Arkadaşlar çok kararsız kaldığım bir konu hakkında sizden fikir almak istiyorum.
Eşim küçük bir operasyon geçirecek ve hastanede 2 gün kalması gerekiyor. Ben operasyon sonrası dikişleri beslenme şeklini düşünüp çocukları annememi bıraksam daha rahat ederim diye düşünürken, kayınvalide eşimle telefonla konuşmaları şu şekilde refakatçi ben kalırım. Duyunca çok sinirlendim çünkü benim doğumumda yaptığı olay aynen şu sürekli arkadaşları ile sohbet edip çay içmek. Sonrasında hiç bir işe yaramadı. Eşimede çok kızdım bir anne demez mi oğlum çocuklar birden koşar dikişlere değer , hem çocuklar hem beslenme düzeninle hem sürekli hastaneye gidip geleceksin eşin ilgilenemez biraz toparlanana kadar ben size yardım edeyim veya bende kal demez mi diye. Gerçekten çok sinirlendim çünkü amacı gelen gideni hastanede ağırlamak.
Şuan 1.5 ve 3 yaşında iki çocuk ile sürekli hastane hastane gidip doktor arayıp fikir arıyoruz. Sağolsun komşular ve annem elinden geldiğince yardım ediyor. Kv ise eşimin psikolojik olarak çok yıprandığını ve hasta olduğunu bildiği halde totosunu kaldırıp bir kere bile çocuğu ile ilgilenmeyip refakatçi kalmak istiyor.
Ayrıca eşim panik atak hastası , bu atak ilk başladığı zaman kalp krizi düye hastaneye gittik doktorlar tetkikleri yaparken bebeği burada tutmayın götürün mikrop kapmasın diyince bende kv ye bırakmakya gittim.
Kv gittiğimde oğlunu kalpten hastaneye yatırdık çocuğu bırakmaya getirdim diyince sen içeri bir girsde olayı anlat diyor
İçeri girdim kp e sesleniyor oğlum hastaneye yatmış elini yüzünü yıkada bir ayıl diye, sonra gitti üstünü değiştirdi parfüm sıktı, üstüne uygun ayakkabı bakıyor
Arabayı ortaya bıraktım siz benim arabayla gidin dedim, yok ben süremem onu park yerine alalım kendi aracımla giderim diyor. Allah göstermesin başımıza bir şey gelse önce bunun gösterişi ile uğraşacaz . Benim üstümde pijama o ise ful bakımlı bir şekilde gece 2 de hastaneye gitti.
Siz olsanız bu durumda ne yapardınız.
Eşim küçük bir operasyon geçirecek ve hastanede 2 gün kalması gerekiyor. Ben operasyon sonrası dikişleri beslenme şeklini düşünüp çocukları annememi bıraksam daha rahat ederim diye düşünürken, kayınvalide eşimle telefonla konuşmaları şu şekilde refakatçi ben kalırım. Duyunca çok sinirlendim çünkü benim doğumumda yaptığı olay aynen şu sürekli arkadaşları ile sohbet edip çay içmek. Sonrasında hiç bir işe yaramadı. Eşimede çok kızdım bir anne demez mi oğlum çocuklar birden koşar dikişlere değer , hem çocuklar hem beslenme düzeninle hem sürekli hastaneye gidip geleceksin eşin ilgilenemez biraz toparlanana kadar ben size yardım edeyim veya bende kal demez mi diye. Gerçekten çok sinirlendim çünkü amacı gelen gideni hastanede ağırlamak.
Şuan 1.5 ve 3 yaşında iki çocuk ile sürekli hastane hastane gidip doktor arayıp fikir arıyoruz. Sağolsun komşular ve annem elinden geldiğince yardım ediyor. Kv ise eşimin psikolojik olarak çok yıprandığını ve hasta olduğunu bildiği halde totosunu kaldırıp bir kere bile çocuğu ile ilgilenmeyip refakatçi kalmak istiyor.
Ayrıca eşim panik atak hastası , bu atak ilk başladığı zaman kalp krizi düye hastaneye gittik doktorlar tetkikleri yaparken bebeği burada tutmayın götürün mikrop kapmasın diyince bende kv ye bırakmakya gittim.
Kv gittiğimde oğlunu kalpten hastaneye yatırdık çocuğu bırakmaya getirdim diyince sen içeri bir girsde olayı anlat diyor
İçeri girdim kp e sesleniyor oğlum hastaneye yatmış elini yüzünü yıkada bir ayıl diye, sonra gitti üstünü değiştirdi parfüm sıktı, üstüne uygun ayakkabı bakıyor
Arabayı ortaya bıraktım siz benim arabayla gidin dedim, yok ben süremem onu park yerine alalım kendi aracımla giderim diyor. Allah göstermesin başımıza bir şey gelse önce bunun gösterişi ile uğraşacaz . Benim üstümde pijama o ise ful bakımlı bir şekilde gece 2 de hastaneye gitti.
Siz olsanız bu durumda ne yapardınız.
saygısızlık etmeyim, iyi niyetinden vs derken ben kendimi çok yıprattım. Çocuklar olduktan sonra niye susuyorum diye kendime sormaya başladım.
