Ölecegimizi bile bile nasil yasiyoruz:( :(

Elseven .!.:

Buaralar olum korkusu var bende cok kotuyum en cokda allah gecinden versin annem babam konusunda ben buyuuorum cocugum buyuyor diye sevinemiyorum cunku aklima annemle babam geliyo , peki onlar ,biz buyudukce onlarin zamani doluyormu allahim cok uzuluyorum yardim et bazen hayal kuruyorum kizim buyucek dugunu olcak cocugu olcak ins diye .peki anne babam bunlari gorebilecekmi? Toprak olucaz bigun inanabiliyormusunuz? Sevdiklerimiz,,,,aslinda hepimiz yasayan olu gibiyiz gibi geliyor bana cunku hepimiz birgun cenaze olucaz , hayata kendini cok kaptirinca insan bunlari alaya bile vurabiliyor kendinin birgun cenaze olucani hic dusunmuyor ,ya dogrusu dusunmemek tabi ama ben en cok da anne babami dusubuyorum engel olamiyorum bu dusunceye hep dua ediyorum rabbim uzun omur ver onlara diye , biriyle konusurken onun ölmüş goruntusunu goruyorum sanki herkezi o sekilde aklimdan muhakkak geciruyorum bana biseyler deyin nolur hic iyi degilim ve iyiki varsin kk ,,bir derdim var a slk konu aciyorum lutfen alaya almasiin kimse , bana iyi geliyor buraya icimi dokmek,

Genişletmek için tıkla...

Ölümden neden korkuyorsun ki? Ölüm bir son değil, ebedî bir başlangıç. Bir tohum çekirdeğini toprağın altına ekersin de nasıl muhteşem bir ağaç çıkıverir o toprağın altından değil mi? Rabbin, o çekirdeğe verdiği değeri sana vermez mi sanıyorsun? Bizi de toprağın altına koyacak ve biz de inşallah muhteşem bir şekilde yeniden dirileceğiz. Ölüm zaten kötü bir şey olsaydı Peygamberimiz(s.a.v) ölür müydü? Selametle kardeşim..

Ya ben kötu bişe demiyorum ölumu ama sadece tuhaf gelio bigun çürüyeceğiz we bunu ençk da annem babam içn dusunup uzuluyrm inanamıyorum

Ya ben kötu bişe demiyorum ölumu ama sadece tuhaf gelio bigun çürüyeceğiz we bunu ençk da annem babam içn dusunup uzuluyrm inanamıyorum

Açıkçası ölüm olduğunu bilmek beni tam tersine rahatlatıyor. Her şeyin bir sonu olduğunu, her yapanın iyi ya da kötü karşılığını bulacağını düşünmek, hiç bir şeyin nedensiz olmadığını ve olmayacağını fark etmek güzel bir şey.

Ölüm korkusu bence bu dünyaya, dünyalıklara en çok da kendine anlam yüklemekle alakalı, tabii ki değersiniz demiyorum, tam tersi yaratılmış varlıklar içinde en saygıdeğer olanı, en güzel olanı biziz, insanız. Ama eninde sonunda Allah'ın üflediği ruh sayesinde varız, ne güzel ki bir gün yeniden ona kavuşacağız. O yüzden de hiç bir şey için ben kopamam, onsuz olamam diye düşünmemek gerek. Allah en çok sevilmeye, değer görmeye layık olandır. Hem bu dünyanın sonrası da var ne güzel, Allah sevdiklerimizden orada ayırmasın, sayılı gün burası orada sonsuzluk var. Allah güzel yaşamayı, yaşadığımız gibi ölmeyi, öldüğümüz gibi dirilmeyi nasip etsin...

Allah herkese güzel bir ömür nasip eder inşallah...bu tarz düşünceler kafaya takılınca insanı yıpratır...hepimiz sevdiklerimizin başına bir şey gelmesinden çok korkarız...ama sürekli bu korkularla yaşamakta bizi yaşarken her gün öldürür.

Bence bir uzman ile görüşseniz iyi olabilir sanki

Dünyadan ne insanlar geldi geçti, ve hala ne küçük masum canlar ölüyor insanın kendini fazla önemsememesi lazım... ölüm de doğmak kadar doğal ve güzel.... ya yaratılmasaydık ya aynı bilinçle böcek olsaydık...

miniksercem000 .!.:

Acikacagini bile bile neden yemek yiyosun ?

Genişletmek için tıkla...

Yine kirleneceğini bile bile niye temizlik yapıyoruz?

Ben de her temizlik günü bunu soruyorum

Aslında keşke hepimiz ölümün bir gün geleceğini, en önemlisi de ne zaman geleceğini bilmediğimiz gerçeğini
unutmadan dolu dolu yaşasak..
Küslükleri uzatmazdık, sevdiğimizi söylemeyi ertelemezdik, ibadetlerimizi ihmal etmekten
korkardık, mala mülke değer vermezdik, olmuyor bende niye yok diye de çok da üzülmezdik o zaman..

Zaten burda dertli insanlar var bir de böyle karamsar olunca hiç çekilmiyor. Annelere üzülme onlara bol bol iyilik yap. İyi insan ol pişmanlıkların olmasın. Onun dışında yapabileceğimiz bir şey yok.

Allah hayırlı ölüm nasip etsin herkese , Türkiye de şimdi vahşice katledilmeden ölürsek yine şanslıyız hanımlar , devir kötü.

