Senin çocuğun olsun senide göreceğiz.

Benim de bir iki o kavanoz mamalardan almışlığım var.Örneğin cenaze evinde ne yedirebilirim çocuğuma?
Bizde cenaze evine komşular yemek getirir çoluk çocuk aç kalmasın diye ama herkeste yok bu adet.Fakat hala daha abur cubur azınlıktadır,evde bir sepette durur birkaç çeşit,arada yemekten sonra alırlar.
Arkadaşın evi okulla adeta bitişikken öğle yemeğini bakkaldan aldığı bir kucak ıvır zıvırla geçiştirirdi çocuk.
Ama suç çocukta değildi.
Örneğin onda kahvaltı yapıyorduk öğleye doğru,sofrayı kaldırmayalım kızım gelir belki yemeğe diyordu.
Sofrada 2 çatal kızarmış biber,yarım dilim börek vs.
Çocuk geldi baktı baktı,anne ben burada ne yiyeceğim,sen de x teyze gibi benim için birşeyler hazırlasana,çöpçü gibi sofra temizlemek istemiyorum artık dedi.
Baktım arkadaş aldırış etmiyor dayanamadım kalktım 2 dkda krep yaptım,çocuk yedi okula gitti.
Anneler kolaya kaçıyor evet,nasıl içleri rhat ediyorsa
 
Özellikle çalışmayan annelere çok kızıyorum. 2 sene çalıştım annem baktı oğluma güzel de baktı ama yaşlı sonuçta m şimdi evdeyim beslenmesini beraber yapıyoruz. Sebzeli krep peynirli krep süsleyip pusleyip koyuyorum. Ya hic mi çocuk olmadı bu anneler. O beslenmeye sevilen birşey konunca okula nasıl keyifli giderdim ben. Akşamdan kek yapıyorum .komposto yapıp meyve suyu yerine onun suyunu koyuyorum. Yani arkadaşları gelince ne pisireceğini şaşırıyor böyle kadınlar kendi canı çocuklarına sofra artığı toplatıyor. Ayırsana bir tabak yapıp çocuğa güzelce. Bizimkin en sevmediği yemekte porsiyon susluyorum . oooo anne aynı restoran gibi olmuş tabak diyor hoşuna gidiyor. Zaman eski zaman değil. Bizim önümüze konulani yerdik biz ama şimdi sen sofrada yemek yiyorsun misal pırasa tv de hamburger pizza reklamı. Sen ayran koyuyorsun kola reklamı. Biz okurken kantinde olan en lüks şey bir pogaca bir gazoz şimdi oyle değil. Sen çocuğa kek börek koyuyorsun arkadaşı hamburger alıp yiyor yaninda. Annelerin teknik gelistirmesi gerekiyor o yüzden. Ya onlar bizim canımız kursaklarından geçen her lokma gelecekteki sağlıklarının bir yapı taşı resmen.
 
Keske herkes sizin gibi dusunse. Elestiri kaldiramaz cogu anne. Iyi yapiyorsunuz. Ama konu sahibinin uzulmesine de uzuldum dogrusu.
 
Doğru söylüyorsun,günlerde birbirleriyle yarışıyorlar.
Üstelik o arkadaş benim çocuklarıma acıyordu küçüklerken.Sebebi de gündüz uykularına saatli yatırmam,çocuklarımın da buna uyması,zamanlı zamansız abur cubur vermememdi.
Baskı yaptığımı,onun kızının hayatta öyle gündüz uykularına yatmayacağını,çok zeki bir çocuk olduğu için kendisi ne isterse onu yaptığını,yapacağını söylüyordu.
Ama çocuk bazen masanın altında uyuyakalıyor,mutfakta elini feci yakıyor annenin haberi bile olmuyordu.
Evet esks gbi değl çok şey.
Örneğin çocuklarımın canı istediği için arada salamlı sandviç veriyorum yanlarına,sağlıklı değil tabiiki ama tam anlamıyla kaçınamıyoruz bazı şeylerden.
Konuyla ilgisi yok ama sen işe girmiştin sanırım çikom,yanlış mı hatırlıyorum
 
