Zaten karakter olarak sorunlu bir kişi. Düzelir umuduyla yola devam ediyordum. Yanılmısım. Dediğiniz gibi zamanında kendimi çok üzdüm. Sabahlara kadar duAlar ettim o uyurken. Kaç kez hatim indirdim. Zikirler cektim sırf onla evleneyim diye. Rabbim nasip etmediyse vardır bir bildiği
Annemin lafı bu
ömür boyu sırtında taşırsın onu demişti. Rabbim büyükİnsallah o günleri de görürüm
Teşekkür ederim yorumunuz icingeçiyor canım merak etme hepimiz yaşadık bunları , aklına geldikçe sana yaptıgı kötülükler, üzdüğü anları getir daha çabuk soğuyorsun hatta nefret bile ediyorsun,allah karsına doğru insanlar çıkartsın inşallahİnsallah o günleri de görürüm
Çok teşekkür ederim. İnsallah
Bazen pişmanlık ve keşkeler de insanın canını yakıyor. Keske ilk hatasında ayrılsaydım. Bu kadar zaman kaybetmeseydim. Bütün arkadaşlarım sevdikleriyle evlendi ben neden böyle oldum, sevgilisinden ayrılan oldu ama başkasını sevdi ben niye yapamadım ve niye yapamıyorum gibi düşünceler beni çok üzüyor. Çok güçsüz hissediyorum kendimi. İnsallah bu durumdan kurtulurum
Bak şu an takıntılı dönemin o adam sana olmaz aileni dinle sakin uzak dur arkana bile bakma.Herkese iyi günler. İçimi dökmek, biraz da fikir almak icin yazıyorum buraya. Aranızda beni yadırgayacak, buna mı üzülüyorsun diyenler olacak belki. Ama suan sağlıklı düşünmediğimi, kalbimin sıkıştığını hissediyorum sadece.
Konuya gelecek olursak. 30 yaşında doğuda yaşayan bir bayanım. 8 yıldır çalışma hayatındayım. Bir o kadar yıl da beraber olduğum bir erkek arkadaşım vardı.Aslında ayrıl barış bir iliskimiz vardı. Ama ne var ki hiç kopamadık. O benden 2 saat uzakta başka bir ilde yaşıyor. En son iki sene önce her şey rayına oturdu benim ailem de evliliğimize sıcak bakmaya başlamışken benim kafama taktığım bir konudan dolayı ayrıldık.Belki de ben o değişti her şey iyi olacak sandım ama sanırım yanıldım. Ailem de eski erkek arkadaşımın sabit bir isi olmadığı icin istemiyordu aslında. Yani bir ise girip çıkma durumu vardı hep. Ben memurum hep şehir değiştiremezdim. O farklı şehirlerde 3 4 ay çalışıp geri dönüyordu yaşadığı şehre. Annem düzenli bir işe girsin sen de seviyorsun madem evlenirsiniz demişti ilk başlarda kesinlikle olmaz demesine karşın. Ama yaklaşık 7 8 ay önce beni çok kıracak bir şey yaptığı icin ondan ayrıldım. Tabi kararım kesindi. Hiç bir şekilde dönmem demiştim o da kararının kesin olduğunu artık beni istemediğini ifade etti. Gel gelelim ki öyle olmadı. 2 haftada bir bana ulaştı beni suçladı. Engellesem farklı yerlerden ulaştı vs. Tabi ben de bu süre zarfında unutamadım. Sonra da hatasını anlarsa affederim dedim kendi kendime. Bana her yazısında da bunu dile getirdim ama o yaptığının hata olmadığını, yanlış yapmadığını ifade ediyordu. Ben de onu affetmeyeceğimi söylüyordum ona hep.
Taaa ki 2 hafta öncesine kadar. Yine bana yazıp beni sevdiğini bensiz olamayacağını belirtti. Sorunlarımızı çözebilelim diye kırgınlıklarımı belirttim tabi o yine hata yapmadığını yaptığı hataların da benden dolayı olduğunu söyledi iyice çıldırttı beni. Kavga ettik ve o günden sonra da yazmamıştı bana. 2 3 gün öncesine kadar da beni sosyal medyadan engellediğini gördüm. Tabi whatsapptan da durum paylaşıyordu. Ben numarasını 1 hafta önce eklemiştim. Durumlarını görebiliyordum. Sonra da bana yazıp hayatında biri olduğunu, benim artık onun icin anlam ifade etmediğimi, sevgilisinin de memur olduğunu ama kızın ailesinin hiç sorun çıkarmadığını söyledi. Artık bana ulaşıp benimle barışmak icin uğraşmayacağını da dile getirdi. Madem sevgilin var eski sevgilinin numarası sende ne geziyor bari o kıza haksızlık yapma utan biraz dedim o da haklısın deyip whatsapptan da engelledi beni.
