Dimi? Gerçekten onu gördüm ve aslında hiçbir şey hissetmediğimi anladım ve bitti.
Merhaba arkadaşlar bu konuyu açıp açmama arasında kaldım fakat içimde tarif edemediğim bir şey var.
Üniversitede yakın olduğum bir çocuk vardı. Okula birlikte gidiyorduk, beni eve kadar bırakıyordu. Zamanım onunla bulutların üstündeydi sanki. Ailesiyle tanıştırdı, herkes bana "gelin" gözüyle bakıyordu. Ben de kendimi o kadar evleneceğiz diye alıştırmışım ki bu sırada eşimle sadece ortamlarda olan arkadaşım olarak takılıyoruz. Ondan başkasını o sıra gözüm görmüyordu çünkü.
Bir süre sonra ailesininde evlenin vs baskısı onu benden uzaklaştırdı. Bir akşam aradı beni ve sadece telefonda ayrıldı benden. Yapamayacağım ağır geliyor dedi ve ayrıldık.
Daha sonra ben eşimi farkettim onunla konuşmaya başladık. Flört falan derken evlilik kararı aldık. Diğer çocuk kına gecemde arkadaşlarımı arayıp engel olun çok pişmanım vs demiş ama iş işten çoktan geçti.
Geçen gün annemlere giderken yolda onu gördüm, kalbim neredeyse fırlayacaktı kafamı çevirdim. Yanıma geldi Büüjüü!!! diye gülerek seslendi. Gülümsedim. Nasılsın neler yapıyorsun diye üstü kapalı konuştuk. Geçiştirdim. Geçmişi açmasından korktum. 3 senedir onu görmüyordum. Yüzüne bakamadım. Oysaki nefret ediyordum, meğerse etmiyormuşum.
Ahhh az da olsa buraya yazıp rahatlamak istedim. Eşimi evet çok çok çok seviyorum. Ama onu görmek beni tabiri caizse mahvetti..
E yani. İçten içe ay niye heyecanlandım diye vicdan azabı yapıyorsan hiç yapma. Ben 3 yıldır küs olduğum normal bir arkadaşımı bile görsem bi heyecanlanırım. Hep de şansıma saç baş dağınık bakkala giderken falan karşılaştırım ahahhaha. Bir kere şöyle fıstık gibi "kaybettiğin sevgiliye/arkadaşa dön de bir bak istedim" diyemedim
Küllenen ateş biraz sarsmış sizi.. Boşver takılmayın eşinize sarılın :)
eski sevgiliyle konuşmak neyin nesidirMerhaba arkadaşlar bu konuyu açıp açmama arasında kaldım fakat içimde tarif edemediğim bir şey var.
Üniversitede yakın olduğum bir çocuk vardı. Okula birlikte gidiyorduk, beni eve kadar bırakıyordu. Zamanım onunla bulutların üstündeydi sanki. Ailesiyle tanıştırdı, herkes bana "gelin" gözüyle bakıyordu. Ben de kendimi o kadar evleneceğiz diye alıştırmışım ki bu sırada eşimle sadece ortamlarda olan arkadaşım olarak takılıyoruz. Ondan başkasını o sıra gözüm görmüyordu çünkü.
Bir süre sonra ailesininde evlenin vs baskısı onu benden uzaklaştırdı. Bir akşam aradı beni ve sadece telefonda ayrıldı benden. Yapamayacağım ağır geliyor dedi ve ayrıldık.
Daha sonra ben eşimi farkettim onunla konuşmaya başladık. Flört falan derken evlilik kararı aldık. Diğer çocuk kına gecemde arkadaşlarımı arayıp engel olun çok pişmanım vs demiş ama iş işten çoktan geçti.
Geçen gün annemlere giderken yolda onu gördüm, kalbim neredeyse fırlayacaktı kafamı çevirdim. Yanıma geldi Büüjüü!!! diye gülerek seslendi. Gülümsedim. Nasılsın neler yapıyorsun diye üstü kapalı konuştuk. Geçiştirdim. Geçmişi açmasından korktum. 3 senedir onu görmüyordum. Yüzüne bakamadım. Oysaki nefret ediyordum, meğerse etmiyormuşum.