Hayir neden abartacakmissiniz? Benimde yegenlerim var. Ama bize geldiklerinde durmadan çikolata idi abur cubur idi yiyemezler. Kendi evinde ne yedikleri beni ilgilendirmez ama benim evimde benim kurallarım gecer. 4 yasindaki yegenim bende kalacak olsa tablet sadece yarim saat bakabilir. Ben oturuyorum beraber sulu boya yapiyoruz o cok sever, puzzle yapariz memory oynariz. Kitap okurum ona. 7bucuktada yatiririm. Ben yurtdisindayim kimsenin cocugu 10bucukta yatmaz burda. 10bucukta ise gideceksem ben uyumuş oluyorum ne cocugu?
 
Kardeşiniz biraz abartmış. O yaşta çoçuğun o kadar abur cubur yemesi, uzun süre tv, tablet vs bakması hiç normal değil. Üzülmekte haklısınız.

Ama ben daha kendisi anne olmadan her konuda ahkam kesen, anneleri eleştirip üzen, büyük büyük konuşan insanlara çok gıcık oluyorum. İçimden geçmiyor değil bazen o cümle ne yalan söyleyeyim. Bana kalırsa hiç bir konuda büyük konuşmamak lazım insan bazen asla yapmam dediği şeyi yapabiliyor. Tabiki bu çocuklarımıza hiç kural koymayalım anlamına gelmiyor, dediklerim yanlış anlaşılmasın. Sadece her konuda en iyisini bildiğini zanneden insanlardan hiç hoşlanmıyorum. İstisnalar hariç her anne kendi çocuğunu herkesten çok düşünür.
 
Haklisiniz. Ben de anneyim ama cevremde oyle anneler var ki anne olamayan. Ve ne insanlar var ki dogurmamis anne olan:) karakter meselesi.
Ama ben de gicik oluyorum normal seylere bile karisip gorus bildirenlerden.
Yoksa o kadar sekere kimse zararli.degil.diyemez
 
Şimdi ki çocuklar kapitalizmi/ tüketim toplumunu devam ettirecek şekilde yetişiyor ne yazık kı. Ne yazık ki diyorum çünkü etrafımda gördüğüm çoğu çocukların bir dediği iki edilmiyor. Kurallar çiğneniyor, çocuklar ebeveynleri parmaklarında oynatıyor ve bazı şeyler anlamını yitiriyor. Ve çoğunlukla bunlar bilinçsiz anne babalıktan ileri geliyor. Bilinçli ebeveynlikten yanayım. Bu konuda kendinizi geliştirmeniz, konuların üzerinde durup düşünmeniz güzel. Herkes çocuğunu kendi doğru bildikleriyle yetiştiriyor. Umarım çocuğunuzu sizin için uygun olan, kendisine ve topluma güzellik getirecek şekilde yetiştirirsiniz.
 
Aile nasılsa cocuguda oyle yetistiriyor.birde tabi dede kv anneanne filan var.bunlara gorede çocuk yetistirmek degisiklik gösterebiliyor.Yigeniniz icin üzüldüm hem sağlık hemde psikoloji açısından dogru bulduğumu söyleyemeyeceğim.
 
1,5 yaşında oğlum var. Daha hiç tv izlemedi. Abur cubur bilmez, paketli hiçbir şey yemedi. Bunu yapmak benim için hiç kolay olmadı ama.Özellikle çevremdeki insanlar oğluma benim yanımda çikolata yedirmeye çalıştılar ama benim tepkim her zaman çok sert oldu. Kırılan kırıldı ama herkes bir süre sonra alıştı. Yani siz taviz vermediğiniz sürece çocuğunuzu istediğiniz gibi yetiştirebilirsiniz. Yalnız bizim toplumumuzda gerçekten bir sıkıntı var. Bebeklerin sağlığı hiç düşünülmüyor ve insanlar çocuğun anne ve babasına sormadan aklına eseni çocuğa verme cüreti gösteriyorlar. Belki benim çocuğumun alerjisi var arkadaş sana ne ?? Çocuk yetiştirme konusunda bu toplumun çok ciddi eğitime ihtiyacı var, hem de çok.
 
