Saçma bir şey mi istiyorum?

İki yaşına kadar emzirmek gerekiyor ama neyse konu dışına çıkmayayım.
Doktorum ilk 6-7 ay emzirirsen bağışıklığı da güçlenir, yeterince de emmiş olur 2 yaşına kadar emzirmek zorunda değilsin, ama bana kalırsa emzirmende bir sakınca yok dedi.
Ben emzirmek istemiyorum 2 yıl, daha ne içecek 2 yıl boyunca artık.
 
Kararsız kaldım bebekken hersey iyi guzelde ileride ne olur bu cocuk büyüyünce psikolojisi etkilenir mi esiniz hep ayni sevgiyi sabri gosterirmi büyük sorumluluk cesaret inizi takdir ettim
 
Hepsinden ve her şeyden en önemlisi size nasıl hitap edecek? Oğlunuz gibi anne diyecek. Ama siz annesi değilsiniz. Annenizin yanına gittiğinde diyecek "senin annen, benim". Oğlunuz anne dediğinde "hayır ben annen değilim" diyebilecek misiniz? Bir "anne" hitabını bile hak etmediğini düşünmeyecek mi? Bebekte sürekli anne kavramında kargaşa olacak. "Benim annem kim?" diyecek. Ve tam anlamıyla ne size ne de annenize bağlanamayacak. Anne babası varken öksüz yetim gibi büyüyecek. Bence çooook iyi düşünün. Bakıcılığa benzemez bu iş.

İyi niyetli bir düşünce gibi ama siz şu an bebeğiniz küçük olduğu için böyle bir karar alabiliyorsunuz. Bebeğiniz şu an çok küçük ve büyük ihtimalle günün büyük bir kısmını uyuyarak geçiriyor. Ama birkaç hafta sonra bu düzen değişecek. Daha çok kucak isteyecek. İlerleyen aylarda lavaboya bile giderken ağlayacak arkanızdan. 4 ay civarı emmede isteksizlik yaşayacak. Sonra ek gıdası, sürekli bozulan uyku düzeni, gece kalkmaları vs vs derken daha da zorlanacaksınız. Ha bunların hepsi mi olacak? Asla. Ama mutlaka bazı sıkıntılar yaşarsınız. Kolay büyümüyor evlatlar.
 
İyi niyetinizden azıcık bile şüphem yok, ben de fazlasıyla sevgi dolu, özverili olduğunuzu düşünüyorum, lakin bu durum bana çok ters geldi. Bir bebeğin yeri annesinin yanıdır. Yakın yerde yaşasanız, elinizden gelen yardımı ederdiniz, ne güzel olurdu. Ancak daha anne kokusuna doymamış bir bebeği alıp uzaklara götürmek, annesi sizmişsiniz gibi büyütmek bana çok hoş bir durum gelmedi lütfen kusura bakmayın. Ablası olsanız da durum değişmez. Netice de ablasınız, annesi değil.
 
İlk cümleyi öyle bir demişsiniz ki sanki çocuğu zorla koparıp kaçırıyorum.
Annemin rızasına bağlı her şey, istemezse olmaz zaten.
 
Ben her şeye hazırım ve razıyım, artık annemin kararına kaldı iş. Dediğim gibi o isterse olur, istemezse olmaz.
 
Ay bence çok da güzel olur :)
Kardeş gibi de büyürler çok da güzel anlaşırlar. Hem de bakımı daha iyi olur. Hele yurt dışına da gidiyorsanız kardeşinizin de hayatı kurtulur yani.
Bana hem güzel hem mantıklı geldi.
 
Ben her şeye hazırım ve razıyım, artık annemin kararına kaldı iş. Dediğim gibi o isterse olur, istemezse olmaz.
Tekrar söylüyorum mesele sadece anneniz ya da eşinizin düşüncesi değil. O bebek için "anne" demek, her şey demek. Kişilerin onayı ya da düşüncesine bırakılamayacak kadar ciddi bir mevzu bu. O bebeğe gerçekten istemeden zarar verirsiniz. Bir anneyim aynı zamanda eğitim bilimci bir akademisyenim. Annelik duygularımı ya da vicdanımı tamamen bir tarafa bırakarak yazıyorum size. Lütfen o bebeği annesine bırakın. O bebeğin enerjik, neşeli bir anneye ve maddi imkanlara ihtiyacı yok. Tek ihtiyacı annesi. İleride emin olun hepinizi suçlayacaktır.
 
Bence bunun cevabı olur yada olmaz değil. Durumdan duruma değişir ama bi abla olarak bende aynı şeyi teklif ederdim sanırım.

Anne gerçekten bakamayacak durumda ise bebeğe daha iyi bakacaksaniz alın. Ama doğar doğmaz değil. Bence onun kendi annesinin sütünü içmeye hakkı var. Gerçi sonrasında da anneniz vermeye kıyamaz yavrusunu.

Almazsanız zaten destekleyeceginizden şüphem yok. Belli bi yasa gelene kadar anneniz bakar sonra yanınıza alabilirsiniz egitimi için vs.
 
guzel dusunce ama su var
anneyle abla kavramı
cocuk ılerde bu konuda sıkıntı yasayabılır
annem nerde,benı terk mı ettı, benı sevmıyor mu , evlatlıkmıyım
sana anne dıyeecek

evet cok guzel bı dusunce sonucta sahıp cıkıyorsun bakamayacaklarsa sen bakmıs olcaksın ama etraflıca dusununce bılemedım... cocugun psıkolojısı cok onemlı ben olsam bı pedogogla konusurdum bu konuda neyı nasıl yapmak gerek dıye onun yardımıyla olcaksa olabılır
 
Bir abla olarak o kadar ince bi düşünceniz varki!! Sonuçta çocuğun eğitimi, iletişimi açısından sizinle kalması ona çok şey katacaktır eminim. Sizde ablasısınız, yedi kat el değil. Aileniz durumu onayladıktan sonra bi sakıncası yoktur diye düşünüyorum. Çocuğunuzlada kardeş gibi büyür giderler ki zaten eşinizde çocukları seviyormuş.. Kimseyi bağrından zorla koparmıyorsunuz ki.
 
Teşekkürler :)
 
Emzirmek caiz değil aynı kandansiniz kardes kardeşi emziremez sağlık açısından da doğru olmaz herhalde biraz büyüdükten sonra üç dört yaşından sonra yaniniza alabilirsiniz tabikide ama çocuğun ruhsal yapısı açısından nasıl olur orasıda karışık bir durum zor bir iş iyi düşünmek lazım
 
Canim yapma ya Allah elden ayaktan etmesin oyke bir durumu yoksa dort dortluk bakamaz dort ucluk bakar

Ben kac insan bilitorum kac yasina gelmiste geceli gunduzlu torun bakiyor en azindan onlar kadar enerjileri vardir diye düşünüyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…