Sevgi açlığı

Kitabını yıllar önce okumayı denemiştim ama çok sıkıcı gelmişti

Bana ve birçok danışanına göre normal bi kitap gibi okunup geçilip rafa kalkacak bir kitap değil.Bilakis fiilen uygulama kitabı..

Hele bukadar yoğun duygu boşalmaları yaşayabiliyorsaniz(ki kitabı hatirlarsaniz bunu doğal olarak yaşayabilmek istisnai bir şanstır,aksi halde tamamen bilimsel tekniklerle o aşamalara çıkmak içinde ikinci bir efor sarfetmek gerekecektir) kötü duygu ve hisleri zirveye çıkartıp yüzleştıgınizde tüm o berbat hissettiren şeylerden sonsuza kadar kurtulabilirsiniz..en en en kötüsü nötrleşirsiniz hiç değilse.büyük şehirlerden birinde yaşıyorsanız kesinlikle seminerine katılmanızı tavsiye ediyorum.
 
Yıllarda aldim . Salt bu konuda degil.
Depresyon ve yeme bozukluğu üzerine . Ama bu konuda hic bir etkisi olamadı.

Belki de farklı bir psikoloğa gitmeniz gerekiyor. Ben de benzer süreçlerden geçtim sizinle çocukluk olarak ancak şu anda iyiyim çok şükür. En azından farkındayım bazı şeylerin. Eger Ankara'dasanız eğer özel mesajdan iyi bir psikolog önerebilirim.
 
Belki de farklı bir psikoloğa gitmeniz gerekiyor. Ben de benzer süreçlerden geçtim sizinle çocukluk olarak ancak şu anda iyiyim çok şükür. En azından farkındayım bazı şeylerin. Eger Ankara'dasanız eğer özel mesajdan iyi bir psikolog önerebilirim.
Maalesef ankarada değilim. Bazen benim de geçiyor gibi oluyor ama sonra bir bakiyorum hic olmayacak insanlardan hoşlanıyorum sanıp insanların dengesini bozmuşum:/
En büyük travmayı 3 sene önce cidden aşık olunca yaşamıştım korkunç zamanlardı .
Her seferinde yanımdayken öfke krizleri geciriyordum ne verse yetmiyordu bana falan filan :olamaz:
 
Yani size psikolojik destek alın diyeceğim de bunları en iyi bilen sizsiniz zaten. Ama bilinçaltı temizliği yatırabilirsiniz. Sorunun nerden kaynaklandığını bulabilirsiniz. Ben bu tip şeylere çok inanırım.
 
Yani size psikolojik destek alın diyeceğim de bunları en iyi bilen sizsiniz zaten. Ama bilinçaltı temizliği yatırabilirsiniz. Sorunun nerden kaynaklandığını bulabilirsiniz. Ben bu tip şeylere çok inanırım.
Öyle seylerin tıbben bir geçerliliği yok , bu yüzden ne kadar işlevsel olurlar hic bilmiyorum .
Aslında bende sizin gibi inansam denerdim ama sanki biraz yüzeysel şeyler gibi geliyor bana.
 
Sanırım buraya actigim benim için en önemli konu ;
Maalesef daha ben 40 günlükken filan annem ise başlamak zorunda kalmis , her şeyin burada başladığını düşünüyorum . Sonraki yıllarda duygusal olarak hayatımda yoktu hic . 4 yaşındayken bile onunla vakit geçirmek istemediğimi anlatır . Üniversiteye kadar annemle de babamla da hic düzgün bir ilişkim olmadı . Çok küçük yaşlarda akran zorbalığına uğradım, hep yalnız kaldım . Sevgi konusunda hep yetersiz geldiler . Bilemiyorum ben mi çok şey bekledim yoksa onların sevgi verme kapasitesi mi azdı .
Bu sevgi açlığı ile hala baş edemiyorum . Önce yıllarca depresyon yasadim birlikte yeme bozukluğu, hep korkunç ilişkiler .
Şimdi neyseki hepsi düzeldi gibi . Ama bu sevgi açlığı geçmiyor. Sürekli bununla ilgili ataklar yasıyorum. Birini seviyorum sanıyorum (erkek ) sonra çok bağlanıyorum, çabalıyorum (prensiplerimi asla asmadan) ama olmuyor ve donup bakınca aslında onu sevmediğimi sadece hayatımda biri olmasını çok isteidigimi fark ediyorum. Böyle böyle ilişkilerimi mahvediyorum , insanların dengesini bozuyorum . Çünkü birden bir şey hissediyorum açıkça söylüyorum, etkileniyorlar, heyecanlanıyorlar, hayatımda olmak istiyorlar o an; sonrası gelmiyor tabi ; çünkü yok aslında iki taraftada yok . Ama o zamana kadar insanlar yapmayacakları şeyler yapıyorlar, suçlu hissediyorlar .
Ya da birini cidden sevince de çok ciddi sinir atakları geçiriyorum acayip derece güvensizlik içinde hissediyorum. Eskiden bana şefkat göstermiyorlar ondan derdim ama son yılda fark ettim ki alakası bile yok. Sorun tamamen bende.

