hoslanmadigim huylarımı değiştirmeye calisiyorum.
Sorunuzun cevabı herkese göre değişir bence, aslında doğrusu kendiniz gibi olmak değil midir? Selly gibi olmak ve olduğunuz gibi davranarak da karşınızdakilerin sizse saygı duymasını sağlamak daha mantıklı.
ben de böyle düşünüyorum aslında ama şu kendini sevmek kendinle barışık olmak gibi kavramlara ters düşüyor sanki biraz. yani bu da me kadar doğru bilmiyorum çünkü kendimizde bir şeyi sevmiyorsak onu illa kabullenmek zorunda değiliz ben doğal halimi sevmiyorum mesela çünkü küçüklükten beri muhafazakar bir çevrede belli kurallarla susturularak büyüdüm ve artık bu kadar ezilmeye açık durmak istemiyorum
Olduğun Selly mi umursadı bu durumu olmak istediğin Selly mibaşlığa soru işareti koyamamışım çok gözüme battı
hahahaha çok teşekkürler önce yorum için çok tatlı anlatmışsınız:)Başlığı gördüm, tam "fake it until you make it' yazacaktım ki konu başında sen demişsin zaten:))
Kendini düzeltmek istediğin konularda "mış gibi" yapip kendini tutmanın nesi kötü ki? Mesela ben bir ilişki sırasında çıt diye kolaycacik kirilabiliyorum, ve tamamen ilkel güdülerle kalbimi kıran kişinin canını sıkacak şeyler söylemek, trip atmak istiyorum.
Ama çok uzun süredir bu davranışı kendime yakistiramadigimdan bir cevap vermek yerine telefonu benden uzakta bir noktaya bırakıp kendimi sakinleştirmeye başka odaya gidip, sonradan daha ılımlı bir cevap yazıyorum.
Ya da yuzyuzeysek birkaç saniye düşünüp bu sözü söyleyip rahatladigimi düşünüyorum,ve rahatlama duygusunun akabinde yaşayacağım pişmanlığı hatırlıyorum ve öfkemi yutup daha sakin bir tepki veriyorum.
Aslında bu vereceğim bir tepki değil ama kendime yakiştirdigim bir tepki.
Bu neden beni olmadığı gibi görünen, ikiyüzlü biri yapsın ki?
Keşke herkes kötü duygularini torpuleyebilse.
Ayrıca bazı şeyler tekrar ettikçe sizin davranisiniz haline gelir,yapmak kolaylaşır. Mesela bu bahsettiğim şey eskiden benim için çok zordu ama artık cidden hiç zor değil...
Ya da Mesela çok sık ekilirim, insanlar plan yapar yapar uygulamaya gelince kaybolurlar. Eskiden buna da sinirlenirdim, zamanla bazi kararlar aldım,umursamamak için. Çünkü biri beni ekti diye o şeyden vazgeçmeye, ya da günümü kötü etkilemesine izin vermeyi kendime yakıştıramadım. O yüzden kizmamis gibi yapip kendime başka planlar yapmaya başladım...
Şimdi o kadar alıştım ki,biri beni ekecek gibi olunca (mesela cuma tiyatroya cagirdiysam ama Perşembe öğlen attığım mesajıma cuma olup hala cevap vermediyse) hemen başkasını davet ediyorum, hatta geçen biriyle buluşmak için yıllık iznimi kullanacaktim, buluşma saatine on dakika kala,ben otobusteyken 'hasta hissediyorum, çıkamadım' diye beni ekmek istedi, anında uygulamadan gezdirecek bir turist buldum. Ne trip ne baska bir şey , kendime yeni ve keyifli bir plan yaptım
Ya da geçenlerde doğumgünümdü, görüşeceğim kişi telefonunu acmadi ben buluşma mekanina varmış olmama rağmen (bak kaç gün oldu hala cevap yok). canımı sıkmak ya da o kişiye öfkemi sunmak yerine çok sevdiğim birini aradım , 'bugun benim doğum günüm,hadi bana kahve ısmarla' dedim, harika bir akşam üstü gecirdim :))
Yani eskiden cidden takilirdim ama fake it until make it felsefesi gerçek oldu ve artık bu benim için sıradan, takilmayacagim bir durum haline geldi:)
Korktugumda ve endiselendigimde de aslında cidden endişelensem bile kendimi 'ufff,bir şey yok.. daha kötü durumlar yasadin' diye aldatıyorum :) bir süre sonra daha da rahatlıyorum cidden...
