Sevdiğiniz için mesleğinizi bırakır mıydınız?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
bahsettiğiniz çok farklı bir boyut.

şöyle anlatayım. uçak kazasında ölen birini gördüğünüzde; ibret alıp uçağa binmekten vaz mı geçiyorsunuz?
Pismansiniz degil mi,ve korkuyorsunuz bunlari yasamaktan,kulaklarinizi tıkayıp sarkı söylüyorsunuz icinizdeki sesi susturmak icin
 
Tam tersi bir örnej vereyim mi?
Ben memurum, doğuya atandım. Eşim özel sektördeydi. Büyükşehirde yaşıyorduk. İşini bıraktı benimle geldi. 2 sene yanımda kalacak. Çocuk olmasaydı belki ayrı idare ederdik ama ben işe gidip geliyorum o evde çocuk bakıyor, yemek temizlikle ilgileniyor.
ama konu sahibinin durumunun benimle alakası yok. Ortada çocuk olsa belki aile bütünlüğü için bir taraf işi bırakabilir diye düşünebilirdim ama sizin durumunuzda iş bırakmak saçma
 
Aile düzeni bozulmasından yola çıkarak memur-özel sektörde çalışan evliliklerde de evlilikten dolayi tayin istenemiyor mu?Bu konuda çok hakim değilim ama ilk bu durumun araştırılması daha önemli.
 

Bir de bu adam için bırakacaksın. Valla başını vuracak büyüklükte taş bulamazsın. Daha bugünlerde sana değer vermiyor evlenince daha beter olur.
 
Bence sevilen, sevenini böyle arada bırakmamalı.
Tabii sevilen de aynı zamanda sevense.
Biraz karışık oldu ama manası iyi
 

Siz hiç önce tedbir sonra takdir lafını duymadınız mı?
 
Memur olsam, böyle bir sebeple bırakmayı düşünsem eşim asla ve asla istemez başka çözüm bulurdu. Özel sektörde olsam evlilik için ayrılır giderdim ama.Zaten şuanda da çocuklar var diye evdeyim.
 
Bir de bu adam için bırakacaksın. Valla başını vuracak büyüklükte taş bulamazsın. Daha bugünlerde sana değer vermiyor evlenince daha beter olur.
6 yila uzuldum suan.
Konu sahibi, mesleğinden ayrılacağına bu öküzden ayrılsa keşke...
 
Aile olmak o aileyi sevgi, saygı ve güven üzerine inşa edebilmek çok kıymetli, meşakkatli zor ama güzel lakin sizin de belirttiğiniz gibi bir insanın bir meslek sahibi olabilmesi için en az 16-17 yıl gerekiyor, aileniz yani ömür boyu anne babanız olarak anılacak insanlar siz okuyun meslek sahibi olun diye arkanızda duruyor.

Sanıyorum bir çoğunuzun anası babası evladı için elinden gelen tüm fedakarlıkları yaptı, belki aranızda maddi imkanlarını sonuna kadar zorlayan, ek işte çalışmayı göze alıp evladı okusun da kimselere muhtaç olmasın diye çabalayan anne babaların evlatları vardır, belki yetim evladını temizliğe giderek okutan annelerin çocukları vardır, belki yağmurda çamurla kaplanan, karda kapanan yollarda sırf okusun da meslek sahibi olsun diye çocuğunu sırtında taşıyan ana babaların çocukları vardır ya da Muğla'lı Ramazan gibi alnı öpülesi hakkı ödenmez bir babanın evlatları vardır: Muğla’da Kızı Okula Gitsin Diye Baba Yol Yaptı - Haber.com

Aile olmak önemlidir evet, güveneceğiniz bir adamla yuva kurmak çok kıymetli ama sırf ona olan güven duygunuz yüzünden ana babanın fedakarlıklarını çöpe atmak aile olmayı önemsemek midir?

Kaldı ki hadi ben kadınım olaya duygusal bakıp demagoji yapıyorum diyelim, bir evlat için yapabileceklerini yaşayarak öğrenen baba yani eşim dahi bugün 24 yaşındaki kızına öğüt verirken sev, aşık ol, evlen ama ayaklarının üzerinde durmayı da öğren diyor, çalışması için destekliyor çünkü biliyor hayatta hiçbir şeyin garantisi yoktur, yaşamında evliliklerinde garantisi yok, isteyerek çalışmamak bir seçenektir çalışmazsanız çalışmazsınız ama bırakın bir meslek edinmek için kendi verdiğiniz emekleri, o emeğiniz için arkanızda duran ailenizin fedakarlıklarına arkanızı dönüp gitmek.