Zaten sevgilisi olduğunu bilsem kesinlikle muhattap olmazdım. Belki bana yazarken de vardı o kız arkadaşı bilemiyorum. Bildiğim tek şey içimin acısı. Evlilik planları kurarken bunun böyle olması beni fazlasıyla sarstı. Uzun yıllar birlikteydik. Biraz klişe olacak ama sanki başkası artık olmazmış onu unutamazmışım gibi geliyor. O da bana sen evlenince çok pişman olursun, ben hep aklına gelirim demişti ki belki de bu yüzden böyle düşünüyorum. Sürekli çevremden evlenenlerin haberlerini alıyorum. Ailemin de üstümde böyle bir baskısı var. Sürekli birileriyle beni tanıştırma çabaları var. Her böyle bir teklif aldığımda aklıma eski erkek arkadaşım geliyor. Ona ihanet ediyormuş gibi hissediyorum. Saçma çok saçma bu durum biliyorum ama evlenmeyi isteyip de kimseyle tanışmak istememek de beni çok üzüyor. Başkası varken aklımda başka birini yara bandı olarak kullanmak doğru gelmiyor bana ki yapmam da. Stalk yapma diyeceksiniz maalesef ki yapıyorum. Ve hayatından memnun görünüyor. Başlarda o da üzülüyordu görüyordum . Ama şimdi hiç umrunda değil. Ve bu durum iyice üzdü beni.Bu acı geçer mi?
Yine klasik bir soru olacak ben başkasını sevebilir miyim ? Yadırgamayın lütfen kızlar.. herkese teşekkür ederim
10 yıl beraberliğimi 3.5 sene önce bitirdim. Onsuz yaşayamam sandım kimsenin sözüne kulak asmadım o londra da ben burada taam 10 yıl yüzlerce kez ayrıldık barıştık kangrene dönmüştü ve sonunda ben koparttım. Emn ol yaparsın sadece kendine zaman tanı ve acele etme bırak biraz küllensin içinde ama sakın dönme evlilik çok farklı bir olay çünkü Allah yolunu açık etsin çoook mutlu olacaksın eminim.Herkese iyi günler. İçimi dökmek, biraz da fikir almak icin yazıyorum buraya. Aranızda beni yadırgayacak, buna mı üzülüyorsun diyenler olacak belki. Ama suan sağlıklı düşünmediğimi, kalbimin sıkıştığını hissediyorum sadece.
Konuya gelecek olursak. 30 yaşında doğuda yaşayan bir bayanım. 8 yıldır çalışma hayatındayım. Bir o kadar yıl da beraber olduğum bir erkek arkadaşım vardı.Aslında ayrıl barış bir iliskimiz vardı. Ama ne var ki hiç kopamadık. O benden 2 saat uzakta başka bir ilde yaşıyor. En son iki sene önce her şey rayına oturdu benim ailem de evliliğimize sıcak bakmaya başlamışken benim kafama taktığım bir konudan dolayı ayrıldık.Belki de ben o değişti her şey iyi olacak sandım ama sanırım yanıldım. Ailem de eski erkek arkadaşımın sabit bir isi olmadığı icin istemiyordu aslında. Yani bir ise girip çıkma durumu vardı hep. Ben memurum hep şehir değiştiremezdim. O farklı şehirlerde 3 4 ay çalışıp geri dönüyordu yaşadığı şehre. Annem düzenli bir işe girsin sen de seviyorsun madem evlenirsiniz demişti ilk başlarda kesinlikle olmaz demesine karşın. Ama yaklaşık 7 8 ay önce beni çok kıracak bir şey yaptığı icin ondan ayrıldım. Tabi kararım kesindi. Hiç bir şekilde dönmem demiştim o da kararının kesin olduğunu artık beni istemediğini ifade etti. Gel gelelim ki öyle olmadı. 2 haftada bir bana ulaştı beni suçladı. Engellesem farklı yerlerden ulaştı vs. Tabi ben de bu süre zarfında unutamadım. Sonra da hatasını anlarsa affederim dedim kendi kendime. Bana her yazısında da bunu dile getirdim ama o yaptığının hata olmadığını, yanlış yapmadığını ifade ediyordu. Ben de onu affetmeyeceğimi söylüyordum ona hep.
