On sene önceki konumun gelişmesi 😁

Konuda şundan olmuş.
images.webp
 
Çocuk için üzgünüm. Onların çocukları ile ilgili hiçbir zaman kötü düşünmedim. Aklımın ucundan bile geçmemişti böyle olacağı. O zamanlar çok gençtim. Aşırı üzülümüştüm bana yapılanlara söylenenlere.
Burda herkes tutturmuş doktor olamamasına niye istedin niye seviyorsunsun diye. Doktor olamamasına sevindim evet. Ama bu şekilde olcak diye düşünmemiştim bile

Ufff bi gidin yaaa! Adam durduk yere gelmiş beni herşey için suçluyordu, anlam veremedim ne oluyor diye sonra kavga sırasında beni boğmaya başladı ve bıçak çıkartmıştı tehdit etmişti. Sonra bu kıza ulaşarak bana bunu yapan adama nasıl evlenisin seni de üzer dediğimde bir sürü laf sokup bizi kıskanıyorsun sesiz kıskan demişti. arkadaşlarım polise gidelim demişti bu adamın el kaldırmasını boş verme demişti, ben gitmemiştim. Hakkımı araçadım demem burda
Size böyle yapmiş ama sizinle evlenmek isteseydi uça uça evlenirdiniz. Sizin tek derdiniz başkasının size tercih edilmesi.
 
Tonla laf, hakaret, aşağılamadan sonra adam seni b.k gibi bırakmış ortada, bırakmasa şimdi kocanı sen savunuyodun millete kıskanmayın diye, adam o kadar aşağılayıp sana nikahı kıysa ondan iyisi olmayacaktı. Hala için soğumuş değil, hala aşamamışsın, hala oradasın. Onların ise iyi kötü bir evliliği hayatı var, sende o da yok. Otizm evet ilgi alaka gerektiren bir hastalık ama dünyanın sonu değil, o çocuğun şansı var çok sevinme.
 
Ahım o kızın artık doktor olamamasına tuttu. Ben o zaman onların çoçukları olcak ta, şöyle olcak böyle olcak diye düşünmemiştim hiç.
Çocuk içim üzgünüm, ama o kız ve eski sevgilim adına hiç üzgün değilim. Ben başka şekilde doktor olamaz diye düşünüyorum o zaman, bu şekilde değil.
Aradan 10 yıl geçmiş sizin değil adınız esameniz geçmiyordur ahım tuttu diyorsunuz. Acaba o dönem o kız size ne ahlar etti size tuttu siz farketmediniz. Neyse bu saatten sonra kötü kalbiniz başınıza çok şey getirir
 
Merhabalar kızlar! On sene önce çok kötü biten bir ilişkim yüzünden burda bi konu açmıştım))) aklıma geldi o günler. Şimdi o hikayenin devamını yazayım diye karar verdim.
Benden çirkin bir şekilde ayrılarak annesinin seçtiği kızla evlenmişti, o kız da beni aşağılayıcı ve incitici çok şey sölemeşti o zaman. Çok acı çektim o zamanlar. Çok üzülmüştüm. Sonra geçti herşey unuttum gitti. Ama bunların hepsi olurken beddua etmiştim. O kız tıp okuyordu. Bende mezun olunca hiçbir zaman çok çaba göstemesine rağmen doktor falan olamasın, hiçbiri şekilde bu büyük hayalini gerçekleştiremesin diye beddua etmiştim içtenlikle. Allahın adaleti ne zaman tecelli eder diye ağlıyordum o zamanlar. Neysee yıllar geçti aradan ve geçenlerde öğrendim ki o kız gerçekten de doktor olmasına az kalmışken ikinci çocuğunun ağır bir otizm olduğunu ve herşeyi bırakıp çocuğuyla ilgilenmek zorunda kaldığını, ve başka şehre taşınmak zorunda kaldığını, kocası ise İstanbulda kalmak zorunda, para kazanmak için, kızının özel eğitim masraflarını karşılamak için. Çocuk için üzüldüm çünkü hiçbir suçu yok. Ama o ikisi o zamanlar o kadar havalı, kibirli, kendini beğenmiş ve acımasızca bir halleri vardı. Ve ben aklımın ucundan bile bu şekilde o kız hayaline kavuşamayacağını düşünmemişim. Sadece kavuşmasın diye beddua etmiştim.
O adamda bana birilerinin çocuğu engelli
doğmuş galiba karısı gençken onunla bununla gezmiş yani kötü bir geçmişi var galiba demişti. Annemin seçtiği kızla evlencem çünkü böyle bir evlilikte bereket var Allahın rızası var sense böylesin şöylesin diye her şey için beni suçlayarak hatta şiddet göstermişti bana. Bu kızda bunları öğrenmesine rağmen “iyi kızlardan erkekler gitmez” diyerek, sen bizi kıskanıyorsun demişti😁
Yani galiba gerçekten mazlumun ahı indirir şahı!
Bide bir kaç sene önce o adamı durakta gördüm, o da beni gördü, ama ben onu tanıyamadım, dedim ki çok tanıdık geliyor bu kim acaba diye 🤣 otobüse binip eve gidince anladım kim olduğunu o kadar silmiş unutmuşum kendim bile şaşırdım.
Beddualarınızın size geri döneceği vakti bekleyin...
 
Back
X