Bunun dışında her zorlandigimda bunu yaşıyorum içime bir acı çöküyor .
Isım var hobilerim var , yalnız yaşadığım çok sevdiğim bir evim var , sağlığım var . Ama bu sorunu nasıl çözebilirim bilmiyorum . Hayatımı çok ciddi ölçüde etkiliyor .
Annemle şuan aramız stabil . Anne duygusalligindan ziyade Hayatımdaki biri gibi onu kabul edince ona dair acılarım geçmişti. Eskiden sürekli ağlardım neden böyle duygusal bir ilişkimiz yok diye . Hiç olmadı çünkü . Tek bir an bile annem var gibi hissedemedim . Çok farkliyiz fikirsel olarak , asla ortaklıkta buluşamayacak kadar .

Bu konuyu nasıl donusturebilirim ? Okuduğunuz için teşekkür ederim .

Bazı makalelere göre güvenli bağlanma doğru romantik ilişkiyle de kurulabiliyor. Yani o kritik zamanda aldığımız yarayı doğru sevgiliyle/eşle kapatabiliyoruz. Bendeki durum böyle oldu mesela kendi durumumu araştırırken keşfetmiştim. O yüzden hala şansınız var,kaygılanmayın.

Peki bakıcınız kimdi? Onunla ilişkide bağlanma kuramadınız mı acaba?
 
Bazı makalelere göre güvenli bağlanma doğru romantik ilişkiyle de kurulabiliyor. Yani o kritik zamanda aldığımız yarayı doğru sevgiliyle/eşle kapatabiliyoruz. Bendeki durum böyle oldu mesela kendi durumumu araştırırken keşfetmiştim. O yüzden hala şansınız var,kaygılanmayın.

Peki bakıcınız kimdi? Onunla ilişkide bağlanma kuramadınız mı acaba?
Bir kaç tane değişmiş, hepsinin korkunç olduğunu söylerdi.
Doğru romantik ilişki konusunda umudum sıfıra yakın artık, kendim gibi bağlanma sorunu olan insanları buluyorum birde canına okuyorum onların :KK53:
 
Yıllarda aldim . Salt bu konuda degil.
Depresyon ve yeme bozukluğu üzerine . Ama bu konuda hic bir etkisi olamadı.
Yeme bozukluğu derken nasıl birşey kastediyorsunuz ?
Ben bu sevgi eksikliğinin terapi ile geçeceğine pek inanmıyorum.
Genelde annesi erkenden bırakıp işe dönmüş ya da anne babası ile çok vakit geçirmemiş yeterince sevgi görmemiş kişiler hayatına giren kişilere çok çabuk bağlanıyor ve herkesi en büyük Aşkı sanıyor.
O biraz bende de var kendimden biliyorum.
Bence kendi kendinizi sevmeye ve kendinizi mutlu etmeye bakın.
Bir de insan Doğası sevmeye ve sevilmeye müsait. Herkes içten içe kendisini çok seven birini Arıyor aslında. Hisleriniz abartıya kaçmazsa çok doğal.
 
