- Konu Sahibi kahvetelvesi
-
- #101
Eşimle biraz sık geriliyoruz bu aralar, sıradan meseleler.
Tahammülsüzleştik, söyleniyoruz çocuk var demeden.
Etkileniyor.
Eşimle biraz sık geriliyoruz bu aralar, sıradan meseleler.Ev neden gergin?
Oyun terapisi yapn bir çocuk psikologundan aldım randevuyu.Oyun terapistine götürmelisiniz bence bir an önce bir uzman yardımı alın.
Neden diyemeyecegim,maalesef oluyor bazen. Dikkat etmek lazim ama hayat insani zaten zorluyor ustune de evlilik idare etmek cidden problemEşimle biraz sık geriliyoruz bu aralar, sıradan meseleler.
Tahammülsüzleştik, söyleniyoruz çocuk var demeden.
Etkileniyor.
Temas sevmeme durumu şöyle, yarı uyku halinde şak diye öper bazen, uykuya geçişe mayıştıktan sonra çok sarılır.Herkes temasi sevmez. Benim kizimda temasi sevmez fazla. Yada sadece onun istedigi zamanda olur. Halen kizima ona bildirmeden önce sarilirsan, çok kizar. Onay vermedi çünkü.
Yani her çocuk farklidir. Bunu kabul etmek zor. Ayni zamanda sürekli büyüyorlar, tam tanidigini düsündügün anda tekrar degisiyorlar ve sende anne olarak degismek zorunda kaliyorsun. Hepimiz kendimizi bundan dolayi yetersiz his ediyoruz.
Ama o sandigin kadar duvar yok. Önemli olan zaten ille hep aktivite, hep egitici oyunlar degil. Yeterki cocuk sevildigini bilsin. Evet bazen öfkelenecez, bazen yorulacaz. Evet bunu cocukta görecek fakat hersey travma degildir. Sürekli mutlulukta normal degil, bunu çocukta ögrenecek.
Profesyonel destek bu konuda önemli olabilir. Bende psikologa gidiyorum. En azindan endiselerini elinden aliyor. Sorunlari nasil hal etme konusunda fikir veriyor.
Ben bunun bir sebebi olması gerektiğini düşünüyorum hala.aynı ben..daha küçücüktüm, eve misafir gelmişse yanlarına çıkmadan annem tembihlerdi "sakın seni öptüklerinde yanaklarını silme diye" ki yine de silerdim. Konu sahibi, aynı şey geçmişten bugüne, anne ve babamla olan ilişkimde de geçerli, hatta eşimle..hiç hoşlanmıyorum dokunmatik hallerden.. Hatta bir arkadaşım bana sarılmayı öğretmeyi kendine görev edindi, başaramadı.Diyeceğim o ki bir insanın hali çocukluktan belli oluyor. Kendinizi üzmeyin.Yakınlık sadece dokunma sarılma ile değil hisler, bakışlarla da kurulabiliyor.
Bizimki de aman aman sevmez temas. Ama düşünüyorum bir çocuğun teması sevip ona alışması için annesinin sarılması yeterli değil bence. Anne ile baba sarılıyor mu, temas ediyor mu, baba çocuğa sarılıyor mu vs bunlar da önemli
Ben bunun bir sebebi olması gerektiğini düşünüyorum hala.
Her insanın özellikle bebeğin dokunulmaya ihtiyacı yok mudur...
Bilemiyorum.
Temas sevmeme bağımsız anlamında değil aslında.Kızım 18 aylık evin icinde bile anni diye sesleniyor.
İnanın bu da cok yyorucu.
Yarım gün calısıyorum,kapıda yarımsaat kısa metraj drama cekiyorz.
5 saat yokum hepi topu sarılmalar,kucaktan inmemeler.
Her cocuk bir değil.
Annesisiniz illaki sizi seviyor,arıyordur.
Ama mizacı öyledir.
Bir pedagogdan yardım alınabilinir.
Ama anneci cocukta cok zor inanın.
