Sevgi gosterememek

Manolya--

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
19 Mart 2016
1.627
2.547
133
İyi aksamlar. Ben sevgisini kolay kolay gösteremeyen biriyim. Bunun çok da farkında değildim esimle tanışınca farkettim. Esime oyle sevgi sozcukleri kullanamam pek. Mesela iş yerinde veya misafirlikte birinin çocuğu olur bazıları alır kucağına sever de sever. Ben bunu hiç yapamam. İçimden gelmez. Cana yakın biri değilim. Kendimi nasıl değiştirebilirim?
İnsanlara karşı onyargiliyim. Kolay arkadaş olamam.

Çocukluğumda anne ve babam hep kavga ederdi. Iletisimsizlik babam anneme kuser sofraya oturmaz annem ayri yerde babam ayri yerde. Pek sevgi göstermediler babamla ilişkim zten hep soğuktu. Bazen küçük kız çocukları görürüm babalarıyla anneleriyle nasıl güzel konuşurlar. Ben hiç bunları yaşamadım.
Annem hep şunu der sen küçüktün 2 3 yaşları sanırım. Oyuncakları koyardım kendin oynardın ben elişi yapardım. Buna bağlıyorum biraz da ilgi sevgi göremedim nasıl sevgi göstereceğimi bilemedim ya da
 
Bu durum, size sosyal hayatınızda sıkıntı yaratmıyorsa, kişiliğiniz bu, neden değişmek istiyorsunuz ki?
Avrupalıların çoğu sizin gibi, kimsenin de halinden şikayetçi olduğunu sanmıyorum.
Aksine bizim insanımızın insan ilişkileri bana gereğinden fazla vıcık vıcık geliyor.
 
Daha cok disari cikarak iletisimde bulunarak
Bende senin gibiydim kimseyle degil sevgi gosterisi dogru durust konusup fikrimi bile beyan edemezdim sonra cok disa donuk bi arkadasim vardi onunla geze toza bende onun gibi oldum uzum uzume baka baka hesabi
 
Aslında bu durumda eşinizin tutumu ve sizin kendinizi nasıl hissettiğiniz çok daha önemli. Mesela eşiniz dile getiriyor mu sizin sevginizi hissedemediğini yada gösteremediğinizi? Eğer eşiniz sizi böyle kabullenmişse zaten sıkıntı edeceğiniz bir durum yok. İçinizden gelmesi gerek bu sevgi sözcüğü kullanırken veya ilginizi belli ederken. Ama ön yargılarımı bir nebze konunuzu okurken kırdığımı söyleyebilirim demek ki insanlar geçmiş yaşantılarından ötürü de sevgisini belli edemeyebiliyormuş
 
Eşim için sorun değil. Ona sarılırım sevgimi gösteririm. sorun arkadaşlık ilişkisi kuramamam. ne bileyim cana yakın sempatik hoşsohbet biri olmak isterdim.
 
Sevgi gösteremiyor degılsınız, sevmiyorsunuz.

Kucaga alınan o bebek ıcın, 'onu alıp opup koklamak kucagımda sımsıkı sarılmak istedim ama uzaktan baktım alamadım' deseniz sevgi gösteremeyen insan olurdunuz. Sizde sevgi yok sanırım bebege karsı en azından.

Onyargınız ıcın bisey diyemem neye ve kime karsı oldugunu belırtmemıssınız.
 
Bende her bebeği sevmem. Hele bazıları açıyor yeğeninin kuzeninin fotolarını,videolarını ayy çok tatlı değil mi? Bak bak şimdi ne yapacak,bak ne kadar büyümüş dimi falan filan içim bayılıyor sahte bir tebessüm takınıp ayy maşallah çok tatlı deyip geçiyorum ama 2 dakikalık video oluyor bana 2 saat. Sevgililerime yüzyüze aşkım,canım,sevgilim vs diyemem. Anca whatsapptan falan. Ama mesela hiç beklemediği anda çok seveceği bir hediye alırım,aniden bir şey söylerim bir şekilde gösteririm çünkü çok sevince ne kadar gösteremesek bile bir yerden belli ediyoruz. Hissettirdikten sonra önemli değil.
 
5 sevgi dili diye bi kişisel gelişim kitabı var tavsiye ederim okuyabilirsiniz
 
Her insan bir olacak diye bir kural yok.
Benim annem dr böyle biridir.
Kimseye karşı Sevgisini belli etmez.
Hatta hep mesafe çeker.
Ancak biz biliriz.
Zaten o tip kişileri bir süre sonra o şekilde kabul ediyoruz.
 
Etrafta birbıne vıc vıc sevgi sözcükleri savuran Herkez samimi mi sanki. İçinden geldıgı gıbı davran bosverrrr.. Onlar oyleyse sende boyle sın demekkı.
 
Peki eşin sana karşı nasıl? O gösteriyor mu sevgisini? Eşim benden sonra benim davranislarimi görerek daha gösterir oldu mesela. Yani degisebilir böyle şeyler.
 
İçimden gelmez, yapamam demişsiniz.
Yapamamak değil yapmak istememek bu bence. Sorunda sevginizi gösterememeniz değil, sevmemeniz olur bu durumda. Herkes sevgi pıtırcığı olmak zorunda değil, dert etmeyin.
 
Ben bir sorun göremedim. Ben de böyleyim, sizin bahsettiğiniz gibi bir çocukluk da geçirmedim ama çocukken de böyleydim. Anneme göre doğduğumda bile böyleymişim :) Yapı meselesi bence.

Anneme, babama, kardeşime sevgi, ilgi gösteririm, sevgilime gösteririm (eskiden sevgililerime de soğuktum), uzun yıllardır tanıdığım, sevdiğim arkadaşlarıma gösteririm ama önüme gelenle samimiyet kurmam, hemen canım cicim olmam, çünkü sevmiyorum.
Sınırını kendim belirleyemediğim yakınlaşmalardan da rahatsız olurum. Mesela yeni tanıştığım biri tokalaşmakla yetinmeyip yanağımdan öpse ya da konuşurken orama burama dokunsa gerilirim.

Böyle anlatınca sorunlu, buz gibi bir şey canlanıyor insanın gözünde ama ben diğer türlüsünü samimiyetsiz buluyorum. Çünkü içimden gelmiyor.
Siz kendinizden rahatsız değilseniz değişmeye çalışmayın. Ama eşinize karşı daha sıcak olmaya çabalayabilirsiniz.
 
Evet dediginiz gibi cocuklugunuzdaki ilgisizlikten dolayi duyarsizlasmissiniz. Adem gunesin videolarini izlerseniz bu konuyu acikliyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…