• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ölmek istiyorum

  • Konu Sahibi Konu Sahibi svl13
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Allah kimseye taşıyamayacağı yük vermezmiş. Siz ne kadar bu yük bana ağır desenizde demekki sabredebilecek güçtesiniz. Şu an yalnızca desteğe ihtiyacınız var. Allah yardımcınız olsun
 
Bulgur pilavı yapabildigine sukret ablacim.ablacim diyorum 28 yaşındayım ve aklına gelebilecek birçok acıyı annemle ve ablamla yaşadım .günlerce üst üste aç uyuduk.ama annem bir gün bile pes etmedi sağlık sorunlarına kilosuna rağmen çalıştı ,biz çalıştık okuduk büyüdük.ınan bende yaşadıklarımızı yazsam kaç sezonluk dizi olur.o günler bitti simdi çok şükür hepimiz maddi manevi yüksekteyiz.yani dünya fani dert lerde öyle .sağlığını evlatlarının sağlığını düşün geri herşey düzelir .Rabbim yardimcinniz olsun.hayırlı kapılar açsın .
 
Olumden daha aci olan bir sey varsa o da bir cocuk icin anne babasinin oldugunu gormektir. Cocuklarina bunu yapma luxun yok. Bir uzmandan destek almalisin.

Dipte olmanin en iyi yani daha dibe inemezsin. Bundan sonra sadece yukari cikabilirsin. Sadece biraz daha dayanman gerek.
 
Ilk ettapda ilac tedavesi iyi gelir .ilaclar düşüncesini değiştirir, yani intihar isteği kayip olur.tamam ilaclar biraz olsa beyni tembelleştiriyor ama ilk yardim böyle durumda ve yaninda terapi

O düşünce değiştiren ilaç hangisiymiş öyle? Bilimde devrim olmuş hemde ilgi alanım olan,haberim yok..ilaçlar yatıştırır,psikoterapi tedavi eder.bir psikoterapiste yada psikiyatra giderse onlarda obsesif kompulsif hastası,bipolar,şizofreni gibi gerçekten ilaç tedavisi gerektiren ilaçlar dışında bunu söylücektir ki söylüyorlarda zaten ..anksiyeteyi yatıştırır bırakıldığında belli bir süre sonra geri döner çünkü hiçbir ilacın geçmişte yaşadıklarımızı silme,mekanizmalarımızı çözüp yerine sağlıklılarını inşa etme gücü yok ne yazik ki..
 
canim destek alabilirsin, ilac tedavisi baslatirlar buyuk ihtimal. ama sunu unutma eninde sonunda kendini tedavi edecek olan sensin. cunku hersey bizim elimizde. evet kotu bi donemden geciyor olabilirsin. ama kendini ölüm gibi dusuncelere sokmak yerine veya zorla iyi etmeye calismak yerine, bunu kabullen ve kendini cok basit bir seye odakla. ornegin sokak kedilerine hergun çık mama dağıt. gunde 1 saat yap bunu. veya evde çiçek yetiştir. hergun onlarla ilgilen. örgü ör, bir arkadaşına hediye et.
insanlarla hediyeleş. etrafında okuyan bir ögrenciye bi defter al mesela. kullanmadıgın giysilerini ayir, ihtiyaci olan insanlara ulaştır. çöplerini bundan sonra kağıt, cam, plastik olarak ayır ve uygun yerlere at. bağış yap biyerlere...

bu tür ufak seyler sana inanilmaz iyi gelecek emin ol...
 
Inanın ki psikolojik tedaviye defalarca gittim sorun varken ilaçlar çözüm olmuyor su hayatta doğduğum günden beri yüzüm gülmedi açlıkla dayakla tacizle büyüdüm. Daha17 de evlendim belki daha iyi olur dedim ama olmadı olmadı olmuyor[/
 
Bu dünya sınav dünyası
Bu sınavı geçmekte var bu imtihandan kalmakta
Allah herkezi ayrı ayrı sınıyor önemli olan isyan etmemek ve bu sınavı geçmek
 
Bak aslında her şeyin cevabı sende. Çalışmaya başlamışsın mesela, maddi sorunları çözebilmek için.
İnan hiçbir sorun çözümsüz olarak çıkmıyor ortaya. Hiçbir duygu değiştirilemez değil.
 