Heleki calısan anne icin
Alışık, hatta ilk ay çok kucağımda uyuttum, tentene teması önemsedim.Bebekliğinden beri sarılmaya, öpmeye, sevgi sözcükleri duymaya alışkın mı?
Her çocuğun karakteri farklıdır, baba demesi sizi istemediği anlamına gelmez.
Ben gayet ‘sen git babam gelsin, abimin annesisin sen, babam bana bakar ben onu seviyorum’ cümlesini duydum 3 yaşındaki veletten.
Bu cümleyle sirkelenip, kendini irdeleyip, hatalarımı buldum ve hiç vakit kaybetmeden harekete geçtim.
Giderek azalsaydı temas normal gelirdi ama bizde giderek artıyor, bu normal gelmiyor.Ben duvar göremedim o yaşta ki çocuklar hareketli oldukları için ve opulmek kucaklanmak istemedikleri için sıkılıp kaçıyorlar.bizde fırsat vermiyoruz yani ben gel annem seni bir öpeyim gel annem kucaklayım çocuk ozlemiyorki biraz mesafeli davranınca zaten kendi izleyip geliyor ama ıslak öpücükler den rahatdiz olmasi ve oyun varken uzun sarilmalardan sıkılması normal.biraz büyüyünce de hep istiyor çünkü artık gerçek sevgiyi hissediyor ama küçük çocuk sevgiyi somut olarak çok göstermez .kim oyuncak alırsa cikolra tablet verirse onu sever .
Allah yardımcınız olsun, inşallah en güzel sonucu alırsınız çocuğunuzla ilgili, travması da çözülür umarım.Merhabalar 3 Yaşına doğruı aynı problemleri bende oğlumla yaşamaya başlamıştım.
Konuşan çocuk anlamadığım şekilde anlamsız konuşmaya başladı.
3 yıldır dil terapistine gidiyoruz.
Bizle ara ara bağlantısını koparıp ayrı dünyada yaşadığı da oluyor.
Kendi halinde bir çocuk..
Travma yaşamış dediler ne olduğunu hala bulamadık
Şu anda da Üstün zekalı olabilir diyorlar hala eğitimlere devam ediyoruz.
Çok teşekkür ederim, not alacağım hepsini.Size faydası olabilecek bir kaç kitabın görselini yüklüyorum.
Kitapları Web’den araştırın sormak istediğiniz bir şey olursa cevaplamaya çalışırım.
Çocuğunuz anaokuluna gidiyor mu?
Cevap hayırsa, bunu gündeminize almanızı tavsiye ederim.
Kişilik özelliğiyse tamam, benden kaynaklanıp kaynaklanmadığını bilmem gerekiyor.e her bebek kişiliği ile doğmuyor mu ? büyüdüğündede de temas sevmeyen bir insan olacak yani.
bence sırf bebek/çocuk oldukları için kendi tavırları-tutumları olduklarını kabul edemiyor çoğu ebeveyn.
Ah salabilsem babasınaKahve telvesi birak babasini sevsin, babasini daha cok sevsin. Bu bir sorun degil ki. Bu senin kotu bir anne oldugunu gostermez. Anneler isin hep biraz eglencesiz tarafinda. Alt degistirme, ek gida verme vs. Babalar annelere gore daha kisitli zaman gecirdiklerinden hep eglence, hep aksiyon, hep bir cumbus. Zavalli annelerin nefes almaya kadar enerjisi kaldigindan bu eglenceli dunyayi sunamiyorlar. Bir cocugu 4,5 yasina kadar getirene kadar kimbilir kendinden ne kadar verdin. Sal babasina, uzak bacaklarini, bir de kahve yap. Artik dinlenmeyi sen de hak ettin.
Ben sizin de oğlunuzun da bastırdığı şeyler olduğunu düşünüyorum yazdıklarınız öyle hissettirdi. Siz oğlunuzla güvenli bağlanmayı gerceklestiremediğinizi düşünüyorsunuz. Bunun vicdan azabini yasiyorsunuz. Ama hicbi sey icin gec değildir. Uzman yardimiyla ustesinden gelirsiniz insallahTemas sevmeme durumu şöyle, yarı uyku halinde şak diye öper bazen, uykuya geçişe mayıştıktan sonra çok sarılır.