suçlu psikolojisi işte. başına gelsin de gör kafası.
oysaki yanlış. çocuk yetiştirmek bambaşka bir hadise, bunun üstesinden gelemeyenler suçu çocuğun arsızlığına laf dinlemezliğine bağlar.
çocuk ıslak çamur gibidir, nasıl şekil verirseniz öyle kurur.
sizin verdiğiniz örnek çok çarpıcı. bu çocuk nasıl tatlı bağımlısı oldu. çikolatayla kim tanıştırdı bu çocuğu. bu kadar abur cubur yemesini teşvik eden kim?
iş anne babada bitiyor sonuçta. Her çocuk aynı değildir çünkü her anne baba aynı değildir.
 
Siz doğrusunu söylüyorsunuz.çocuğunuzu da gül gibi yetistirirsiniz.yeğeninize uzuldum ben.bu çocuga kötülük baska birsey degil
 
Ben size ne diyemiyorum. Yani ne izlediğine, ne kadar şımartıldığına karışmak en yakınınız da olsa haddiniz değil ama iş yediğine içtiğine gelince, çocuğu zehre boğmuşlar. Bu kadar şekerin, çikolatanın acısı şuan çıkmıyor ama ileride çocuğun dişlerinden iç organlarına kadar bir sürü şeyde etkisi çıkacak. Bu konuda kimin çocuğu olursa olsun bir laf ederim ama diğer yandan zaten dinleyecek insanlar olsa, mutlaka bir yerden duymuş, okumuşlardır, daha bilinçli davranırlardı diyor insan. Ne diyeyim, tatlı tatlı konuşup bir şansınızı deneyin ama diğer kısımlara karışmayın. Üzüldüm yavruya.

Ben de böyle mi olurum diye korkmanız da saçma yalnız. Yanlışları görüyorsanız, yapmazsınız. 3 yaşında kızım var, haftada bir gün çikolata ya da abur cubur izni var. Kırk yılda bir 2-3 de olabilir ama genelde sağlıklı beslenir. Biri gazlı içecek verse, çocuklar içmez diye tepki gösterir, almaz mesela. Bu benim olağanüstü bir anne olmamdan değil, sadece konuşup, istikrarlı davranmamdan kaynaklanıyor. Öyle atla deve değil yani.

Anlattığınız her şeyi kabulleniyorlar mı, hayır elbette. Arada şımarmıyor mu, tutturmuyor mu? Hem de nasıl, alasını yapar. Azıcık esneklik payınız olacak ama genel olarak kurallar olduğunu ve bunun onun sağlığı için olduğunu anlatırsınız, bu kadar. Her ağladığında eline sus payı vermiyoruz ama "annecim bugün çikolata yiyebilir miyim" gibi sevimli sevimli geldiğinde de, "evet, bugün yiyebilirsin ama sonra dişleri fırçalamasın" diyoruz mesela... Her zamandeğil ama. Ortayı bulmaca yani...
 
abur cubur konusunda evd eolmazsa görmezse yemez , çocuğa her istediğinin alınmasına bende karşıyım ama bazen öyle bir hale geliyor ki olay susmadan ağlama, kendini yere atma vs sussun diye o an istediğini yapıyorsun burada da anne olunca görürsün kısmı devreye giriyor..
sen istediğin kadar kuralcı ol, çocuğun karakteri de bir etken, eşinde sana uyum sağlamalı kuralar konusunda yoksa çikolatada yer oyuncağını da kırar sürekli birşeyler de ister oluyor yani..
 
Çocuk yetiştirmede her zaman kurallar işlemez. Sen tam bu konuda kural koyacağız dersin ama bazen uygulamak zordur. Ama çocuk ebeveynlerinden ne görürse onu yapar zaten.

