Ben üni ye başlayalı 3 yıl oldu, ankarada okuyorum, sınıf arkadaşlarımın yarısı kapalı, yarısından biraz azı benim gibi arada, 1-2 tanesi ise uçarı tipler..

Ailemde bana örnek olacak kimse yok, kapalılara öcü, fazla açık olanlara da çok afedersiniz ortalık malı diye bakıyorlar, ben ise ne kapalılara ne de aşırı açıklara öyle bakmadım
Şehirdışında okurken hayatı öğreniyor insan, kapalı oda arkadaşım oldu gece içmeye giden, açık giyinmesine rağmen sabahın köründe namazı kaçırcam diye yatağından hoplayarak kalkanları da gördüm, iki arada bir derede olan da çok.. :1rolleyes:
Dış görünüşüyle insan yargılanamaz, bi cuma namazını izleyin, hele benim memleketimde çok uçarı tipler vardır, bakarsınız, küpeli saçı sakalı uzun, metalci tişörtleri giymiş piercingli insanlar cumaya gelirler, delikafadulden namazlarını eda ederler, oturup imamı dinlerler, kimi dindar görünen kesim cumaya gitmez, gitse de durup 3 dk imamı dinlemez..
Kimin içinde ne olduğunu bir tek Rabbim bilir.. Bu yüzden onunla bununla uğraşmayı bırakmak istiyorum.. Ama ailem, hem anne tarafım hem baba tarafım, kapanma meyilimi gördüklerinde bildiğiniz saf muamelesi yapıyorlar, ünide bunun beynini yıkamışlar diyorlar.. Tek bir destek çıkanım yok, hele teyzem ve halam, konu oraya gelince başıma diktatör kesiliyorlar

klava: "anam kız elden gidiyo" havasına giriyorlar
Anlatamıyorum.. Arkadaşım da yok ona bağlasınlar, onun yüzünden oldu desinler, ben kitap okuyorum, okuduğuma göre kalbimin ikna olduklarını yapmak istiyorum diyorum, anlatamıyorum.. :1no2:
Benim için en önemli insan annem ama en başta bana karşı çıkan da o, çünkü babam başka bir kadınla birlikte yaşıyor ve o kadın kapalı... Annemle babam boşanmış değil.. Vaktinde annem kapanmak istediğinde de babam "çirkin oldu çıkar şu şeyi başından" diye hakaret etmiş.. Annemin önyargısının nerden kaynaklandığını anlamak zor değil... senağlama
İnsanlar bi acayip, hele babama bile güvenemediğim bir çağ.. Düşünmesi bile çok acı..
Keşke bana destek olacak tek bir tanecik bile olsa bir arkadaşım olsaydı :teselli: