Bunu bende yaşadım. Arada nüksediyor. Bence bu durum anne karnında başlıyor. Anne ile iletişim çok önemli. İkinci kız çocuğu olduğum için babannem ve çevre annemin burnundan getirmiş. Annemde maalesef beni suçlamış. Yeni doğmuş bebeği. Halam anlatıyordu. Kırkım çıkmamış daha kimse dönüp yüzüme bakmamış. Kısaca istenmemişim. Hala bu durum beni etkiliyor. Hala insanlar tarafından istenmiyorum sanıyorum.

. Çok sevildiğim yerden ve kişiden kaçıyorum. Ürküyorum. Güzel şeyler yaşadığımda layık görmeyip kendimi ezikliyorum. Çünkü çok eleştirildim. Millet keşke senin gibi kızım olsaydı derdi bizimkiler bend En memnun olmazdı. Yazacak çok şey varda şimdilik bu kadar.
Kendini aşmış zorlukların üstünden gelmiş kişilerle görüşerek ve öyle insanların hayatlarını okuyarak kendimi motive ediyorum.
Annemle aram nasıl? Fena değil. Hala babannemle yaşıyor. Hala onu memnun etmeye çalışıyor. Bende Onları pohpohlayarak idare etmeye çalışıyorum. Şuanda tek üzüldüğüm kişi kardeşim. Maalesef o arada eziliyor.