Konuyu niye hep aynı noktaya getiriyorsunuz? Temizlik, yemek yapan kadınlar hep mutsuz, hep cahil, çocuklarıyla hiç ilgilenmiyor, öyle mi?
Çocuğum var, temizlik yapmayı çok severim, evim dağınık olmaz, kitap okumayı, ahşap boyamayı, dikiş dikmeyi, yürüyüş yapmayı severim. Çocuğumun her şeyiyle ilgilenmeye çalışırım ( yediğine içtiğine, derslerine vs) ayaklarımı uzatıp kahvemide içerim. Ve inanmazsın ama eşimle de aram gayet iyi

Ve bana yardım eden bir eş. Hayatımdan çok şükür memnunum yani.
Evlenmeden önce de, çalışırken de aynen böyleydim.
Bu yazdıklarım olağanüstü şeyler değil, her kadının rahatlıkla yapabileceği şeyler. Planlı programlı olunca her şeye yetişilebilir.
Siz yapamıyorsunuz diye yada görümceleriniz mutsuz diye, niye yapan herkesi alttan alttan kötü anne olmakla yaftalıyorsunuz?
Daha önceki konularınizda size defalarca yazıldı, öneriler sunuldu. Başka ne yazılabilir size? Bence artık aynayı kendinize tutun.
Habire aynı konuyu açtığınıza göre demekki bundan rahatsızsınız. O zaman burada yazılan önerilere kulak verin. Ha değilseniz de ben böyle gayet mutluyum diyorsanız da ki herkes istediği gibi yaşar hayatını, aynı konuları sürekli açmayın rica ediyorum.