Öyle seylerin tıbben bir geçerliliği yok , bu yüzden ne kadar işlevsel olurlar hic bilmiyorum .
Aslında bende sizin gibi inansam denerdim ama sanki biraz yüzeysel şeyler gibi geliyor bana.
Hayattaki her şeyi bilinçle açıklayamıyoruz maalesef. Bazı şeyler bilinç dışı olabiliyor. Mesela rüya. 7 saniye içinde kitaplara sığacak şeyler görüyoruz. Bazılarını gerçekten yaşıyoruz. Ve genelde bilinç altında yaşadıklarımız oluyor. 40 günlük bir bebek olarak annenizin sizi yalnız bıraktığını hissetmişsiniz ve bu yaşınızda hala onun izlerini taşıyorsunuz. Ben fiziksel ve ruhsal hastalıkların önce beyindeki düşüncelerle başladığını düşünüyorum. Yoksa neden hepimiz farklı farklı hastalıklar yaşıyoruz? Herkes her hastalığı aynı oranda yaşardı, ne fazla ne eksik olurdu.
 
Bir kaç tane değişmiş, hepsinin korkunç olduğunu söylerdi.
Doğru romantik ilişki konusunda umudum sıfıra yakın artık, kendim gibi bağlanma sorunu olan insanları buluyorum birde canına okuyorum onların :KK53:

Size önerebileceğim psikanalistle psikoterapi çalışmanız. Freudyen terapi yani. Bilinçaltına en iyi etki eden bence bu. Bilmiyorum daha önce terapist hangi yöntemle çalıştı sizinle. Uzun sürer,sizi derinden sarsar hatta gün olur terapiye gitmemek için stresten karnınıza kramplar girer ama süreç bitince muhteşem olursunuz.

Romantik ilişki konusuna gelince cidden doğru insanla karşılaşmamışsınız,yapboz parçaları gibi bi araya gelip ahenkle dans ederdiniz,canına filan da okumazdınız/okuyamazdınız. Velhasıl ruh sağlığınız için iyilik hali diliyorum size.
 
Yeme bozukluğu derken nasıl birşey kastediyorsunuz ?
Ben bu sevgi eksikliğinin terapi ile geçeceğine pek inanmıyorum.
Genelde annesi erkenden bırakıp işe dönmüş ya da anne babası ile çok vakit geçirmemiş yeterince sevgi görmemiş kişiler hayatına giren kişilere çok çabuk bağlanıyor ve herkesi en büyük Aşkı sanıyor.
O biraz bende de var kendimden biliyorum.
Bence kendi kendinizi sevmeye ve kendinizi mutlu etmeye bakın.
Bir de insan Doğası sevmeye ve sevilmeye müsait. Herkes içten içe kendisini çok seven birini Arıyor aslında. Hisleriniz abartıya kaçmazsa çok doğal.
Bende bazen yanlış insanlara aşık olduğumu sanma var ama bu çok sık degil . Ama yine de o zaman bir ilişki başlatmaya çalışıyorum karşı tarafta bir anda gelen bu hoştan etkileniyor saçma sapan şeyler oluyor , yipraniorum ve en sonunda bakiyorum ki sadece hayatımda biri olsun diye yapmışım ana özne asla o adam olmamış .
Asıl sorun ise gerçekten birini sevdigimde başlıyor . Istediğim ilgiyi göremezsem çıldırıyorum. Kendimi de mahvediyorum karşıdakini de. Öfke nöbetlerim oluyor .

Yeme bozukluğu ise psikiyatride tanımlanmış 4 yeme bozukluğu var .
Bendeki binge ataklari şeklinde ilerliyordu . Bir anda çok fazla kalori almak kontrolünü kaybetme şeklinde.
 
Hayattaki her şeyi bilinçle açıklayamıyoruz maalesef. Bazı şeyler bilinç dışı olabiliyor. Mesela rüya. 7 saniye içinde kitaplara sığacak şeyler görüyoruz. Bazılarını gerçekten yaşıyoruz. Ve genelde bilinç altında yaşadıklarımız oluyor. 40 günlük bir bebek olarak annenizin sizi yalnız bıraktığını hissetmişsiniz ve bu yaşınızda hala onun izlerini taşıyorsunuz. Ben fiziksel ve ruhsal hastalıkların önce beyindeki düşüncelerle başladığını düşünüyorum. Yoksa neden hepimiz farklı farklı hastalıklar yaşıyoruz? Herkes her hastalığı aynı oranda yaşardı, ne fazla ne eksik olurdu.
Yoo ben öyle değildir demiyorum , sadece spirituel şeyler hakkında fikirlerim netlesemedi.
Bazen sizin gibi düşünüyorum, bazen tam zittini . Bu konuda net bir inanç içinde değilim bunu anlatmaya çalıştım .
 
Çoğu insan zaten süper anne-kız ilişkisiyle büyümemiştir...Ben de aynı senin gibi anneden uzak buyudum ama kafanda büyütme bu kadar bence..artık yetişkinsin kendi boşluğunu kendin doldur evlen cocuk yap ve ona iyi anne ol..kendi yasadıklarından ders almışsın zaten..
 
Size önerebileceğim psikanalistle psikoterapi çalışmanız. Freudyen terapi yani. Bilinçaltına en iyi etki eden bence bu. Bilmiyorum daha önce terapist hangi yöntemle çalıştı sizinle. Uzun sürer,sizi derinden sarsar hatta gün olur terapiye gitmemek için stresten karnınıza kramplar girer ama süreç bitince muhteşem olursunuz.

Romantik ilişki konusuna gelince cidden doğru insanla karşılaşmamışsınız,yapboz parçaları gibi bi araya gelip ahenkle dans ederdiniz,canına filan da okumazdınız/okuyamazdınız. Velhasıl ruh sağlığınız için iyilik hali diliyorum size.
Freudyen terapi hic denemedim ama hoşuma gitti bu fikir , freud un tüm analizlerini desteklemesem de bilinçdışı kavramları hep ilgimi çekmiştir .
Katılıyorum doğru insani bulamadım . Ama bulduklarimla da bunlari yasamak hic sevimli olmuyor . Özellikle birine aşık olduğumu sahip karşıdakinin hayatini dengesini bozmak hic hos bir şey degil .
 
Çoğu insan zaten süper anne-kız ilişkisiyle büyümemiştir...Ben de aynı senin gibi anneden uzak buyudum ama kafanda büyütme bu kadar bence..artık yetişkinsin kendi boşluğunu kendin doldur evlen cocuk yap ve ona iyi anne ol..kendi yasadıklarından ders almışsın zaten..
Kendi yaşadıklarımdan cidden ders aldığım için asla anne olmayı düşünmüyorum. Annelik asla benim yapabileceğim bir şey degil .
 
Freudyen terapi hic denemedim ama hoşuma gitti bu fikir , freud un tüm analizlerini desteklemesem de bilinçdışı kavramları hep ilgimi çekmiştir .
Katılıyorum doğru insani bulamadım . Ama bulduklarimla da bunlari yasamak hic sevimli olmuyor . Özellikle birine aşık olduğumu sahip karşıdakinin hayatini dengesini bozmak hic hos bir şey degil .

Freud popüler kültüre kurban gitmiştir zaman zaman,cinsellikle ilgili çarpıcı açıklamalarından dolayı manipüle edilmiştir bana göre. Kendisine hastayım ruhu şadolsun😎 Müslüman olaydı Allah rahmet eylesin derdim🥰

Bilincinizin bilinçdışıyla barıştığı gün iyi olacaksınız😉
 
Yoo ben öyle değildir demiyorum , sadece spirituel şeyler hakkında fikirlerim netlesemedi.
Bazen sizin gibi düşünüyorum, bazen tam zittini . Bu konuda net bir inanç içinde değilim bunu anlatmaya çalıştım .
Anladım. Ama bir deneseniz ne kaybedersiniz ki? Belki derdinize derman olur 😊😊
Benim de bazı takıntılarım vardı mesela. Sürekli olumsuzu düşündüğümü fark ettim. Söylemlerimi ve düşüncelerimi değiştirmeye çalışıyorum. Bir atasözü var ya " bir şeyi 40 kere söylersen olur " diye.
Örneğin siz de kendinizi ilişkilerim hep korkunç bitiyor diye sartlamayı bırakin " ali ile basladigim ilişki bu şekilde bitmeyecek, küçükken kötü şeyler oldu ama hepsi geçti. Artuk her şey çok güzel olacak " gibi. Bunu bir müddet yaptığınızda sonuca kendiniz bile inanmayacaksınız.
 
Back
X