- 5 Şubat 2018
- 4.552
- 9.972
- 158
- 30
BEN ALIŞTIRMIYORUM AMA YİNEDE BÖYLE HADSİZLER
BEN ALIŞTIRMIYORUM AMA YİNEDE BÖYLE HADSİZLERBirazda alıştırma meselesi evet.
Bende çok herseye alıştırmıştım. Bir ara her Cumartesi gelmemi bekliyorlardı.
Hangi şehir ?BEN ALIŞTIRMIYORUM AMA YİNEDE BÖYLE HADSİZLER
Sen muhasebeciysen sadece o işi yap. Is tanımına girmeyen işleri yapma. Buna angarya denir. Temizlikçi tutsunlar. Sen böyle her isi yaparsan onlar seni daha çok ezer.Şuan karnıma kramplar giriyor. Sabah sabah neye uğradığımı şaşırdım. Daha kapıdan girdim günaydın dedim, işe patronun eniştesiyle birlikte geliyoruz adamın dediği saatten 15-20 dk önce ben hazır beklerim onu orada, trafik vardı geciktik. Senden dolayı mı geç kalıyorsunuz eniştemden mi dedi? Trafik vardı dedim başladı söylenmeye, yok erken çıkın 9' da iş başı mı olur? Peki dedim, eniştesine de söyledi. Oradan bana hala saydırıyor ama yapılan ödemelerin cari' den düşüp düşmediğimi görecekmiş bundan sonra, işlediğim faturaları kontrol edecekmiş,günde kaç tane fatura işliyor muşum? edin dedim hala bağırıyor.
Küçük bir detay; Hep böyle günde kaç kez aynı şey yaşanıyor sayısını unuttum? Başka şeye kızıyor, benim açığımı arıyor bana patlamak için.
Ne oluyor ya dedim sabah sabah en sonunda, bir açığımı mı gördünüz? Şalterlerim attı resmen, tüm motivasyonum yerle bir, az daha ağlayacaktım kendimi zor tuttum. Bir hışımla çıktım odasından çantamı fırlattım, oturdum hemen liste çıkardım. Listeyi önüne koydum baktı, ses yok. Bakması bir şey değil, baksın kontrol etsin zaten ama bu şekilde mi söylenir? Sanki istemiş ama ben yapmamışım. Çocuk değilim ben, kocaman kadınım.
Kız çocuğu dedi bir kaç kez küçük gösteriyorum diye? Yok ayakta uyuyor muşum.. Böyle deli dolu ol diyor. Bir önceki elemanını tarif etti resmen ki diğer kızlarda söyledi zaten onun gibi ol demiş sana resmen diye. Herkesin karakteri farklı, ayrıca burası iş yeri, oyun oynamaya gelmiyorum ben buraya, beni çalışmamla değerlendirsinler isterim, yapımla değil.
Muhasebenin haricinde çay demliyorum, bulaşık yıkıyorum, gelene gidene çay, kahve veriyorum. Bana çorba koy, çay ver, sigara al, ağrı kesici al. Cumartesi günleri koca ofisi temizliyorum 3+1 ev formunda kocaman bir toplantı salonu sil süpür, toz al. Araya muhasebe işi giriyor, çay kahve giriyor. Bunu baştan söylemediler, işe başladıktan 3 gün sonra söylediler.
Çok yoruluyorum ama hiç bir işimi de aksatmıyorum, ertelemiyorum hatta geç çıkıyorum birikmemesi için çünkü başka türlü yetiştiremem. Sabah 8:30 akşam 7 cumartesi 1-2-3 Allah ne verdiyse..
Moralim alt üst, çantamı alıp çıkmamak için kendimi nasıl zor tuttum anlatamam.. Ne yapacağım, nasıl davranacağım bilmiyorum?
Patronlarınızın, müdürlerinizin size olan tavrı nasıl? İş hayatı hep böyle mi? Birilerinin kum torbası olmak demek mi? Kaldıramayan ben miyim merak ediyorum..
Sen muhasebeciysen sadece o işi yap. Is tanımına girmeyen işleri yapma. Buna angarya denir. Temizlikçi tutsunlar. Sen böyle her isi yaparsan onlar seni daha çok ezer.
Kimse işinde %100 mutludur diyemeyiz.Her işin kendine göre sıkıntıları vardır.Ama böyle ruh hastası işverenlerle çalışmak gerçekten çok zor.
Kendimi hatırladım şimdi kendini bir halt sanan müdürüm vardı benimde eski çalıştığım yerde dünyayı yönetiyor sanırsınız.Ve asla kendinden daha başarılısına tahammül etmiyordu.Eşiyle aynı birimde çalışıyorduk ve eşinden daha başarılı olmamı hazmedemiyordu.Elinden geleni yaptı bazen dayanamaz ağlardım.Geceleri bile aklıma geldikçe uykularım kaçardı işe mi gidiyorum cenazeyemi belli olmuyordu çok zordu benim için hele yönetim karısını işten çıkarınca baskıları çoğaldı..
