öyküm artık yok...

Gülşah canım bayramda bir nebze de olsa daha iyi olmana sevindim.Yaşanan acılar elbette unutulmaz ama acılar ilk günüyle kalsa hayat geçmez.Rabbimden sana en doğru zamanda güzel bir evlat vermesini diliyorum.
 
canım benım gecmısten berı takıp edıyorum allah sana sabır versın sımdı nasılsınn
okurken ben dayanmaıyorum sen nasıl dayanıyorsunn
rabbım derdı verınce sabrınıda verırmıs
en kısa zamanda hamıs kalmanı dılıyorum
 
yavrum benim ne kadar da güzelmiş allah sana sabır dayanma gücü versin canım.. gözyaşlarımıza biz bile hakim olamazken seni düşünemiyorum bile..dilerim en kısa zamanda rabbim kucağına bebeğini verir acılarının hepsini unutturur..
 
gülşahçım başınız şağolşun tatlım inan daha yeni okuyorum topiğini ve şuan ağlamaktan zor yazıyorum abret tatlım ana öyküyü unut demiyorum ama bir daha dene işterşen anne olmayı
 
rabbim sana sabırların en büyügünü peygamber sabrı versin caınım... dicek bişey bulamıyorummafoldumben
 
bazen dinginleşiyor yüreğim;kendimi sana öyle yakın hissediyorum ki;gecenin bir vakti yüzümde bir serinlik;okşuyor minicik parmakların yanaklarımı..
derken uyanıyorum ansızın;o zaman düşüyor yüreğime kor..zaman geçmek bilmiyor;içimde sessiz çığlıklar;dua ediyorum bir saniye gelsin yine al Allahım diye..bekliyorum;olmuyor...
öyküm yanındayım..yanımdasın..
 
Rabbim sabırlar versin,zaman geçse de hiçbir şey yerini dolduramaz ama inşallah tekrar anneliği tadarsınız.Kızım 17 günlüktü zatürreden yattığında,her an nefesi durabilir dediklerinde soluğum kesilmişti.O zor zamanlarımızı hatırladım.Dilerim tekrar anneliği tadarsın,Öykü meleğimizin kardeşi olur.
 
sevgili gülşah seni dün melek anneleri facebook ta gördüm henüz çok genç ve sağlıklısın eğer gebe kalmayla ilgili bir problemin yoksa tekrar gebe kal arkadaşım gebeliğini sağlıkla sonuçlandırmışsın daha önce yine olacak biliyorum ve sen de biliyorsun öykünün yerini almayacak onun yeri apayrı ama senin anne olmaya ihtiyacın var arkadaşım bunu fazlasıyla hakediyorsun kendinden bunu esirgeme
ben üç yavrumu anne karnından toprağa verdim hiç sağlıklı doğumum yok artık umudum da yok ama sen bunu başarmışsın arkadaşım artık zamanıdır rabbim seni çektiklerinden sonra güldürecek öykü de kardeşiyle avutacak seni yıllar geçtikçe sağlıklı gebelik ihtimalin düşer bunu da unutma ben çok acıyorum geçen yıllarıma ama sen genceciksin kendine yazık etme arkadaşım
 
Başınız sağolsun.Okuyunca çok kötü oldum hele resimlerini görünce gözlerim doldu.Ne kadar güzel bi melek.Allah sabırlar versin.Ben de 2 ay önce 21 haftalık bebeğimde sorun olduğu için aldırmak zorunda kaldım.Hayatımda ilk defa ölmek istedim.Sizin acınız daha derin.Öpüp koklayıp cennete uğurlamak offffff çooookk acı.Yaşamayan kimse anlayamaz bu acıyı.Şimdi tek duam Allahım daha büyük acı yaşatma,kucağıma aldıktan sonra acısını yaşatma.
Bana da hep gençsiniz yine yaparsınız dediler.O kadar kızdım ki.Benim bebeğim gitmiş bi daha yaparsın nolcak demek çok kolay.Sanki pazardan domates almışım çürük çıkmış gider yenisini alırsın der gibi.
Hiçbişey kaybettiğimiz bebeklerimizin acısını unutturamaz ve asla yeri doldurulamaz.Zamanla bu acıya alışıo insan hayat devam ediyo bi şekilde.Teselli edecek bi söz yok tabi ama Allah istediğiniz zamanda Öykünüz kadar güzel bi melek göndersin size.
 
canım seni sürekli takip ediyorum.daha iyi olmana çok sevindim.gün geçtikçe daha iyi olucaksın inşallah.seninleyiz ve dualarımız seninle ve meleğinle canım.
 