Hayat yasamaya deımezse ölmeye hiç değmez.. dünyaya geliriz tecrübe ediniriz yasar ve ölürüz, yaşama tepki niye..ölüme tepki olarak yaşamak varken... öbür dünyayıda batırmayalım dimi.. bi dönem bendede vardı o düsünce..sonra pisman oluyo insan..
 
Zaten bu dünyaya sadece yiyelim içelim gezelim tozalım diye yaratılmadık Rabbimize kulluk yapalım diye yaratıldık imtihandayız Allahüzgünüm Teala böyle yaratmiş burasını dünyayı hem hiçbir dert kalıcı değildir elbette yaşanacak bitecek hepimiz tek tek yazsak dertlerimizi herhalde işin içinden çıkılmaz hal alırdı ...
 
Kardesim 1.5 yil önce vefat etti ve icimdeki cocuklugumdan buyuk bir parcayi da aldi goturdu. Yoklugunun yarattigi bosluk oyle buyuk ki donem donem benimde kendimi tamamen dis dunyaya kapattigim oluyor. Soyleyemediklerim, icimde biriktirdiklerim, pismanliklarim buyudukce buyuyor icimde. Ölümü ben de cok dusundum, kalbimdeki yuk oyle fazlaydi ki kaldiramayacak oluyordum. Bazi bazi hala ne olur birden bitse acilarim diye dusunurum sonra sevdiklerim gelir aklima. Dunya tatlisi canim yegenim gelir aklima. Dayisini taniyamadi, teyzesini de tanima hakkini ondan alamam diyorum. Ben de tedavi gordum fakat kendi kendinin doktoru olmak zorundasin. Ben bu gibi dusunceler bana peydah olunca Allah'a siginiyorum. Aciyorum Kuran'imi okuyorum, duami ediyorum. Hic ilac kullanmadim, dusunmuyorum da. Ilaclar beni ancak uyutuyor, zombi gibi hissediyorum kendimi. Ilac kullanmayi reddettim bu sebepten. Inancli birisi iseniz Allah'a siginin sizde.

Sevdiklerinizi dusununun, onlar sizsiz ne yaparlar? Onlari sizsiz birakmayin. Cunku canindan can kaybetmenin acisi cok buyuk...
 
Ölmek değil kurtulmak istiyorsunuz
Borçlardan geçmiş acilarinizdan vs.
Kolay değil anlıyorum ama annesiniz
Çocuklarınız için onemlisiniz
Onların da belki zor hayatları olacak siz olmadan mi göğüs gersinler istersiniz yoksa onları korumak kollamak mi
Kim istemiyor ki kurtulmak
Herkesin dertleri var..
Önünüzde upuzun bir ömür vardır ve yaşarken kurtulursunuz umarım sikintilarinizdan..
Sabredin dayanın..
 
Derdin büyüklüğü senin ne kadar güçlü olduğuna bağlı canım
Bazen bu tür dönemler yaşarız her şey üst üste gelir ama acını üzüntünü paylaşarak hafifletirsin
En omadı bir psikoloğ ya da psikiyatriye gitmen gerekir hayat zor tek başına bu yükü yüklenme Uzman desteği alırsan farklı pencereden bakabilirsin
 
Gerçekten ölmek istiyorum bu duygudan kurtulamıyorum. Son bir haftadır nasıl daha kolay olur diye düşünüyorum. Kalbim sıkışıyor ağlama krizlerine giriyorum kendimi durduramıyorum. Tam 40 yaşındayım ergen değilim ama olmuyor derdimi kimseye anlatamıyorum. Yaşadıklarımı anlatsam en az 50 konu çıkar. Ölüm bana yakın olsun ölümler beni bulsun diye dua ediyorum bu hayat hep böyle zor mu gidecek insanlar gerçekten mutlu mu burada evlat acısı dışında olanlar dert mi?