Taaa ki 2 hafta öncesine kadar. Yine bana yazıp beni sevdiğini bensiz olamayacağını belirtti. Sorunlarımızı çözebilelim diye kırgınlıklarımı belirttim tabi o yine hata yapmadığını yaptığı hataların da benden dolayı olduğunu söyledi iyice çıldırttı beni. Kavga ettik ve o günden sonra da yazmamıştı bana. 2 3 gün öncesine kadar da beni sosyal medyadan engellediğini gördüm. Tabi whatsapptan da durum paylaşıyordu. Ben numarasını 1 hafta önce eklemiştim. Durumlarını görebiliyordum. Sonra da bana yazıp hayatında biri olduğunu, benim artık onun icin anlam ifade etmediğimi, sevgilisinin de memur olduğunu ama kızın ailesinin hiç sorun çıkarmadığını söyledi. Artık bana ulaşıp benimle barışmak icin uğraşmayacağını da dile getirdi. Madem sevgilin var eski sevgilinin numarası sende ne geziyor bari o kıza haksızlık yapma utan biraz dedim o da haklısın deyip whatsapptan da engelledi beni.
Zaten sevgilisi olduğunu bilsem kesinlikle muhattap olmazdım. Belki bana yazarken de vardı o kız arkadaşı bilemiyorum. Bildiğim tek şey içimin acısı. Evlilik planları kurarken bunun böyle olması beni fazlasıyla sarstı. Uzun yıllar birlikteydik. Biraz klişe olacak ama sanki başkası artık olmazmış onu unutamazmışım gibi geliyor. O da bana sen evlenince çok pişman olursun, ben hep aklına gelirim demişti ki belki de bu yüzden böyle düşünüyorum. Sürekli çevremden evlenenlerin haberlerini alıyorum. Ailemin de üstümde böyle bir baskısı var. Sürekli birileriyle beni tanıştırma çabaları var. Her böyle bir teklif aldığımda aklıma eski erkek arkadaşım geliyor. Ona ihanet ediyormuş gibi hissediyorum. Saçma çok saçma bu durum biliyorum ama evlenmeyi isteyip de kimseyle tanışmak istememek de beni çok üzüyor. Başkası varken aklımda başka birini yara bandı olarak kullanmak doğru gelmiyor bana ki yapmam da. Stalk yapma diyeceksiniz maalesef ki yapıyorum. Ve hayatından memnun görünüyor. Başlarda o da üzülüyordu görüyordum . Ama şimdi hiç umrunda değil. Ve bu durum iyice üzdü beni.Bu acı geçer mi?
Yine klasik bir soru olacak ben başkasını sevebilir miyim ? Yadırgamayın lütfen kızlar.. herkese teşekkür ederim
Çok teşekkürler. Biz de çok ayrıldık barıstik bitiren bendim. Ama hep ulaştı bana unutmama izin vermedi. Sonradan sevgilim var deyince açıkçası üzüldüm. İnsallah ben de unutur yoluma bakarım.
Emin ol unutamazsın aklının bir köşesinde olur ama onsuz hayat çok güzel daha özgür daha yaşanılası olacak. Her yerden engellemiştim hala aynı, kararlı ol seni üzmesine bir daha izin verme ve kararından dönmeÇok teşekkürler. Biz de çok ayrıldık barıstik bitiren bendim. Ama hep ulaştı bana unutmama izin vermedi. Sonradan sevgilim var deyince açıkçası üzüldüm. İnsallah ben de unutur yoluma bakarım.
Haklısınız. Annem kötülüğümü istemez tabiki. Ayrıldık zaten dönüşü yok. Allah’ın vardır bir bildiği. Böyle olması daha hayırlı demek ki.
Engellenen benimEmin ol unutamazsın aklının bir köşesinde olur ama onsuz hayat çok güzel daha özgür daha yaşanılası olacak. Her yerden engellemiştim hala aynı, kararlı ol seni ve kararından dönme
ama insallaj da kaldırmaz. Suan biraz boşluktayım sanırım ondan böyle üzülüyorum. İsime döneceğim yakında iyi olacağım eminim. Çok sağolun 
Bence sende engelleEngellenen benim
daha da iyi olacaksın İnsallah. Çok sağolun. Sosyal medyadan engellediği için ben göremiyorum engelleyemiyorum maalesef.Bence sende engelle
Böyle tilkiler birini bulana kadar. Sonra sizin için köle gibi olan birini bulunca herşeyi inkar ederler... Size tavsiyem böyle bir parazitten kurtulduğunuz için şükür namazı kılmanız. Bağımlılığınız geçecek sadece kafanızı başka işlerle yorun....Herkese iyi günler. İçimi dökmek, biraz da fikir almak icin yazıyorum buraya. Aranızda beni yadırgayacak, buna mı üzülüyorsun diyenler olacak belki. Ama suan sağlıklı düşünmediğimi, kalbimin sıkıştığını hissediyorum sadece.
