Ölüyorum galiba!

umidim kalmadi artik, ona bir ders vermek istiyorum biseylerin çok ciddi oldugunu anlatmak için.. baska çarem yolum yok !

Ne yani siz intihar edince veya ölünce mi ders vermiş olucaksınız?
Lütfen aklınızı başınıza toplayın..
Nasıl bir evlilik bu? Bir insan nasıl ben böyleyim diyebilir ya? Evlilik bu sonuçta..
İnsanlar neden evlenir? Bir hayatı paylaşmak için beraber bişeyler yapmak için.
Bence kendinize gelin böyle biri için değer mi sanıyorsunuz?
Kaç yıllık eşiniz olursa olsun sizi mutlu etmiyor bir ömür böyle yaşamaktansa bişeyler yapın bence ama ölümü seçerek değil.. kendi hayatınıza bakın bu kolay olmıcak belki ama başka çareniz varmı?
Sonuçta devam ettirerekte mutlu olamıyorsunuz.. değişmiyorsa değişmiyor olmuyorsa olmuyor üzgünüm
 
sadece 1sanıye bebegini sensiz dusun ve ne kadar yanlış bır dusunceye kapıldıgını fark edeceksindir....eger daha ıyı olmak ıstıyosan oncelıkle bunu aklından çıkart arkadasım..esınle sorunlarını bılemıyorum ama belkide konusarak cozulecek seydir veya degılse bıle son care olarak bosanmayı dusun derim....ve unutmadan bol bol dua et....
 
Konularına baktım da 2 tane dünyalar güzeli yavrun varmış. Allah bağışlasın. İlk çocuğu yapmanı anlıyorum da ikinciyi de mi çok sevdiğin için yaptın be canım...
 

yok onuda kabul etmiyor , benim derdim yokki konusayim diyor.. iste derdimi anlatamamak, onun kabuletmemesi beni delirme asamasina getirdi .. intihari çikaramiyorum aklimdam!!
 
yok onuda kabul etmiyor , benim derdim yokki konusayim diyor.. iste derdimi anlatamamak, onun kabuletmemesi beni delirme asamasina getirdi .. intihari çikaramiyorum aklimdam!!

Senin bence psikolojik bir destek alman gerek. Çünkü bu şekilde devam edersen en büyük zararı çocuklarına vereceksin. İntihar edince ne olacak söyler misin? Yavrularını annesiz bırakmayı nasıl göze alabiliyorsun, bir anne bunu nasıl düşünebilir???
 
Konuyu okudum öncelikle çok üzüldüm Allah yardımcınız olsun ama nacizane önerilerim olucak..

1.Kesinlikle intahar çözüm değil 2 tane dünyalar tatlısı bebeğiniz varmış onları da bırakın sizi anlamayan bir adama ders vermek için intihar ediyorsunuz bu adam siz intihar edince sizin neden yaptığınızı anlayacak mı?sanmıyorum

2.Nerde yaşadığınızı bilmiyorum ama eğer ildeyseniz kesinlikle ilk önce siz bir psikiyatri uzmanına görünün kesinlikle en azından kendinize gelecek ve daha sağlıklı düşüneceksiniz.

3.Doktorunuz ile iletişim içinde olduğunuz zaman sizin tedavinizde bir adım ilerleme olunca zaten doktorunuz eşinizi de görüşmelere çağıracaktır.Görüşmelerin seyri diğer adımları belirleyecektir.

4.Psikiyatristinizle görüşmek istemezse kesinlikle aile terapisti konusunda baskı kurun ve ikna edin.Terapist ile yol alabileceğinizi düşünüyorum.

5.Eğer bunlardan sonra bu kadar savaştan sonra hala bu kadar öneriyi red ediyorsa ve siz kendinizi biraz toparlamış olursanız diğer önerilerimi o zaman dile getiririm.
 