Yani bence böyle devam et
Yapabiliyorsan yap elbette. Bu anlattıkların olması gerekenler zaten. İnsan yeri geldiğinde değişmeli, kendini yenilemeli, beğendiği ne varsa kendine katmalı. Burcunuz aslan mı?
19 yaşındayım :) mesela birkaç ay sonra üniversite açılacak ve orda ilk defa yüz yüze geldiğimiz insanlara karşı güzel bir ilk imaj vermek istiyorum. eskiden olduğum kişi gibi oldum hep ama biraz yetiştirilme şeklim biraz da genetiğimden dolayı saf, iyi niyetli, sessiz sakin, etliye sütlüye dokunmayan biri gibi gözüktüm. beni yakınlarıma söyleyin böyle derler mesela. ama olmak istediğim kişi bu değil, bu özelliklerimin tam tersi gibi davransam asıl mutlu olduğum kişilik özelliklerine sahip olmuş olacağım ama o da ben değilim. biraz hayatı sahte yaşamak gibi oluyor bu da ama sonucunda kendimi kabul edip daha mutsuz olmaktan iyidir diye düşünüyorum.
hayır boğa :)
bir noktada taklit etmek gibi hissettiriyor aslında beni, çünkü hiçbir zaman o kişi olmadım ve üzerimde eğreti duruyor gibi gözüküyordur belki. ama kendim gibi olduğumda olumsuz özelliklerimle beraber yaşıyorum ve beni üzüyor sonuç olarak. olmak istediğim kişi modeline girmek zamanla ona dönüşterecektir beni diye düşünüyorum
Olsun yakın yine de
şöyle oluyor mesela, birinin videolarını veya işte bir dizide kesitlerini izlediğinizi düşünün. bölüm bölüm izledikçe düşünceleriniz şekilleniyor. bu gerçek hayatta zamanla tanıdığınız biri de olabilir tabi. sonra bu kişinin özgüvenli, güzel üslupla konuşan, jest ve mimiklerini iyi kullanan, olaylara daha mantıkla yaklaşan biri olduğunu anlıyorsunuz. kendiniz de aslında bu şekilde kültürlü, gelişmiş, asil vs. artık ne denirse böyle olmak istiyorsunuz. ama böyle biri olmadınız hiç mesela ben ikili tartışmalarda kendimi savunamam, sesim titrer, beni tanıyan biri özgüvensiz olduğumu düşünür genelde ki bunu bana söyleyenler de oldu.
olduğum selly :):)Olduğun Selly mi umursadı bu durumu olmak istediğin Selly mi
Şaka bir yana soruna yanıtım bunu yapabilmek için her adımını düşünen demir iradeli, süper kontrollü olman gerekir. Başarabiliyorsan ne mutlu.
Bu mesajinizi alintilamak istedim örnekler içerdiği icin.
çok güzel yazmışsınız teşekkür ederimBu mesajinizi alintilamak istedim örnekler içerdiği icin.
Ben de sen iyi ol, sen alttan al, sen adim.at seklinde hep fedakar, iyi niyetli cici kiz olmasi gereken biri olarak yetistirildim. Yine özümde hassas, kibar ve nahif bir karakterim var. Ama daha özgüvenliyim, kendimi daha net ifade ediyorum, insanlara sınırlar çizebiliyorum. Eskisi kadar aa böyle yaptım ama alındı mi gücendi mi cok mu sert çıktım diye düşünmüyorum. Hanımefendi cizgimden cikmadan da kendimi düzgün ifade edebiliyorum. Şimdi gelelim bu kıvama nasil geldiğime.
