Pandemi ,aile,stres

Mutlu2890

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
9 Ocak 2019
2.510
1.663
133
İyi akşamlar arkadaşlar.
Bir süredir,uzun yıllardan sonra ailemle birlikte yaşamaya başladım. .Sosyal hayatta iyi ,insanlarla gayet uyumlu olan ben ailemle çok uyumsuzum,kendimi değersiz hissediyorum.
İlk olarak ailem benden çok iş bekler.Babam suyunu bile kendisi almaz.Annem öğlene kadar uyur ,babam sabah erkenden beni uyandırır veya kız kardeşimi. Biz de dediklerini yapmadığımız zaman ayıp olacak ama küfür eder.Ben de otuz yaşındayım.Zoruma gidiyor . Her şey iş güç değil ki.Kitap okumak istiyorum.Film izlemek istiyorum. Ama inanın kimse sorumluluk sahibi değil.
Annem sorumluluk Sahibi olmayan yıllardan ve depresif bir kadın.Hep uyur.Annemin annesi de öyleymiş.Büyükbabam da annemler yüklenmiş.İnanın bu döngüden korkuyorum.Evlenmek istemiyorum. Annemin En sık kullandığı söz; “siz yokken benim hiç bir işim olmuyor.Siz büyüdünüz dertleriniz büyüdü.” Sürekli her dediklerini yapmamız isteniyor.
Sanki ev bir kafe Mutlu ile kardeşi de garson.Kendiler de patron.
Sitem edince de tartışma çöküyor.Sular durulunca da vicdan azabı çekiyorum.
 
Son düzenleme:
Ben bir yaştan sonra aileleyle yaşamanın bazı kişiler için hayatı zorlaştırdıgını düşünürüm buna ben de dahil. Kimse kimsenin yükünü omuzlanmak zorunda değil. Aynı evde yaşıyorsunuz diye her şeye koşmak zorunda da değilsiniz. Kendi hayatınıza da zaman ayırmak en doğal istek. Ama bazı anne babalar bu duruma karşı cok duyarsız ya da farkında değiller bazı şeylerin. En güzeli evlilik düşünmüyorsan ayrı eve çıkmak. Tabi bunu diyorum ama ben de ailemle yaşıyorum hayalim diyeyim bu kısma. Bir gün inşallah o da olcak
 
Evlenmek istiyorum ama henüz ruh eşim çıkmadı karşıma.Ailemle konuşarak sorunları çözmeye çalışıyorum ama olmuyor.Evimi en kısa zamanda ayırcam ama orda da bir çatışma çıkar.Babam da diyabet var,kalp var.Korkuyorum.
 
Anlayabiliyorum sizi. Ama işte o noktada kısır döngüye giriyorsunuz. Beraber yaşamak yoruyor sizi ama ayrılsanız da aileniz için kaygılanıyorsunuz. Biraz zaman verin kendinize. Bi hedef koyun şu şartlarda ayrılcam evden diye. Ve zamanı gelince ayrılın. Evlenince nasıl aileden ayrı yaşanıyorsa bekarken de pekala ayrı yaşanabilir. Aileniz en fazla tepki gösterir bi süre sonra mecbur kabullenirler. Yaptıgınız gayet normal bişi çünkü
 
Liseden beri ayrıydım zaten.Yaklaşık bir yıldır burdayım.Kızkardeşim hep buradaydı.Şu an öfke kontrolü olmayan bir insan.Babam kalp ve diyabet hastası.Kendine biz bakmazsak dikkat etmez.Annem de tanısı konmamış depresyon hastası.Çocukluğumdan beri.
 
Tanı koydurun. Götürün bi şekilde psikiyatriste tedavisini olsun. Dediğim gibi bazen zorluyor aileler en güzel çözüm ayrı yaşamak bu noktada imkan yoksa da buna bi süre sabretmek
 
Tanı koydurun. Götürün bi şekilde psikiyatriste tedavisini olsun. Dediğim gibi bazen zorluyor aileler en güzel çözüm ayrı yaşamak bu noktada imkan yoksa da buna bi süre sabretmek
Bir kere götürdüm.İlaçları yarım bıraktı.O daha da kötü.Terapiye de para verdirmez.Psikolojisi daha çok bozulur.En iyisi bir süre sabretmek
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…