ben bu ay çok plan yaptım ama hiçbiri tutmadı,yani bu ayda yok...hakkımızda hayırlısı artık...
inş eşin düzelir biranönce skntılarınız geçer ve rabbim bu güzel mutluluğu sanada yaşatır...
eşim ameliyat olalı tam 3 ay oldu düzelip düzelmediğinide bilmiyoruz,dr 6 ay sonra istedi tahlil ama temmuzda yaptırmak istiyoruz inş olmuştur düzelme...
bende çok duydum öle hamile kalan nerden baksam 20kişi ben evlendikten sonra hamile kaldı demekki daha var diyorum,ama ya hiç olmazsa bu düşünce beni yiyip bitiriyor kimseyede anlatamıyorum çok çaresizim rabbime sığınıyorum....
Allah saklasın tatlım, Rabbim evlat isteyen kimseyi evlat vermeyerek sınamasın ama bu da mümkün... hayatta herşeye hazırlıklı olmamız lazım. tek duam, eşimle bana birlikte ve sağlıklı bir ömür versin Rabbim.
bence tahlil için de acele etmeyin, 6 ayı bekleyin. dinleyin doktorunuzu
keşke 6 ay içinde olsada yaptırmak zorunda kalmasak,en iyisi 6 ayı beklemek dimi drda garanti olsun diye söledi sanırım...
rabbim hepimizin hakkında hayırlısını nasip etsin inş... adetim yaklaştığı için duygusallaştım sanırım...
dönem dönem hepimiz bunları yaşıyoruz canım benim. Rabbim bize sabır versin, güç versin...ve hayırlısı ile muradımızı da versin canım.
üzme kendini, bol bol dua et hep yaptığın gibi....
ben akşamı kılayım, hadi öptüm
yoktun ne zamandr, hoşgeldin...
ben de namaza başlamıştım canım 4 ay kadar oluyor. ben de çevreden çok hamile haberi aldım. hatta bu topikteki arkadaşlara da dua ediyorum, belki onların da gebeliklerine katkım vardırben hep hayırlı zamanda, hayırlı evlat dedim. demek ki daha o zaman gelmemiş. müslüman, teslim olan demek, kelime anlamıyla. tümüylr teslim olmamız lazım. ne gelirse O'ndan... hepimize öncelikle sağlık versin
Mezun olduuuuuuuuuuuuuuuummmmmm
ben bu ay çok plan yaptım ama hiçbiri tutmadı,yani bu ayda yok...hakkımızda hayırlısı artık...
inş eşin düzelir biranönce skntılarınız geçer ve rabbim bu güzel mutluluğu sanada yaşatır...
eşim ameliyat olalı tam 3 ay oldu düzelip düzelmediğinide bilmiyoruz,dr 6 ay sonra istedi tahlil ama temmuzda yaptırmak istiyoruz inş olmuştur düzelme...
bende çok duydum öle hamile kalan nerden baksam 20kişi ben evlendikten sonra hamile kaldı demekki daha var diyorum,ama ya hiç olmazsa bu düşünce beni yiyip bitiriyor kimseyede anlatamıyorum çok çaresizim rabbime sığınıyorum....
yoktun ne zamandr, hoşgeldin...
ben de namaza başlamıştım canım 4 ay kadar oluyor. ben de çevreden çok hamile haberi aldım. hatta bu topikteki arkadaşlara da dua ediyorum, belki onların da gebeliklerine katkım vardırben hep hayırlı zamanda, hayırlı evlat dedim. demek ki daha o zaman gelmemiş. müslüman, teslim olan demek, kelime anlamıyla. tümüylr teslim olmamız lazım. ne gelirse O'ndan... hepimize öncelikle sağlık versin
5 Ekim: Bugün var edildim. Buradayım. Varım. Müthiş bir duygu bu. Var olduğumu henüz annem ve babam bilmiyor. Bir elma çekirdeğinden bile küçüğüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varım ya; Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum. Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim.
19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kımıldamam mümkün değil. Annem henüz farkında değil ama onun kanıyla besleniyorum. Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını şimdiden hissediyorum. Annem beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz olacağım.
23 Ekim: Hiç göremediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı. Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum. Bu "el"in dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor. Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak, güleceğim. Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek. Herhalde önce "Anne;" diyeceğim. Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım. Sana güleceğim. Kimilerine göre hâlâ daha var değilmişim… Nasıl olur? Varım ve gülücükler sunacak dudaklarım da olmak üzere ya… Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle değil mi anneciğim? Ah bir konuşabilsem;
27 Ekim: Bugün pek mutluyum. İçimde tatlı bir kıpırtı başladı. Artık bir kalbim var. Kalbim atmaya başladı. Hayatım boyunca böyle atıp duracak. Sevgilerle dolduracağım kalbimi. Tıpkı anneminki gibi... Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi; Duyuyor musun anne?
2 Kasım: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarım ve bacaklarım da biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim. Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.
12 Kasım: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük şeyler. Aman Allahım parmaklarım da çıkmaya başladı. Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem tutacağım. Belki de güzel bir şiir yazacağım. Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum.
20 Kasım: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada olduğumu öğrendi.. Yaşasın&; Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmış. Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım…
25 Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor. Fakat henüz kız olduğumun farkında değiller. Onlara sürpriz yapacağım..