Özgüven konusunda videolar izledim, kitaplar okudum. Bilgi ve kültürel anlamda kendimi geliştirdikce kendimi daha net ifade eder oldum. Simdi bir ortamda beni de saf buldukları icin sen bilmezsin diyenler çıkıyor, anlatiyorlar ben de dinliyorum sonra pat diye daha bilgili olduğum konusunda bir cümle/kelime kullanıyorum karsimdaki şaşıp kalıyor :) ama bunu onu ezmek için ya da kendimi ispat etmek icin degil, seni dinledim saygi duyuyorum ama ben de biliyorumu tatli dille ifade etmis oluyorum.
Bu arada birilerini örnek almak yerine, siz kimsiniz onu bulun. Yani mesela ben hazir cevap insanlari severim ama hazir cevap verecek kadar pratik zekali biri degilim ve bunu da kabullendim :) örneğin annem öyledir pratik zekasina hayranımdır
Yani birilerine bakip kendinize örnek almayin ya da onun o yönünü denemeye calismayin. Evet "fake it 'till you make it" olayı bazi konularda geçerli olabilir ama herseyde değil. Bunda da yansittiginiz enerji devreye girer. Mesela bazi kadinlar kendiliğinden seksidir, dikkat cekicidir. Bakisiyla, tavrıyla. Ama ben degilim bunun da farkındayım siz de kendinizde olmasini istediginiz yönlerden ziyade sizin karakterinize ve enerjinize uyanı alın.
Özgüven için de en azindan bir konuda kendinizi geliştirin, imkan varsa uzmanlasin. Bol bol iletisim kurun insanlarla. Mesela şu an ben o kadar cok insanla muhatap oluyorum ki, etrafimdakiler de lily'nin iletişimi guclu diye arkamdan bile konusuyorlarmis halbuki önceden susmaktan konusmayi unutmustum.
Yani tavsiyem iletisim ve özgüven konularinda kitaplar okuyun, videolar izleyin. Youtubeda psikologlardan Tülay Kök, Beyhan Budak ve Esra Ezmeci gibi isimlere göz atın. Motivasyon konusunda da Başak Kablan, Şeyma Ünal gibi isimlere bakabilirsiniz. Zaten izlerken öneri videolari da çıkıyor, oradan oraya gecis yaptıkça ufkunuz genisliyor.
o eski halinizi anlatırken beni anlatmışsınız gibi okudum, bu sene yeni insanlarla yeni bir ortama gireceğim ve bir şeyleri değiştirmek istiyorum ama o bambaşka değişim nasıl olacak bilmiyorum yani olur mu onu da bilmiyorum çünkü değişmeyecek şeyler de var bu hayatta diye düşünüyorum. Yepyeni birisini model almak, sanki oymuş gibi davranmak evet taklit etmek oluyor bir noktada ama yavaş yavaş kendi karakterimizi de istediğimiz şekilde oluşturmuş oluyoruz, tamamen birisini kopyalabileceğimizi düşünmüyorum.
Anlatmak istediklerimi çok güzel ifade etmişsiniz ben de böyle düşünüyorum. Tabi bunu her zaman yapamıyorum. Yine kendime ait olan o özelliklerim devreye giriyor. Yani o kontrolü sağlamak da çok zor. Benim istediğim o özelliklere sahip olan kişi gibi olmak biraz da aslında genetik sanırım. Sürekli tetikte olmak gibi, içimden geleni yapınca kendim oluyorum ama mutlu olmuyorum.
Asıl yapmanız gereken kendinizi tanımak ve geliştirmek.
Yasiniz cok genc ben uni gittigimde sizden büyüktüm orada herkes kendince olgun tavırlar takınıyordu ama hepsi de yasca benden büyüktü (bizim sınıfın yas ortalamasi yüksekti)çok güzel yazmışsınız teşekkür ederim
O önerdiğiniz kanalları çok izledim, eminim ki bana da faydaları dokundu ama kısa süreli etkileri dışında içimdeki o öz değişmiyor. Özümde ise olumsuz diyebileceğim özelliklerle yetişmiş birisiyim ve sanki ben bir özelliği almak yerine, kendimi başka birisi gibi düşündüğümde biraz daha karakterimde değişim olmuş gibi hissediyorum.