Ne zaman kv yada kp bize gelse ya da biz onlara gitsek
ustume yaslilik enerjisi cokuyor resmen :)
Aman nasil olsa ölmiycez mi havasinda geziyorum
Butun hayati enerjim fel su an

Yaşlılar ölür de gençler sırasını bekler diye bir şey yok. 100 yaşında yaşayan da var, 20 yaşını görmeyen de. Vademiz ne kadarsa o kadar yaşayıp ömrümüzü tamamlayacağız. Bu dünyadan gitmeyen yok.
Yalnız sürekli düşünüyorsanız anksiyete gibi geldi bana. Bir psikiyatra görünseniz iyi olur. Tedavi olmanız gerekebilir.

Elseven .!.:

Buaralar olum korkusu var bende cok kotuyum en cokda allah gecinden versin annem babam konusunda ben buyuuorum cocugum buyuyor diye sevinemiyorum cunku aklima annemle babam geliyo , peki onlar ,biz buyudukce onlarin zamani doluyormu allahim cok uzuluyorum yardim et bazen hayal kuruyorum kizim buyucek dugunu olcak cocugu olcak ins diye .peki anne babam bunlari gorebilecekmi? Toprak olucaz bigun inanabiliyormusunuz? Sevdiklerimiz,,,,aslinda hepimiz yasayan olu gibiyiz gibi geliyor bana cunku hepimiz birgun cenaze olucaz , hayata kendini cok kaptirinca insan bunlari alaya bile vurabiliyor kendinin birgun cenaze olucani hic dusunmuyor ,ya dogrusu dusunmemek tabi ama ben en cok da anne babami dusubuyorum engel olamiyorum bu dusunceye hep dua ediyorum rabbim uzun omur ver onlara diye , biriyle konusurken onun ölmüş goruntusunu goruyorum sanki herkezi o sekilde aklimdan muhakkak geciruyorum bana biseyler deyin nolur hic iyi degilim ve iyiki varsin kk ,,bir derdim var a slk konu aciyorum lutfen alaya almasiin kimse , bana iyi geliyor buraya icimi dokmek,

Genişletmek için tıkla...

İnsanın hayatında böyle dönemler olabilir . Ben küçükken annem sabah işe gittiğinde arkasından kalkar ağlardım arada odama gider ağlardım . Ortada hiç bir sorun yokken sürekli ağlayasım gelirdi . Ya annem ölürse diye düşünür ağlardım . Şimdide eşim için bazen geceleri uyuyamadığım zamanlarda eşim yanımdayken ya o olmazsa diye ağladığım olur . Ama kendine engel olmalısın bu senin iradenle alakalı olan bişey . Aklına geldiği zaman üstüne düşüp düşünmek yerine farklı şeyler düşünmeli farklı şeylere yönelmelisin . Allah hepimizin ailesine sağlıklı uzun ömürler versin . Kimin ne zaman öleceği belli değil bu hayatta . Allah sıralı ölüm versin .. Herşey adı üstünde bir annenin evladı için çektiği büyük acı tereddütsüz çok büyüktür o yüzden bii anneye de bu acıyı kimse önce ölüp çektirmek istemez . Bunu düşünsekde malesef bir çaresi yok . Aklınıza öteki tarafta ölseler dahi sizde birgün öldüğünüzde kavuşacağıınz ve o hayatta hiç ayrılık olmayacağını da düşünmeniz gerekir . İçiniz ancak böyle rahatlar .
Ölüm insanın hiç düşünmediği bianda geliyor . Birşeyi anlatmak istiyorum kısaca . Bir gece eşimle o zamanlar sözlydük . Telefonda konuşuyoruz neyse iyi geceler dedik kapattık gece ağlayarak uyandım ve hemen eşimi aradım ben ölmek istemiyorum diye ne hikmetse öyle hissettim . Sağlık açısından hiç bi sorunum da yoktu o gece . Sonra o günün sabahında göğsümde bir ağrıyla uyandım ve aşırı şiddetlendi ve acile gittik . Kanımda pıhtı olup akciğerime atmış ve doktor bana ölümün kıyılarında dolaşmışsın dedi yoğun bakıma kaldırıldım ve doktor hayati riskimin olduğunu söylemiş aileme . Ölme dğru gidiyormuşum yoğun bakımın ilk günlerinde ki inan sağlığım yerindeyken aklıma gelen ölüm , bana o zamandan daha çok yaklaşmışken hiç aklıma bile gelmedi . Bi kere bile düşünmedim acaba bana birşey olur mu diye . Allah'n işi gerçekten . Hiç beklemediğimz anlarda hiç beklemediğimz şeyler aklımıza gelebilir hiç beklemediğimz şeyler olabilir .
Ama en güzeli böyle şeyleri akla getirmemek düşünmemek .

intihar mı edelim ne yapalım?

Hz Mevlana da öldügüm gün benim düğün gecemdir diyor bu şekilde düşünürsek yaşayamayiz ölüm var tabi düşünmemiz de lazım her zaman diyorlar ki bugün olecekmis gibi ahiret için hiç olmuyecekmis gibi dünya için çalışın

Ölümü dusunmeseydik kim bilir neler yapardık.

Derhal yardım al pisikolojik bir sorun seninki sahada ilerlemeden hemen git bence..

Bu hayatta nefes aliyoruz ve hayallerimiz amaclarimiz sevdiklerimiz yapacaklarimiz yasiyacaklarimiz var sizinde vardir
Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun dedi,öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o an…Bozmadım
Özdemir Asaf ne guzel demiş hepimiz mucadele ediyoruz bir seyler icin belki kaybetcegimizi biliyoruz ama mecburuz yasamakta oyle bir sey evet olucez biliyoruz ama ben zaten ölcem yasamaktan vazgectim bu gun diyemeyiz olecegimiz gunu bilseydik hayat hic tatli olmazdi o yuzden dusunmeyin boyle hayatın anlami olan yasamayi yasayin gonlunuzce