- 20 Şubat 2010
- 33.034
- 6.337
- 773
Hmmm..CADIARZU Harika yapmışsın valla.
Herkesin yapamayacağı bir şey. Ben 8 ay sonra silmiştim fotoğraflarını anca.
İlk işim telefonumdan numarasını ve mesajlarını silmek oldu.
Daha sonra fotoğrafları yok ettim.
Sonrada zamanımı boş geçirip onu düşünmemek için kurslara yazıldım.
aklıma geldiğinde geçirdiğimiz güzel anları değil de bana yaşattığı zor anları hatırlamaya çalıştım.
27 temmuz 2009 pazartesi akşamüstü saat 6,daha on gün önce görüşmüştük istanbulda benim memlekete dönmem gerekiyodu,beni uğurlamaya gelmedi gelseydin son kez görseydim dedim,anlamıştım sanki içime doğmuştu ayrılacağımız,ölüm olmazsa son olmaz demişti ayrılık lafı yoktu güya mücadele edecekti yalancıı:mymeka:
telefon ettim sonra konuşalım dedi hayır şimdi dedim kem küm etti bitti dedim tamam dedi,hakkımı helal etmiyorum dedim haklısın etme dedi,biliyordu hiç haketmemiştim,bu kadar adi olamazdı inanamamıştım:sinifsinif:ilk gün şoktaydım,ne konuşabildim kimseyle ne yemek içmek ruh gibi sadece uyumak istedim,annem üzülmemeliydi,anlamamlıydı üzüldüğümü gizledim gözyaşlarımı hep içime akıttım çünkü annemin karşısında ağlamak onu yıkmaktı,sessizce anlattım ona bitti dedim,üzülmüyorum dedim içim kan ağlarken...
üzülme hakkında hayırlısı kızım dedi sarıldık,ağlamadım yine içime akıttım,bir ay kendimde değildim biri çıkıp bunlar rüyaydı işte sevdiğin seni bekliyor diyecek diye bekledim:1no2:,olmadı...ses seda çıkmadı:umursamaz:
bu insanı mı sevdim ben,iki buçuk yılımı bu adama mı verdim diye üzüldüm,seven gitmezdi geç olsada anladım ve Rabb'ime şükürler olsun toparlandım sendeleyerek de olsa
kaybettiğim sadece iki buçuk yılımdı ama biliyordum telafi edebilirdim,arkadaşlarımı aradım:teselli: işime sarıldım,aileme sarıldım...
şimdi tekrar emin adımlarla yürüyorum sendelemiyorum artık...
iki buçuk yıl kaybettim ama çok büyük bir tecrübe kazandım...
İNSANI ÖLDÜRMEYEN ACI ONU DAHA GÜÇLÜ KILAR:lepi:
2.5 yılımı vermiştim. ama beni bu zaman içinde o kadar çok kırmış ve incitmişti ki ayrılığı düşünen ben olmuştum. sözler verip yapmaması, her tartışmada kendine zarar vereceğini söylemesi, telefonda sürekli ağlayıp yalvarması, özür dilemeler, bir daha yapmicam etmicem deyip te tekrar etmeler... sonra gene özür dilemeler ve saf ben ağlayıp onsuz yapamam deyip affedip devam etmeler... onunla görüşürken 2. yılımızda hayatıma biri girdi, aslında ortaokuldan arkadaşımdı ve aylar sonra görüşmüştük. bir kaç buluşmadan sonra içimde kocaman bir mutlulukla eve dönüyordum. beni üzen kişinin yaptıklarını takmamaya başlamıştım. zaten beynim kaç aydır onu istemiyordu, olmaz diyordu ama kalbim seviyordu işte... koca bi salaklık, resmen bile bile kendimi üzmüşüm ve şu da var kii aslaaa bir erkeği değiştirmeye çalışmicaksın, yapamıyorsun çoğu zaman... aylar sonra kalbimde de bitirmeye karar verdim. farklı bir şehirdeydi, sürekli gelicem gelicem deyip gelmiyordu ve işte 2008 ağustos ta gene bir gün kesin geliyorum yarın yanındayım diyip ben otobüse bindi diye düşünürken beni arayıp sorunlar oldu gelemiyorum demesi son nokta olmuştu bu ilişki için. 2.5 yılda pek fazla görüşememiştik, telefnda sorunlar büyüdükçe büyüyordu, aslında kendi uzatıyordu...30 ağustos gecesi içim birden buz gibi oldu ve bir daha görüşmicez dedim...arada sırada telefonları açıyordum ama sürekli ağlamalar, yalvarmalar... tabi saf ben gene üzülüyordum teselli etmeye çalışıyordum artık olmicak üzme kendini diyordum...