gulsahcim o kadar agladimki yazdiklarini okurken bi cirpida bitirdim yazdiklarini.Rabbim sana peygamber sabri versin esim karsimda suan sen neden bu kadar agladin ne oldu diyo bana. nasil anlatirsinki ancak bi anne bilir bu duyguyu.yeni bi bebek konusunda sana tamamen katiliyorum zaman tek ilacin kardesim.suan yeni bi bebek kendini suclu hissetmene bile sebep olabilir belki.acini taaa yuregimde hissettim inan duam seninle sevgiler
 
canım inan saattlerdir son sayfadan bu sayfaya kadar ağlayark okudum acını benim bebeğimde 56 günlük oldu insan anne olunca daha iyi anlıyor nasıl bişeydir bu hastanede size yaşatılanlar ve hala otopsi sonucunun çıkmaması içim çok acıdı ama meleğin hep yanında rüyalarına geliyor senin kokunu alıyor canım off inanki ne yazıcamı şaşırdım çok ama çok büyük bi acı buna sebep olan şerefsizlerin allah başına öyle bir dert versinki hep siz gelin akıllarına onlarında canı yansın kahvaltı ederken nasıl gülünürmüş nasıl vesvese yapmayın demekmiş kollarında moraran kuzun için anlasınlar beter olsunlar insan hayatı bukadarmı önemsiz minicik bir bebek olsa bile ki onlar dahada önemli bikaç sayfa ilerde proğramlara çıkıp bas bas bağırsammı yazmışsın ben yerinde olsam ortalığı ayağa kaldırırım çıkarım heryere onların yanına kalmasın o doktor başka yere sürgün edilmiş yazık ya başka annelerinde canını yakarsa ihmalkarlıkları sonucu elimden bişey gelsede sana bu konuda yardım edebilsem herşey ortaya dökülse pislikler cezalarını alsalar ben okumuyorum böyle acı olayları dayanamıyorum aklımdan çıkmıyor ama benimde kızım olsaydı adını öykü koyucaktım ilk hep kız denildi sonra oğlum olduğunu söylediler adını öykü okuyunca dayanamadım okudum mahf oldum allahım sana sabırların en büyüğünü mutlulukların en büyüğünü versin evladınıda rüyalarından eksik etmesin canım hepimizin duaları seninle unutma
 
hep girip bu sayfaları baştan sona aglayarak okuyup ama içim sızladıgı için bir türlü yazamayan ben bu kadar zaman sonra yazmak istedim.içim acıyo okurken. ama senin acını anlamam mümkün degildir elbet...
senin yazıların okurken hep annem gelir aklıma.(bu arada bende annemi geçen yıl kaybettim.kendimi yeni toparlayorum)

annem ilk kez hamiledir..ailenin hatta sülalenin ilk torunu..kız dogar..ülkü...
herkez mutludur annem..babam...hep el üstündedir bebek .fakat.bebekte bi sorun var hep aglıyo.hiç uyudugu yok.doktora götürürler ve böbreklerinin gelişmedigini söylerler.tedavi olmaya çalışır.sonra bigün .annem gece emzirdim yatırdım yattım der.sonra sabah uyanıyorlar ses yok kıpırdama yok..sarsıyorlar ülküyü.yine tık yok....anlıyorlar...o artık yok...
tam 5 ay emzirip koynunda büyüttügü.sevdigi gülücükler saçan ülküleri artık yoktu..annem deli olmuş.haykırmış bagırmış.aglamış...hastanelerde yatmış..babamda sürekl aglamış.biz bu acıyı nasıl unutacagız demişler.babaannem geçer oglum rabbim bir daha verir demiş.babam istemiyorum ben başka çocuk ülküm gelsin demiş..bunları bile aglayarak yazıyorum.neyse.sonra herşeyini kaldırmışlar.odasını kapatmışlar.evde hep sessiz sedasız bir yıl geçmiş.bu arada babaannem onları yalnız bırakmamak için beraber yaşamışlar..sonra annem hamile oldugu ögrenmiş.korkmuşlar.ya buda öyle olursa diye.....içlerinden hep dua etmişler allahım bi kız evladı ver bize ülkümüz gibi diye...rabbim onlara bi kız evladı vermiş..evet ablam..ülkü....adını tekrar koydular aynı...ülkü ile acılarını hafifledigini söylerler.sonra terkar hamilelik abim...tekrar ben...tekrar kız kardeşim....biz üç kız bir oglan kardeşiz..
annem iyiki dogurmuşum degilse nasıl baş ederdim der.bizimle hep mutlu oldu.ama içimizdeki acı geçmedi ama kabuk bagladı artık derdi...sende öyle olacaksın elbet demem oki bir bebek sahibi olmanı tavsiye ediyorum.inan en büyük ilacın olacak....

annemi son nefesini verirken babam alnından öptü ve:sinifsinif: :sinifsinif: ülküye selam söyle dedi onu unutamıyorum bir türlümafoldumben mafoldumben

ne olur bi kez daha dene bak gör herşey degişecek.....tıpkı annem gibi........
 
Son düzenleme:
kusura bakmayın üç kez geçmiş elektrik gidince bende gitmedi sandım bi kere daha göndermişim pardoon...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…