Uykuluyken kolay çözülür ya insan, işe gitmemle ve kardeşinin bizimle yatmasıyla hiç ilgilenmediğini sanarken uyku arası bunları sorgulaması gibi.
Dağınık yazıyorum biraz.
Sinirliyken ağlarken ele avuca gelmez, çoğu böyle zaten de az önce 15 dakika bana sarıldı ve bağıra bağıra ağladı, bu çok olmaz.
Kendi hiç sarılmaz değil ama uzaktan öpücük vermeyi daha çok tercih eder.
Bunlar bana temas sevmeme değil de becerememe gibi geliyor, yani istiyorum da yapamıyorum diyor sanki.
Evet fikir almaya çok ihtiyacım var, uzman desteğini önemsiyorum.
Uyku sersemi öyle bir sarılıyor ki ayık kafayla neden istemiyorum diyor veya yasak savar gibi sarılıyor onu merak ediyorum.dokunulma ihtiyaç mıdır bilmem ben de sevmem
yani o hızlı konuşmalar, temas sevmemeler, her şeyi ıdısına dıdısına kadar anlatmalar, anlatırken ellerini vs de kullanır mı
yani şunu alıyoruz mutfağa gidiyoruz şöyle şöyle dolabı açıyoruz diye göstererek anlatır mı
ha bir de hızlı konuşmak
ben bu yaşımda hızlı hızlı konuşuyorum, oğlum da ayrıntılı ayrıntılı anlatır ama arada nefes biter vs vs
hareketli çocukların bir çoğunda konuşma sıkıntısı olabiliyor mesela
zira düşünme hızı ve konuşma hızı birbirini tutmuyor
ya benim gibi hızlı konuşmalı ki düşündüğüne yetişsin ama çocuk için bu mümkün değil o da farklı bir şekilde konuşuyor anlaşılamıyor zira bir süre sonra düşüne ve konuşma farklı yerlere gidiyor konudan kopuyor
kreşe gitmiyorsa evde bir de bebek varmış bence okula gitmeli
evet pandemi vs de evde bebek ve ikisine yetişmeye çalışan bir anne gerçekten yorucu
ha bir de ille de sarılmalı mı, istemiyor işte
hep kalıplarla yaşıyoruz çocuk kendini açamıyor sarılmıyor diye düşünmek hiç aklıma gelmez
çocuğun o anda kafasında başka şey var ve sen hep elinin altındasın sana sarılmasının bir önemi, hatta aciliyeti de yok
Evet bu şekilde düşünüyorum, yoksa bir baba dedi diye alevlenmedim elbette...Ben sizin de oğlunuzun da bastırdığı şeyler olduğunu düşünüyorum yazdıklarınız öyle hissettirdi. Siz oğlunuzla güvenli bağlanmayı gerceklestiremediğinizi düşünüyorsunuz. Bunun vicdan azabini yasiyorsunuz. Ama hicbi sey icin gec değildir. Uzman yardimiyla ustesinden gelirsiniz insallah
Temas sevmeme durumu şöyle, yarı uyku halinde şak diye öper bazen, uykuya geçişe mayıştıktan sonra çok sarılır.
Uykuluyken kolay çözülür ya insan, işe gitmemle ve kardeşinin bizimle yatmasıyla hiç ilgilenmediğini sanarken uyku arası bunları sorgulaması gibi.
Dağınık yazıyorum biraz.
Sinirliyken ağlarken ele avuca gelmez, çoğu böyle zaten de az önce 15 dakika bana sarıldı ve bağıra bağıra ağladı, bu çok olmaz.
Kendi hiç sarılmaz değil ama uzaktan öpücük vermeyi daha çok tercih eder.
Bunlar bana temas sevmeme değil de becerememe gibi geliyor, yani istiyorum da yapamıyorum diyor sanki.
Evet fikir almaya çok ihtiyacım var, uzman desteğini önemsiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?