Ama tam 2 sene tüm psikolojik baskısına direndim. Çünkü mecburdum mesleğim için bu süreyi tamamlamam gerekiyordu staj süresiydi.Süreyi tamamlar tamamlamaz iş bulup ordan ayrıldım.Aradan 2 yıl geçti taşındım evlendim .Çalıştığım yere 4 ay sonra eski müdürümde işe başladı ve şimdi yaklaşık 2 aydır pozisyonlarımız aynı ama farklı birimlerde çalışyoruz.Birbirimize slm bile vermiyoruz.Yüzünü görmek bile istemiyorum kabus gibi adam kurtulamadım ve mecburen çalışıyorum.
Sevgili konu sahibi sanırım bende sana içimi döktüm.seni çok iyi anlıyorum senin adına üzgünüm umarım en kısa sürede bir iş bulur ayrılırsın ordan o zamana kadar sana sabırlar diliyorum .Keşke mecburiyetler olmasada hemen ayrılabilsek işten
İstanbul canımHangi şehir ?
Tahmin etmiştim.İstanbul canım
SANIRIM BURALARIN PATRONLARI YOBAZ YADA SONRADAN GÖRME. MESELA BİZİMKİ ÖYLE... ÇOBANLIKTAN YÜKSELMİŞ ADAM HELAL OLSUN AMA PSİKOLOJİK BASKICININ TEKİ..Tahmin etmiştim.
Bende Istanbul.
İşe ayaklarım her sabah geri geri giderek geliyorum.SANIRIM BURALARIN PATRONLARI YOBAZ YADA SONRADAN GÖRME. MESELA BİZİMKİ ÖYLE... ÇOBANLIKTAN YÜKSELMİŞ ADAM HELAL OLSUN AMA PSİKOLOJİK BASKICININ TEKİ..
valla benmde az kaldı hatta sabah bile diğer muhasebeciyle tartıştım herşeylerinden bıktım malesefki..İşe ayaklarım her sabah geri geri giderek geliyorum.
İşe ayaklarım her sabah geri geri giderek geliyorum.
valla benmde az kaldı hatta sabah bile diğer muhasebeciyle tartıştım herşeylerinden bıktım malesefki..
Cidden sömürülüyorsun suan yalnzAynı şekilde oldum, tekrar aynı hayal kırıklıklarını yaşıyor olmam beni çok üzüyor.
Adam normal konuşmayı bilmiyor sorduğun bir şeye de tepkili cevap veriyor. Üstüne misafir gelecek showroomu temizle, sonra koridora geçtim yerler tozdu, kişiler geldi diye tamam bırak! ama sert bir sözle, masama geçtim o sırada odasına geçerken parmağını şıklattı smuwila içeri bak! Yani misafirlere, kahve yaptım, götürdüm geçtim işimin başına, bu gün içinde yaptığım 6. kahve ve daha yeni öğlen oldu.
İş başvuruları yapmaya başladım bir taraftan. Bir tanıdığa cv attım, eleman önerisi isteyen firmalar oluyormuş kendi bulacağım ne kadar iyi, farklı olacak bunu düşünüyorum? Görüşmeye gittiğinde her şey süt liman, işe başlayınca çıkıyor rengi çünkü, piyasanın hali ortada bir çok tanınan firma eleman azaltırken açıkçası ne yapacağımı bilemez bir haldeyim?
Doğumdan sonra çalışmayacak mısınvalla benmde az kaldı hatta sabah bile diğer muhasebeciyle tartıştım herşeylerinden bıktım malesefki..
Ah canım ah duygularıma Tercüman oldun resmen.Aynı şekilde oldum, tekrar aynı hayal kırıklıklarını yaşıyor olmam beni çok üzüyor.
Adam normal konuşmayı bilmiyor sorduğun bir şeye de tepkili cevap veriyor. Üstüne misafir gelecek showroomu temizle, sonra koridora geçtim yerler tozdu, kişiler geldi diye tamam bırak! ama sert bir sözle, masama geçtim o sırada odasına geçerken parmağını şıklattı smuwila içeri bak! Yani misafirlere, kahve yaptım, götürdüm geçtim işimin başına, bu gün içinde yaptığım 6. kahve ve daha yeni öğlen oldu.
Ben bundan sonra kahve yapmam, temizlik yapmam, bulaşık yıkamam desem tamam hemen bir eleman bakalım demeyecekler, işten çıkacağımı söylesem 2 günde eleman bulurlarsa ben ortada kalmış olurum yani şuan o yüzden düzeni devam ettiriyorum..
İş başvuruları yapmaya başladım bir taraftan. Bir tanıdığa cv attım, eleman önerisi isteyen firmalar oluyormuş kendi bulacağım ne kadar iyi, farklı olacak bunu düşünüyorum? Görüşmeye gittiğinde her şey süt liman, işe başlayınca çıkıyor rengi çünkü, piyasanın hali ortada bir çok tanınan firma eleman azaltırken açıkçası ne yapacağımı bilemez bir haldeyim?
