Saygı görmek, insanca muamele görmek için ne yapmalıyım?

evet olayı ben yanlış anlamışım.
sert tavrınız o zaman normal diyorum :)
 

5. Haric hepsi mevcut bende. Farkina vardiklarimi törpülemeye calisiyorum ki bu gercekten zor oluyor.
 

Tabii. Bu durumdan muzdarip olan herkes faydalansin. Ve evet ilk izlenimin cok onemli oldugunu dusunuyorum ki orada belli ediyoruz ister istemez.
 
Hayatınızı 'ne derler' diye yaşadığınızın farkında mısınız?
Bu özgüvensizlikten de öte bir durum.
Yıllar geçer, bir bakarsınız ki bir ömür başkalarını memnun etmek için geçmiş ve sonunda siz de dahil kimse memnun olmamış. Ne büyük bir kayıp.

Yanlış anlamayın, eleştirmek için değil, sorunun temelini işaret etmek için yazıyorum bu yorumu. Aslında özgüvensizlik ve -aşırı- yumuşak yüzlülük olarak nitelendirdiğiniz sorunun temelinde bu var bence.
İnsan sürekli dışardan onay beklerken nasıl özgüvenli olabilir ki?
 

Bende de var bu el alem ne der korkusu. Hos bence hepsi özgüvensizlik, korku, el alem ne der dusuncezi ayni eksen etrafinda dönüyor. Bence yine kendini koruma istegi. Telefonunu iphone aliyor ki elestiremesinler ya da evden yemek goturmuyor ki cimri demesinler. Ben de cok hizli calisiyorum mesela, kimse gelip su isim noldu demesin diye.
 
Başkalarını takmak ister miyim?
Kendime güvenemediğimden insanlar beni istedikleri kalıba sokuyorlar. Onların söyledikleri için, onayları için yaşamış olıyorum evet. Kocaman bir sorun ama bunu ben istemiyorum ki, şuan bıraksam amaann desem ne olacak biliyo musunuz, yine bu espirilere devam edecekler, yine eleştirecekler. Ve onların istedikleri gibi olmayınca daha çok takılacaklar bana.
 

Ben onlarin istegini yapsam da takildilar. Cunku onlar takilmak istiyor, uymussun ya da uymamissin bir sey degistirmiyor ki. Ben surada kesinlikle eminim ki; onlar gozune kestirdiklerine saldiriyorlar, guclu olana degil. Ve bu intibayi nasil yaratiyoruz onu bulmak ve cozmek istiyorum.

Burada cogu arkadas ozguven dedi. Evet ozguven ama nasil farkediyorlar? Ozguven nasil yansiyor? Bunlar sonucta bizi koklamiyor ya? Illaki bir yerden anlayip cozuyor. Arastirmalara gore %55-60 vucut dilinden ele veriyor insan kendini.
 
Sorun ses tonun ya da gulumsemen degil. Kendine ozguvenin olsun. Kendine guvenen, kendi kendiyle yetebilen bu ozguveni disari da yansitir. Birseyleri yapmayim gulmeyim falan derken insan dogalligini kaybeder. Yapmaciklik da iticidir. Dogal ve ozguvenli olmak en iyisi.
 
Karsindakiler de insan. Sen herkesi cok mu gozunde buyutuyorsun? Herkes de senin gibi aslinda. Kendini degersiz gordugunden tum bunlar.

Evet herkesi kendimden daha üstün görüyorum. Karsilarinda ezilip, büzülüyorum. Özgüven kabul ediyorum ama bunun bir de yansimasi vardir ya, o nedir iste? Kafam karisik biraz anlatamamis olabilirim.
 

Kötü esprilerine devam etsinler. Dalga geçsinler. Ne olur ki? Bizimle dalga geçmediklerini mi sanıyorsunuz? Herkese yapılıyor aynı kötü espriler. Sadece bazıları bundan daha çok etkileniyor. Ben de yemeğimi yanımda getiririm çünkü dışarda saçma sapan şeyler yemek ve tüm maaşımı ona harcamak istemiyorum. Sırf bana cimri demesinler diye ayın sonunu ağlayarak bekleyecek yada borç içinde yaşayacak değilim ya. O sıkıntıyı benimle birlikte çekmiyorlar. Hem onu yapsam başka bir şeye takacaklar, illa ki bulacaklar laf edecek bir şey. Dediğim gibi elalemi mutlu etmek imkansız. Kulağını tıkamayı öğrenmeli insan.
Sizi rahatsız edebildiklerini, etkileyebildiklerini anladıkları için üzerinize geliyorlar. Yavas yavas karşı koymayı deneyin. Zamanla daha kolay geleceğinden eminim :)
 
