- 21 Aralık 2014
- 9.020
- 28.460
- 798
Sonsuzluğu buldunuz diye seviniyordum.
Sonsuzluğu buldunuz diye seviniyordum.Bakın şu konuya bir açıklık getireyim insanların ölmesine sevinecek kadae vicdansız değilim. Virüs çıkınca iyiki sosyal mesafe çıktı benim kastettiğim buydu. Ayrıca ailelerimiz baş taci ama yapma dediğimiz şeyleri yaptıkları için güvenmiyoruz diyebilirim çünkü eşimin ailesinde argo konuşmalar sürekli paketli zararlı gıdalara yönelmişlik var benim ailemdekilerde de sigara içenler var arkamızı döndüğümüzde yüzünü öpmelerinden yada cips çikolata vermelerinden korkuyoruz sakınıyoruz ve bu yüzden güvenmiyoruz. Şimdi pek çok şey eminim değişmiştir kafanızda....
İleride çok zorlanırsınız çünkü bebekler büyüdükçe isteklerde büyüyor ben üç tane büyüttüm elhamdulillah hala bile ailemi arıyorum en zor kaldığım anda ki benimkiler çok yakında değil yardım almanızda fayda var çocuk sizden başkasına alışmazsa acil bi durumda çok zorluk çekersiniz diye düşünüyorum Allah kolaylık versin umarım Yardım alarak kolaylıkla atlatırsınız..Merhaba arkadaşlar evliyim eşimde bende öğretmeniz ve çok şükür 4 yıllık evliliğimize ocakta yavrumuz da katıldı. Şimdi 4 aylıkta bir bebeğimiz var. Sorun şu ki doğum yapıp eve çıkınca hiç kimseye vermedim resmen bebeğimi.. Benim ailem uzakta eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ama hiç kimseye vermiyordum yani saysan annelere bile sayılı vermişimdir o derece öpmek yasak asla hitap şekillerine dahi karışıyorum. Neyse 20 günlük olunca annemler memlekete gitti kayınvaldemlere de gidip gelmiyorum görmesinler sevmesinler diye eşimde böyle düşünüyor bir kaç kez gittik ama çocuğa el sürdürmedim. 2 aylıkken şu virüs çıktı ve tamamen dünyadan izole yazıyoruz ve 2 taraflada görüntülü konuşuyoruz. Şimdi eşiminde benimde hissettiğimiz şu iyiki virüs çıktı yoksa nasıl sevdirecektik ailelere kendi anne babamız bile kucağına alsa veremiyoruz içimizden bir parça kopuyor sanki çocuğa birşey yapacaklar gibi gidip ellerinden alıyoruz yani asla ve asla ikimizden başka hiçkimse almasın sevmesin istiyoruz. Bu normal mi yoksa destek mi almalıyız? Gerçekten soruyorum eksik vardır fazla yoktur. Benim gibi olan var mı? Yargılayın diye yazmadım danışmak istediğim için yazım.
Bu kadarı çoookkk fazla değil miiiiMerhaba arkadaşlar evliyim eşimde bende öğretmeniz ve çok şükür 4 yıllık evliliğimize ocakta yavrumuz da katıldı. Şimdi 4 aylıkta bir bebeğimiz var. Sorun şu ki doğum yapıp eve çıkınca hiç kimseye vermedim resmen bebeğimi.. Benim ailem uzakta eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ama hiç kimseye vermiyordum yani saysan annelere bile sayılı vermişimdir o derece öpmek yasak asla hitap şekillerine dahi karışıyorum. Neyse 20 günlük olunca annemler memlekete gitti kayınvaldemlere de gidip gelmiyorum görmesinler sevmesinler diye eşimde böyle düşünüyor bir kaç kez gittik ama çocuğa el sürdürmedim. 2 aylıkken şu virüs çıktı ve tamamen dünyadan izole yazıyoruz ve 2 taraflada görüntülü konuşuyoruz. Şimdi eşiminde benimde hissettiğimiz şu iyiki virüs çıktı yoksa nasıl sevdirecektik ailelere kendi anne babamız bile kucağına alsa veremiyoruz içimizden bir parça kopuyor sanki çocuğa birşey yapacaklar gibi gidip ellerinden alıyoruz yani asla ve asla ikimizden başka hiçkimse almasın sevmesin istiyoruz. Bu normal mi yoksa destek mi almalıyız? Gerçekten soruyorum eksik vardır fazla yoktur. Benim gibi olan var mı? Yargılayın diye yazmadım danışmak istediğim için yazım.
