- 8 Ocak 2018
- 365
- 810
- 18
- 32
- Konu Sahibi littlemermaid993
-
- #41
1 senem gitti ama hepsi kötü değildi tabii, o yüzden yine de erken gerçek yüzünü göstermesine sevindim ben de
Yani en azından dürüst davranmış
ERKEN kurtulduğunuza sevinin.
Allah kurtarmış
Mesela şu da var çoğu babalarda: Şimdi eşinin iyi bir eğitim almış olmasını veya bir işte çalışmasını istemiyor ama bu istemediği şeylere kızının sahip olmasını istiyorHaklısınız. Kendi babam da aslında bu eğitim konusunda annemden bir tık aşağıda olduğu için zaman zaman yüzüne vururdu annemin. Ama işte bizim eğitim durumumuz eşit olduğundan bilemedim ki başıma gelecekleri, yoksa hiç risk alır mıyım kendi ailemden gördüğüm için?
Evet çok büyük haksızlık ediyor ama sanırım psikolojik birşey. Bunca yıl içine atmış. Benim de bir arkadaşım var, doktor kendisi, çok iyi bir hastanede çalışıyor. Tam dizilerdeki gibi bir varoş hayatından, sefaletten gelmiş buralara. Maaşı filan çok iyi. Ama kadın mesela kendine rakip gördüğü doktor arkadaşlarına hırslı bakıyor, biz de böyle zengin çocuğu olsaydık dünya çapında prof. olurduk diyor. gereksiz bir kin yöneltiyor rahat büyümüş insanlara. Çünkü bence küçükken motivasyonları hep bu olmuş, şimdi aşamıyorlar. Feminizm konusunda ise, hala öyledir, ama dedim ya kadının kendisi gibi yüzme bilmeyen, tatile gitmemiş, özel okullarda okuyamamış ve yurtdışı görmemiş olması şartıyla :)Olabilir mi dersiniz? Ben maddi durumu hiç vurgulamadım ama az çok biliyor tabii. Mesela annemi çok sever, annem yazın yazlığa davet ettiğinde gelmedi. Sonra bir kavgada bana dedi ki ben yüzme bilmiyorum, neden geleyim ki? Benim büyüdüğüm ilçede yüzme havuzu bile ben üniversitedeyken açıldı, ortaokuldan beri de tatile gitmedim dedi. Defalarca anlatmaya çalıştım aramızdaki fırsat eşitsizliğinin sebebi ben değilim, sen neden sürekli benim üzerime atıyorsun bu yükü? Cevap vermedi hiç...
Nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum o yüzden biraz uzun olacak. Yaklaşık bir senedir bir erkek arkadaşım var, başlarda her şey çok güzeldi. Farklılıklarımız vardı ama hep ortak nokta bulmaya çalışıyordu, beni bir nevi hayalimdeki erkek olduğuna inandırdı. Sevgilim aynı zamanda iş arkadaşım, iş ve akademik yönden yaşıyorduk tartışmalarımızı. Benim akademik olarak ne zaman önemli bir dönemim olsa, mutlaka kavga çıkartıp ilgiyi üzerine topluyordu, bana bir yük de o ekliyordu. Önceleri bunu fark etmedim, fark ettiğimde ise sevgilime söyledim böyle düşündüğümü. Önce çok aşırı tepki verdi, sonra evet bilinçaltımda senin başarılarını kıskanıyor olabilirim çünkü ben senin kadar başarılı uğraşsam da olamam dedi, dikkat edeceğim dedi özür diledi ben de uzatmadım. Ancak bu olay kopma noktamız oldu... Bundan sonra hiç toparlanamadık. Bu arada ben yüksek lisansımı yeni bitirdim, erkek arkadaşım yüksek lisans öğrencisi bu dönem mezun olacak. Aynı şirkette aynı pozisyonlarda çalışıyoruz, sandığı gibi bir ayrılığımız yok o yalnızca 2 senedir çalışıyor ben erken başladım 6 senedir çalışıyorum yaklaşık olarak.
İkimiz de yurtdışında doktora yapmak istiyoruz, bunun için burslara başvurduk, ben kabul aldım o alamadı ve bana daha çok bilenmeye başladı. Herkese gülerken bana soğuk davranıyordu, dışarıya çıktığımızda konuşmuyordu kafasını telefonundan kaldırmıyordu, ben de bir gece iyice sıkıştırdım ve sebebini sordum. Başladı içindekileri boşaltmaya... Ben ortadoğulu bir erkeğim modern olamam, senin bu kadar özgüvenli olmanı kaldıramıyorum. Sen çok başarılısın ben senin kadar başarılı senelerce uğraşsam da olamam çünkü sen dünyaya şanslı gelmişsin, iyi imkanlara sahip bir ailede büyümüşsün, özel okulda okumuşsun, yurtdışında çalışma imkanın olmuş ben hiçbirine sahip değilim ve bu artık benim egoma çok dokunuyor. Ben yanımdaki kadın benden aşağıda olsun isterim çünkü yüksek olursa bunun altında eziliyorum, ben bu baskıya dayanamıyorum artık dedi. Lise mezunu olacak benim evleneceğim kadın, benden az maaş alacak, yükselme riskini göze alamam dedi. Ben şok oldum! Bana feminizm nidaları atıyorken ne oluyordu dedim, o evleneceğim kadın hariç. Ben egosu yüksek bir erkeğim, başka türlü yapamıyorum, sana arkadaş olarak yükselmene destek olurum ama sevgili eş olarak olamam egomu incitiyorsun dedi.
