Psikolojik şiddet

Canım oğlum bu aksam 2.köftesini yiyemeden ben doydum ellerine sağlık anne diyerek sofradan kalktı. Eşim arkasından bana saydırmaya başladı. Sen ne biçim annesin tabağını bitirmeden kalkmasına izin veriyorsun. Sofraya getirtemiyorsun. Söz dinletemiyorsun. Bu çocuk 10 yıl sonra seni maffetçek söz dinlemiyor falan... Bana kendimi yetersiz hissettirecek çok laf sıraladı. Ben de oğlumu köftesini yemeye ikna etmeye çalıştım.İkna edemedim sonra gurur yaptım. Bu köfte bitecek diye baskı kurdum. Sonra baktım yemiyor inadı inat. Babası da söz dinletebilecek miyim diye beni denetliyor orda uzaktan. Dinletemedim. Sonra lanet olsun diyerek köfteyi ağzına zorla koydum elimle ve sırtında vurdum hafifçe. ağlayarak. Sonra kendimi içeri attım sinir krizi geçirdim. Çok ağladım. Kafamı duvarlara vurdum odamda . Bugünlerde zaten hiç iyi hissetmiyorum kendimi. O an canla başla koştum oğlumun yanına affet beni özür dilerim oğlum dedim. Anne acımadı ki dedi. Kötü davrandım affet nolur dedim gözümden sicim gibi yaşlar akıyor bir yandan. Anne sen kötü bir anne değilsin dedi. Çok kötü oldum ben. Kendimi affedemiyorum. Senin hiç bir suçun yok oğlum affet beni nolur dedim. Gönlünü alıp odasında beklemesini söyledim. Babasına da balkonda saydırdım.Hitler gibisin ne istiyorsun benim anneliğimden dedim. Sinir krizi geçiriyorum tabi gözyaşım durmuyor o esnada. Kafamı ellerimi hep bi yerlere vurdum. Bana çocukluğumda yapılanları bunlar benim travmalarımdı. Ben kötü anne oldum senin yüzünden diye kendimi kaybettim. Gözyaşım durmuyor. Ben sanırım ayrılacağım. Birdaha bunları yaşamak istemiyorum. Ben çocuğuna sözünü geçiremeyen kötü bir anne miyim...

Lut_ran .!.:

Canım oğlum bu aksam 2.köftesini yiyemeden ben doydum ellerine sağlık anne diyerek sofradan kalktı. Eşim arkasından bana saydırmaya başladı. Sen ne biçim annesin tabağını bitirmeden kalkmasına izin veriyorsun. Sofraya getirtemiyorsun. Söz dinletemiyorsun. Bu çocuk 10 yıl sonra seni maffetçek söz dinlemiyor falan... Bana kendimi yetersiz hissettirecek çok laf sıraladı. Ben de oğlumu köftesini yemeye ikna etmeye çalıştım.İkna edemedim sonra gurur yaptım. Bu köfte bitecek diye baskı kurdum. Sonra baktım yemiyor inadı inat. Babası da söz dinleyebilecek miyim diye beni denetliyor orda uzaktan. Dinletemedim. Sonra lanet olsun diyerek köfteyi ağzına zorla koydum elimle ve sırtında vurdum hafifçe. ağlayarak. Sonra kendimi içeri attım sinir krizi geçirdim. Çok ağladım. Kafamı duvarlara vurdum. Bugünlerde zaten hiç iyi hissetmiyorum kendimi. O an canla bsşls koştum oğlumun yanına affet beni özür dilerim oğlum dedim. Anne acımadı ki dedi. Kötü davrandım affet nolur dedim gözümden sicim gibi yaşlar akıyor bir yandan. Anne sen kötü bir anne değilsin dedi. Çok kötü oldum ben. Kendimi affedemiyorum. Senin hiç bir suçun yok oğlum affet beni nolur dedim. Gönlünü alıp odasında beklemesini söyledim. Babasına da balkonda saydırdım.Hitler gibisin ne istiyorsun benim anneliğimden dedim. Sinir krizi geçiriyorum tabi gözyaşım durmuyor o esnada. Kafamı ellerimi hep bi yerlere vurdum. Bana çocukluğumda yapılanları bunlar travmaları dı. Ben kötü anne oldum senin yüzünden diye kendimi kaybettim. Gözyaşım durmuyor. Ben sanırım ayrılacağım. Birdaha bunları yaşamak istemiyorum. Ben çocuğuna sözünü geçiremeyen kötü bir anne miyim...

Genişletmek için tıkla...

Esiniz hep boyle ise isiniz cok zor Allah yardimciniz olsun. Uzmeyin kendinizi sorun esinizde.

bence biraz sakin olmanız gerekiyor, bu kadar öfkelenmeyin bu şekilde davranmak sizi kötü bir anne yapmaz. Herkes neler yaşıyor biz küçükken güzel dayaklarda yedik üzülmeyin çocuklar annelerinin kızmalarına bu kadar takılmıyor.