önce bir silkelen toparla kendını bence psikolaga gözükmende Fayda var o sana çok yardımcı olabılır
 
Son düzenleme:

onerileriniz için Allah razi olsun.. ben neden bu hale geldim diye soruyorum kendime?? cevabini bulamiyorum, arkadasim. ben gidemem o ise hayatta gitmez kabul etmez.. onun için bisey dogruysa dogrudur ve yanlissa yanlistir.. asla degistiremezsin.. at gozlugu takiyor degistiremedim senelerdir.. bunun disinda ailesi ile arasi çok iyi kardesleriyle bir sohbeti vardir ki bilmedigim seyleri o ortamda duyarim.. 24 saat çalisiyor nerdeyse , bizim bile toplam sohbetimiz 1 saat ... ek bi ise basladi hafta içi dahil haftasonuda çalisiyor sabah aksam (( hiç bir diyalogumuz kalmadi çok yalnizim , rabbime siginiyorum ama seytan çok ugrasiyor benimle
 

Canım sen neden gidemiyorsun doktora?İnan iyileştiğin zaman ben bunları nasıl düşünmüşüm diyeceksin
 
Bak canım,genç bir kadınsın,sevmek sevilmek ihtiyaçtır seni anlıyorum.Hepimiz övülmek,tatlı sözler duymak isteriz.
Yalnız bunlardan mahrum olduğu gibi,dayak,küfür ve baskıya maruz kalan kadınlar var.Onlar bile intiharı düşünmüyorlar.Bu fikri aklından çıkarmalısın,çıkaramıyorsan profesyonel yardım al.
Çocukların henüz küçükler.Acaba çok mu eve kapandın ? Dış dünyayla tüm bağlantın eşin mi ? Akşam gelmesini dört gözle bekliyorsun ama beklediğin ilgiyi göremiyorsun belki.Eğer öyleyse kendini oyalayacak uğraşlar bul.Çevreni genişletmeye çalış.Büyük kızın kaç yaşında,yuvaya gidiyor mu ? Gitmiyorsa yuvaya yazdır.Yuvadan annelerle tanışıp görüşebilirsin mesela.Çocukları bırakabileceğin bir yakının varsa kendine zaman ayır.Yalnız başına dışarı çık,dolaş.
Eşine açık açık "benimle ilgilen" demek yerine "şuraya gidelim mi,şunu yapalım mı" desen,başbaşa olma fırsatı yaratsan işe yarar mı acaba ? Sonuçta o da genç bir erkek,onun da duyguları-ihtiyaçları var.Belki o da yakınlaşmak istiyor ama yolunu bilemiyor olabilir.
 
Konularına baktım da 2 tane dünyalar güzeli yavrun varmış. Allah bağışlasın. İlk çocuğu yapmanı anlıyorum da ikinciyi de mi çok sevdiğin için yaptın be canım...

ilk çocugumuza karsi okadar sevgi dolu ki... bana olan davranislarinin disinda herkes tarafindan çok sevilen sayilan bir insandir esim..; dunya gorusumuz çok farkli hem onunla hem ailesiyle.. bilemedim , bilseydim keske.. ama artik keskelerin çraesi yok.. evet ikinciyide sevdigim istedigim için yaptim, demekki ozamanlar kaldirabiliryordum umudum tukenmemisti.. ama artik oyle degil dank etti ve degismeyecegini anladigimdan tukendi butun umutlarim...
 

Hala bir umut var bana göre. İlk çocuğumuza karşı demişsin. Peki ya ikinci evladına karşı? Bundan sonra keşke demek seni üzmekten başka hiçbir işe yaramaz bunu unutma. Ümidini yitirmemelisin. Hepimiz birer şekilde imtihan oluyoruz. Lütfen kendin için yardım almayı dene arkadaşım. Kendin ve yavruların için...
 
yok onuda kabul etmiyor , benim derdim yokki konusayim diyor.. iste derdimi anlatamamak, onun kabuletmemesi beni delirme asamasina getirdi .. intihari çikaramiyorum aklimdam!!

size pes diyorum
nasil boyle dusunebiliyorsunuz?
nasil bi annelik bu?
bizeylere kafamiz bozulsun,ona buna,etrafimizdakilere,aile fertlerine bozulalim,kendi canindan kanindan parca olan minicik evladi ortada birakmayi goze alip kurtulusu bu yolda arayalim.
sizi bu kadar uzen insan,gormezden gelen biri siz bu hayattan cekip gidince ders almis mi olucak?
bence yaniliyorsunuz.
hadi caniniza kiydiniz diyelim
ne olucak
mezarina bir iki ziyarete gelir,ondan sonra bayramdan bayrama
bi sure sonra onu da yapmaz artik
olan yavruna olur
siz bence sadece kocanizi mutlu etmek adina cocuk sahibi olmussunuz
gercekten anneligi kalpten hissetmek icin degil
oyle olmus olsaydi hala israrla"intihari aklimdan cikaramiyorum" demezdiniz.
 