Konuya gelecek olursak. 30 yaşında doğuda yaşayan bir bayanım. 8 yıldır çalışma hayatındayım. Bir o kadar yıl da beraber olduğum bir erkek arkadaşım vardı.Aslında ayrıl barış bir iliskimiz vardı. Ama ne var ki hiç kopamadık. O benden 2 saat uzakta başka bir ilde yaşıyor. En son iki sene önce her şey rayına oturdu benim ailem de evliliğimize sıcak bakmaya başlamışken benim kafama taktığım bir konudan dolayı ayrıldık.Belki de ben o değişti her şey iyi olacak sandım ama sanırım yanıldım. Ailem de eski erkek arkadaşımın sabit bir isi olmadığı icin istemiyordu aslında. Yani bir ise girip çıkma durumu vardı hep. Ben memurum hep şehir değiştiremezdim. O farklı şehirlerde 3 4 ay çalışıp geri dönüyordu yaşadığı şehre. Annem düzenli bir işe girsin sen de seviyorsun madem evlenirsiniz demişti ilk başlarda kesinlikle olmaz demesine karşın. Ama yaklaşık 7 8 ay önce beni çok kıracak bir şey yaptığı icin ondan ayrıldım. Tabi kararım kesindi. Hiç bir şekilde dönmem demiştim o da kararının kesin olduğunu artık beni istemediğini ifade etti. Gel gelelim ki öyle olmadı. 2 haftada bir bana ulaştı beni suçladı. Engellesem farklı yerlerden ulaştı vs. Tabi ben de bu süre zarfında unutamadım. Sonra da hatasını anlarsa affederim dedim kendi kendime. Bana her yazısında da bunu dile getirdim ama o yaptığının hata olmadığını, yanlış yapmadığını ifade ediyordu. Ben de onu affetmeyeceğimi söylüyordum ona hep.
Taaa ki 2 hafta öncesine kadar. Yine bana yazıp beni sevdiğini bensiz olamayacağını belirtti. Sorunlarımızı çözebilelim diye kırgınlıklarımı belirttim tabi o yine hata yapmadığını yaptığı hataların da benden dolayı olduğunu söyledi iyice çıldırttı beni. Kavga ettik ve o günden sonra da yazmamıştı bana. 2 3 gün öncesine kadar da beni sosyal medyadan engellediğini gördüm. Tabi whatsapptan da durum paylaşıyordu. Ben numarasını 1 hafta önce eklemiştim. Durumlarını görebiliyordum. Sonra da bana yazıp hayatında biri olduğunu, benim artık onun icin anlam ifade etmediğimi, sevgilisinin de memur olduğunu ama kızın ailesinin hiç sorun çıkarmadığını söyledi. Artık bana ulaşıp benimle barışmak icin uğraşmayacağını da dile getirdi. Madem sevgilin var eski sevgilinin numarası sende ne geziyor bari o kıza haksızlık yapma utan biraz dedim o da haklısın deyip whatsapptan da engelledi beni.
Zaten sevgilisi olduğunu bilsem kesinlikle muhattap olmazdım. Belki bana yazarken de vardı o kız arkadaşı bilemiyorum. Bildiğim tek şey içimin acısı. Evlilik planları kurarken bunun böyle olması beni fazlasıyla sarstı. Uzun yıllar birlikteydik. Biraz klişe olacak ama sanki başkası artık olmazmış onu unutamazmışım gibi geliyor. O da bana sen evlenince çok pişman olursun, ben hep aklına gelirim demişti ki belki de bu yüzden böyle düşünüyorum. Sürekli çevremden evlenenlerin haberlerini alıyorum. Ailemin de üstümde böyle bir baskısı var. Sürekli birileriyle beni tanıştırma çabaları var. Her böyle bir teklif aldığımda aklıma eski erkek arkadaşım geliyor. Ona ihanet ediyormuş gibi hissediyorum. Saçma çok saçma bu durum biliyorum ama evlenmeyi isteyip de kimseyle tanışmak istememek de beni çok üzüyor. Başkası varken aklımda başka birini yara bandı olarak kullanmak doğru gelmiyor bana ki yapmam da. Stalk yapma diyeceksiniz maalesef ki yapıyorum. Ve hayatından memnun görünüyor. Başlarda o da üzülüyordu görüyordum . Ama şimdi hiç umrunda değil. Ve bu durum iyice üzdü beni.Bu acı geçer mi?
Yine klasik bir soru olacak ben başkasını sevebilir miyim ? Yadırgamayın lütfen kızlar.. herkese teşekkür ederim
İşte sana ne diyoruz büyük lafı dinle.Annemin lafı bu