Oğlunuza hafif sırtına vurmayla birsey olmaz ama annesini böyle görmesi hiç iyi şeyler bırakmaz onda

Çocuğa bakmak sadece annenin görevi değildir. Çok bilmiş eşinize söyleyin o da babalık yapsın çok biliyorsa o yedirtsin köfteyi o zaman. Kötü bir anne değilsiniz ama esiniz için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.

Eşinizin kafa eskide kalmış. Çocuk ayrı bir birey, laf geçirmeniz, söylediğinizi yaptırabilmeniz sizi iyi bir anne değil baskıcı bir anne yapar. Doyduğunu anlayabilecek yaştaysa yememe kararını verecek elbette. 10 yıl sonra sizden farklı fikirleri olunca yanlış da olsa dinlemeyip yapacak, sonuçlarını yaşayarak hayatı tecrübe edecek.
Yaşananlar çok üzücü olmuş ama telafisi imkansız değil.

ne alakası var yahu..
mevzuyu kuş kafalı eşinizin gazıyla güç savaşına çevirmeseymişsiniz iyiymiş.. çocuk doydum demiş.
ayrıca nazik ve merhametli bir çocuk yetiştirmişsiniz. bir köftenin kalorisinden çok daha kıymetli.

Özgüveniniz yok bu nedenle başkalarından onay alma ihtiyacı duyuyorsunuz.yetersizlik duygunuzdan dolayı eşinizin iki lafına bakarak hareket ediyor ve sonuçlarına oğlunuz katlanıyor.kesinlikle psikolojik yardım alın,bu durumu bilin ve daha fazla üzülmeden harekete geçin

Lütfen sinirle hareket etmeyin. Kendinize de eziyet etmeyin. Bir daha öyle baskı kurmazsiniz. Bir kere yanlış hareket etmeniz sizi kötü anne etmez. Sürekli tekrarlarsaniz sıkıntı olur. Baba anladığım kadarıyla çok patavatsız. Başka sorununuz yoksa ayrılmak için biraz bekleyin bu kurulan yuva için çok çok büyük bir sebep olmayabilir. Yanlış anlaşılmasın kesinlikle beyefendinin yaptığını savunmuyorum. Ama mutlu giden bir evliliğiniz varsa bir kere olan bişey için dağları yakmayin

Çocuğu mitoz bölünerek tek başınıza mı yaptınız? Verin tabağı babasına, "buyur paşam sen yedir" deyin.

Lut_ran .!.:

Canım oğlum bu aksam 2.köftesini yiyemeden ben doydum ellerine sağlık anne diyerek sofradan kalktı. Eşim arkasından bana saydırmaya başladı. Sen ne biçim annesin tabağını bitirmeden kalkmasına izin veriyorsun. Sofraya getirtemiyorsun. Söz dinletemiyorsun. Bu çocuk 10 yıl sonra seni maffetçek söz dinlemiyor falan... Bana kendimi yetersiz hissettirecek çok laf sıraladı. Ben de oğlumu köftesini yemeye ikna etmeye çalıştım.İkna edemedim sonra gurur yaptım. Bu köfte bitecek diye baskı kurdum. Sonra baktım yemiyor inadı inat. Babası da söz dinletebilecek miyim diye beni denetliyor orda uzaktan. Dinletemedim. Sonra lanet olsun diyerek köfteyi ağzına zorla koydum elimle ve sırtında vurdum hafifçe. ağlayarak. Sonra kendimi içeri attım sinir krizi geçirdim. Çok ağladım. Kafamı duvarlara vurdum. Bugünlerde zaten hiç iyi hissetmiyorum kendimi. O an canla başla koştum oğlumun yanına affet beni özür dilerim oğlum dedim. Anne acımadı ki dedi. Kötü davrandım affet nolur dedim gözümden sicim gibi yaşlar akıyor bir yandan. Anne sen kötü bir anne değilsin dedi. Çok kötü oldum ben. Kendimi affedemiyorum. Senin hiç bir suçun yok oğlum affet beni nolur dedim. Gönlünü alıp odasında beklemesini söyledim. Babasına da balkonda saydırdım.Hitler gibisin ne istiyorsun benim anneliğimden dedim. Sinir krizi geçiriyorum tabi gözyaşım durmuyor o esnada. Kafamı ellerimi hep bi yerlere vurdum. Bana çocukluğumda yapılanları bunlar benim travmalarımdı. Ben kötü anne oldum senin yüzünden diye kendimi kaybettim. Gözyaşım durmuyor. Ben sanırım ayrılacağım. Birdaha bunları yaşamak istemiyorum. Ben çocuğuna sözünü geçiremeyen kötü bir anne miyim...

