem ki zaten anne de degılım o yüzden böyle bırsey olduğunu ıddıa da etmıyorm ama belkı çocuğunuzun Allah korusun sıze bıle anlatamadığı/korktuğu bır derdi olabılır mı ? Allah korusun
 
Merhabalar, ben konunuza ilk açtığınızda şöyle bir göz atmış ama vaktim olmadığı için bir şeyler yazamamıştım.Şimdi özellikle arayıp buldum ve söylemek istediğim şu ki: Ben oğlunuza hayran oldum :) Ben tamamen kendi fikirlerimi yazıcam yani bu konuda herhangi bir eğitimim, bilimsel bir bilgi birikimim yok öncelikle bunu açıklayayım. Bence yanlış yoldasınız yani ille bir yerde oğlunuzla ilgili bir hata var ve siz ısrarla onu arıyor gibisiniz.Ama bence yok; belli ki duygusal zekası yüksek bir çocuk ve biz ülkemin hemen hemen bütün topraklarında bunu normal kabul edebilecek seviyede değiliz.Çocuğunuz muhtemelen çevresindeki çocuklardan farklı, alışılmamış.Ama bu bir sorunu ifade etmiyor bence.Belki yakın bir şehirde özellikle duygusal zeka konusunda çalışma yapmış bir pedagog araştırıp bir muayene ayarlayabilirsiniz, bence buna değer. Ayrıca bence çocuk sanırım çevresinden, koşullarından tatmin olmuyor.Her çocuk içindeki ışığı, enerjisini AVM de yaramazlık yaparak, futbol oynayarak vs. şeylerle açığa çıkartamayabilir.Bence biraz araştırın farklı uğraşlar, onun da hevesleneceği sizi şaşırtarak coşku göstereceği şeyler vardır; vardır ama henüz karşılaşmamıştır.Farklı bir çocuk bu çok belli; özellikle lunaparktaki jeton olayı bitirdi beni:) Orda onu cezbeden tek bir şey var belli, tek jetonu ona ayırıyor, gerisinde gözü yok.Aklıma takılan niye 3 jetonla aynı oyuncağı 3 defa tercih etmediği.Tokgözlülük mü bilemiyorum ki...Yani dediğim gibi çözüm pedagogda.2 defa gitmişsiniz ama verimli geçmemiş belli.Yani bu çocuk normal demek yeterli değil ki, çocuk nasıl biri, ne istiyor az biraz anlayabilmek gerek ki ailesine yardım edilebilsin.Okula yeni başlıyor ve muhtemelen okuma yazma bilmiyor.Göz aşinalığı varsa da bir kitap okuyabilecek seviyede değildir.Bence oğlunuz müthiş bir kitap kurdu olabilir.Hayalgücü ve içinde bizim anlayamadığımız neler varsa bu süreçte olgunlaşacak dışa çıkacaktır.Ama ne yapıp edip onu sıkboğaz etmeden insanlarla iletişim içinde olmasını sağlamak şu benim de pek anlamlı bulmadığım "sosyalleşme" olayına teşvik etmek lazım sanırım.O konuda da nasıl desem kafasına göre arkadaş bulamıyordur, içine sinmiyordur...Oğlunuzla ilgili inşallah güzel haberler de paylaşırsınız bizimle, onun mutlu olduğu çok zevk aldığı bir şeyleri burda okumak görmek isterim. ( Çok özür dileyerek bir şey daha yazmak isterim:Anladığım kadarıyla oğlunuz 4-5 yaşındayken öğretmenin tavsiyesi ve tesadüfen o günlerde gözleriyle oynaması ile gözlerinin bozuk olduğunu anlamışsınız.İleri düzeyde yazıyordu galiba.Bu bir anda bir iki haftada oluşamaz ki.Fark etmemenize üzüldüm.Hayatı ve dünyayı algıladığı en verimli yaşlar belki biraz flu geçmiş, bu da onun kişiliğinin biraz böyle şekillenmesine sebep olmuştur, hayatı biraz eksik algılamasına.Böyle düşündüm ama yanılıyorumdur umarım ) Yine de ben çocuğunuzun çok özel bir çocuk olduğuna doğru yönlendirilirse başarılı ve mutlu olacağına inanıyorum.Özellikle ergenlik dönemi böyle melankolik yapılarda ( arkadaşları ile ilgili anlattığınız kötü ve alaycı davrananlarla görüşmek istememesi, ortada kalmış acılara sahiplenip kendi yolunu şekillendirmek için kullanabilmesi bana biraz da melankolik olduğunu düşündürüyor) zor geçebilir.Umarım gönlünüz biran önce ferahlar, oğlunuza ve size sevgiler...
 
