Bende senin gibiydim çok seviyordum ölüyordum dünyada bir ikimiz kalmıştık sanki.. Ayrıldık ölüyorum sandım.. Sonra bir gün kalktım ben ne yapıyorum ya ne için ağlıyor üzülüyorum dedim ve hayatıma renk geldi ve ben Allah'a çok dua etmiştim beni bu durumlardan kurtar diye şükürler olsun geçiyor gerçekten geçiyor..
9 yilda niye evlenmemis seninleE esmergizmo Doktordan randevu alarak çok doğru bir adım atmışsınız. O güne kadar biraz sakin olmaya çalışın. Onunla doğmadınız ki o yokken ölesiniz. Sadece herşey üst üste geldiği için bu kadar kötü hissediyorsunuz. Sevgilinizin ayrılması da son darbe gibi olmuş. Kendinize güvenip yeniden ayağa kalkma zamanı.
Bu tabiki hemen olmaz. Önce o yas süresi dediğimiz süreci yaşamanız gerek. Üzülmeniz gayet normal yani. Kendinizi kasmayın, üzülün ağlayın ama sonra bu süreci sonlandırmanız gerekiyor.
çok zor. çok sosyal bi insanken asosyal oldum bu sınav lanetinden ötürü.
önce odaklanıp onu aşmam lazım. sonra belki ortamdan tanıştığım biri olur bilmem. ama baya vakte ihtiyacım var.
psikiyatr a hiç gitmedim beni toparlar mı gerçekten?
psikolog tavsiyesi olan fayda gören varsa versin lütfen izmirde
Evlat acısından haberin yok tabi ...yada anne -baba ...kızlar sınava hazırlanıyordum asosyaldim arkadaşlarımdan kopmuştum ailem de sorunlu
9 yıllık sevgilim benden ayrıldı
ölüyorum. sürekli ağlama krizindeyim. 28 yaşındayım hayatım boşuna geçmiş gibi hissediyorum. bi hayatım yok. sıfırım. yaşasam ne yaşamasam ne yokum ki ben.
ben bittim. sıfırda bile değil eksideyim. nasıl çıkılır bu durumdan?
nolur yardım edin çok kötüyüm.... cevap yazamazsam bilin ki can acısından ölüyorum
Ben şimdi anlamadım siz doktorum demişsiniz zaten hastanede çalışmıyor musunuz? İşyerinde illa ki konuştuğunuz birileri vardır niye asosyal olasınız?
İkincisi size cidden kızdım. Adamın annesi telefon açıp azarlamış. 28 yaşında koskoca kadınsınız, üstüne doktorsunuz niye kendinizi ezdiriyorsunuz??? Bu kadar ezilmek niye bir adam için?
Dediğim terapistle konuştun mu E esmergizmo ?
hayır bi psikoterapist olan psikiyatrdan randevu aldım şimdilik
psikologla da görüşmeyi düşünüyorum dediğin terapistle. daha önce gitmediğimden biraz çekiniyorum işte demiştim sana da.
Arkadaşlar, acı yarıştırmıyoruz. Acının yarışı olmaz, yapmayın. Bu da bir kayıp, yas tutmak için illa kişinin ölmesi gerekmiyor. Arkadaşın 9 yılını paylaştığı, günlerini, aylarını birlikte geçirdiği kişi hayatında yok şimdilik, ilerisini bilemiyorum. Ama buna alışması, kabullenmesi zaman alacak bir süreç. Benim de köpeğim var, Rabbim korusun ölürse ve biri bana "Çocuğun ölürse görürsün, köpek bu nolcak yenisini alırsın" derse bu bana köpeğimin ölmesinden daha fazla acı verir. Yapmayın, acı kıyaslamayın.
Biraz kendini iyi hissetsin diye öyle yaptımGelmiş yine haline şükretciler, insanlar "x"ini kaybediyor yine ayakta duruyorcular.
Sen hemen toparlanıyorsun diye başkası da ayni şekilde olacak diye bir şey yok.
İlk gençliğini, okul yıllarını birlikte geçirdiği insanla ayrılmışlar, bir sürü yaşanmışlık bir sürü hatıra var.
Bir anda bitmiş bir de.
Ayrıca başka konularda da sıkıntılar yaşıyor arkadaş.
Üzülüyor, depresif hissediyor diye neden üzerine gidiliyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?