Bu olaydan sonra ben bir süre konuşmadım ama işyerindeki profesyonelliği koruyamadı. Yüzüme bakmadı, beni gördüğü yerde kaçtı, iş ile ilgili sorularıma bile cevap vermedi. O yüzden biraz da benim salaklığımdan tekrar görüşmeye başladık ama eskisi gibi değildik. Dün bütün ipler koptu, çünkü bana bir sürü şartla geldi!
-Ben onun kız arkadaşlarına karışmayacakmışım, hatta benimle konuşurken hayatına biri girerse bile beni ilgilendirmezmiş.
-Benimle iş yeri harici dışarıda görüşmek istemiyormuş.
-Sosyal medyadan onu takip etmemi yasaklamış (!), her yerden çıkarmış geri ekleyemezmişim.
-İşten ayrılınca da benimle görüşmek istemiyormuş.
Peki ben bu şartlar karşısında ne kazanacağım dedim? Benimle işten ayrılana kadar görüşme hakkı kazanacaksın dedi! İnanamadım, şok oldum, daha önce hiç böyle bir ego seviyesi ile karşılaşmamıştım. Eğer kabul etmezsem işte yine huzurumu bozacakmış geçen seferki gibi. Ben 1 ay sonra işten ayrılıyorum, 1 ay idare ederim dedim kesinlikle bu laflardan sonra tekrar barışamam. Eminim barışmak isteyecek bir süre sonra benim onu istemiyor oluşumu hiç kabul edemiyor, ne zaman uzaklaşsam illa konuşmak için uğraşıyor. Ben çok yoruldum, bu şartları bana sunabildiğine inanamıyorum hala.
İşyerinde o yokmuş gibi davranıyorum, tekrar yazarsa ne yapmalıyım, intikam almak istiyorum ama değmeyeceğine inanıyorum bir yandan da. Çok üzgünüm. Hala dediklerine inanamıyorum.
Çok daha ağırlarını dedim, çünkü beni çileden çıkardı birkaç defa. Sonra da ben sana hep iyi davranıyorum, sen bana kötü davranıyorsun hep diye tek tek yaptıklarını anlatan nutuklar çekerdi. Aslında ben görememişim değil mi? Sinyaller varmış, görmek istememişim belki de.
Hayatım sen zaten başarılarınla intikamını almışsın, adam nasıl kıskanmışsa devreleri sağlam yanmış :) Ben olsam yok varsayarım, yazsa bile cevap vermem artık. Veya tek kelime "bye"
" Benimle işten ayrılana kadar görüşme hakkı kazanacaksın dedi! "
vay anasını sayın seyirciler
kariyerinde tavan yapacak zamanın tam ortasındayken inan böyle kasıntı bir herifle uğraşmaya bile değmez.
seni haketmiyor bence. söylediği onca salakça lafı hangi kız kabul eder. vallahi iyi sabır göstermişsin.
yürek yimiş mübarek
def et gitsin.
haaaa unutmadan söyleyeyim.
bundan sonra o zaatın hayatına girecek olan kızlara adamın kullanım klavuzunu ver bari.
caaanım kızlara yazık olmasın
şunu da eklemeden geçemeyeceğim
burada konu sahibi de okumuş eğitimli ,
konu sahibinin sevgilisi de yakın şartlarda eğitim olarak
dısarıdan bakıldıgında belkş çok modern bir adam ama
üzülerek söylüyorum ki, erkekler için kadının koyunumsusu makbuldur
çevrenızde de dikkat edin
sorgulamayan , irdelemeyen , eğitim seviyesi düşük, gözü çok açılmamış kadınlar daha mutlu
üzgünüm ama bu bir gerçek
İş yerinde profesyonelliğinizi koruyun zaten 1 ayınız kalmış onun haricinde her şeyin farkındasınız,kendisini bulunmaz zanneden bu adamı her yerden engelleyin
Gerçekten şanslısın
Açıkça söylemiş
Olmaz bu Adamla
Ona güle güle sana hayatta başarılar
Vay kıskanç, fesat ıyyy bu ne ya kenafir gözüyle uçak düşürür bu. Sen kendine bi nas felak nazar duası oku korktum ben.