Tatlim ölüm çare degil malesef... bu hayata bi kez geliyorsun yaşamaya ve bu hayyattan zevk almaya bak
Emin ol o zaman bu bunalimdan çıkmış olacaksin yeni arkadaslar edin yeni aktiviteler bul. Ama herseyden once kendin istee
 
dünya da hiçbirşey yolunda gitmiyorsa ve ömürde geçiyorsa..Bütün kalbinizle Allah'a yönelin.ALLAH'A KULLUKTAN LEZZET ALIRSINIZ,Allah'da siz istemesenizde hayırlı kapılar açacaktır.Sebeplere takılıp boğulmayın.Herkesin derdi kendine ağırdır.Musibetler yakanızı bırakmıyorsa,Allah size bu musibetlerle mesaj vermek istiyor demek ki.En ağır imtihanlardan peygamberler geçmiş bu arada.Mesela Hz.Yusuf'u düşünün,kaç yıl sonra zindandan çıkıp Mısır'a aziz olmamış mı?Hz.Eyüp (a.s)bütün çocuklarını kaybetmiş,hastalığa yakalanmış,acı üstüne acı yaşamış.Sonra Allah bütün kaybettiklerini O'na en güzel şekilde iade etmemiş mi?Bizim irademiz cüz'i elimiz herşeye yetişmiyor,aciziz.Onun için gücü sonsuz olana dayanmak en güzeli,en rahatı değil mi?Avrupa ruh sağlığı bozuk olanları duayla tedavi edip,çok güzel sonuçlar almışlar.Müslüman ülkesinde bedavaya bu tedavi yönetmini biz neden uygulamıyoruz? Bütün kalbinizle Allah'a dayanın.Allah önünüze nimetlerini serecektir elbet...
kesinlikle katiliyorum, Allah a siginin
 
bende bazen öldüğümü düşünüyorum pat şimdi ölsem ne olur?
ben bilmiyorum çokta arastırmıstım ruhlar aglarmı? cocugum ıcın uzulurum cok acı cekerım gıbı gelıyor allah korusun öbür dünyada
sizinde cocuklarınız varmış onlara nasıl kıyıp bu dusunce ıcınde olabılıyorsunuz
hepimizin yaşanmışlıkları var dün gecti bugune bakın lütfen
 
Kardesim 1.5 yil önce vefat etti ve icimdeki cocuklugumdan buyuk bir parcayi da aldi goturdu. Yoklugunun yarattigi bosluk oyle buyuk ki donem donem benimde kendimi tamamen dis dunyaya kapattigim oluyor. Soyleyemediklerim, icimde biriktirdiklerim, pismanliklarim buyudukce buyuyor icimde. Ölümü ben de cok dusundum, kalbimdeki yuk oyle fazlaydi ki kaldiramayacak oluyordum. Bazi bazi hala ne olur birden bitse acilarim diye dusunurum sonra sevdiklerim gelir aklima. Dunya tatlisi canim yegenim gelir aklima. Dayisini taniyamadi, teyzesini de tanima hakkini ondan alamam diyorum. Ben de tedavi gordum fakat kendi kendinin doktoru olmak zorundasin. Ben bu gibi dusunceler bana peydah olunca Allah'a siginiyorum. Aciyorum Kuran'imi okuyorum, duami ediyorum. Hic ilac kullanmadim, dusunmuyorum da. Ilaclar beni ancak uyutuyor, zombi gibi hissediyorum kendimi. Ilac kullanmayi reddettim bu sebepten. Inancli birisi iseniz Allah'a siginin sizde.

Sevdiklerinizi dusununun, onlar sizsiz ne yaparlar? Onlari sizsiz birakmayin. Cunku canindan can kaybetmenin acisi cok buyuk...
Basiniz sagolsun allah bunu unutturacak baska aci yasatmasin
 
Gerçekten ölmek istiyorum bu duygudan kurtulamıyorum. Son bir haftadır nasıl daha kolay olur diye düşünüyorum. Kalbim sıkışıyor ağlama krizlerine giriyorum kendimi durduramıyorum. Tam 40 yaşındayım ergen değilim ama olmuyor derdimi kimseye anlatamıyorum. Yaşadıklarımı anlatsam en az 50 konu çıkar. Ölüm bana yakın olsun ölümler beni bulsun diye dua ediyorum bu hayat hep böyle zor mu gidecek insanlar gerçekten mutlu mu burada evlat acısı dışında olanlar dert mi?
Lutfen uzulmeyin pisikolojik yardim denemediyseniz birde onu deneyin baska biseyler yapin uzulmekle ne yazikki hic bir yere varilmiyo sadece kendimize eziyet edip duruyoruz derdiniz her ne ise allah sabirlar versin yardim etsin insallah cok mutlu ve huzurlu olursunuz
 
Back
X