Genişletmek için tıkla...

Oldukca zor bir durum ve cok sık var bunlardan vallaha ehe biri de benim eşim gebelik tedavisinden tut da bulaşık makinesine bulasik yerlestrmeye dek her seyde bilgisi var ama ben bisi bilmiorum üzülmeyin gercekten sizde bir problem yok bunlar azcık sorunlu modeller takmayın kafaniza duymazdan gelin cok zorlarsa evet canim ben oyleyim keske sen anne olaydin ben seni yapaydim da sen doguraydin deyin ben cok virvir yapinca oyle diyorm cizgiyi asmaya basladin deyip kaciyor nolur üzülmeyin psikolojinize yazık dalga gecmeyi öğrenin her sey onun demesiyle değerlenmiyor

Uzmanlar çocuğun ne yediğine siz, ne kadar yiyeceğine kendisi karar vermeli diyorlar. Gayet doğru bir iş yapıyormuşsunuz aslında. Eşiniz epey cahilmiş, keşke onun gazına gelmeseymişsiniz. Olmuş bir kere, sakin kalmaya çalışın. Çocuğunuz sırtına hafifçe vuruşunuzu unutur belki ama sinir krizi geçirmeniz daha çok etkiler. Bu psikolojik şiddetle ilgili nasıl bir aksiyon alırsınız bilmem ama çocuğunuza bu kadar yansıtmayın. Evet dinlemeyecek bu çocuk beni belkide mahvedicek ama mahvederse o etsin sen bi geri dur diyiverin eşinize. Cevap verin, inceldiği yerden kopsun gerekiyorsa. Önce siz iyi olunki iyi bir anne olabilin.

Senin eşinmiydi şu hastahane sürecini yaşayan
O kadar ağladın üzüldün onun için

Sen iyi bir annesin, senin kocan çok bilmiş ukala dümbüğü. Gergedan ın abış Arası resmen...
Çok fazla taviz verme bu konuda...

Çok tatlı bir oğlunuz var annesine eline sağlık diyor, size sarılıp annecim kötü bir anne değilsin Diyor. Demekki iyi yetiştirdiniz oğlunuzu, siz iyi bir annesiniz. Oğlunuzun karşısında ağlamayın, kendinizi harap etmeyin, o sizi böyle görmek istemez. Bu meseleyi sonra sakinleşince eşinizle konuşun, çocuk doydum dedikten sonra zorlamak iyi bir şey değil zaten , başta sizin yaptığınız doğruymuş. Eşiniz asıl size karışmasın yanlış yönlendiriyor sizi

Eşiniz izin vermeseymiş madem sofradan kalkmasına o kadar kolaydıysa. Çocuk yetiştirmek sadece annenin görevi mi ne alaka? Yiyecek olan çocuk zaten yer buna uğraşmayı kendi adıma çok gereksiz buluyorum. Eşinizin bu tavrı belli ki bardağı taşıran son damla olmuş, üzmeyin kendinizi daha fazla.

Anneliginizi bu yasananla olcemez kimse.
Ama siz niye esinizin lafina bakıyorsunuz ki?
Cocuga karsi da, esinize karsi da kararli durun.
Cocuk bir kofte yiyecek diye nelere sahit olmus yazik gunah...
Bir de sizi teselli etmis.
Yaziktir, bu kadar kucuk cocuklara boyle yukler yüklenmez.

Lut_ran .!.:

Canım oğlum bu aksam 2.köftesini yiyemeden ben doydum ellerine sağlık anne diyerek sofradan kalktı. Eşim arkasından bana saydırmaya başladı. Sen ne biçim annesin tabağını bitirmeden kalkmasına izin veriyorsun. Sofraya getirtemiyorsun. Söz dinletemiyorsun. Bu çocuk 10 yıl sonra seni maffetçek söz dinlemiyor falan... Bana kendimi yetersiz hissettirecek çok laf sıraladı. Ben de oğlumu köftesini yemeye ikna etmeye çalıştım.İkna edemedim sonra gurur yaptım. Bu köfte bitecek diye baskı kurdum. Sonra baktım yemiyor inadı inat. Babası da söz dinletebilecek miyim diye beni denetliyor orda uzaktan. Dinletemedim. Sonra lanet olsun diyerek köfteyi ağzına zorla koydum elimle ve sırtında vurdum hafifçe. ağlayarak. Sonra kendimi içeri attım sinir krizi geçirdim. Çok ağladım. Kafamı duvarlara vurdum. Bugünlerde zaten hiç iyi hissetmiyorum kendimi. O an canla başla koştum oğlumun yanına affet beni özür dilerim oğlum dedim. Anne acımadı ki dedi. Kötü davrandım affet nolur dedim gözümden sicim gibi yaşlar akıyor bir yandan. Anne sen kötü bir anne değilsin dedi. Çok kötü oldum ben. Kendimi affedemiyorum. Senin hiç bir suçun yok oğlum affet beni nolur dedim. Gönlünü alıp odasında beklemesini söyledim. Babasına da balkonda saydırdım.Hitler gibisin ne istiyorsun benim anneliğimden dedim. Sinir krizi geçiriyorum tabi gözyaşım durmuyor o esnada. Kafamı ellerimi hep bi yerlere vurdum. Bana çocukluğumda yapılanları bunlar benim travmalarımdı. Ben kötü anne oldum senin yüzünden diye kendimi kaybettim. Gözyaşım durmuyor. Ben sanırım ayrılacağım. Birdaha bunları yaşamak istemiyorum. Ben çocuğuna sözünü geçiremeyen kötü bir anne miyim...

