Haklısıınız.Hemde çok.Sorunun çözümü konuşmamak aslında.
Az konuşmak desem daha doğru olur.Çoğu şeye kulaklarınızı tıkayın.
Bunda yapamayacak bir şey yok bu arada.Benim gibi bir insan bile 3 ay içinde meleğe döndüyse aile ortamında herkes başarabilir diye düşünüyorum.
Her şeye cevap vermek zorunda değilsiniz.Bazen dalga geçer gibi cevap verin üstelerse de azıcık siz dinleyin kızmasını.Kendi içinizde bağırın,çağırın ama biraz daha sakin kalmaya çalışın.Yoksa sizin için değerli olan bir insanı yitireceksiniz.
Haklısınız.Kendini duzeltebilirsin, istemen lazim yada cok aci cekmen. Akilli ol ve kotu tecrubeler yasamadan dilini tutmayi ogren.
Bir insanın acısının yada derdinin bir ölçüsü yoktur bence. Az dert yada çok dert yoktur.Benimde derdim bu.Bunu kendime problem ettim.İçinde değil dışarıda çok kar var ellerin değil sokaktaki insanlar hayvanlar üşüyor belkide donarak ölüyor bi düşün istedim sıcacık yatağında
Son zamanlarda arttı bu. Bu aralar gidemem uzmana maalesef. Neden böyle yapıyorum bende bilmiyorum.Bir uzmana gitmeyi düşündün mü peki. Düzelibilirsin, bende senin gibiydim belki de daha kötüsü. Ama bunu istemen lazım.
Sana bir olayı aktarayim belki benim gibi seni de yola getirir. Ben aldatildim boşandım bu esnada şimdiki eşimle tanistim avukat kendisi. Cok tahammulsuzdum. Zaten aldatilmis ve o dönem Bebeğimi kaybetmiştim hiç öfke kontrolüm yoktu. Sürekli bağırmak öfke kavga.. O zamanlar şimdiki eşim beni nolur kırma Seni anlıyorum ama yapma diyordu.
Bir gün evdeyim sokakta bir sesler bir yaz günü. Sürekli sorun yaşayan bir ilişkileri olan ve öfke kontrolü olmayan Bahar isimli bir kız ve sevgilisi Adnan.. Çocuk hep cok efendi kız da bir o kadar sorunlu dengesiz kavga eden biri. Çocuğa pazar sabahında başlamış mesajlara nerdesin kimlesin pislik kimbilir kimlesin vs vs.. Oysa tlf da mesaj sesleri Adnan trafik kazasında sokagimizda vefat etmiş. Kız koşup gelmiş ve nolur kalk nolur ölme yemin ederim seni hiç uzmeyecegim sözleri hiç kulağımdan gitmiyor. Tövbe ettim o gün ölüm var ya kimse kimsenin köpeği değil ölüm var. Değiştim o günden sonra beni sevenlerin kıymetini bildim. Sen de degismezsen hayat boyu yalnız kalırsın bilgine..
Bir insanın acısının yada derdinin bir ölçüsü yoktur bence. Az dert yada çok dert yoktur.Benimde derdim bu.Bunu kendime problem ettim.
Çok şükür şükürsüz bir insanda değilim.Sokaktaki hayvanında,dilenen dilencinin de derdini paylaşmadığımı nerden biliyorsunuz ?
Yazdığım başlık Cem Karaca'nın bir şarkısı.
Ben benim insanlığımı sorgulayın,bana sonunakoyduğunuz cümlelerle laf sokmaya çalışın diye de açmadım konuyu.
Demek ki ruhen sıkıntılarım var ki açtım.
Ha bu arada sizin gibi üyelerden bi heyet olsun.Biz size bu dert mi değil mi diye sorup öyle konu açalımm isterseniz
Çene tutmak o kadar basitse bir dahaki sefer başlığa değil içeriğe yorum yaparak yardımcı olamayacaksanız siz deneyin.İşte bende başlığa göre cevap vermdim sinirliymişsinde öyleymiş böyleymiş yapman gereken belli sinirlendiğinde çeneni tutmak bukadar basit birşeyi drama çevirmeye gerek yok. Benden de iyi heyet olur ha iyiy fikir
Haklısınız.
Peki şuan konuşmalı mıyım onunla yoksa birkaç gün kendi haline bırakmalı mıyım ?
Oturmuşum yatağa
Ben beni düşünürüm.
İyi akşamlar.
Lütfen yazdıklarımı beni yargılamadan okuyun.Çünkü ben hatamın ne olduğunu gayet iyi biliyorum,çözümüm de belli ama yapamıyorum.
Çok sevdiğim sevildiğim bir ilişkim var ama bu aralar sanırım aşkın herşeye yetemediğini görüyorum.
Beni düzeltmeye yetmiyor.
Bundan önceki ilişkimin izlerini silemiyorum. Beni yanlış anlamayın sevgi anlamında zerre bir hissim yok.Ama tüm anlayışlarımı,tüm tahammüllerimi orada bitirmişim gibi geliyor.
Çok tahammülsüzüm. Dilimin kemiği yok.Kızgınken çok kırıcı oluyorum.
Biliyorum çok yanlış.Çok çok yanlış.
Hep beni uyarıyor yapma noolur çok üzülüyoum ağır konuşuyorsun diyor.
Tamam diyorum,söz veriyorum. Çok üzülüyorum.Ama yine yapıyorum.
Kendime hakim olamıyorum.Üzgünken,kırılmışken düşünmeden konuşuyorum ve çok üzüyorum onu.
Onu çok seviyorum,aşığım. Ama ona çok haksızlık ettiğimi düşünüyorum.
Sanırım onu kendimden kurtarsam daha mutlu olur.
Tartıştık yine benim kıskançlığım yüzümden. O konuşmak istedikçe ben istemiyorum dedim.
Sonra tamam bende istemiyorum ama lütfen düşün beni ne kadar üzdüğünü,seni seven adamı ne kadar üzdüğünü dedi.
Kahroluyorum.
Kendimi düzeltemiyorum.Son 1 haftadır hep tartışıyoruz benim yüzümden.
Bunalımdayım sanki.Keyfim hiç yok.
Sanki ayrılsak o daha mutlu olur çünkü ben düzelemiyorum.
Ayrılsakta üzülür,yıkılıırız ikimizde daha bugün beni hiç bırakma dedi.
Ama böyle daha çok üzüyorum,vicdan azabı çekiyorum.
Olmasam daha mutlu olur belki çok anlayışlı biriyle olur diyorum.
Bu yazıyı gözyaşları içinde yazıyorum lütfen yorumlarınızda kırıcı olmayın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?