Branşın ne bilmiyorum ama ben Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmenliğini 2011'de bitirdim, yaklaşık 5 yıl dersaneye gittim ve atanamadım. Ben, 5 para etmez insanların iki dudağı arasındaki bu sınava haddinden fazla zaman ayırdığım için çok ama çok pişmanım. Bir kere geldiğimiz bu hayatta öğretmen olmayı hiç istemediğim halde öğretmen olmak ve atanmak için yaklaşık 12 yılımı heba ettim ve elimde şu an işe yaramaz bir diplomadan başka hiç bir şey yok. Bunları sana sınava 1 ay kala moralini bozmak için yazmıyorum, ilerde bir gün "keşke beni de bir uyaran olsaydı" dememen için yazıyorum.
Eşekten düşenin halinden eşekten düşen anlar. Sana aynı yoldan yürümüş biri olarak tavsiyem şudur ki, bu sınavı fazla kafana takma hatta hiç takma. Kalmış şunun şurasında 1 ay, evet o 1 ay 1 ömür gibi sana, biliyorum ama nasıl geçtiğini anlamayacaksın inan bana. Bu 1 ayı sakın "sonucu ne olur, kaç kontenjan açarlar, ben atanabilir miyim?" gibi sorularla geçirme hatta bu soruları aklına bile getirme. Bu 1 ayı içinden sınava çalışmak geliyorsa çalışarak geçir, gelmiyorsa çalışma çünkü kendini "ders çalışmak zorundayım." düşüncesiyle kastıkça masanın başına otursan da verim elde edemeyeceksin. Kaldı ki hiç ama hiç bir şey sağlığından daha değerli değil, bunu sana vakt-i zamanında sağlığının değerini bilememiş biri olarak söylüyorum. Görme problemimin derecesi arttı, bel fıtığı oldum, psikolojim heba oldu. İnan hiç birine değmiyor, sen çalışıyorsun ama dayısı olan atanıyor.
Sınava gir çık eğer olmazsa benden sana tavsiye değil 1 yılını 1 saniyeni daha bu adaletsiz sınava harcama. Olmazsa hayatını idame ettirebileceğin bir şehirdeki özellikle kurumsal kolejlere iş başvurusu yap, istersen yüksek lisans yap çalıştığın şehirde. KPSS sana bir şey katmayacak ama sen KPSS'ye ayırdığın zamanı ve bütçeyi kendine ayırırsan zaman kaybetmemiş, hayatı kaçırmamış, meslektaşlarından daha az kazanan ama bir çoğundan daha mutlu bir insan olabilirsin. Mesela benimle birlikte bölüm 1.si olarak mezun olan arkadaşım KPSS'ye sadece mezun olduğu yıl girdi, bir kaç puanla kaçırdığı halde bir daha sınava girmedi şimdi Ankara'da kolejde çalışıyor.
Evlilik meselesini de kafana takma, herkes evlenip çocuk sahibi olacak diye bir kaide yok, su akar yolunu bulur. Doğru insan benim karşıma 27 yaşımda başımdan başarısız bir nişan deneyimi geçtikten sonra çıktı, 2,5 yıllık evliyim ama çocuk sahibi olmak istemiyorum. Senin de şu an sosyalleşme imkânın olmadığı için flört edip tanımaya çalışacağın belki de gelecek planları yapabileceğin bir aday karşına çıkmıyor. Sen yolunu berraklaştırdığında her şey güzel olacak.
Sırf sen onu istiyorsun diye o şey senin için hayırlı olacak diye bir şey yok, unutma. Sonuç istediğin gibi olmazsa belki de hayırlısı böyle olduğu içindir. İyi haberlerini alırım umarım, sağlıcakla kal.
Ben 24 yasinda bekar atama bekleyen bi öğretmenim.2 sene once mezun oldum ve henuz atanamadim hala kpss calisiyorum ailemle yasiyorum ama calistiklari için gun boyu evdeyim kucuk bi yerdeyiz ve arkadas sosyal cevrem sosyal aktivite vs pek yok arkadaşlarımin cogu atanip evlenip hayatlarini bi yola koydular ben 2 yildir bu hayati yasamiyorum sanki cam bi fanusun icine hapsoldum kaldim öylece.. evde oturmaktan 2 3 yuz disinda kimseyi gormemekten hayatimin monotonlugundan felaket bunaldim sinavima 1 ay kaldi ve kitap acacak gucu bulamıyorum boyle olunca sinava olan umudum da azaliyor ve gittikce iyice kotu oluyorum yasadigimiz yerde ozelde calismam vs icin de pek imkan yok malesef.Duygusal olarak cok boslukta hissediyorum hayatimda biri olsun artik bi yola giriyim hayatimi bi düzene sokuyum istiyorum ama evde oturarak boyle birini bulmamin da bi imkani yok.Lutfen bana bi seyler soyleyin tavsiyeler verin yoksa artik kafayi yiyecegim korkarim