Eş eski eş diye anılabiliyor da evlat ana baba eski diye anılmıyor.
 
memurluğu bırakırsın gocanın yanına gttiğinde de fabrıkaya gırersın ne olacak.
 
bahsettiğiniz çok farklı bir boyut.

şöyle anlatayım. uçak kazasında ölen birini gördüğünüzde; ibret alıp uçağa binmekten vaz mı geçiyorsunuz?

Alinabilecek tedbirleri yine alirsin,kemerini takarsin,kurallara uyarsin,bilinçli davranirsin,ama uçak kazasinda ölen birini görünce uçağa binmekten vazgeçmezsin.
Tipki elektrige çarpilan birinin öldüğünü görünce elektrik kullanmaktan vazgeçemeyeceğin gibi.Ya da deprem olduğunda,hayatinin sonuna kadar çadirda yasayamayacagin gibi...Çünkü bunlar günümüzde bir ihtiyaç,ihtiyaçlarindan vazgeçemezsin.En fazla alabileceğin tedbirleri alirsin,ama alirsin,almalisin.

Boşananlari görünce de evlenmekten vazgeçmiyoruz...İnsanlar da burada riskleri olduğu için evlenmekten vazgeç,asla evlenme demiyor zaten "tedbirini al" diyor.

Ki bu tedbir sadece evlilik için de degil...İnsanlar evlenmeyedebilir.Ne olacak o zaman ?
Tedbir bizden Takdir Allahtan değil mi.

Çalişinca herşey güllük gülistanlik olmuyor evet,ama evde oturunca da olmuyor :) Duyanda çalişmayan kadınların mükemmel aile bağlari,sorunsuz evlilikleri,müthiş annelikleri var sanar :) Sadece bir kesim tarafindan böyle olacakmiş gibi bir algi var. İnanin hiç te öyle olmuyor... Çalişinca en azindan bazi sıkıntılarini giderebiliyorsun ve bir güvence oluyor.

Çocuğunuz var mi bilmiyorum ama kiziniz varsa ya da olduğunda okumasini da istemezsiniz muhtemelen.Öyle ya asla çalişmayacaksa ne gerek var o kadar maddi manevi külfete.Asgari düzeyde zeka ve kabiliyet kafi hayatini idame ettirmeye,yemeğe ve temizliğe.

Ben kadınların her zaman çalisabilecek egitime ve donanima sahip olmasi gerektigini düşünüyorum.Ha çalişir çalismaz bu kendi tercihi.İlla çalışsın demiyorum ama o donanim ve özgüven olmali.

İmza: İki çocuklu ev hanimi :)
 
Iskur onundeki kuyruktan, issizlikten intihar edenlerden, memur olmak icin ruh sagligi bozulan kisilerden haberiniz yok sanirim.

Koca her daim bulunur. Iş yok arkadasim.
Madem işi birakacaktin, kac kisinin hakkini yedin biliyor musun ? Senin yerine belki baskasi alinacakti bir yil daha hazirlanmak zorunda kaldi..Az vicdan, az mantik.
 
Bırakmam o sevdiğim bir gün yeri geliyo DÜŞMANım oluyor .Şartları yunuşatmaya calışırım ama o yaşamı kadar emek verdiğim çabamdan vazgeçmem insanoğlu çiğ süt emmiş ne zaman napcağı belli olmaz
 
Bunu da örnek veriyim: benim bir erkek kuzenim var. Kendisi üniversite okuyordu. Bir kız arkadaşı oldu o sırada. "ben senin okulun bitene kadar seni bekleyemem. Bir işe gir yolumuza bakalım" diye onu ikna etti. Bizim seven kör de ailesine danışmadan üniversite kaydını sildirmis. Sonra ne mi oldu? Kız bunu kısa süre sonra terk etti. Üniversiteye de tekrar giremedi, şimdi ise işçi. Başkaları için fedakarlık yapmadan önce en kötü sonuçlara da katlanabilirmiyim diye bakmak lazım.
 
Kocaman bir hayirrr tabiii...asla birakmam...
6yil gecmis 4yilda geci verir.
Anacigimin bil lafi var yolda kizamik var cicek var hayat bu ne olur ne olmaz...
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…