Ahhh az da olsa buraya yazıp rahatlamak istedim. Eşimi evet çok çok çok seviyorum. Ama onu görmek beni tabiri caizse mahvetti..
Eşini sevsen kalbin yerinden cıkcack gibi nasıl oluyo anlamadım. Esin de aynısını yasasa napıcaksın ? Çok tuhaf geldi banaMerhaba arkadaşlar bu konuyu açıp açmama arasında kaldım fakat içimde tarif edemediğim bir şey var.
Üniversitede yakın olduğum bir çocuk vardı. Okula birlikte gidiyorduk, beni eve kadar bırakıyordu. Zamanım onunla bulutların üstündeydi sanki. Ailesiyle tanıştırdı, herkes bana "gelin" gözüyle bakıyordu. Ben de kendimi o kadar evleneceğiz diye alıştırmışım ki bu sırada eşimle sadece ortamlarda olan arkadaşım olarak takılıyoruz. Ondan başkasını o sıra gözüm görmüyordu çünkü.
Bir süre sonra ailesininde evlenin vs baskısı onu benden uzaklaştırdı. Bir akşam aradı beni ve sadece telefonda ayrıldı benden. Yapamayacağım ağır geliyor dedi ve ayrıldık.
Daha sonra ben eşimi farkettim onunla konuşmaya başladık. Flört falan derken evlilik kararı aldık. Diğer çocuk kına gecemde arkadaşlarımı arayıp engel olun çok pişmanım vs demiş ama iş işten çoktan geçti.
Geçen gün annemlere giderken yolda onu gördüm, kalbim neredeyse fırlayacaktı kafamı çevirdim. Yanıma geldi Büüjüü!!! diye gülerek seslendi. Gülümsedim. Nasılsın neler yapıyorsun diye üstü kapalı konuştuk. Geçiştirdim. Geçmişi açmasından korktum. 3 senedir onu görmüyordum. Yüzüne bakamadım. Oysaki nefret ediyordum, meğerse etmiyormuşum.
Ahhh az da olsa buraya yazıp rahatlamak istedim. Eşimi evet çok çok çok seviyorum. Ama onu görmek beni tabiri caizse mahvetti..
aynen katiliyorumBu duygulardan hemen kurtul.
Hiçbir kadına yakıştıramıyorum böyle şeyleri
Aklınızı saatlerce doldurmadıkça problem olmaz bu sadece vicdan şu anda eşinizi düşünüyorsunuz ama şöyle düşünün biriyle tartışsanız yıllarca görmeyip bi gün karşınıza çıksa onada heyecanlanırsınız bence canınızı sıkmayın tabiri caizse sallayın gitsin
Eşini sevsen kalbin yerinden cıkcack gibi nasıl oluyo anlamadım. Esin de aynısını yasasa napıcaksın ? Çok tuhaf geldi bana
eski sevgiliyle konuşmak neyin nesidir
Bize cemkirmek yerine duygularinda secicilik yap ARKADASIM
Nolur yorum yap elimde telefon bekliyorum :))) rast gele guzelimÇemkirmek mi :)) bunu bile çemkirmek olarak algıladınız.
O yüzden daha yorum yapmiciiiim tişkürler :)
Yahu ne kadar abartmışsınız utanılacak ne var sanki ortada ben eski bir arkadaşımıda görsem kalbim çarpar bunda ne var Allah aşkına? ( Çok çirkin bir benzetme olacak özür dilerim konu sahibi ama) Sanki kadın bir şeyler yaşadıda adamla buraya yazmaya utanılacak birşey diyorsunuz adam seslenmiş arkasından merhaba nasılsın ayak üstü bir sohbet yapmayın lütfen konu sahibinin kendini kötü hissetmesini sağlayacaksınız böyle yorumlarla.Allah korusun.Olayi yazmaktan bile utanirdim ben.Dusunmemeye calisip unutmamak icin ugrasacaginiza ne yapiyosunuz.Gunlerce buna yorumlar yapilacak konusulacak ve siz unutamayacaksiniz.Hos degil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?