konu nerelere gelmiş. bir kere otobüste bebek sesi olmasıyla telefonda konuşulması aynı şey değil.
ben de aşırı rahatsız oluyorum ve bebeksiz seferler olsa onları tercih ederim özellikle ama ağlayan bebek bir canlı ya. onu susturmak etmek mümkün değil. mecburi bir durum. telefonda konuşmaksa gayet keyfi. kimse sizin sohbet keyfinizi çekmek zorunda değil.
“yanımızdakiyle sohbet de mi etmeyek?” denmiş lakin bu da telefonla aynı şey değil. iki kişi yan yanaysa kimseyi rahatsız etmeden, düşük bi seste gayet de konuşup sohbet edip güzelce gülüşebilirler.
ama telefonda bu mümkün değil. telefonda yanınızdaki biriyle konuştuğunuz kadar sessiz konuşamazsınız çünkü karşı taraf anlamaz. ayrıyeten duraklamalı, karşılığı olmayan bir şekilde bir diyaloğun tek tarafını duymak inanılmaz sinir bozucu.
velhasılı kelam, boş yere “sohbet de mi etmeyelim, müzik de mi dinlemeyelim, e o da kitap okumasın hışırtısı rahatsız etti” diye mantıksız duyar kasma çabalarına gerek yok. müzik de dinlenir, güzelce sohbet de edilir lakin telefonda konuşmak başka, bambaşka, kimse de kusura bakmasın
şehirler arasını bırak bildiğin iett şehir içi otobüsünde bile beraber binen arkadaşların sohbetleri rahatsız etmiyor (liseliler hariç…) ama o beş dakikalık telefon konuşmaları beni delirtiyor.