hele bir 50 li yaşlara gelinde görün, bu üzüldüklerinize üzüleceksiniz....allah sağlık sorunu vermesin ve evlatlarınızla sınamasın...gerisinin hepsi boş....rabbim iki tane prenses vermiş herşey onlar için, onların yarınlarda mutlu ve huzurlu, ruh sağlığı düzgün bireyler olması için....Onların Sevgisi, Varlığı dünyada herşeye bedel ve herşeyin üstünde....kucaklayın onları, sımsıkı sarılın, sonsuz şükürler edin.... onlardan aldığınız enerjiyi, sıcaklığı, o muhteşem duyguyu dünyada hiçbirşeyde bulamazsınız.....
 

kimsenin anneliğini yargılamak kimseye düşmez,eminim o da çok iyi bir annedir,ama şuan sevgisizlikten bunalıma girmiş. şu dünyada sevgisiz yaşayabilen bir tek canlı söyleyin.aldatmak istiyorum dememiş,intihar etmek istiyorum demiş çünkü kocasını seviyor.arkadaşım eminim kendini çok kötü hissediyorsn anlıyorum ama bence biraz annenlerin yanında kal.ikincisi kiloluysan diyet yap,güzelleş,sende değiş ona karşı ilgisiz ol.onun anladığı bir dil yoksa zorlama kendini
ben anlamıyorum yaa bence erkekler eşlerini kendi elleriyle aldatılmaya sürüklüyorlar haketmiyorda değiller yani.bu kadın internetten bulsa gitse ne olacak yokmu bir sürü kadın vardır
 
canım..ne olursa olsun anne olduktan sonra insan çocuğu için yaşıyor benim ödüm patlıyor bana bişey olursa kızıma kim bakar diye..onun geleceği için ben olmasamda idare edebilmesi için bişeyler yapıyorum..koca kim ya sevmezse ayrılırsın biter gider çok üzme kendini.. önemli olan senin ve çocuklarının mutluluğu..
 

kimsenin anneligini yargiladigim yok
anlatmak istedigim gayet acik
bana zaten katilmak gibi bi zorunlulugunuz yok
siz de anneyseniz eger hayatinizin merkezinin kocaniz degil evlatlariniz oldugunu bilirsiniz.
kocama karsi cok buyuk askim var ama bana ilgisi yok deyip canima kiyarak cocuklarimi hice sayamam
kusura bakmayin tekrar soyluyorum ANNELIK BU DEGIL!!!!!!!
 
can sıkıcı gerçekten bi an düşündümde sizi
hani seviyorum diyosunuz ya esiniz de sizi seviyomu görücü usülü dediniz sizi kırmak için yazmıyorum yanlış anlamayın belki sizden önce sevdiği biri vardı ... gibi şeyler aklıma geliyo
kardeşleriyle muhabbetleri iyi öğrenmediğim şeyleri öğreniyorum demişsiniz ,bence sizin asıl üzüldüğünüz bu eşiniz tamamen içine kapanık asosyal bi tip olsaydı buda böyle napayım derdiniz ama sizin dışınızda başka kişilerle sohbeti iyi konuşkan olunca kırılıyosunuz ,bence haklısınız üzülmekte
madem öyle sizde beklentilerinizi belli etmeyin başka şeylerle uğraşın ne bileyim hayat kocadan ibaret değildir zorlamanında gereği yok
aklınızdan kendinizi öldürmeyi de çıkarın bikere adamı da öldüremicenize göre
 
sadec evlatlarını düşün kendini bile bos ver bu asamada psikolojik destek al, kendini rahatlatacak bi şeyler bul gerekirse evdeki bütün tabakları kır ama evlatlarını sensiz bırakma...
 

Allah razi olsun, nasil tercuman oldunuz.. bu psikoloji ile annemlerin yanina gidemem.. hemen anlarlar , onlar içinde çok uzucu olur sonra hersey...kilolarimi verdim çok sukur.. aç olsam yerim doyarim, peki ruhumun açligi nasil doyacak??? bilen soylesin...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…