size çok teşekkür ederim özellikle zaman ayırıp cevap yazdığınız için..oğlumla geçen gün bir pedagogla daha görüştük...siz öğretmenlerinin söylediklerine kulaklarınızı kapayın..sizin oğlunuzun hiçbir problemi yok..sadece sizin oğlunuz gibi olgun ve hassas ç0ocuklar çok fazla olmadığı için farklı algılanabiliyor dedi.ne özgüven problemi nede dikkat dağınıklığı var..sadece nerde nasıl davranması gerektiğini biliyor ve ona göre davranıyor dedi.dikkat dağınıkığı içinde şey demişler arkadaşımın çocuğuna..derste ilgisini çekmeyecek bişey yapıyorlarsa dikkatini daha zor toplarmış çocuklar..geçen birkaç günde dikkat ettim.boyama ödevi olduğu zaman hiç yapmak istemiyor..sevmiyorum boyama yapmayı diyor.yaparsa da dinlene dinlene ara ermeden yapmıyor..ama çizimle ilgili ödevi olduğunda hiç problem yaşamıyor..bitirene kadar kalkmıyor başından..belkide öğretmenin kastettiği şey bu..kreş ve anaokulunda boyama çok yapılıyor ya..belkide bu yüzden dikkatini toparlayamıyor demiş olabilirler diye düşünüyorum.
göz konusuna gelince benim oğlum hipermetrop..hiçbir belirti yoktu..oğlumunda bir şikayeti yoktu..göz doktoru şöyle demişti'çocuk yakını görse uzağı göremese bunu ifade eder.yada tam tersi..ama bu çocuk uzağıda yakını da bulanık görüyor.o yüzden şikayet etmiyor'bizim dezavantajımız gözünde kayma olmaması olmuş..normalde hipermetrop çocukların gözünde ilk bir yaşta kaymalar olurmuş aile anlarmış.ama bizde hiç kayma olmadı..
 

ben de de bunun 3 yaşında olanıvar. Markette; sağda solda konuşmalarını duyanlar gelip yaşını sorup onunla tanışıyorlar; ama anaokulunda evet,tamam, olur gibi kelimelerle konuşuyor.

iki kıta şiir; bir çok şarkıyı okulda öğretilen ilk gün evge gelip eksiksiz söylüyor ama okulda konuşmuyor.


sorunca da çok gürültü oluyor; öğretmen de rahatsız olur; arkadaşlarım da diyor.

ben sessiz söyledim diyor....

toplu oyunlara ilk başta katılmıyormuş; ama sınıftaki bütün çocukların adını soyadını vs. ezberlemiş; bize akşam anlatıyor.

ya bu kişilik yapısı diyeceğiz; ya da bir sıkıntıları var ama biz bilemiyoruz; ben okula biraz daha alışınca devam ederse bir uzmana götüreceğim.

hepimize kolay gelsin
 
benim yeğenimde öyleydi bir gün annesi alışverişe götürdü çocuk oturdu annesine sen al ben giyerim dedi annesine kız elbisesi aldı eve götürdü çocuk görünce bozuldu kız kıyafetlerine anneside oğlum ben böyle seçiyorum artık sen seçeceksin dilersen benim düşüncemi soracaksın dedi
sonra aynı yere gittiler oğlan kıyafet seçti ve elbiselerle değiştirdiler şimdi öyle alacağı şeyi alıyor yada anne bu nasıl diye soruyo ama sonuşta kendi seçiyor


ha birde küçükken bende öyleymişim ana sınıfı hocam deniz normal bi çocuk değil demiş kafasıyla anlaşıyor o demiş konuşmuyor demiş sonra da sınıftan bi kızla ben kavga ettim hayal meyal hatırlıyorum kızı fena yolmuştum tüm sınıf alkışlamıştı kendime bir güven geldii sonra denizi susturana aşk plsun sınıfın en parlaklarından biri oldum ha tabi kavga etmeyi önermiyorum ama öz güvenim yerime gelmiş demekki hala girdiğim yerlerde sözümü geçiririm bazen

bir yaşanmışlık bir anını nasıhatten daha çok faydası dokunuyor aslında
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
Bir derdim var
Yorumlar
13
Görüntüleme
829
kedimiyav
K
K
Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim
22 23 24
Yorumlar
461
Görüntüleme
22K
ema1
Dehb li oğlumla ilgili anaokulunda yaşadığımız sıkıntılar
9 10 11
Yorumlar
208
Görüntüleme
8K
jun_jandi
4.5 Yaşındaki Kızım Hakkında Fikirlerinizi Bekliyorum
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
3K
choccywhoccydoodah
S
2. Çocuk fikri
6 7 8
Yorumlar
145
Görüntüleme
5K
Sonami
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…