o tarihten sonra ortaokul arkadaşımla daha sık görüşmeye başladık. 11 eylül de teklif aldım ondan, aslında aşık falan değildim ama kaybetmek istemiyordum, harika bir insandı benim için. aylarca düşünüyordum bunu. 12 eylülde sevgili olduk. buluştuk, gezdik ve ben aşkı ilk defa bu adam da yaşadım evet. herşey daha farklı, daha güzeldi. kalbim daha farklı seviyodu, daha farklı tutulmuştu ona. sürekli heyecanlanıyordum onu düşündüğümde bile... şimdi 2 yıla yakındır beraberiz ve ben eski sevgilimi unuttum tabii... ayrıldıktan sonra 2 defa karşıma çıksada. otobüste başka bi şehre gittiğimi öğrenip otobüsü durdursada, isterse ağzıyla kuş tutsun evet bitirdim ben onu içimde. insanlar değişmez kolay kolay, ben gene aynı şeyleri yaşayıp kendimi yıpratmak istemiyorum. çok üzüldü belki ama ben de kendimi düşünmeliyim...
şimdiki aşkımı çook seviyorum, iyi ki kabul etmişim tek bir gün bile pişman olmadım... Rabbim nolur bu sefer ayrılık vermesin... Askerimi ve tüm askerlerimizi korusun inşallah... çok özel ve çook harika bir insan benim için.aşkı yaşatan tek insan...
senınkine benzer bi ilişki yaşadım,her terk edişimde öldüücem kendimi,asıcam diye tehditler,ben saf acıdım,sonra ona çok alıştım,kötü bi bağımlık vardı,iyileşti yanı sayende diyordu,gidersen içerim diyordu,her yaptığına razı geldim,içmein diye,tabi bu arada bende alışkanlık yaptı,seviyodumda,nemı oldu,15 gün önce beni bıraktı,senden farkım şu yanımda yedekte kimse yok,ve çok acı çekiyorum,keşke yanımda biri olsa daha kolay gerçerdi..senın adına çok sevındım..
az önce şirketin ortasında yığıldım kaldım,bayıldım,15 gün oldu,çok ağır geçiyor ayrılık,nasıl böle oldum,bilmiyorum..
Oooff çok kötüü.. Ben de boğuluyordum, nefes alamıyordum, bayılacak gibi olup bayılamıyordum. Her an korku içindeydim. Özellikle dışarda tek başımayken fln.
Allah sabır versin. Geçecek hepsi, geçiyor merak etme.
biz normal arkadaştık ve ikimizde aşık olduğumuzu anladığımız anda birbirimizden uzaklaşmaya çalışık ama yapamadık ve birgün evlenme teklifiyle geldi anlaşabilecekmiyiz biraz çıksaydık felan dedim ama yok ben seni seviyorm ve ciddiyim dediği anda dünyalar benim olmuştu. ama kaynanamın inadı yüzünden ayırdı bizi. çok ağladım çok ama aşkım daha çok ağladı benim üzüldüğümü görünce kahroluyordu. bende onun yanında hep güler yüzlü oldum nasip değilmiş dedim. hep ona destek olmaya çalıştım. hem arkadaşız diyorduk hemde ayrılamıyorduk birbirimizi kıskanıyorduk sürekli. 3,5 sene öyle geçti gitti. derken benim ailem sıkıştırmaya başladı evlen artık demeye. ben birisiyle görüşmeye karar verdiğim anda aşkım resti çekmiş ailesine seviyorum engel olmayın artık demiş ve evlendik. 4 senedir mutlu bir evliliğimiz var şükürler olsun. bu arada kaynanamın beni istememe sebebi tamamen farklı kendi istediği kızı almak istiyormuş eşime.
eğer gerçekten sevmişseniz o yüreğinizde hep duruyor vazgeçemiyor insan başkasını sevemiyor. ama sevdiğimizi zannetmişsek unutuluyor. giden gitmiştir geriye dönüp bakmayın sakın. daima ileriye bakın hiç kimse için gözyaşı dökmeye üzülmeye değmiyor.
Ahh ne güzel. Keşke her son böyle güzel bitse. Tüm sorunlara rağmen her seven kavuşsa ama yok yookk maleseff..
Unut demek kolay ama hayatınıza yeni biri girmediği sürece biraz zor o iş.
hayat o kadar çabuk geçiyorki geçmişe dönüp baktığımızda hepsine gülüp geçiyoruz. şunu unutma sevgine layık olan kiş igitmezdi, gitsede dönerdi geri, ama layık değilmiş. asla arkana dönüp bakma daima ileriye bakın. biz kavuştuk ama öyle zor günler atlattı bazen yine tekrarlanıyor. öyle bir kaynanam varki bazen keşke sevmeseydin keşke bitseydi demişimdir. herşeyin hayırlısını dileyin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?