Genişletmek için tıkla...

Canım niye kötü anne olasın öyle olurmu?
Bende çocuklarımı saglıklı besliycem abur cubur vermiycem diye elimden geleni yapıyorum ama birinciden sonra ikiz oldu şaştım kaldım.
Dedeleri torba torba alıyor.

Ama sende bi birikmişlik var sanki patlamışsın.

Çocuğunuzun yanında verdiğiniz bu buyuk tepkilerin hepsi travma sebebi. Önce kalkmasına izin vermisiniz ,sonra duyabileceği şekilde kavga etmişsiniz, sonra sinirlenip çağırıp zorla ağzına tikip sırtına vurmussunuz, akabinde yaninda hüngür hüngür ağlamissiniz, panikle mutfağı terkedip bir fasıl sınır krizi geçirmişsiniz, sonra çocuğun yanına gidip özür dileyip o an anlamlandiramayacagi bir sevgi patlaması yasamişsiniz, sonra da çocuğu odada bırakıp onun duyacağı şekilde (kocanizin çocuk duymasın diye dikkat ettiğini dusunmedim çünkü) babasiyla kavga etmişsiniz.
Bunlar bir akşam için, o kadar küçük bir çocuğa Cook fazla şeyler.
Benim anne babam iyi anlaşan bir ciftti ama bazen annem sinirlenir ,bagirir çağırır sonra da gece gece arabaya biner giderdi. Aslında belki ufacık bir sebeple kavga etmişler ama gece yarısı olana ve annem gelene kadar ablamla uyuyamazdik. Annem geri gelecek mi, bizi bırakacak mi, babamla boşanacak mi... Bir sürü gereksiz stres yaşardık.
Çocuğunuz da anlamlandiramadigi için muhtemelen sizin bagiris cagirisinizi odada ağlayarak dinliyordur. Belki de tüm kavganın o köftesini bitirmedi diye çıktığını sanıp kendisini sucluyordur.
Ona bunu yaşatmaya kimsenin hakkı yok ki...
Gerçekten bu adama muhtaç misiniz?
Manevi olarak bence yokluğu varlığından daha hayırlı bir adam. Eğer maddi olarak da size bir yararı yoksa adamdan ayrılmaya çalışın.
Ailecek yenilen güzel Bir yemeği bile size zehir zıkkım etmiş. Yılan gibi diliyle anne oğul arasını açmaya çalışmış. Negatiflik ve sevgisizlik saçan bir insan...neden hala onunla berabersiniz ki?

Eğer normalde böyle biri değilse, sadece kötü bir süreçten gectigini düşünüyorsanız ve düzeleceğine inaniyorsaniz da gazına gelmeyin. Bırakın size istediğini söylesin. Sadece birkaç saniye nefes alıp (çok klişe bir öneri ama ben de öfke patlaması yaşardım . Birkaç ders yoga ve nefes telkininden sonra artık patlamadan önce birkaç saniye nefes alip sakinleşmeyi öğrendim. Klişeligi kullanışlı oluşundan) şunu düşünün. Şu an eşimin gazına gelirsem ne olacak? Gözünüzde canlandırın, günün sonunda çocuğa kızdığıniz için zaten en çok üzülen siz olacaksınız.
Bu birkaç saniye dusunmeler sizi onun gazına gelip çocuğunuzun kalbini kırmaktan alıkoyar.

Anneliğiniz konusuna gelirsek, tüm dünya sizi övsün ya da eleştirsin. Nasıl bir anne olduğunuz çocuğunuz yetişkin olduğunda ortaya çıkacaktir. O zamana kadar isteyen istediği yorumu yapsın, boş. Hem siz kötü annesiniz de eşiniz ideal baba mi? Herkes kendine baksa keşke buyuk laflar etmeden önce

su-doku .!.:

Senin eşinmiydi şu hastahane sürecini yaşayan
O kadar ağladın üzüldün onun için

Genişletmek için tıkla...

Evet oydu.