Benim oğlum da çikolata yer "aaa tadını bile bilmez" diyen kasıntı annelerden değilim olamam da. Esnek bir anneyim ben :)
Ama mesela sınırlıdır bu hakkı. Ve boyutu da küçüktür. 2 madlen kadar diyebiliriz. Zaten yaklaşık 1 buçuk yaş civarı öğrendi çikolatayı. Yemeklerden önce yasaktır. Kv ye "gündüz çikolata verdin mi?" diye sorarım.
Eğer 1-2 defa yediyse ben de veririm. Fazlaysa "kalmamış yarın alırız" der geçiştiririm. Ağlasa da vermem. Zaten bir çocuğun en iyi silahıdır ağlamak, kendini yerlere atmak..
Öyle boyalı şeker, cips falan yemez. Zaten biz de pek yemeyiz. Film izlerken yeriz diye alıyoruz kalıyor.

3 yaşına kadar şeker tuz tatmamış çocuklar biliyor hayret ediyorum. Sonra da oğlum yemek seçiyor diyorlar. Bana çok abartılı geliyor. Ben tuz da baharat da kullanıyorum oğluma..

Yani demem o ki ablanız hiç doğru yapmıyor. Kural her zaman işlemez. Arada bir esnetilebilir. Ama bir şeye hayır dediyseniz ve neden hayır dediğinizin altında mantıklı bir sebep varsa çocuğunuz o kuralı delemesin.
 
her ağladığında her ısteiğini verırsek boyle oluyor.yetiştirmeyle alakalı.özenlı ve duzenlı yetiştirilirse hiç bişey olmaz.
 

Annelik çocuğu kucağına almadan, aynı yaş ve dönemlerde yaşanan süreçleri geçirmeden, ne yazık ki empati yapılabilecek bir durum değil.

Evde abur cubur görmeyeceği için, tv açmayacağınız için belki sizin çocuğunuz öyle olmaz ama yine de büyük konuşmayın. Annelik tükürdüğünü yalama sanatı malesef. Her konuda en mükemmeli yapamayabilirsiniz. 2 buçuk yaşında bir oğlum var öncelikle psikoljisi benim için önemli şu ana kadar attığım her adımı bunu düşünerek attım. Ama illa ki bazen sabrım taşıyor nadir ayda, iki haftada bir de olsa bağırdığım oluyor mesela.

Şu an çoğu konuda kendi doğrularım var ama bir arkadaşımın bebeği olduğunda benden yardım istemediği, bana akıl danışmadığı sürece asla şöyle yap böyle yap demem, ya da eleştirmem. Bazen hatalı davrandığını da görürüm ama yine de söylemem. Çünkü anneler bu telkinlerden hoşlanmaz. Annelik başlı başına büyük bir fedakarlık ve adanmışlık olduğu için daimi taktir edilmeyi beklerler.
 
Sungate170308 .!.:
Bana güzel bir ders oldu ki zaten dediğim gibi kuralcı bir insanım yani sınırı olmalı bazı şeylerim eminim mükemmel bir anne olamam ama elimden geleni yapmaya çalışacağım inşallah.
Genişletmek için tıkla...

Mükemmel anne, mükemmel çocuk diye bir şey yoktur. Şimdiden kendinizi bu balon tabirlerle kasarsanız uygulayamadığınız esnetmek zorunda kaldığınız durumlarda çok gerilirsiniz. Tabi ailenizi de gerersiniz..
Kural tabi ki olmalı ama çocuklar katı kurala da gelmez. O zaman da mutsuz olurlar.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Eşim neden böyle hissetti ? Neydi bu..
17 18 19
Yorumlar
367
Görüntüleme
21K
Deruchette
O
Çocuktan sonra işe başlayıp vicdan azabı çekmek
Yorumlar
8
Görüntüleme
515
Ben lanet bir sismanim
H
Aileniz ile aranız nasıl ?
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
2K
Helinsma
H
  • Kilitli
Çocuklara nasıl yaklaşmalı?
2 3 4
Yorumlar
69
Görüntüleme
8K
Heytttt be
H
Neden yapamadığını biliyorum
34 35 36
Yorumlar
707
Görüntüleme
88K
online diyetisyen
O
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…