kimseye eyvallahın olmayacak.
kendinle yalnız da zaman geçirebiliyor olacaksın.
umursamaz takıl, en azından öyle gözük.
fazla hassas davranma, mantıklı davran.
herkesle konuşma, mesafeli ol mesafeni hissetsin millet.
biri ters bir şey söylediği zaman cevabını ver ama kavga etmeden. hakaret etmeden. kırıcı olmadan ama kibarca boz o kişiyi. bir daha cesaret edemezler.
ben üniversitedeyken uzaktan bakınca bayağı havalı bir tip gibi algılanıyordum mesela. bunu bana insanlar kendileri söylediler veya yakın arkadaşlarıma söylemişler. onu da benimle birkaç diyaloğa girdikten sonra söylediler. hatta oda arkadaşımın sevgilisi şey demiş, bu wurstria aynı odada sizinle muhatap oluyor mu ya, konuşuyor mu o cidden arkadaşım da o biraz mesafelidir ama tanıdığı sevdiği kişilere çok sıcak kanlıdır, gayet de eğleniyoruz güzel anlaşıyoruz ama herkesle arkadaşlık etmiyor falan demiş.
özellikle iş hayatında fazla yardımsever, fazla tavizci olmamak lazım. aklıma gelen başka şeyler varsa yine yazarım. ama ses tonu ile alakası falan yok açıkçası. ha sadece şunu söyleyebilirim kambur falan durma ve giyimine özen göster. gerçekten şık giyin ne bileyim dışarıda güneş gözlüğü falan tak mesela.
 
Savunma sanatı değil savaşma sanatı öğrenin.
Evet kulağa hoş gelmiyor ama eleştiri karşısında sadece kendini savunmaya çalışanlara insanlar hep saldırı halinde oluyor.Her yerden canını acıtmaya çalışıyor..Eleştiren insanlara kendini açıklamaya ispat etmeye çalışınca onlar buna devam ediyor..
Yani kafanız da hayal edin biri birine vuruyor o sadece darbelerden kendini korumaya çalışıyor. Karşısında ki hep başka yöntemlerle onun hep canını acıtmaya çalışıyor..Hatta en acıyan yerini bulunca en çok oraya yükleniyor.Ama o kişi ilk saldırıda karşılık verse karşısında ki daha ürkerek yaklaşır. O da benim canımı acıtır diye çekinir
İmgesel olarak anlatım ama anladınız siz.Malesef ki insanlar hayatta ki tüm yenilgi tüm ezik duygularını bastırmak için gücünün yettiği insanlara saldırırlar..Patronun dan azar işitip evdeki eşe çocuklara yüklenen adamlar gibi..Zayıf karakterli insanlar kendini böyle teselli eder.
Tabii herkes aynı değil ama malesefki böyle çok insan var..
Sizi üzen insanlara aynı yerden vurarak ne hissettiğinızi anlamasını sağlayın ki sizin hislerinizi önemsezliştirmesin..
Yani insanlar aleminin hayvanlar aleminden pek farkı yok.
Büyük balık küçük balığı yer.
Kaçan kovalanır.
Şaşkın karga yüksekte bile, yerdekine yemini katırır.
Fareye aslan nedir demişler, kediyi göstermiş.
 

Ben de eksik olan seylerden biri de mesafe. Hemen arkadas olmaya, kendimi sevdirmeye calisiyorum. Oyle sacma seyler yaptim ki dusundukce kendimden utaniyorum. Onceleri yerli yersiz hediyeler alirdim millete ya da cay, kahve goturur birakirdim masalarina? Simdi yapmamaya calisiyorum, hatta yapmiyorum.

Peki diyelim ki mesafeli durdum, nasil arkadas edinicem? Mesela arkadaslarimla samimiyimdir, sakalasirim, gulerim. Yeni bir arkadas geldiginde onu nasil taniyip mesafeyi kaldiricam?
 

Yorumunuz o kadar dogru ve o kadar aci ki. Saldiran ya da ilk hamleyi ben yapan oldugumda ne kadar yuze gectigimi hatirliyorum. Her an tetikte olursam, iyi gidiyor ama aciyip ya da iyi niyete kanip gardimi dusurdugum anda tekrar yaraliyorlar.
 
Teşekkürler
Karşı koymak dediğim; belli de etmek istemiyorum aslında rahatsız olduğumu
 
Evet herkesi kendimden daha üstün görüyorum. Karsilarinda ezilip, büzülüyorum. Özgüven kabul ediyorum ama bunun bir de yansimasi vardir ya, o nedir iste? Kafam karisik biraz anlatamamis olabilirim.
Cocuklukta muhtemelen cok sevgi gormedin. Kendini gostermek, ben de buradayim demek istiyorsun. Oysa kendi kendine yetebilsen, baskalarinin ilgidine ihtiyacin oadan da yasanabildigini fark etsen ozguvenin de gelecek sorunlar da cozulecek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…