Özellikle askerle evlenmeden önce kızlara sorarlar "Emin misin, yapabilecek misin? Askerle evlenmek zordur" diye. Ablanız genel itibari ile eşi emekli olana ya da mesleği bırakana kadar bu yalnızlık halini hep çekecek.
Enişteniz zor bir bölgede görev yapıyormuş. Ablanız bilmeli ki böyle tehlikeli bölgelerde görev yaparken eşinin en çok ihtiyacı olan şey dua ve anlayış. Belki adamın o an kafasından onlarca şey geçiyordur. Pusu mu gelecek, saldırı mı olacak, bu gün birini kaybedecek miyiz? Ama karşısında ona destek olup, moral vermesi gereken bir eş olması gerekirken, beni özlemedin mi diye trip atan bir kadın. Bu gibi durumlarda lütfen ablanız eşine destek olsun. O an ihtiyac duyduğu sevgi sözcüklerini bir kenara bıraksın ve bir kaç dakikalığına eşinin içinde olduğu durumları düşünsün. Eminim ki trip attığı için çok üzülecektir.
Hakkari gibi bir bölgedeki eşiyle telefonda konuşup sesini duyabiliyorsa şükretmeli. Operasyon şartları her zaman ağır ve yorucudur. Fiziksel yorgunluğuna birde ablanız tripleri ile zihinsel yorgunluk eklemesin. Biz kadınlar bazen evli olduğumuz adamların durumlarını, mesleklerini bir anlık unutup böyle kritik anlarda ilgi bekleyebiliyoruz. Ama ablanız da zamanla öğrenecek kendi duygularını bazı durumlarda kenara bırakıp yalnızca eşini düşünmeyi.
Allah yardımcıları olsun, hepsini korusun.