10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm, bir küçük burnum, dudaklarım ve yanağım var… Anneme benziyorum galiba…
13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum. Etrafım çok karanlık ama olsun. Yine de mutluyum. Yaşıyorum ve varım. Kısa bir süre sonra gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım. Rüyamda gördüm. Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış.. Onu çok merak ediyorum.. Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de göreceğim. Tanışacağız…. Mutlu olacağız. Gülüşeceğiz..
24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık. Anneciğim, senin kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum. Sesin ne kadar tatlı… Hiç duymadığım bir şey bu… Güzel ve sağlıklı bir kız olacağım. Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim. Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka… Beni koklayacaksın.. Çok seveceksin, değil mi?
28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakıyor böyle... Sen acı çekiyor gibisin. Kalp seslerin değişti... Sustun. Benimle niye konuşmuyorsun anne? Anne… Anne… Anneciğim… Yüzümde soğuk bir şey hissediyorum. Anne, yüzümü parçalıyorlar... Anne bir şeyler yap… Anne… Kolumu çekiyorlar anne… Canım yanıyor anne... Anne… Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne... Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne… Anne kalbimi parçalıyorlar… Anneciğim… Anne… Anne… An…
Kürtajınız tamamlandı hanımefendi. Geçmiş olsun ...
5 Ekim: Bugün var edildim. Buradayım. Varım. Müthiş bir duygu bu. Var olduğumu henüz annem ve babam bilmiyor. Bir elma çekirdeğinden bile küçüğüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varım ya; Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum. Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim.
19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kımıldamam mümkün değil. Annem henüz farkında değil ama onun kanıyla besleniyorum. Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını şimdiden hissediyorum. Annem beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz olacağım.
23 Ekim: Hiç göremediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı. Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum. Bu "el"in dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor. Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak, güleceğim. Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek. Herhalde önce "Anne;" diyeceğim. Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım. Sana güleceğim. Kimilerine göre hâlâ daha var değilmişim… Nasıl olur? Varım ve gülücükler sunacak dudaklarım da olmak üzere ya… Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle değil mi anneciğim? Ah bir konuşabilsem;
27 Ekim: Bugün pek mutluyum. İçimde tatlı bir kıpırtı başladı. Artık bir kalbim var. Kalbim atmaya başladı. Hayatım boyunca böyle atıp duracak. Sevgilerle dolduracağım kalbimi. Tıpkı anneminki gibi... Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi; Duyuyor musun anne?
2 Kasım: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarım ve bacaklarım da biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim. Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.
12 Kasım: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük şeyler. Aman Allahım parmaklarım da çıkmaya başladı. Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem tutacağım. Belki de güzel bir şiir yazacağım. Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum.
20 Kasım: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada olduğumu öğrendi.. Yaşasın&; Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmış. Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım…
25 Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor. Fakat henüz kız olduğumun farkında değiller. Onlara sürpriz yapacağım..
10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm, bir küçük burnum, dudaklarım ve yanağım var… Anneme benziyorum galiba…
13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum. Etrafım çok karanlık ama olsun. Yine de mutluyum. Yaşıyorum ve varım. Kısa bir süre sonra gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım. Rüyamda gördüm. Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış.. Onu çok merak ediyorum.. Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de göreceğim. Tanışacağız…. Mutlu olacağız. Gülüşeceğiz..
24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık. Anneciğim, senin kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum. Sesin ne kadar tatlı… Hiç duymadığım bir şey bu… Güzel ve sağlıklı bir kız olacağım. Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim. Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka… Beni koklayacaksın.. Çok seveceksin, değil mi?
28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakıyor böyle... Sen acı çekiyor gibisin. Kalp seslerin değişti... Sustun. Benimle niye konuşmuyorsun anne? Anne… Anne… Anneciğim… Yüzümde soğuk bir şey hissediyorum. Anne, yüzümü parçalıyorlar... Anne bir şeyler yap… Anne… Kolumu çekiyorlar anne… Canım yanıyor anne... Anne… Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne... Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne… Anne kalbimi parçalıyorlar… Anneciğim… Anne… Anne… An…
Kürtajınız tamamlandı hanımefendi. Geçmiş olsun ...
Günaydınnn sevgili topikdaşlarımmm
kızzzzzzllarrrrrrrrrrrrrrrr kan tahlili vermeye gidiyorum dayanamıcam 3 gün var adetime çıkar mı sizce doğru sonuç???????????????
Günaydınnn sevgili topikdaşlarımmm
günaydın canımmm, nasılsın?
çok şükürr canımmm iyiyimm
sıcaktan duramadım bir duş alıp geldimmhaftaya da valiz toplama hazırlığım başlayacak çamaşırlar, ev temizliği
memleketimize ailelerimizin yanına gidiyoruzzözellikle şimdi daha çok ihtiyacım var onlara canımm
sen nasılsın tatlım,her şey yolundadır umarım
şükür tatlım iyiyim ben de, kendimi dinlemeye başlamışım yine ne yazık ki, kasıklarım ağrıyor mu, yok göğsüm ağrıyor mu vs. Halbuki bunları unutmam lazım. Neyse yapacak birşey yok, yine yaşayacağız bunları
ne güzel memelekete gidiyorsunuz. uzun mu kalacaksınız? eşinin izni oluyor mu? öğretmen mi yoksa?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?