İş bulsam, anlaşsam ee yeter ya siz kendinizi ne sandınız ve beni ne sanıyorsunuz köle mi diye koparırdım ipleri, muhasebeci diye girdim temizlikçi miyim çaycı mı muhasebeci mi belli değil? Ben sizin kum torbanız değilim, stresinizi bana yansıtarak deşarj olamazsınız, kesin hesabımı ben daha fazla burada çalışamam! diyeceğim.. Dilime hiç zor gelmiyor bunu söylemek..
canım valla konuşmanda fayda var. biraz önce patronun odasına girdim rapor imzalatmak için telfonda konuşuyodu bende bekliyorum ayaktayım. telefondayken bana işaret parmağı ile çay bardağını işaret etti doldur getir gibisinden. anlamamazlıktan geldim. ya ağzını açacaksın bu şartlar altında konuşmamıştık işe başlarken diye ya başka iş bulup kaçacaksın yada katlanacaksın ve psikolojini bozacaksın orada. rica minnet belki su kaldırır ama bu tavırlar insanı geriyo kesinşikle. kaç yaşındaydın bu arada ?Aynı şekilde oldum, tekrar aynı hayal kırıklıklarını yaşıyor olmam beni çok üzüyor.
Adam normal konuşmayı bilmiyor sorduğun bir şeye de tepkili cevap veriyor. Üstüne misafir gelecek showroomu temizle, sonra koridora geçtim yerler tozdu, kişiler geldi diye tamam bırak! ama sert bir sözle, masama geçtim o sırada odasına geçerken parmağını şıklattı smuwila içeri bak! Yani misafirlere, kahve yaptım, götürdüm geçtim işimin başına, bu gün içinde yaptığım 6. kahve ve daha yeni öğlen oldu.
Ben bundan sonra kahve yapmam, temizlik yapmam, bulaşık yıkamam desem tamam hemen bir eleman bakalım demeyecekler, işten çıkacağımı söylesem 2 günde eleman bulurlarsa ben ortada kalmış olurum yani şuan o yüzden düzeni devam ettiriyorum..
İş başvuruları yapmaya başladım bir taraftan. Bir tanıdığa cv attım, eleman önerisi isteyen firmalar oluyormuş kendi bulacağım ne kadar iyi, farklı olacak bunu düşünüyorum? Görüşmeye gittiğinde her şey süt liman, işe başlayınca çıkıyor rengi çünkü, piyasanın hali ortada bir çok tanınan firma eleman azaltırken açıkçası ne yapacağımı bilemez bir haldeyim?
İş bulsam, anlaşsam ee yeter ya siz kendinizi ne sandınız ve beni ne sanıyorsunuz köle mi diye koparırdım ipleri, muhasebeci diye girdim temizlikçi miyim çaycı mı muhasebeci mi belli değil? Ben sizin kum torbanız değilim, stresinizi bana yansıtarak deşarj olamazsınız, kesin hesabımı ben daha fazla burada çalışamam! diyeceğim.. Dilime hiç zor gelmiyor bunu söylemek..
burada kesinlikle çalışmayacağım :)Doğumdan sonra çalışmayacak mısın
Cidden sömürülüyorsun suan yalnzMaddi olarak durumun nasıl ,bi süre issiz kalmana engel mi bilmiyorm ama çıkarken bütünn bu yasadıklarını anlatan bir istifa mektubu yazmayı unutma.
ins tez zamanda güzel bir is bulursun.
Evet insan zaten ondan oturuyor ,yeni yer bul,alıs,devam edebilcen mi meselesi yüzünden.Yoksa her işyerinde artık aşırı derecede mobbing var.Parasını veriyorz diye işverenler eziyet ediyorlar çalışanlara resmen.Ben de karısının dırdırından yıldım misal.Susmuyor kadın.Bigün alcam çantayı size doyum olmaz dicem cıkcamBir ay süreceğini bilsem hemen çıkarım. Çalışmaya başlamadan önce araba bakıyorduk, çocukla arabasız İstanbul da bir yerden bir yere gitmek çok zor oluyor. Arabanın satışı, sigortası derken masrafımız oldu. Şuan sıkışmadan ödeyebilmek varken tekrar başa sarmak gözümde büyüyor açıkçası..
canım valla konuşmanda fayda var. biraz önce patronun odasına girdim rapor imzalatmak için telfonda konuşuyodu bende bekliyorum ayaktayım. telefondayken bana işaret parmağı ile çay bardağını işaret etti doldur getir gibisinden. anlamamazlıktan geldim. ya ağzını açacaksın bu şartlar altında konuşmamıştık işe başlarken diye ya başka iş bulup kaçacaksın yada katlanacaksın ve psikolojini bozacaksın orada. rica minnet belki su kaldırır ama bu tavırlar insanı geriyo kesinşikle. kaç yaşındaydın bu arada ?
burada kesinlikle çalışmayacağım :)
Evet insan zaten ondan oturuyor ,yeni yer bul,alıs,devam edebilcen mi meselesi yüzünden.Yoksa her işyerinde artık aşırı derecede mobbing var.Parasını veriyorz diye işverenler eziyet ediyorlar çalışanlara resmen.Ben de karısının dırdırından yıldım misal.Susmuyor kadın.Bigün alcam çantayı size doyum olmaz dicem cıkcam
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?