Ne değişecek kız bu tip kişiler hemen hemen herkesin ailesinde mevcut zaten, hani türünün tek örneği tüü kaka diyeceğimiz ender kisilere sahip değilsin. Paketli gıda eve giriyor diye çocuğu vermemek de tuhaf koskoca insanlar bilmiyor mu daha ek gıdaya geçiş yapmamış bebeğe onun verilmeyeceğini, cidden çocuğun bağışıklık sistemi çok zayıf kalır dış tehditlere karşı koruyamaz kendini böyle fanusun içinde büyütmeye devam edersen. Sonra çok pişman olursun ama geç kalırsın diyim ben sanaBakın şu konuya bir açıklık getireyim insanların ölmesine sevinecek kadae vicdansız değilim. Virüs çıkınca iyiki sosyal mesafe çıktı benim kastettiğim buydu. Ayrıca ailelerimiz baş taci ama yapma dediğimiz şeyleri yaptıkları için güvenmiyoruz diyebilirim çünkü eşimin ailesinde argo konuşmalar sürekli paketli zararlı gıdalara yönelmişlik var benim ailemdekilerde de sigara içenler var arkamızı döndüğümüzde yüzünü öpmelerinden yada cips çikolata vermelerinden korkuyoruz sakınıyoruz ve bu yüzden güvenmiyoruz. Şimdi pek çok şey eminim değişmiştir kafanızda....
Yoo değişmedi!Bakın şu konuya bir açıklık getireyim insanların ölmesine sevinecek kadae vicdansız değilim. Virüs çıkınca iyiki sosyal mesafe çıktı benim kastettiğim buydu. Ayrıca ailelerimiz baş taci ama yapma dediğimiz şeyleri yaptıkları için güvenmiyoruz diyebilirim çünkü eşimin ailesinde argo konuşmalar sürekli paketli zararlı gıdalara yönelmişlik var benim ailemdekilerde de sigara içenler var arkamızı döndüğümüzde yüzünü öpmelerinden yada cips çikolata vermelerinden korkuyoruz sakınıyoruz ve bu yüzden güvenmiyoruz. Şimdi pek çok şey eminim değişmiştir kafanızda....
Emin misiniz?eşimde bende öğretmeniz
Kesinlikle destek alın, hadi siz lohusaydınız sağlıklı düşünemediniz de eşinize noldu?? Çok zor mu bebek sahibi oldunuz belki o etkilemiş olabilir.Ben de ay annem gelse çocukla az ilgilense de bende uyusam, dinlensem diye sayıklardım. Şimdi korona dönemi doğuma kadar biter mi annemler gelip destek verebilecekler mi kara kara düşünüyorumMerhaba arkadaşlar evliyim eşimde bende öğretmeniz ve çok şükür 4 yıllık evliliğimize ocakta yavrumuz da katıldı. Şimdi 4 aylıkta bir bebeğimiz var. Sorun şu ki doğum yapıp eve çıkınca hiç kimseye vermedim resmen bebeğimi.. Benim ailem uzakta eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ama hiç kimseye vermiyordum yani saysan annelere bile sayılı vermişimdir o derece öpmek yasak asla hitap şekillerine dahi karışıyorum. Neyse 20 günlük olunca annemler memlekete gitti kayınvaldemlere de gidip gelmiyorum görmesinler sevmesinler diye eşimde böyle düşünüyor bir kaç kez gittik ama çocuğa el sürdürmedim. 2 aylıkken şu virüs çıktı ve tamamen dünyadan izole yazıyoruz ve 2 taraflada görüntülü konuşuyoruz. Şimdi eşiminde benimde hissettiğimiz şu iyiki virüs çıktı yoksa nasıl sevdirecektik ailelere kendi anne babamız bile kucağına alsa veremiyoruz içimizden bir parça kopuyor sanki çocuğa birşey yapacaklar gibi gidip ellerinden alıyoruz yani asla ve asla ikimizden başka hiçkimse almasın sevmesin istiyoruz. Bu normal mi yoksa destek mi almalıyız? Gerçekten soruyorum eksik vardır fazla yoktur. Benim gibi olan var mı? Yargılayın diye yazmadım danışmak istediğim için yazım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?