kızım sen başarılı kızssın boşver bu kezban kafalı adamı sana hayatı zehir eder.Nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum o yüzden biraz uzun olacak. Yaklaşık bir senedir bir erkek arkadaşım var, başlarda her şey çok güzeldi. Farklılıklarımız vardı ama hep ortak nokta bulmaya çalışıyordu, beni bir nevi hayalimdeki erkek olduğuna inandırdı. Sevgilim aynı zamanda iş arkadaşım, iş ve akademik yönden yaşıyorduk tartışmalarımızı. Benim akademik olarak ne zaman önemli bir dönemim olsa, mutlaka kavga çıkartıp ilgiyi üzerine topluyordu, bana bir yük de o ekliyordu. Önceleri bunu fark etmedim, fark ettiğimde ise sevgilime söyledim böyle düşündüğümü. Önce çok aşırı tepki verdi, sonra evet bilinçaltımda senin başarılarını kıskanıyor olabilirim çünkü ben senin kadar başarılı uğraşsam da olamam dedi, dikkat edeceğim dedi özür diledi ben de uzatmadım. Ancak bu olay kopma noktamız oldu... Bundan sonra hiç toparlanamadık. Bu arada ben yüksek lisansımı yeni bitirdim, erkek arkadaşım yüksek lisans öğrencisi bu dönem mezun olacak. Aynı şirkette aynı pozisyonlarda çalışıyoruz, sandığı gibi bir ayrılığımız yok o yalnızca 2 senedir çalışıyor ben erken başladım 6 senedir çalışıyorum yaklaşık olarak.
İkimiz de yurtdışında doktora yapmak istiyoruz, bunun için burslara başvurduk, ben kabul aldım o alamadı ve bana daha çok bilenmeye başladı. Herkese gülerken bana soğuk davranıyordu, dışarıya çıktığımızda konuşmuyordu kafasını telefonundan kaldırmıyordu, ben de bir gece iyice sıkıştırdım ve sebebini sordum. Başladı içindekileri boşaltmaya... Ben ortadoğulu bir erkeğim modern olamam, senin bu kadar özgüvenli olmanı kaldıramıyorum. Sen çok başarılısın ben senin kadar başarılı senelerce uğraşsam da olamam çünkü sen dünyaya şanslı gelmişsin, iyi imkanlara sahip bir ailede büyümüşsün, özel okulda okumuşsun, yurtdışında çalışma imkanın olmuş ben hiçbirine sahip değilim ve bu artık benim egoma çok dokunuyor. Ben yanımdaki kadın benden aşağıda olsun isterim çünkü yüksek olursa bunun altında eziliyorum, ben bu baskıya dayanamıyorum artık dedi. Lise mezunu olacak benim evleneceğim kadın, benden az maaş alacak, yükselme riskini göze alamam dedi. Ben şok oldum! Bana feminizm nidaları atıyorken ne oluyordu dedim, o evleneceğim kadın hariç. Ben egosu yüksek bir erkeğim, başka türlü yapamıyorum, sana arkadaş olarak yükselmene destek olurum ama sevgili eş olarak olamam egomu incitiyorsun dedi.
Bu olaydan sonra ben bir süre konuşmadım ama işyerindeki profesyonelliği koruyamadı. Yüzüme bakmadı, beni gördüğü yerde kaçtı, iş ile ilgili sorularıma bile cevap vermedi. O yüzden biraz da benim salaklığımdan tekrar görüşmeye başladık ama eskisi gibi değildik. Dün bütün ipler koptu, çünkü bana bir sürü şartla geldi!
-Ben onun kız arkadaşlarına karışmayacakmışım, hatta benimle konuşurken hayatına biri girerse bile beni ilgilendirmezmiş.
-Benimle iş yeri harici dışarıda görüşmek istemiyormuş.
-Sosyal medyadan onu takip etmemi yasaklamış (!), her yerden çıkarmış geri ekleyemezmişim.
-İşten ayrılınca da benimle görüşmek istemiyormuş.
Peki ben bu şartlar karşısında ne kazanacağım dedim? Benimle işten ayrılana kadar görüşme hakkı kazanacaksın dedi! İnanamadım, şok oldum, daha önce hiç böyle bir ego seviyesi ile karşılaşmamıştım. Eğer kabul etmezsem işte yine huzurumu bozacakmış geçen seferki gibi. Ben 1 ay sonra işten ayrılıyorum, 1 ay idare ederim dedim kesinlikle bu laflardan sonra tekrar barışamam. Eminim barışmak isteyecek bir süre sonra benim onu istemiyor oluşumu hiç kabul edemiyor, ne zaman uzaklaşsam illa konuşmak için uğraşıyor. Ben çok yoruldum, bu şartları bana sunabildiğine inanamıyorum hala.
İşyerinde o yokmuş gibi davranıyorum, tekrar yazarsa ne yapmalıyım, intikam almak istiyorum ama değmeyeceğine inanıyorum bir yandan da. Çok üzgünüm. Hala dediklerine inanamıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?